De Artj - von Jack Thiessen (enn Al Reima?)

Auls de leewa Gott mie saje leeht, etj sull eene Artj bue, wann uck mau een bät natta auls Nooah siene, docht etj mie, "Na heat etj saj! Wäa haud daut jedocht: Nu ess sogoa de Voda em Himmel, de Oola selwst, de Äwastarschie, ooltjeworde, enn fangt aun, meist soo auls sien Frindschauft, de Mensche aulso, Domms too rede.

Oba de Oola bleef doabie: etj sull eene Artj toop mett Al Reima bue enn biem bue ons Tiet lohte, enn doabie vetalle, oba bloos opp Plautdietsch. Enn wann wie noh een poah Joah foadijch senne woare, dann wudd Hee ons eene List jäwe mett Mensche, woohne doa nenn sulle, enn wie kunne uck eene List oppstalle, woohne wie wulle, joh?"

"Joh?"

"Etj woa aul daut Toobehea stalle," sajcht de Oola, "oba jebut woat nu, aulso fuats oppe Städ, vestohne?"

Reima enn etj nauhme ons daut Woatjzeijch, woohnt de Oola reedjelajcht haud, enne Henj, enn waut doabie rutkaum lat sijch eenjefäah soo vetalle: Dee Artj buhd wie tweschen Mesa enn Sedona, oba meea noh Sedona han, wiels doa wea daut nijch soo heet auls enne Wieste, enn butadem sach'et doa dee Natua bediedend strauma. Butadem jefft'et doa eene Rie, woohne vonne Boaj raufschält, Fesch vonn'e Sort, woohne dem leewen Gott enn mie, enn soomett hopentlijch Reima uck besondasch goot schmatje, aulso Zaunda enn Forelle mett eenem Räjenboage oppem jleien Ridje. Wiels etj een haulwa Elloage sie, enn de leewa Gott een gaunza ess, enn Reima mau Molotschna ess, woa meea macke Pogge auls läwendje Fesch Tus send, äwaleeht Reima dem Oolen enn mie disse Wohl. Eena mott sijch wundre: sogoa Steinbacha nehme sijch de Metz auf, wann see hanenwada groote Autorität ritjche.

Reima ess een bät tjleatja auls etj, enn nijch bloos wiels hee ella ess. Auls etj dem Oolen froage wull, woarom wie hiea enne Wille Hundad, wann uck eene schmocke, woa eenem daut Wota aulatoop afens de groote Tees bedatjcht, de latzte Artj bue sulle, lentjcht Reima auf. Hee säd nuscht, oba ahm jäatjcht daut mett eenmol aum Ooah, enn auls siene Haund unjaweajess doahan wea omm sijch too schobbe, stritjcht hee sijch lieseltjess äwret Multje enn doabie tjitjcht hee mie aun, enn dee Sproak wea mie luda enn dietelja auls wann een amerikaunscha Hallehetta rommbrelld.

Reima meend doamett dochwoll, daut daut Vetrue sijch nijch mett Wead uttoodretjche jeiht ooda saul, nijch mol mett dietsche. Kaun senne.

Wann Jie, enn mett Jie meen etj de Dusende enn Dusende Tootjitjasch enn Toohearasch woohnt daut boold jäwe woat, junt een Bild von ons Woatj tiedijch aun Mondachzemorjess von onse Schepfatiet aufnehme welle, dann woa jie dit seehne: Doa lijcht een groota Hupe Holt von aule Sorte: Stendasch, Dräjasch, Bräda, Betjleed, Wollms, Schindle, enn Näjel, sass Sorte, enn uck meahralei Schruwe. Fuats dijchtbie lidje Homasch, Druwe, Beitels, Peseatjels, Häwels, Mohtstatj, dree Biels, veea Atjse, enn Soage äwa Soage, enn, natiedlijch de Wotawoag doamett aules too Looht jintjch, enn uck dree Sorte Schruwetratjasch. Enn doa medde mang woa Jie dann uck twee jestuckte Manna, beid enne baste Joahre mett Schlaubbetjze aun, enn mett Klondike Schooh aune Feet, enn beid mett een Hohma auls Taktstock enne Henj, enn eene ditjche Bliefada tweschem Ooah enn Schildmetz steatje, seehne.

Unjre Daunebeem, hejcha auls daut jewesne Eatonsstooah steiht onse Koht, woa wie äte, schlope, ons vepuste enn ons vetalle, enn woa wie schriewe. Enn aulewäje enn toojlitjch ess Reima sien Hund, Tiea, enn dee sajcht dolla väa auls eene mennische Fru, woohne uck foakna auls jie jleewe dee Betjze aunhaft.

Joh, enn dee Koht - eajentlijch eene Sommatätj mett eene Väaleew, woa eena macklijch em Schaute sette kaun - sett wie von Klock veea aun, nohm bue den gaunzen dachäwa, enn etj schriew; Reima sajcht measchtens väa, enn etj schriew. Bloos zeowends, wann daut schemma woat, daut loht wie noh, wiels dann duckt de leewa Gott emma von irjendeene Atj opp, enn dann vetal wie ons, waut wie ähre dree, sootoosaje, aules vondoag verrejcht habe. Wäa fe ons koake enn een bät opprieme deit, woa etj noch nijch vetalle; jun Gloowe ess noch nijch groot jenuag. Daut enn dee mott noch woare.

Een poah Mol kaum de Oola nijch, duckt eenfach nijch opp, enn wie muake ons aul groote Sorje, wiels hee ess sesst seea goot too liede, moakt Spos, lacht väl, jniesat nijch, weet väl, ess spoasom mettem puche, vetald jearn Jeschijchte, red ons Moot too, tjand de Literatua, enn ess de Tiere enn sogoa de Mensche goot. Enn de Musitj sowesoo. Oba, waut etj mau saje wull: Hee bleef wajch, enn Reima enn etj weare aul ziemlijch dreppsnäsijch, enn sogoa Tiea haud tjeen Tjrinjel meea aum Zoagel.

Donn foll ons bie: Eeajistre wea eene Koah mett Manitoba License Plates vebiejekohme, enn haud een Schild oppem Schild enn doabowe stund: "Jesus ess my Steinbach pilot." Enn donn wie nenn, enn riemde aul ons Beea, enn den Wien, enn den Schnaups opp enn wajch enn vestuake aul ons Nauts. Enn jistre haud wie woahrhauftijch vejäte dem leewen Gott een koldet Beea mett een Glaustje Beefeater, vonn'e oole enjelsche Keenijen äahre Sort, väatoosatte, enn daut haud ahm dochwoll jesteat.

Oba vondoag ess wada aules biem oolen: Hee ess wada doa, Reima vetald, de Oola enn etj schmeatje Piep, Tiea blentjre de Uage, enn wie drintje wada mässijch oba räjelmässijch.

Wann wie ons von aul daut hohmre enn kloppre enn mäte vepust haude, enn de Artj soo gaunz langsom Form enn Jestault aunnauhm, enn wann wie dann den Jeist daut Puat opmuake, enn de bennaschta Mensch sijch soo fein vepust haud, jintjch daut mette Vetall enn dann je uck mett de Schriewarie soo auls jeschmäat.

Wie haude jrohds fein jejäjte enn schmeatjte mol wada eene goode Zigoa, woohne de Oola sijch diretjcht vom Fidel haud schentjche lohte, sad Hee mett eenmol mett siene Vetall loos:

"Doamett daut Gaunze uck fe junt Tjeadels Senn enn Orndung haft ooda tjrijcht, woa etj junt mol saje, woo etj mie daut aulatoop väastall,"sajcht de Oola. Donn leeht hee een koldet Beea sienen Welle bie ahm aum Trejchta, enn trock noch mol Havana Loft tijchtijch enn, enn läd loos: "Wann jie Tjeadels soo wieda noh dem Thema:

'If you build it,

They will come.

Etj moak den Räjen,

Jie de Lomm'

em Vetrue oabeide woare, dann woa etj junt de Tiet mett Jeschijchte vedriewe, kratjcht soo auls wie daut em Himmel aul emma jedohne habe. Wie lohte dann de Tjälaschtabun kohme, wie lohte uck sesst de Menniste, dee enn mienem Senn vetalle enn Resse riete, enn uck Bejchte schniede, hiea bie junt läwendijch woare, doamett jie mien Plohn aul hiea vestohne leahre, joh?"

"Joh."

"Enn noch eent, wann etj daut mol too drock hab omm too kohme, dann bruck jie junt bloos Tiea too betjitjche: wann dee tjeen Tjrinjel em Zoagel haft, dann kohm etj nijch. Oba daut woat mau selden väakohme.

"Enn nu Goode Nacht enn bett morje!"

Dit ess de tweede Dach

Auls etj den Freestitjsdesch een bätje bäta auls jeweehnlijch oppjesat, enn mie uck de Spanjewäw ute Uage jeschobbt, enn uck Koffe enjegohte haud, tjitjcht etj mie omm, wiels etj haud mien Swaut Reima noch goanijch jeseehne. Enn fuats fehld mie dee Tjeadel, wiels hee ess je miene Brams wann mett mie mol wada de Fantasie derjchgohne well, enn hee ess dann uck dee Gauspedal wann etj mol wada unjrem Boom sett, enn vonne Schneediene en Manitooba dentjch, enn doabie faustfrea. Enn butadem schindead hee foaken soo nattjes wann etj tooväl Piep schmeatjch; hee sajcht dann emma, hee tjrijcht den Ruak enn siene Stemm, enn kaun dem leewen Gott dann nijch soo fein Guten Abend, Gute Nacht von Brahms väasinje. Dann loht etj noh, wiels ohne Reima enn den leewen Gott, ess daut Läwe sogoa enne Stäts aulatoop soo jlitjwajch auls eene Tjlietamoos.

Aulso haud etj mien enne Jedanke aul seea jebätad, enn wea aul weens soo schmock auls een haulwa Enjel, wann uck ohne Flijchte, oba Reima wea nijch too finje. Etj jintjch nenn, oba doa wear'a nijch, enn jintj bute romm, enn roopt, oba hee wea nijch doa. Etj sung eene tjliene Stroopf vonne Grenadiere, woohnt ahm emma soo lachat, oba hee sung nijch mett, enn hee lacht mie nijch mol ut.

Waut nu? Wie motte hurtijch eene Artj bue, enn mien aundra Bumeista ess nijch too Haund. Donn foll mie bie: roop doch mol Tiea, wiels soohn Hund ess jeweehnlijch toovelessja auls een tweenbeenscha Gotteslemmel. Enn daut deed etj je dann uck, enn de auntwoad uck fuats, oba mau gaunz fientjess: tiedijch zemorjess enn Hund enn Reima weare weens twee Miel auf. Daut see aum Läwe weare, wea mie kloa, oba woa, enn waut nu?

Etj jintjch loos, läd den Hohma, enn miene ladanet Schalduak mett Tobehea auf, drunk mien Kuffel Koffe ladijch, enn jintjch Hund Tiea enn sien Bauss, den steinbachschen Riema doa enne tweede Jlad seatje. Haud eena sijch doch dentjche kunnt: Omm sijch fe dee Buoabeit opptoowoame, haud Swaut Al sijch siene Golfpriejels jenohme, enn huscht den Golfbaul een poah, enn biem tweeden Drusch wear'a dann uck aul meist twee Miel auf.

Nu spood hee sijch. Auls hee mie sach, deed'a soo auls wann hee enn Jedanke soo ver sijch hansimmlead, oba hee heiwd den Baul kratjcht enn miene Rejchtung, enn auls een haulf Dutz Eukalyptusbläda bie mie omme Uahre fluage, wisst etj enn de leewa Gott je dann uck, daut Al sijch oppjewoamt haud.

Soo doohne de Steinbacha daut dochwoll. Wie Jrienthola musste utmeste, wann wie ons oppwoame wulle, oba disse Oat von Lied weare entweda noch nijch soo wiet auls wie, ooda aul bediedend wieda.

Wie drunke noch eene Tauss Koffe, etj brohd noch jiedem eene Dutz Eia enn een Pund Spatjch enn nu wea wie soo wiet. Vondoag musst wie fe dee Artj de Dräjasch laje, opp dee de gaunza Bu sette ooda uck stohne sull. Disse Wollms weare twee Schooh mol twee Schooh enn zastijch Schooh lang, enn haude sijch seea aune Ead jewant. Enn dee musst wie nu twalf Schooh utenaunda parallel kratjcht hanlaje. Wann etj nijch de stoatjsta Mensch wiet enn breet jewast wea, wudd wie noch vondoag doa sette enn NDP wähle, enn opp Wunda hohpe. Oba Reima sung mie mett daut Volga Lommleed Moot too, enn etj hoof enn druach. Etj jäw too, mie plautzte doabie de Schlaubbetjse enne Luj, oba etj tjreajch dee Dräjasch woa see hanjeheade. Biem rackere schibbeld Reima emma aun miene Sied enn druag eenen Ama, enn hilt mie dem unjre Tjenn, enn doa rand mien Schweet nenn. Noh eene Veadel Stund weare dann uck emma twee Galoon voll, enn dann jintjch daut wada von veare loos. Swaut Al wundad sijch opp stelles, oba mie wea daut nuscht niess; Tus wea wie daut soo jewant.

Wie twee weete Moht too hoole, oba hanenwada beloohnd wie ons dann doch, enn drunke uck verre Meddach een Klohtje Beea ladijch; eena musst je den Schweet mett Nauts ersatte: Swaut Al vonne Golfballa schlohne, enn etj vonne "jestuckte Tähnepoakasch" (soo säd Reima) rommtosse ooda uck rommtozze. Mensch rede väl enn jearn von "Gottes Woatjch" doohne, oba Reima enn etj sade soohne Red enne Doht omm.

Oba tridj noh de Oabeit, noh dem Motto "morje ess de Nacht too Enj, enn äwamorje ess aul Donnadach, enn dann ess je de Wäatjch uck aul soo meea too Enj, enn jie sette ooda lidje junt noch emma romm." Wie wisste daut, enn läde nu bosijch sass Dwäabaultjess äwa de Dräjasch enn boade doa Lajcha nenn, enn schroowe de mett lange Boltes faust, enn nu haud wie daut Fundament foadijch. Eena weet je niemols nijch, waut soohne Artj mett ons enn uck noch uterwählde Jinja toop boold aules uthoole mott, enn doawäjen buhd wie, soo auls de Dietsche saje "für die Ewigkeit" enn nijch soo auls enn Jrienthol mett Pappelholt, Schnodda enn Binjabaund.

Wie weare ons eenijch, daut dee Artj studijch enn staundhauft woare wudd, enn boold noagelt wie uck de Flooa, aulso sasszollje Bohle doanopp. Enne Medd leeht wie eenen Plautz soo omm veea Schooh mol veea Schooh em Quadroht frie; doa sull de Schorstein stohne, wiels Al enn etj dochte ons, eene sull vleijcht doch mett Daump aunhette, enn hinje vonne Artj fe eene Schruw Ruhm lohte, doamett wie lohta wann'et tjeen Wind gauf, wiede kohme kunne. Mol seehne.

Auls wie daut aulatoop soo meea foadijch haude, stund de Sonn opp Klock veea, enn wie weare ons eenijch, wie wudde een bät Meddachschlop emm Doagesprograum nennlaje, omm nohäa fresch enn koasch enn uck munta Jeschijchte vetalle too tjenne, enn uck vleijcht sogoa een bät doabie äwadriewe, doamett daut Läwe nijch soo eendrajchtijch word. Wiels waut halpt ons daut opp eene Artj noh Gottes Welle wiede läwe wann eena doa aun Langwiel ketuzhne woat? Wie haude jrods den tweeden Unjaspaun biem Meddachschlop aunjeschnäde, auls mett eenmol Tiea wem bie de Däah mett Zoagel enn ähre italjenische Tenorstemm bejreest. Enn dann stund Hee uck aul wada doa, enn wea oppjeriemt enn vejneajcht, meist soo auls wann Hee em Himmel jewast wea, enn doa daut Obraumtje von eene Arbus jeschmentjcht haud.

"Wann jie Jungess soo wieda moake, frei etj mie, daut etj mie biem Juntmoake een bät dolla auls jeweehnlijch enne Fuste speajch," säd de Oola. Enn donn jintjch hee rut, enn meend, kratjcht soo haud Hee sijch daut väajestalt, oba dee gaunza Bu lach doch een bät too seea enne Sonn. Enn waut deed'a? Hee jintjch oppe Flooa vonne Artj bett daut Schorsteenloch, kroop doanenn, enn hoof daut gaunze Jeschnees, woohnt nu aul aune acht Tonn wuag opp, enn druach daut soo omme sass Meeta noh hinje enn een bät too eene Sied. Enn ahm plautzte doabie nijch mol siene Lindbetjze.

Reima enn etj weare je aul aulahaund jewant: wie haude de Unruhs bie de Mähl enn Steinbach jeseehne, enn woo see dree Satj Mehl opp eenmol druage, enn etj haud den kaumpschen Klosse jeseehne, woo hee Koahre opphoof, enn mien Voda haud mie vom Himmel jeschräwe, woo Goliath enn Simson sijch jerautzt haude, daut de groote Bolles Schiss jeträje haude, enn derjchjegohne weare, enn uck haud wie den grooten Sobering enn Steinbach jeseehne, wann hee mol eene dreehundatpundje Oole Näs de Betjze stiew trock, oba soohnt haud wie nijch mol enne Stäts verhäa jeseehne. Aulso wull wie dann doch fuats den leewen Gott mett Liniment enschmäre, doamett hee nijch eenen Hexenschuss tjreajch, oba dem Oolen lachad daut, enn säd, wann Hee sienatiet dee Mond von hinja Jrienthol tweehundat enn veatijch Dusend Miel wiet enne Loft schliesre kunn, dann wudd hee dochwoll uck mett eene Artj foadijch woare, joh?

Enn Reima säd: "Dochwoll," enn etj netjkoppt.

Oba wie beid weare bloos vom Tootjitje soo meed jeworde, daut wie ons aun eene Buddel Wien enn uck aun eene Buddel Single Malt vejriepe musste. Oba daut woat nijch doabie bliewe, enn wie malde ons wada, joh?

Aum dredden Dach

wea wie, weens etj, aul tiedijch wacka, enn de leewa Gott wea bie ons äwanacht jebläwe, enn hee haud mett onse jeheeme Help toop Freehstitj utjereet. Reima haud aul wada eene Stroopf von daut Leed "Stimmt an, mit lautem Klang, und preiset Gottes Sohn" unjre Dusch jesunge, enn daut freid dem Oolen soo seea, daut Hee fuats de Piep too Gloot brocht. Wiels etj den leewen Gott perseenlijch noch niemols aum tiedjen Morje jeseehne haud, musst etj mie wundre. Reima wundad sijch noch äwahaupt nijch, wiels hee haud daut mett siene Dusch enn mett sien Jesang drock; hee wea aul em Jeist bie Verdi enn Italjen Gaust, enn sung dem eene Aria väa, enn wisst goanijch daut de jratera Ariendijchta bie ons wea, enn nu sogoa goastrijch woare wull. Reima haud aul Donizetti siene Dochta vom Regiment enn sien Hauls oppjelajcht enn doa sinjt dee Tenor bekauntlijch meahrere Mol daut huage C, enn daut wisst sogoa de leewa Gott. Auls Reima de Stemmlada biem sinje noch emma hejchakroop, holp dee leewa Gott ahm doa unjre Dusch, doa dijcht bie Sedona jehearijch mett. Waut deed'a? Auls Reima uthohld waut'a bloos kunn omm bowe auntokohme, goot de leewa Gott ahm een haulwet Kuffeltje ieskoldet Wota enne Duschkohma von bowe nenn, enn holp Swaut Al mett eenem jewaultjen Juche gaunz bowe auntokohme. Daut wea dem Reima dann doch too väl. Hee bload: "Thiesse, Du vebiestada Darpsboll. Wann etj dem leewen Gott vondoag zeowents too seehne tjrie, woa etj ahm saje, hee saul Die mol Diene jrientholsche Dommheite eent fe aulemol utdriewe. Enn etj woa dem Oolen doabie too Haund gohne." Enn dann kaum hee, aulso dee gootmootja Al Reima soo doll auls een Kuhnhohn ut de Duschkohma rutjefloage, bloos mett een Haunduak aunjetrocke, enn wull mie too Doak kohme.

Auls Reima dann den Oolen sach, veschluag ahm toom easchten Mol enn siene Läwe daut Wuat. Wiels de Oola freid sijch enn lacht. Oba waut Tiea wea? Dee wisst uck daut eent plus eent twee ess, enn daut een Dripps Ieswota platzlijch toom Huagen C enn toom grooten Donnawatta feaht, enn dee wull nu dem leewen Gott enne Hacke biete. Oba toom Jletjch schlijcht äah Meista daut aulatoop seea schwind enn gaunz tjristlijch, endem hee noh mie mett sienem langen Finja poakat enn bieaun säd: "Du wurscht doch nijch dem leewen Gott enne Hack biete, Tiea!" Enn Tiea schämd sijch, enn litjend doabie den oolen Adam, auls hee sijch aun eenen McIntosh vejräpe haud.

Enn waut deede de twee donn? Reima enn de leewa Gott sunge toop een poah jewaultje Arien; de Oola stemmd dee aun. Enn sinje kunne beid soo scheen, daut Tiea eenen dobbelden Tjrinjel enn sien Zoagel schluag, enn daut haud etj uck jedohne, wann etj soohne paussende Wartel aum Hinjarenj haud.

Wie aute toop Freehstitj. Nu wea daut soo frädlijch auls wann de leewa Gott mol selwst derjch siene Jäjenwoat eene Predijcht fier Haite hild. Bloos doasenne, enn wann Hee wull vejinje eenem de bossje Jedanke, enn Mensche word frädlijch enn jescheit. Tiea sowesoo, oba dee wea je ons soo auls aule Hunj daut aul emma send enn weare, bediedent verrop.

Biem Äte jintjch daut seea doll mett'e Vetall. De leewa Gott gauf Reima rajcht, daut Dostoevski de jratsta Schreftstella bett nutoo wea, oba auls see sijch äwa de Opernwelt unjahilde, dann spoolde sijch äahre Meenunge. Reima bestund doaropp, daut de leewa Gott dem Verdi eene jratere Lohd Jnohd verr dem siene Däah aufjelohd haud, während de leewa Gott de Meenung wea, daut Hee Mozart meea Hoat enn siene Seel jegohte haud. Enn tjeena gauf noh bett de leewa Gott mett eenmol säd: "Well'we mol toop twee Duets sinje, eene von beide, enn dann tall wie de Tjrinjels enn Tiea äah Zoagel, enn dann weet wie, joh?

"Joh!"

"Oba wie habe vondoag doch noch too doohne; dee Artj mott langsom foadijch woare. Doa kohme boold schlajchte Tiede, enn dee fange hiea en dissem Laund aun," meend de Oola.

"Oba eea wie rutgohne, enn vondoag mol seea beschetjche welle, well'we een Glaus Champagner toop drintjche, wiels dann woa wie ons nijch soo foaken biem hohmre oppe faulsche Näjel tjiele, joh?

"Joh."

Wie drunke, oba eea wie aunfonge, meend de leewa Gott, wie sulle opp irjendwaut ooda irjendwem onse Jläsa aunsteete. Soo auls: "Woaromm drintjch wie nijch opp den vebiestaden jrientholschen Darpsboll? Ooda, leewa jesajcht, Darpsbolles, wiels etj head saje, daut'et doa aul emma meea auls eenen gauf. Prost!

Enn dann jinj wie aule dree aune Oabeit.

Dach Numma Veea

Dee Artj sull tweestockijch woare enn gaunz bowe wull wie eenen tjlienen Bähn enrejchte, woa wie vleijcht eenen Stammtisch, aulso eenen Staumdesch enrejchte wudde. Wäa nijch weet, waut daut bediet, dem well wie doa sowesoo nijch habe. Enn doa wull wie daut uck een bät macklijch enrejchte, fauls de leewa Gott mol wada äwanacht bliewe wull. Uck eene Minibar wudd nuscht nijch schode, meend Swaut Al. Enn mol wada: wäa nijch weet, waut daut bediet, dem well wie doa sowesoo nijch habe.

Auls de Klock veea schluag, haud wie eene Waund soo meea foadijch; wie bruckte dee bloos noch opphewe enn dann stette, oba wie haude je den studjen Oolen too Help. Auls wie de Hohmasch jrods too Sied laje wulle, meend de leewa Gott, wie sulle doch een poah jratere Lajcha enne Wenj schniede, doamett wie doa Fenstre nennhenje kunne. "Eena well je schliesslijch nijch bloos ruttjitjche, oba uck hanenwada sijch betjitjche lohte, nijch?" meend Hee. Hotz Donna, docht etj mie: daut haud wie meist vejäte.

Wie jinje nenn. Wiels wie jieden Dach emma soo scheen Meddachschlop hilde, enn wie daut Oabeide langsom wada jewant weare, wea wie soo fresch auls een Hocklintj oppe Fahrjoahschweid. Wie leehte een Beea, kolt enn iewrijch em Glaus kohme, enn auls wie bie de Vetall mett eenmol daut Owendkost aunfonge too ritjche, meend de stoatja Baus: "Vondoag nohm Owendkost woa etj mol Jast enlohde. Entweda etj bestall dee Karamazovie Breeda ooda de Tjälaschtabun, waut meen Jie?"

"Well'we biem opp vereascht biem Frindschauft bliewe," meend Reima.

Wie haude bute oppe Väaleew jejäte, enn mett eenmol jintjch dee Oola hinjre Sommatjäatj, auleen, enn Hee red doa ennem Owend nenn, enn wess woah, mett eenmol kaum Joakob, dann Jeat, dann Johaun, dann Oant, dann Dohft, dann Peeta, dann Hendritjch, enn dann Tjnals, oba aula Tjälasch, eena nohm aundren, enn vetalde enn lachde, enn weare vejneajcht, enn utjelohte, enn schaftijch, enn sogoa een bät goastrijch enne Jedohnte enn uck enne Vetall. Wie bejreeste ons soo auls wann wie ons vleijcht eeajistre toom latzten Mol jeseehne haude, enn wäa weet? Vleijcht wea daut uck soo. Eena kaun sijch oppe Tiet nijch emma velohte.

Boold haud etj vejäte too saje, daut de Jungess ähren jegrommden Schwoaga, uck eenen Reima mettjebrocht haude. Auls de leewa Gott sijch bie ahm väastald, sach'et dem Ohm Reima soo auls wann hee sijch utem Eatons Katalooh eene niee Koah bestalt haud, enn dee aunjekohme wea, oba hee haud mett een bät meea Selva enn Chrome enn schmockre Sette jerätjend. De Tjälaschbreeda weare soo utjelohte enn feahde daut Wuat, sesst, jleew etj, haud Ohm Reima jesajcht: "Na aules scheen enn goot, oba Du, leewa Gott, doaf etj mol Dien Driver's License seehne?" Ahm stemmd daut Gaunze nijch gaunz; enn daut etj, der Schreiber Dieses aulso, doabie wea, kaum ahm uck vedajchtijch väa.

Oba de Tjälaschjungess wea daut eendoohnt; see feehlde sijch biem leewen Voda tusijch, enn moake Spohs, joh sogoa Dommheite. Daut died dann uck nijch lang bett eena froag, auls see sijch eene Papparossie dreie kunne, enn boold reatjad daut oppe onse Väaleew, enn een aundra haud Knacksoht mettjebrocht, enn de aundra hohld een Pack Koate rut enn boold word biem Resseriete Durak jekloppt, enn wea nijch schmeatjcht, aut Pienät, ooda knackt Soht, oba aula keiwde se, ooda reatjade enn aula vetalde Jeschijchte, daut sogoa dem himmlischen Voda de Hoah too Boaj stunde, enn ons aula enn sogoa ahn selwst gruld, enn ons word Schiss enn Schnett, wiels dee Jeschijchte weare soo läwendijch, daut see entweda soo weare ooda soo senne sulle, weens soo hohpt eena. Oba eene musst sijch wundre: boold späld uck de leewa Gott mett de vejneade Bonsch Koate, enn Swaut Al sowesoo. Peeta Reima saut aun eene Sied von de lostje Tabun, enn etj aune aundre, wiels wie haude daut Koatespäle noch nijch soo gaunz rut.

Oba omm daut Gaunze soo rejchtijch too beschriewe, mott wie aul mol wada den Dijchta kohme lohte, joh?

Enn dee säd soo:

Dee Eena schmeatjcht,

Dee Tweeda daubad,

Dee Dredda keiwd,

Dee Veada knaubad.

Dee Fefta red

Dee Sasta lacht,

Dee Säwenda jibbad

Dee Achta wacht.

Bie dee Vetal gauf daut tjeen jräme,

Soo musst wie von ahn Aufscheed nehme.

Nu send see leida aula doot,

Dee Harr em Himmel ess ahn goot!

Toom Jletjch jleewd de väanehma Ohm Reima, de jegrommda, eajentlijch daut de forscha Tjeadel, dee Oola, dee Meista, de Äwaschult, woll doch noch emma nijch gaunz de leewa Gott wea, sesst haud hee siene Komrohde aul lenjst vemohnt. Oba soo auls etj de Tjeadels enntaxeare deed, wudd ahn daut kratjcht eendoont jewast senne; butadem feehlde see sijch enne Jäjenwoat vom Oolen tusja auls dijcht beim Predja, weens soo säde see.

Auls wie aulatoop soo rejchtijch em Schwung weare, enn Johaun Tjäla - dee je vondoag Gaust hiea oppe Ead wea - folle siene Erfoahrunge vonne Veehdoktarie uck fuats wada bie, enn hee vetald soo lostijch von siene Tjenste, daut onse jeheeme Help mett een Dutz Buddle Beea rutkaum, enn jieda langd too, uck Ohm Reima, oba toom drintjche vetrock hee sijch hinjre Sommatjätjch, soo auls daut bie de Tjleenjemeenda measchtens mood wea.

Dee gaunze Tjälaschtabun haud sijch bie dem Besuch hiea oppe Ead aulnoch schwind omjestalt. Oba mett Ohm Peeta Reima wea daut noch een bät aundasch, toom Deel wiels de leewa Gott hiea em Zivil, aulso enn auldachsche Tjleeda rommdwauld. Em Himmel haud hee measchtens siene Beroopsuniform aun, enn wann hee dee nijch druag, dann sach'et ahm maunjche Mensche framd, eenjefäah soo auls een Mountie, wann dee staut Serge Lindbetjze drajcht. Oba de Tjälasch haude tjeen Dripps fe dem Oolen Schiss, während Ohm Reima seea oppe Heed wea. Hee wull sijch dochwoll nuscht nijch vedoawe, enn doabie vedorf hee ahn den Spohs een bätje, weens soo dochte de Tjälasch.

Swaut Al wea daut aulatoop soo meea eendoohnt, hee fuah siene Stoak soo auls jeweehnlijch wieda, enn wäa nijch mettkaum, dee bleef dann eenfach tridj. Hee wea soo Deel von de Tjälaschonkels, daut mie daut meist jankad ahm too froage, auls see Frindschauft weare. Oba wie spezeade soo seea, daut mie soohne domme Froage vejinje.

Oba eent wea mie kloa; wann dee Himmel de Mensche nijch dee Dommheite utdreef, joh, vleijcht sogoa mettholp, enn daut Plautdietsch doa soo scheen bleajd enn jedeid, dann wull etj doa uck jearn han.

Wie vetalde ons bett Meddanacht, enn dann gauf daut noch een Vebietsel, enn dann nauhm dee Oola dee Tjeadels aulatoop opp eenen tjlienen Boajch hinja onse Husung, enn doa nauhm wie Aufscheed, enn see fuahre eenfach wada tridj noh bowe. Eenmol: "Kohmt han" dann "Kohmt wada" enn wajch weare see.

De Welt wea ohne de Tjälaschtabun enn uck Ohm Peeta Reima doch bediedent ladja, enn väl stella, enn uck sogoa een bät truja.

De Oola bleef bie ons, enn daut wea ons een Troost, enn besondasch mie. Hee säd, daut wudd eene Tiet jäwe, woa daut mett aul dem Aufscheed een Enj nehme wudd, oba bett dann, musst wie de Artj bue enn noch aulahaund erlewe, oba nu wear'et Tiet schlope too gohne, wiels, soo säd Hee: "Morje ess de Nacht too Enj!"

Wie saute oppe Vääleew, aule dree, enn weare een bät weehmootijch. Dee Hett wea soo meea vebie, dee Owend wea scheen, enn de Nachtnatua läwd mett Jesang enn Aufscheedsleeda opp.

Mett eenmol sajcht de Oola: "Du, Hauns, wann etj Die noch een Beea hohl, vetalst Du mie dann noch eenmol de Jeschijcht von Johaun Tjäla, enn woo hee eenmol noh Jrienthol von Steinbach auls Veehdokta fuah? Dee Jeschijcht verhäa jintjch mie meist soo goot tootooheare auls ahm daut vetalle jintjch"

"Joh, Voda daut dooh etj."

Enn wess woah, dee Oola hilt mol wada Wuat.

Enn etj uck. "Daut wea aune achtendartijch, auls wie noch aula een bät jinja weare," saj etj, "uck Du, Oola, weascht je dann aul soo meea ute Jugendjoahre, nijch? Jenuag, Johaun Tjäla haud aul eene niee Koah, enn fuah noh Kuhne Wiense hinja Jrienthol doa bie Jnodefeld doktere. Wiens haud eene kranke Kooh, enn dee Wajch doahan wea noch soo meea auls eene Wäatjch ooda noch weinja nohdem Du dee Jäajend aunjelajcht haudst, weens soo säd dee Dokta. Enn hee, aulsoo Tjäla, säd, opp'e latzte Miel von dem Wajch weare tjeene Tiere nijch jewast, nijch eent, enn tjeen Wunda: dee Wajch wea too schmaul fe veeabeensche Hunj, besondasch wann see de Tung rutbommle leete, enn doa musst hee mett siene Koah delenjd foahre. Tjäla vetald, daut hee den leewen Gott emma noh seea schlemme Krankheite enn bie soohne enje Weaj mettjenohme haud, sesst wea daut aulatoop nuscht jeworde. Stemmt daut?

"Daut woat doch woll soo senne, wiels opp de Tjälasch ess Veloht, nijch?

"Joh."

Friedach, de fefta Dach

Wiels de leewa Gott opp judsche Heljedoag, enn aulso uck opp den Sabbathoole bestund, musst wie ons vondoag reffle, enn aules, sogoa daut Äte, bett Sonneunjagang verrejcht habe. Daut eensje waut Hee lohta jelle leeht, wea Jeschijchte vetalle, oba uck aum leewsten Enjemoakte, daut heet nijch vetalle, sonda väalese wann irjend mäajlijch.

Swaut Al enn etj vesproake ons doaraun too hoole, sesst wäaweet? Vleijcht wudd eena bie de Waund aunhewe too Splät kohme, wann dem Oolen mett eenmol de Waund ute Henj jleppe wudd, enn wie dee dann mett dem Kopp opphoole musste.

Oba bett dann wea je noch lang han. Eascht aules schmock reed moake, enn bett daut aules soo wiet wea, wudd eenem noch een poah Lieta Schweet von unjre Metz raufranne.

Toom Jletjch wea aules een bät eenfacha biem Bu, wiels dee Oola hilt op Spohs bie de Vetall, enn fe daut Koake word je enne Boohd von onse besondre Tjäatjsche jesorjt. Pintjlijch omm Klock tien hoow wie de easchte Butawaund aune oostne Kaunt opp. Etj wea daut von Tus ut jewant, daut eena bie daut Hewe von grootet Jewijcht emma bload enn stähnd, enn uck een bät opp Rusch fleatjche musst, wiels ons Voda säd Tus emma, dann jintjch daut leijchta. Oba Reima wea daut framd; sien Voda haud niemols nijch Tus jefleatjcht, oba etj jleew, dee Oola Reima, wiels hee Leahra enn Predja wea, haud uck niemols nijch eene Waund oppjehowe. Vleijcht nijch eenmol eene Säaj biem Schwienschlachte. Oba daut wea je nijch de rejchtje Tiet om too froage. Dem leewen Gott haud etj daut donn aul eea toojetrut, etj meen de Wenj opphewe, ooda opptorejchte soo auls de leewa Gott säd, wiels Nooah wea je gaunz goot mett siene jestuckte Lomm jefoahre, wann daut uck aul emm Fräjoah lach. Auls Hee, aulso de leewa Gott, aulmol biem Schwienschlachte mettjeholpe haud, wea mie weinja dietlijch, enn nu wea je uck nijch de aunjebrochte Tiet omm ahm too froage.

Aulso vetjneep etj mie dee groffe Red, enn speajch mie enne Henj, enn donn jintj daut loos. Wie hoowe, enn stähnde, enn flerrde ons de Betjze opp, oba de leewa Gott leet sijch Tiet. Meist auls wann hee dedwäa wea, ooda sogoa een bät netjsch. Ooda siene besondre Oat vonne Tiet aufwacht, daut haud Hee soo aun sijch. Oba mett eenmol läd Hee sijch dann, Gott sein Dank haud etj boold jesajcht, enne Pluche, reet Frautze auls wann Hee mie noh-ope wull, ständ noh de oole Mood, enn dann foot Hee mett eene Haund aun, während Hee de aundre enne Fupp hilt, enn schoof dee gaunze Waund noh bowe. Reima enn etj spalde dee aun, doamett dee nijch vom Wind ommfaule kunn. "Wann eena ella woat, jeiht daut nijch emma soo fetjs auls enne Jugendjoahre," meend hee dann, enn lacht äwa Boajch enn Dohl.

Reima enn etj wulle nu fuats ons aune tweede Waund too schaufe moake, oba donn säd de Oola: "Stoaj!" opp Rusch, waut woll entweda soo väl auls "mau langsom" ooda uck "full stop" bediet. "Eascht mott wie de Flooa een poah mol mett Petj bestritjche, doamett daut Wota nijch von unje nenntjwalle kaun."

Wota? Docht etj mie; hiea enne Hett, woarett soo dreajch ess auls em Saundkauste Tus Enj Juli, oba etj säd nuscht nijch, wiels, emmahan:

Der Mensch denkt

Und Gott lenkt.

Der Mensch dachte

Und Gott lachte!

Enn butadem jankat mie daut nijch besondasch enn dee Hett mett Petj auntoofange. Dee mott oppjehett woare, enn dee stintjcht, enn ess jlibberijch, oba wäa "A sajcht mott uck B saje", wann etj uck measchtens: "wäa A sajcht, boold uck A A sajcht" saj.

Jenuag, wie weare je nijch hieahäa jekohme bie de Oabeit lang too vetalle, enn aulso hohld etj een poah stiewe Staulebassems enn stritjcht toop mett Swaut Al dee Flooa mett Petj stundelang enn. Oppheare deed wie eascht Klock veea, enn eascht donn auls de haulwe Welt noh Petj ritjcht. Butadem kaun eena biem Petjschmäre uck nijch Piep schmeatje, wiels mett eenmol foht daut aulatoop Fiea, enn dann ess eena bekauntlijch schwinda em Himmel auls jeplohnt. Enn etj haud fe dee Sort Reis noch lang nijch mien Ticket reed. Oba eent wea ons beid, auls Reima enn mie seea stoatj em Senn: eena wull je nijch gromsauje, oba wie bude nu oppe earnst eene Artj, enn wiet enn breet wea nijch eene Spua von Räjen ooda eene Rie, dee ons droage kunn ooda wudd. Wie dochte beid, oba ohne waut too saje: entweda weet dee Oola waut, waut wie nijch weete, ooda hee leaht ons een bätje domm. Oba, soo docht wie ons dann doch uck: daut gaunze Läwe ess je schliesslijch doatoo doa omm de Menschheit domm too leahre, enn woo eena doamett foadijch woat ess dochwoll dee Senne enn de Zwatjch von dem Piljagang em Jaumadohl.

Nohm Äte, enn dusche saut wie oppe Väaleew, enn kaume soo langsom too ons. Mett eenmol sajcht de leewa Gott: "Al, sinj ons doch mol een Leed väa enn dann kaun Hauns ons vleijcht mol wada siene Heazhgrul Jeschijcht vetalle, joh?

"Joh."

De Heazhgrul

Joakob Panna wea een ellra Wätmaun, enn de Dohft Henritjsche wea eene ellre Wätfru. Vleijcht jefft daut soowaut dartijch Mol den Dach enne Welt, oba daut see Nohbasch weare, soohnt pesseat nijch aule Dach.

Panna wea een ziepauagja Jietsbiedel, oolt enn eitel, enn siene Uage spälde Rejchta, je noh dem sien aun Onjerajchtijchtjeite gewahnded Hoat ahm daut väasäd. Enn de Henritjsche? See haud dem Predja enn dem Diakoon jesajcht, see sulle ahr nijch mett Paulus kohme, hee wea nijch befried jewast, enn tjand vleijcht välet, vleijcht sogoa aules, oba enn eene Fru äah Hoat haud hee noch nijch nennjetjitjt, enn auls hee daut vleijcht eemol deed, haud hee doa noch lang nijch aules jeseehne. "Enn daut ess dann fe vondoag uck aules," haud see jesajcht. Enn see fuahre auf.

Enn daut wea dann uck de Dach aus see toohm easchten Mol sijch lange Betjze äwre Lenjd streepd, enn aus see eene Wäatj lohta noch emma tjeene beese Folj erfoahre haud, schneet see sijch de Lempe auf. Eascht bette Wohde, dann een poa Doag lohta meist bett aune Tjnees. Joh, de Dohft Henritjsche stald sijch mett ähre wiet äwa zäwentijch Joah verrem Speajel enn lacht enn weppad sogoa een bät, enn jintj em Goade oabeide enn besorjd ähre tjliene Wirtschauft noh de latzte Mood.

Panna wea, soo's jesajcht, nijch bloß ziepauagijch, hee wea uck ernoa kortsejchtijch, enn toom sijch eene niee Brell too tjeepe, wea hee too jietzijch. Oba kratjcht eendoohnt, hee kunn uck mett siene oole Brell meea aus jenuag seehne, enn waut hee sach aus hee mol wada, soo aus nu aul meist twalw Joah Tuntjitja späld, jefoll ahm goanijch. Joh, de oola Joakob klackad mett dem Jebiss, enn entschlooht sijch Missjoon opp siene Oat too driewe.

"Etj woa woll nijch meea bie die de Rebbeoabeit doohne tjenne," säd hee fuats aus hee de Henritjsche enn ähre niee Mondua sach, "wiels de Schreft enn etj habe doch uck hanenwada een bätje bie Die mett too rede. Enn uck ohne ons enntoomische."

"Waut fe Warm satte Die dann nu too?" fruag ahm de Henritjsche.

"Diene Oat Tjleedie wudd Dienem Obraum nijch mol em Grauf jefaule," säd Panna.

"Hee haft bett nutoo noch nuscht nijch jesajcht," gauf de Henritjsche ahm too Auntwuat.

"Eena sull nijch mett de Jnohd späle," säd Panna, enn dreid sijch haustijch wajch, foohdad siene Heehna, gauf sien Schwien vonne Dranktonn, enn veboot siene Uage wiedahans spezeare too gohne. "Waut too wiet jeiht, jeiht too wiet," docht hee bie sijch, enn speajch sogoa ut. "Enn etj haud noch em stellen jedocht, vleijcht mett ahr toop oolt too woare, enn nu tjitjcht sijch dit mol eena aun!"

Daut jintj Wäatjelang soo wieda: Panna plock eascht de Eadschocketjniepasch vonne Stieda em Goade auf, enn aus hee daut doch nijch nohkaum, musst hee Priesajreen tjeepe, - daut foll ahm schwoa - enn streie. De Bocklezhane musste jejietzt woare, enn morje de Eadschocke wada jehiept woare, enn weede musst hee sowesoo, oba de Lost wea ahm veschorrt, wiels de Sind soo groot enn soo dijcht bie ahm verrem Schafott lach. Enn de Henritjsche? See deed opp ähre Oat kratjcht dautselwje, oba wann see Panna enne Ead pultjre sach, sung see "Clamentein" enn "Yü are mai Sonshein" enn "Gott ist die Liebe." Panna stald sijch schwoahearijch, enn haud nuscht too saje, oba oajre? Soo seea auls daut mott.

Soo jintj daut meist dree Wäatj, bett de Henritjsche äah Hund äah Mooda eenes Morjess mol wada hinjeraun wea, enn ahr ditmol de eene Sied ohpjeflerrt haud. See wudd daut Schohp schlachte motte; see schluad nijch lang. Oba doatoo musst see enne Schien een Baultje äwre Dräajasch laje, omm den Moohda opptootritze enn uttoonehme. Enn de Baultje wea ahr too schwoa. Aulsoo: "Joakob, etj woa vondoag noch Schohpsborsch moake, enn Du tjrijchst uck eene Kommvoll, oba eascht motst Du mie biem schlachte too Haund gohne, joh?"

"Daut dooh etj, oba bloß wann..." säd Panna, oba de Henritjsche wisst je aul waut kaum.

"Du enn Diene, leewa jesajcht, miene Betjze. Waut hast Du enn Dienem Ella noch väl too vesteatje? Oba etj weet je, woa Du mol wada hanwest enn woa mie toom schlachte, mol wada eenen Rock auntratje. Tjemmst?"

"Joh."

Beid hilde se Wuat, enn boold wea de Mooda enne Jläsa, em Frostschaup, enn em Borsch.

Von nu aun jintj daut bediedend bäta tweschen dee Nohbasch, enn Panna fung sijch enn siene Phantasie daut aulwada mett de Henritjsche enn sienem Ella macklijch too moake.

Bett aum dredden August. Panna haud siene Uage wada Erlaubnis jejäwt bie de Nohbasche een bestje too nieschiere. Enn waut hee doa jäjen Owend aun dem Dach sach, wea dochwoll daut aula Latzte. Bie de Henritjsche stund hinje aum Goadetun jelehnt, een bunta Tjeadel, een strauma Maunsmensch!

Panna jintj fuats nenn, enn drunk vom Schleef Wota, soo dreajch wea ahm daut Mul enn de Seel jeworde. Hee tjitjcht noch eemol von sien Schlopstowefensta, enn wann sien Bletj uck muzhrijch wea, hee sach doa noch emma den Tjeadel hinjrem Jreens stohne, enn waut hee sach, jefoll ahm kratjcht soo schlajcht aus de Baundiete en Rußlaund zasstijch Joah tridj.

Panna wisst sijch meist nijch Roht, enn hee schleep schlajcht. De Welt wea mol wada too seea toonijcht. "Enn wann daut nijch bett morje aundasch woat, dann mott etj dochwoll...,"säd hee, enn läd sijch dohl.

"Dentjcht junt daut doch bloß mol ut...eascht lange Betjze, dann dee aufschniede, dann wada een bätje tjristlijch biem Moodaschlachte, enn nu haft see doa sogoa bie sijch eenen jnerjen Bädel em Goade gaunz sonda Sorj stohne. Eena haud je aum Nippa bliewe kunnt, schlemma ess daut doa uck nijch jeworde," meend Panna, enn schleep langsom enn. Oba nijch eea hee sijch siene Schrootflint väahold, enn dee aum Footenenj enn sien Bad hanläd.

Aum näjchsten Dach jäjen Owent wudd Panna Rosmack hoole. "Eent fe aulemol, wann de Bädel doa wada steiht enn jniesat."

De Bädel stund aulwada doa, soo wiet aus de ziepauagja Panna seehne kunn. Panna muak sijch siene Brell rein, schoof een poah Patroone enn sienen Tweeloopa, enn sad loos. Wiet rundomm, oba emma dijchta nohm Ziel.

"Waut hast Du hiea bie miene Nohbasche veloare? du lestja Scherniesel. Schämst die nijch mol, Du goaschtaja Biekrupa, heh? Na, wacht mau. Enn wann Du mie nijch fuats sajchst, waut Du hiea too seatje hast, woa etj Die mett miene Schrootflint de Betjze utneie," kommendead Panna, enn schlitjcht sijch nohda.

Panna wea aul tjeene dartijch Schooh auf, haud de Flint aul haulf bette Schulla, enn de Scherniesel haud noch emma tjeene Auntwuat jejäwt.

"Dit ess Diene latzte Jeläajenheit Diene Sind too betjanne," roopt Panna. Oba dann, joh oba donn kaum de Auntwuat von dijcht hinja ahm. "Joakob, Du wurscht Die doch nijch aun miene Heazhgrul vejriepe?"

* * * * *

"Joh, joh," meend de Oola dann biem lache. "Daut jeft Mensche enn uck Menniste, enn opp dee Twee Sorte well wie eenen Schnaups drintjche, enn dann mol seehne, wea aum scheensten dreeme kaun."

Sabbat, de sassta Dach

Wie haude Tus, auls etj tjleen wea, Nohbasch, enn dee heete Koope, oba jeweehnlijch nannd wie dee Saubotta Koope, wiels aum Sinnowend word bie ahn nijch jeoabeit. Oba aum Sinndach, wann wie pintjlijch noh Tjoatjch jinje enn uck sesst schmock weare, dann rätad bie Koope äah oola Fuurdson Trakta den gaunzen Dach äwa, enn uck sonst oabeide see soo seea auls daut jintjch. Disse Mensche brochte mie gaunz derjchenaunda wiels see rede kratjcht soo fein Plautdietsch auls sijch daut fe tjristlijche Mennoniete jeziemd, oba daut see aum Sinndach oabeide, kaum mie doch seea gottloos vea.

Oba kratjcht soo deed daut hiea de leewa Gott, enn dem kunn eena je doch nijch väaschmiete, daut hee gottloos wea. Oba kratjcht eendoont, Hee leet nijch mett sijch rede: aum Sabbat leeht hee sienen Hohma sijch vepuste, enn doohne deed Hee nuscht nijch.

Aulso stald wie ons omm, enn worde uck mennische Saubotta, enn de Sinndach word fe ons, sootoosaje, von nu aun Mondach. Oba aul de Jedanke send eene Sach, dee Omstallung enn de onvehoffte Tiet doottooschlohne wea eene gaunz aundre. De leewa Gott haud doamett tjeen Probleem; hee haud den Himmel em Senn, enn daut Firmament em Kopp, enn woa Hee nijch aulewäje en Jedanke wea. Wäa weet, waut enn ahm soo aules väajintjch? Eent wisst etj enn daut intressead mie dann doch een bät, wiels daut wea je emmahan noch emma miene Welt auls etj daut soo wull ooda nijch: auls Hee mie vetald, daut Hee doa hinja Jrienthol irjendwoa em Chaco dee Mond jefunge haud, enn dochwoll meend, daut dee doa nijch soo rajcht hanjehead, enn dee eenfach soo mett aule Macht wiet, wiet enne Loft jeschliesat haud, wea Hee dochwoll mett dee Jäajend foadijch, enn wea niemols nijch meea doahan jegohne, om Krut uttooriete, enn Kuckeruzz too satte; etj jleew dee Jäajend, dee Chaco aulsoo, dee dann uck boold Hungawäahdie haud heete kunnt, ooda Twatschnudeldarp, ooda sogoa Warjemdol, wea nijch sien Sweetheart-Acreage, ahm nijch aunt Hoat jewosse.

Mie jankad ahm daut vondoag too froage, woo daut doamett wea, oba Hee wea aum Saubott too seea enne Jedanke, enn too nohdajchtijch, meist soo auls wann hee mett Joakob Twierinj, ooda mett dem Diewel selwst - soo meea dautselwje - Schach späld, enn Hee onbedinjt jewenne wull. Hee wea, soo auls de Dietsche dann jearn saje, vondoag nijch aunspreatjboa.

Etj musst mien Swaut Al seatjche, wiels de vestund väl bäta de Tiet doottooschlohne; wie musste ons de Tiet vedriewe. Daut hee waut em Schild feaht, wea ahm lenjdhan auntooseehne. Oba waut? Hee säd bloos gaunz kort enn gaunz lieseltjess: "Goh jeet dem Oolen nattjes Koffe enn, enn loht die doabie Tiet. Noh fief Minute sie etj aul enne Jlad doa hinja jane Beem, enn dann well'we mol Golf späle, joh? Etj nehm aules fe Die enn mie mett, enn dann kaun daut loosgohne. Enn froag ahm nijch, auls ahm daut pausst, wiels mett ahm ess aum Saubott nijch goot too rede; etj tjann daut. Miene Voda wea uck Predja, enn von ahm word dee Vedrisslijchtjeit jieden Dach erwacht. Dis groota Oola ess tom Jletjch bloos eenmol de Wäatj kort aunjebunge, oba loht die nijch von ahm aufschnutze, daut wudd ahm vondoag soo litjne."

Tien Minute kunn de Oola ons nijch seehne; wie spälde enne tweede Jlad nijch bloos Golf oba wie wulle uck beid jewenne; schnorrijch, tjeena säd waut, oba biem Golfspäle jintjch daut Jrienthol jäajen Steinbach enn sesst nuscht.

Diss Berejcht wudd väl lenja enn väl bunta senne, wann Swaut Al mie nijch, sootoosaje, uck de Betjze biem Golfspäle stiew jetrocke haud. Etj head eenmol saje, daut Mensche eea daut Golf gauf, nijch vestunde de leaje, enn mie jankat daut uck vondoag - etj meen daut flunkre - oba eena doaf soohnen truhoatjchen Swaut auls Al nijch mol hinjaridsch bedroage, aulso loht wie daut doabie: hee jewonn offiziel mett dree weinja. Woo daut wertjlijch wea wisst bloos de leewa Gott, enn dem intresseat soowoot seea, oba nijch aum Saubott.

Aulso well wie mol gaunz bie de Woahrheit bliewe enn daut soo saje auls daut ess: Steinbach jewonn ditmol jäjen Jrienthol enn doamett basta!

Oba dee Dach wea noch emma nijch too Enj. Vleijcht wudd meea auls de haulwe Welt ons, aulso Reima enn mie beneide, daut wie hiea opp eene straume Städ toop mett dem leewen Gott weare, enn ons vetalde, enn uck maunjchmol een Beea drunke, enn eene Artj buhde, enn ons daut scheen jintjch, oba, gaunz opprejchtijch jesajcht, Hee haud ons derjchenaunda jebrocht, enn eena kunn nijch mol den Kalenda aune Waund true. Wiels doa stund eene rood Striep von bowe bett unje, enn daut weare de Sinndoag, enn dann feehlt eene sijch ennalijch soo auls wann eena de gaunze Wäatjch, enn jieda Wäatjch em gaunzen Lewe, nohjejcht jemulwat wea, enn wea endlijch soo meea oppe Spetz aunjekohme, enn nu auls wie noch een Dach bruckte om bowe auntookohme, haud de Oola ons daut vedorwe, enn een Dach verhäa musst wie aul stellhoole; kortom de Oola haud ons den Läwensrhythmus vedorwe, ooda weens jehearijch derjchenaunda jebrocht. Hee haud ons enne Läwensräatjnung nennjetjwielt soo auls wie enn Jrienthol säde.

Enn butadem wea hee uck opp 'ne Oat een Grunzkujel, soo auls eenje Steinbacha soohn Benehme nannde, wiels aum Saubott dreef hee nijch Spos, enn red uck nijch toom Äwalei. Ahm sach'et soo strenj auls een Holdemaun, dee mol wada Rosmack hoole wull, ooda soo auls eena vonne Breedajemeend, wann dem siene Dochta mett Onsaeena spezeare wull, enn äah Voda utfung, daut eena mau mett een Schmaundkauntjche jedeept worde wea. Nuscht waut eena vondoag aunfange wull reatjcht gaunz too, enn wann eena nuscht nijch aunfange wull, dann ploagde eenem von benne de Biswarm.

Toom Jletjch sach'et de Jäajend seea straum, oba daut reatjcht mie oppe Dua uck aul wada nijch too; soo een bät, auls een schmocket Mäadtjche, dee eenem den Odem veschleiht, oba noh eene Veadel Stund word eena enn, daut see mau mett seea dennen Schmaund jebottat wea, enn daut dee Pries fe äahre groote Scheenheit een seea huage wea. Oba de Mensch leaht je soohnt nijch soo schwind, wiels wann'a deed, wudd'et je nijch Hollywood jäwe.

Mett Reima kunn etj uck nijch äwa soohnt rede, wiels hee fe daut wille Spezeare vonne Jedankewelt weinijch Vestendnis haud: hee haud siene Jedanke, groot enn väl, enn sogoa toom Deel nohda aun Gott siene auls aun miene, fein em Hock, ooda enn väle Hocktjess, während bie mie nuscht nijch derjchjeschetzelt wea, enn foaken jintjch daut doa aules krus derjchenaunda.

Bie aul dem Jrebble wea etj dochwoll enjeschlope, enn dreemd, etj wea em Himmel. Enn wea soo jletjchlijch, daut'et doa woahrhauftijch tjeene Tiet meea gauf, enn tjeene Kalendasch, enn tjeen Saubott, enn tjeene Bulawa-Uahre, uck nijch mol dee schmockere Rolex-Sort. Daut Gaunze wea mie soo groot enn wijchtijch jeworde, daut etj den Jedankengang mett nohm Himmel jenohme haud, enn opp aules oppausst.

Mett eenmol watjcht mie wea gaunz lieseltjess, soo auls mett eene weatjche Fada aum Jesejcht, enn auls etj oppwuak, enn mie jrods mol wada oajre wull, sach etj verr mie den leewen Gott, dee mie wacka jetjitelt haud. Hee wea gaunz oppjeriemt, enn wea wada frindlijch enn nattjes. "Dee Sonn ess unjajegohne," säd Hee, "enn een niea Dach ess aul soo meea aunjebroake. Wie tjenne nu aul wada aundre Seide opplaje, enn mol wada een bät goastrijch senne, enn Dommheite driewe, enn ons freie. Oba dee Artj wacht opp ons, enn dee mott wie langsom wieda bue. Soo auls de Dietsche emma saje: 'Tjeept junt Tjamm, doa kohme lusje Tiede!

Na joh, oba eascht musst wie je noch Owendkost äte enn dann noch twee Unjaspauns rejchtijch schlope, enn dann wea daut noh de oole Tiet Sinndach, enn de Oabeit kunn wada von veare aunfange.

Wie jinje schlope, enn etj freid mie toom Morje, oba mien Oaja äwa onse Nohbasch Saubotte Koope enn dee aundra von dee selwje Jemeend, den leewen Gott aulso, wea mie noch emma nijch gaunz ute Jlieda veschwunge.

Sinndach

Daut wea eenfach soo: de leewa Gott wea fresch enn unjanehmungslostijch, enn wull fuats loosmoarache, oba Reima enn etj weare de easchte Stund enn sogoa meea bie de Oabeit eenfach een bät molsch; eena kaun noh aul de Joahre dee Tiet ennalijch nijch soo eenfach omstalle. Enn wea daut nijch jleewe well, dem saul jesajcht senne, daut de measchte Mensche daut sogoa bie de eene Stund Tietomstallung emm Fahrjoah bie de Daylight Savings Time, enn dann wada em Hoawst, wann eena de Tiet wada den Zoagel omm eene Stund aufhacke deit schwoa fellt; dann woare de measchte Mensche jiedet Joah Grunzkujels, enn oajre sijch sogoa seea. See oajre sijch dann enn Siedmanitoba soo seea, daut see de Rejearung enn Ottawa aul doawäjen fuats utem Aumt rutschmiete wudde, enn doawäajen jefft daut omm dee Tiet niemols nijch eene niee Wohl.

Oba wie send je nijch en Siedmanitoba, sonda enn Arizona, enn wie habe daut hiea nijch mett de vedaumde Polietitja enn Ottawa too doohne, sonda mett dem leewen Gott, dee uck seea opp seea drollje Jedanke tjemmt. Etj wudd mie noch dolla äwrem leewen Gott oajre, wann Hee seea goot betohlt word, oba daut wea je nijch, soo wiet auls etj ooda Reima wisst, de Faul. Aulso kohme uck Mensche ohne väl Jehault opp vedreide, joh sogoa seea wille Jedanke, soo docht etj mie.

Wie weare jrods soo eenjamohte em Schwung, enn haude de näjchste Waund aul een Veadel foadijch, auls de Oola mett eenmol sienen Hohma sijch vepuste leeht, enn fruag: "Weet jie Jungess aul wem jie enlode welle, omm hiea een poah Moonate opp daut groote Wota, woohnt etj kohme lohte woa, em Dreajen rommtooschockle? Wäa, jleew Jie, saul nijch vedrintje, wann etj mol de groote Luck doabowe ohpmoake woa, enn dee Räajen poasche woat soo auls aule Donna?

Na, nu wea de Spohs dochwoll soo meea boold too Enj, enn wie musste langsomtjess mett onse Wohl rutretjche. Hee haud ons aul een poah Mol jesajcht, daut wie soo ruhm hundat Mensche enn kratjcht soo väl Hunj metnehme wudde, enn wie kunne jieda dartijch von jieda Sort väaschlohne, enn ahm stunde dochwoll veatijch too. Ohne mie goot too besenne säd etj, aum leewsten wudd etj mette Saubotta spoasom omgohne, enn auls de Oola bie miene Bemoatjung een bät krus aune Stearn word, säd Reima toom Jletjch: "Etj wudd meene, daut de baste Kaundidohte dochwoll plautdietsche Mensche send, enn wann wie ons spoode, woat daut dochwoll noch zasstijch von dee Sort jäwe, woohne wie mettnehme tjenne.

"Daut ess mie goot," sajcht dee Oola, "oba jie woare mie doch de Frieheit jäwe, wada eenen Judeplohn auntoolaje, doamett daut een bät Aufwatjzlung enne groote Lomm jeft, nijch?

Oho! docht wie ons, soo well de Oola mett ons Schachspäle, oba saje deed wie weinijch, wiels Hee haud sijch je daut Gaunze utjedocht, enn wann daut hiea uck noch aulatoop soo dreajch wea auls opp eene elloagsche Arbuseberstaund aunfongs August, wisst wie, daut mett ahm enn soohne Sache nijch too sposse wea; daut haud Hee je aul eenmol bewese, daut Hee morschijch hunjsch woare kunn, enn Mensche, Tiere, enn sogoa de Fesch vedrintjche, sogoa vesupe, lohte kunn. Reima wea mol wada fetjs enne Jedanke, enn schluag väa, wie sulle daut jeistje Frindschauft von Arnold Ditjch metnehme, o.k? Enn etj säd uck fuats, daut wea uck gaunz mien Jedanke; nu wudd wie dochwoll mol seehne, auls dee Oola een Demokraut wea, ooda noch een bät ooltmoodsch wea, soo auls Saddam, vleijcht.

Dee Oola nauhm sijch de Metz auf, enn kreiweld sijch eascht enne Hoah enn dann aum Boat, enn donn speajch Hee sogoa ut, wiels Hee daut dochwoll nijch jewant wea, daut uck noch aundre äahre eajne Jedanke haude.

"Well wie," soo säd Hee donn, "eascht noch een poah Doag wieda bue, enn dann woah wie wada doavon rede, joh?

Daut word nohmeddach mol wada soo heet, daut eena biem schweete fuchtijch woare kunn, enn auls mie mol wada eene tjlien Rie Schweet enne Uage rannd, enn etj, wiels etj nijch goot seehne kunn, mie eent aum Dume mett dem Hohma heiwd, enn doabie "Harre Gutt, toom Donna han" schreajch, kaum de Oola fuats aun, enn red soo langsom enn soo dietlijch auls hee emma, wann uck nijch foaken, deed wann Hee sien 'Bisniss ess Bisness' Aunzug aunhaud.

"Jungtje" sajcht Hee, "Harre Gutt meent Herr Gott, enn Du wullst mie doamett roope ooda enoajre, ooda beides. Etj woa die mol waut saje: Mie tjemmt soo väa, auls wann du nijch besondasch Schiss fe Wota hast, heh? Wiels daut tjemmt soo sejcha auls de Saubott nohm friedagschen Sonneunjagang. Etj mott die enn dien Hohma mol eenen nieen Jeist biebrinje, tjemmt mie soo väa. Waut wellst Du meea? Haud etj de Artj bie die Tus emm Hinjahoff ooda biem Hudson's Bay aunlaje lohte, wurscht du uck gromsauje, wiels de Midje die emm Somma, enn dee Tjill die em Winta toosatte wudde. Enn wann wie aul vonn'e Midje rede, dann loht die mau vetalle, daut dee uck gaunz nohlohte woare, wann jie Mensche aulatoop schmocka senne woare, wiels Midje wieda nuscht nijch send auls dem Diewel siene Bootschaufta. Enn wann jie Mensche endlijch mol jescheida senne woare, wudd daut dem Diewel ennoajre, enn hee wudd mett sien gaunzet Väahabe nohlohte enn vedreaje, enn dann wudde siene Bootschaufta nijch meea mett Menschebloot betohlt woare, enn see wudde nohlohte, enn vedreaje enn veschwinje. Aulsoo send de Midje June Räatjnung fe June Goastrijchtjeite. Ooda fe jun Onjehuarsom, soo's June Predjasch saje, enn wann see uck measchtens Domms rede, habe se daut ditmol doabie jetroffe.

Etj hopt, dee Oola haud aules jesajcht, waut Hee too saje haud, oba nä, Hee hohld deep Odem enn, enn läd noch mol loos: "Enn jleew mau nijch, daut etj Diene Buchlarie mie aun mien Jemiet nijch ennwoa. Etj weet, daut du von Hus ut een Grunzkujel best, enn daut die daut haulfvestoakne Piesacka goot jeiht. Oba späl mau nijch too lang mett meine Gootmootijchtjeit enn mett meine Jeduld, wiels wann mie daut tooreatjcht, dann woa wie ons fohte, enn dann jeft daut eene tweinje Näs, enn daut woat nijch miene senne. Hast sesst noch waut too saje, ooda tjenn wie wada seea schaftijch wieda bue?

Etj säd doatoo nuscht nijch, enn etj leeht meinen Hohma weens een Stootje eene niee Melodie sinje. Oba wiels Hee mie verr mien Swaut Al bloosjestalt haud, docht etj mie aul, wann wie den bowaschten Stock mett Petj enn Täa bestritjche wudde, dann wudd mie opplatzt vleijcht de groota Ama mett heetem Petj ute Henj jleppe, kratjcht wann de Oola sijch unje de Piep aunstetjche wudd.

Daut wea endlijch Klock veea, oba noch emma Sinndach. De Oola word soo meea aules enn, enn wiels ahm daut dochwoll rejchtijch ohnd, daut etj noch emma een däaj vestemmt wea, enn Hee mie noh siene Oat woll een bät aum Buck pensle wull, schluag Hee nohm Vaspaäte väa, etj sull doch mol wada, dee Jeschijcht von dee Mennoniete, dee Templasch aulso vetalle, "joh?"

"Joh!"


Revolwamissjoon - von Jack Thiessen

Etj haud mie väajenohme, ditmol Israel nijch too velohte bett etj dee twee äwajebläwne Templasch doa jefunge haud. Oba daut's leijcht jesajcht. Woa fangt eena aun? Etj wisst bloß, daut eent een Niefeld wea enn de aundra een Enns, enn daut wea oba uck aules.

Daut see doa dijcht bie Nazareth woll sette wudde, kunn etj mie goot väastalle, wiels doa wohnde een Schoof dietsche Jude en een Darp, dee fe de Ashkenasie uck nijch väl waut äwrijch haude.

Oba finj dee mol...

Etj fruag. "Na, woo sitt'et dee?" word jefroagt.

"Soo een bät vebiestat," säd etj.

"Von soohne Sort jeft daut hiea dree Milljoone, daut halpt weinijch," säd mien Frind Sascha Waldner, een Moskau Jud, enn dee tjand sijch enne Welt ut; hee wisst sogoa woa Winnipeg wea.

"Etj woa die waut saje," meend Sascha, een jewesna Admiraul, nu een Schlorrekapitän. "Vondoag haft de kaunodscha Bootschaft een Empfang, enn doa woat uck Freelein Bronfmaun senne, enn wiels see Jeld haft, haft see uck Vebindunge enn Palanka soowesoo. Froag ahr."

Etj drunk opp dem Empfang Chivas Regal wiels etj wisst je, daut dee Schnaupsfebritj enne Bronfmaun Henj wea, enn etj leet ahr daut seehne, daut etj mett dissem Produkt ommtoogohne vestund.

"Freelein Bronfmaun," säd etj, "etj brinj jearn Opfa enn drintj disse Buddel ut, wann See mie eenen Jefaule doohne woare. Etj seatj twee Templa-Menniste Niefeld enn Enns, dee sijch doa dijcht bie Nazareth opphoole selle."

"Morje biem Freehstitj em Desert Hotel hiea enn Beer Sheeba woa etj Ahn daut saje." Enn wiels etj wisst, daut de Israelischa Jeheemdeenst soo eene schoape Näs haud aus een ooltkolniescha Eltesta fe Gummreife, jleewd etj ahr daut.

Biem Freestitj - wie aute Herinj, jekoakte Eia enn Howajrett - säd Freelein Bronfmaun, "enn dem enn dem Darp jefft daut eenen Niefeld enn een Enns. Enn wann See welle, foah etj Ahn doahan."

"Ess daut oppem Gummesel too wiet?" stald etj mie bescheide, soo aus sijch daut fe een Mennist jeziemt.

"Joh."

Aulso leit etj mie doahan kutscheare.

Daut wea nohm Meddachschlop aus wie doahan kaume. Etj stald mie dee twee em Jeist soo väa aus twee eensaume, vebiestade Schop, soo enn bät aus mennische Professasch, dee aum Okanagan sette, enn daut scheene Wada doa lowe, enn den biljen Pries fe Appel preise, oba ennalijch sijch jieden Dach noh Wienepetj enn Schneediehne bange. See wudde woll irjendwoa oppe Väaleew sette, enn eena wudd Frindschauft nohfädme, enn de aundra enne Offenbarung rommblädre, enn beid vebiestad senne, soo aus daut mott, wann eene hiea ooda uck doa aus Mennist em Jaumadohl rommdwault, soo docht etj mie.

Oba, weit jefehlt, soo aus Prädja Happna emma säd.

Doa weare se! See saute doa mett een poah Berliena Jude, spälde Schach, enn weare seea iewrijch enne Vetall, aus wann se morje haulf Rußlaund ennehme wulle, enn äwamorje soo bieaun Kanada besatte. Daut see sijch hiea tusijch feehlde, word eena enn, wiels see aulatoop dietschet Beea drunke. Vom Faut.

Etj jintj noh de Weatsche, enn bestald fief Jläsa Beea, nohdem etj mie be Freelein Bronfmaun soo seea bedankt haud, auls sijch daut fe eenen Maun von Welt jeziemt. See schmustad bloß enn säd: "Anytime, gellaunta Oohmtje," enn fuah auf.

Daut Beea fresch aunjetaupt, stund oppem Desch, enn etj späld den spendowlen ritjchen Onkel ut Amerikau. "Thiesse, ess de Nohme," säd etj, "enn dit ess dochwoll Oohmtje Niefeld?" "Joh, daut sie etj, Kolja Niefeld, enn dis aundra Missa ess Doft Enns. Riet ahm mol den Oarm ut biem Haundreahre, joh? Wiels hee tjemmt sijch emma noch uck em Ella seea stoatj vea. Enn wann Du een ajchta Thiesse best, sull die daut nijch schwoa faule."

Na joh, daut eena sijch mett disse Tjeadels vetalle kunn, daut wea etj aul enjeworde. Oba eascht word etj mett dee Berliena Jude bekaunt jemoakt. Daut weare seea oppjeriemde Tjeadels, enn see haude woll uck meea mett dem Fiddelboage aus mett eene Mestfortj too doohne jehaut.

Etj saj toom Niefeld: "Etj tjann Tus eenen Reima enn daut ess een haulwa Tjäla, kunn daut opplatzt noch Frindschauft senne?"

"Ess daut een Bejchterieta? Wann joh, dann ess daut mien tjlienaVada vonne Muttaschkaunt, joh."

"Joh."

Donn meend Enns, soo bieaun; "Oba daut näjchste Beea bestall wie, enn Kolja waut daut betohle. Wie send noch emma deemootijch, oba nijch oam."

Na, soo jintj daut han enn tridj, enn etj wea hiea, etj meen doa, boold gaunz tusijch. Nohm dredden Beea hold etj de Buddel Chivas Regal, Jeschentj von Freelein Bronfmaun, äwadähl, enn dann kaum wie noch dolla enne Vetal nenn.

"Saul etj dem Thiesse vetalle, woo daut mett ons aules pessead, ooda wesst Du, Doft?" fruag Kolja Niefeld.

"Na, wiels Du emma äwadrifst, woa ejt leewa vetalle," säd Kolja.

"Daut send nu aul boold dartijch Joah tridj aus wie eemol enne Turkei weare," sad Kolja loos. "Wie haude ons eene Koah jekofft, enn fuahre em Laund vonne Moohre omhäa. Dann saj etj toom Doft, 'Du, Doft, well'we doch mol eefach nohm Ooste foahre, eenfach mol noh Syrien, enn seehne, aus de Mensche daut doa soo plätrijch jeit, aus emma jesajcht woat, joh?' Enn Doft netjkoppt, enn wie fuahre äwre Jrenz. Mett een Tank voll Gauss enn eene Fust voll Backsheesh tjemmt je eena enn soohne Lenda doch ernoa romm,' saj etj.

"Na joh, daut jintj aulnoch jlei, wann uck jieda twintijch Verscht irjend een Ooltnäs enne Uniform ons opphild enn mett de Loop rommpoakad. Daut see doa nijch lese kunne, wisst etj fuats. Etj reatjcht ahm emma onsen Paus äwakopp, enn hee laus den derjch enn head eascht opp auls etj ahm eenen Rubel gauf, enn donn leet hee ons wieda foahre."

"Aum tweeden Dach auls wie derjche Wieste fuahre, enn daut soo eensaum word, daut sijch doa nijch mol Kameele han vebiestade, saut mett eemol eene oole, misaje Mumtje aum Wajch. Haulf doot, wea se, enn weifeld soo lieseltjess, daut eenem daut jaumad. Heet wear'ett soo auls aule Donna, enn dreeveadel vedarscht wea see sowesoo."

"Oba Doft, dis vebruckta Missjoonoa, dee gauf nijch eea Fräd bett etj stellhild, enn äwaroasch fuah, enn ahr mettnauhm.

"Wie holpe ahr hinje enne Koah nenn, enn wie freide ons, daut wie noch mol wada mennische Samerieta späle kunne, kratjcht soo auls se ons daut Tus jeleaht haude. Enn eea Doft wada doatweschen räde woat, woa etj Die saje, daut wie, Doft enn etj, doa uck boold een Scheetiesa enne Fupp haude. Daut mott vleijcht nijch, oba eena schlapt bäta, wann eena soohne Stritz de Nacht bie sijch haft. Enn woo wie too dee kaume, woat de Jeschijcht Die vetalle, nijch etj.

"Na, joh, oba wie send je noch emma unjaweajess. Wie weare noch tjeene haulwe Stund jefoahre aus de Fru doa hinje platzlijch seea oppläwd. See hild Doft enn mie mett eemol jiedem een Revolwa em Jenetj enn wull Jeld, Backsheesh enn onse Passa enn weet de Donna waut noch aules habe. Waut bleef mie äwrijch? Etj klunjd oppe Brams nopp, enn hild stell. Dis frulijcha Maunsmensch word seea groff, enn auls wie rutkroope, tjreaj wie beid eent äwrem Heeft mett ähre, siene, meen etj, Stritz, daut eenem de Tähne em Kopp klaupade.

"Na, etj nijch ful enn nijch domm gauf ahm too vestohne, daut wie ons Jeld hinje enne Rumpelkohma enne Koah haude, enn etj muak dee ohp. Toom Jletj wea hee kratjcht soo rachulijch auls etj jehopt haud, enn dann schluag etj too. Enn Doft Enns uck vonne aundre Sied, oba dis Wiestensähn wea nijch ut Kardond, enn soo gauf daut een schratjcheljet Schermetzel. Doft fuchteld mett sien Tjnippsmassa romm, enn etj leet miene Fuste seea lud prädje. Oba dis Mooah wea grulijch jäjenaun. Na, jenuag, noh feftien Minute haud wie ahm mack, oba mett ons Bloot enn uck sient wea daut Schetjsaul nijch spoasom ommjegohne, enn ons sach daut auls bie eene Schwienstjast.

"Na joh, enn waut nu? Wie entschloohte ons dissen endlijch macken Donna hinje enne Rumpelkohma nenntooschuwe, enn wieda too foahre. Enn daut deed wie dann uck.

"Tjeene haulwe Stund lohta word wie wada oppjehoole, enn diss Scherniesel, weet de Donna, sajcht wie selle mol hinje daut Datjzel opmoake.

"Enn doa lach nu de elendja Mohdesack, meea doot aus läwendijch. 'Wäa haft dit jedohne?' well hee weete. "Dochwoll Gospodjien Davied Daviedoff," saj etj, enn wies ahm Doft sien Massa. Oba Doft sajcht: "Etj? Etj mol wada? Kolja Abramvotisch, dee schluag ahm mett de Fust too gooda latzt de Näs twei, enn vebuhld ahm den Kopp, hiea tjitjch."

"Na jenuag, see nauhme ons den Schlätel vonne Koah emm neajchsten Darp wajch, enn stoppte ons enn. Noh eene haulwe Stund, kohme dree Soldohte aun, enn een Maunsmensch enn Zivil, enn kaume ons enne Chelodne beseatje.

"Wäa haft den Mooah dootjeschloage?" "Tjeena, soo wiet aus wie weete," gauw wie too Auntwuat.

"Schohd," säde se, "wiels diss Doodja wea aul twalw Joahlang de jefährlijchsta Deef enn Merda, enn Terrorist enne arabische Jeschijcht, enn sien Rejchta tjrijcht oppe Städ fiefhundat Dusend amerikaunsche Dohla."

"Donn entschloote Doft enn etj ons, daut wie ahm vleijcht beid een bät biem stoawe biejestohne haude. Enn see tohlde ons daut Jeld boa ut."

"Nu drintj wie noch een Beea, wiels de Jerajchtijchtjeit strenjt noch emma soo aun, daut eenem meist aunfangt too darschte."

Dem Oolen jintjch daut Tooheare von disse Jeschijcht meist soo goot, auls mie daut Vetalle. Donn säd Hee: "Enn nu doaf etj noch Al bedde een Wäajeleed too sinje, enn dann Goode Nacht. Wiels etj Al siene Gow auls Schriewa enn auls Edietau aum Weadabuak soo huach räatjen, enn Diene wille Phantasie, Hauns, emma een bät bewunda, wiels Du mie daut Grusle biebrinjst, socht etj junt ut, dee Artj mett mie toop too bue. Wiels daut schriewe enn daut vetalle hab jie soo mea vonne Vodaschkaunt, aulso vonne jettlijche Sied.

De näajchsta Dach

Wann Jie mie froage sulle, woohn Dach daut vondoag ess, soo mott etj junt saje, daut weet etj nijch. Dann mott jie aul den leewen Gott froage, wiels dee haft mie soo seea derjchenaunda jebrocht, mett sien Saubott enn siene Tietomstallung. Daut Hee soohnt bloos oppe Ead enn nijch em Himmel deed, holp mie je uck nijch välwaut, wiels wie weare je noch emma oppe Ead, wann daut hiea bie Sedona vleijcht uck aulatoop een bät himmlische sach, auls hinja Jrienthol, woa de leewa Gott enn siene baste Joahre dee Mond jefunge haud enn fe luta Äwamoot enne Loft jeschliesad haud.

Oba jie habe Tus eenen Kalenda aune Waund enne Tjäatj, enn tjenne junt daut selwst nohseehne, joh?

Woarom etj mol wada aun hinja Jrienthol docht, weet etj nijch. Oba etj weet uck nijch woaromm Russlenda, wann see oolt woare, enne Jedanke tridj noh Russlaund gohne, enn doa aum Nippa sette, bett dee ahn mettnemmt. Ooda Menniste, woohne noh Kelowna utsteatjche, enn pienijch vetalle, woo scheen daut doa ess, oba wann se dann oolt woare, tridj noh Manitoba kohme, wann see uck goot weete, daut etj hiea sett omm ahn den Spohs too vedoawe.

Wie weare jrods seea goot bie de Oabeit, enn beschetjchte aulnoch, oba etj word den Jedanke von hinja Jrienthol, woa nohäa daut proste Siedepack wohnd, enn dee noch wieda nohäa too Jeld derjch Schwien, enn dann too de Barjchtholsche-Tjoatj kaume, enn Missjoon dreewe enn driewe, bett Gott de Kopp dieseld, eenfach nijch loos.

Wie haude jrods ut eenem grooten Ama ons den Darsch jelascht, auls etj mol wada, ut jratre Nieschiea auls Interesse dem Oolen auntjitjcht, enn ahm diretjcht fruag: "Oola, doaf etj mol froage, woaromm Du doa säwen Miel siedooste von Jrienthol auls Du dee, vleijcht sogoa Diene Mond fungst, dee eenfach enne Loft schliesadst? Woaromm leetst Du dee nijch eenfach doa lidje, doamett wie nohäa waut Butajeweenlijchet de Mensche wiese kunne? Sesst hab wie buta Tjoatje, enn hanenwada eene Arbus, nijch välwaut dee irdische Jast too beede, wann se mol spezeare kohme.

Etj musst mie wundre. Dee Oola nauhm sijch daut ladana Schalduak, woohnt hee sijch omme Tjnäp jeschnalt haud auf, roopt Swaut Al vonne Spoasch doabowe rauf, enn säd: "Satt junt hiea mol em Schaute han, Tjeadels, etj mott hiea mol wada een bät Rosmack hoole.

Dann drunk Hee nochmol Wota utem Ama, stetjcht sijch de Piep aun, enn läd loos, meist soo auls een iewaja Evangelist: "Hauns," sajcht'a, "Haudst du Die bie de Doop too seea veschluckt? Kaunst uck Du nijch dentjche? Etj muak daut gaunze Firmament jrata auls Du ooda sogoa Al sijch daut väastalle tjenne, enn auls etj doamett kort verrem Saubott foadijch wea, säd etj too Jesus enn dem Heiljen Jeist, 'Tjitjcht, daut haft mie aulnoch jejletjcht, nijch?'" 'Joh' von aule Kaunte. "Enn dann muak etj junt, mett twee Been enn twee Oarms, enn mett eenen Kopp enn sestjet Toobehea, enn pust junt uck noch eene Seel nenn. Enn dann auls easchta Demokraut gauf etj junt uck noch den frieen Welle, doamett jie entscheide kunne, wiels wea Dach enn de Nacht, enn daut Wota enn de Ead, enn daut Fiea enn dee Tjill sitt enn doamett läwd, weet dochwoll daut eena Entscheidungen traffe kaun enn mott: Entweda mie ooda den Schwoaten, dem etj aul fuats rommschlitjche leet. Fe mie wea daut eene Selwstverstendlijchtjeit, daut jie de rejchte Wohl, kratjcht soo auls etj, traffe wudde. Oba donn sad etj mie auf, enn buhd doa wiet hinja emm Firmament noch aundre Welte, enn aundre Mensche, enn donn foll mie mol bie, etj sull doch mol wada tjitjche, waut Jie oppe Ead soo aules deede, enn waut jie soo dreewe. Enn etj kunn mien Wunda nijch lohte. Aules stund junt frie, aula haude jenuag, aula kunne jletjchlijch senne, oba waut haud Jie Scherniesels jedohne? Jie säde: 'Dit jeheat mie, enn jant jeheat mie, enn daut uck noch'. Enn etj docht je, daut jehead mie, wiels etj daut aules aunjelajcht haud. Enn jie weare mau kortwielijch Rentnasch, oba nä, bie junt wea noh korta Tiet aul de Rachull de Darpsboll jeworde, enn jie haude aules oppem Kopp jestalt. Enn sogoa dee Mensche, woohne nijch aun Eajendoom jleewde, soo auls de Indieauna en dissem Laund, enn uck sestwoa, dee betjead jie en mienem Nohme enn brochte ahn dee Rachull bie. Eena mott sijch schäme, eena mott sijch wundre, waut fe een gottlooset Pack jie jeworde weare enn noch emma send.

Donn steatjcht sijch de Oola noch eenmol de Piep aun, oba nijch eea Hee eenfach tweemol utspeajch. "Enn nu tridj noh Diene missaje Froag. Haud etj dee Mond doa lidje lohte, haud Jie toop mett de Amerikauna fuats een Jeschaft doarut jemoakt. Jie haude junt dee Mond jestohle, haude doa eene groote Fenz mett Stacheldroht rommjebut, enn haude jiedrem eascht fief, donn tien, enn donn twintijch Dohla fe den jratzten Steen oppe Ead too betjitjche, aufjenohme, enn haude mett daut Jeld junt enn Hollywood dreemilljoonje Dohla Hiesa jebut, enn von dem Äwabliefsel haud jie Tjoatje jebut, enn Missjoonoare enne Welt jeschetjcht, omm dee poah Onschuldje enne Welt uck noch de Rachull bietoobrinje.

"Aulso schmeet etj dee Mond so wiet auls mie aun dem Dach de Ducht reatjcht enne Loft, doamett een jiedra oppe Ead uck waut doavon haud.

Daut wea je mau loht verre Meddach, oba dee Oola wea soo utjespält von siene Entteischung äwa de Menschheit, daut wie aul tiedijch Fieaowent muake.

De näajchste Doag

Wann'et doatoo tjemmt mol een heikeljet Thema auntooschniede, dann ess Reima mie wiet veropp. Hee dentjcht enn schrift äwa aules, enn daut ess ahm aules soo selwstvestendlijch auls daut odme, ooda mie daut Beea drintjche, ooda dem leewe Gott den Saubott hoole, ooda de Piep auntoostetje. Woa hee daut häa haft weet etj nijch, enn etj woa ahm nijch froage, wiels uck daut mol wada een heikeljet Thema fe mie ess. Wann etj soowaut doohne well, dann send miene Feet mett Been toop aul unjawäajess noh hinjrem Staul, woa von soohnt jeret woat; daut ess mennisch, enn daut meend uck de leewa Gott.

Woa etj hanwell habe de measchte von dee Dusende, von den etj emma jieden Dach emm Wuat, Leed ooda Jedanke hea, aul lenjst jerohde.

Jistre Nohmeddach kroop Reima von bowe rauf, enn jintjch soo een bät steinbachsch nohm Oolen enn dann - hoolt junt faust - frajcht'a doch den leewe Gott: "Du Oola, woaromm hast Du die niemols nijch befriet?

Kratjcht soo auls de measchte, docht etj, dee Oola wudd vleijcht utretze, wiels daut too perseenlijch wea, oba goanijch, wiels Reima haud je ahm eajentlijch biem Wuat jenohme: "Mett mie tjenn jie äwa aules rede, uck äwa Dinja waut'et noch goanijch jeft."

Enn kratjcht soo auls emma, läd dee Oola sien Schalduak mett Näjel, Tjnippsmassa, enn Hohma auf, enn nauhm sijch Tiet. Ahm wea de Jedankewelt aul emma wijchtja auls de Auldach mett aul siene Sorje, wann wie daut uck bie Jrienthol noch nijch enjeworde sent.

Dann sad Hee sijch han, enn roopt: "Du Hauns, komm enn sat die hiea mol han enn horjch too, dann bruckst Du nijch von wiet auf oppschnacke. Wiels dit von Swaut Al aunjeschnädne Thema jeiht nijch wajch uck wann du nijch - tjeen Wunda - doavon rede wellst.

"Woaromm etj mie nijch befriet hab? Doaraun musst etj latzt stoatjch dentjche, auls Johaun Tjäla vetald, daut dee Wajch doa bie Jnodefeld dijcht bie Jrienthol soo schmaul wea, daut een Hund doa delenjd ranne kunn, oba bloos wann hee sienen Zoagel entjneep, enn de Tung nijch rutbommle leeht. Enn kratjcht soo jeiht mie, enn uck toom Deel dem Apostel Paulus, daut. Wann etj uck nijch emma, ooda weens nijch soo foaken Schisnitj ät, enn stendijch koojeneare doo soo auls hee, enn etj uck een bät bäta too liede sie, enn'et mie daut uck strauma sitt, wiels etj jrata enn studja sie, weens soo meen etj, haud Paulus rajcht: Een Reisepredja doaf eajentlijch nijch befriet senne. Eascht send de Frulied seea stolt opp soohne Manna, oba Tus hinjre Däah enn unjre Datjch laje see gaunz aundre Seide opp. Enn wieda: wann Eena schepferisch ess enn emma opp niee enn toom Deel wille Jedanke tjemmt, enn de Frulied jedanklijch nijch gaunz mettjenne enn mettkohme, dann woare see dedwäa enn uck heiwtänsch. Enn see habe je uck toom Deel rajcht, wiels see tjliene Tjinja de Näs wesche motte, enn luta sowautderhäa, enn eena kaun saje waut eena well, oba ohne ahn wudd je de Beveltjerung aulewäje mau seea wietleftijch senne.

Donn drunk dee Oola enn uck wie utem Schleef (den Schleef haud onse jeheeme Tjäatjsche vondoag em Ama jelajcht; see helt von nu aun opp Rennlijchtjeit) Wota, enn dann läd hee wada loos, noch emma toom Thema. "Aulsoo dee Wajch ess too schmaul fe een Hund, enn saul oba breet jenuag senne fe twee Mensche, enn daut jeiht je dann bloos wann de Fru hinjeraun drebbelt, oba daut ess je uck nijch meea mood.

"Enn wieda: soo auls de measchte Maunslied, jintjch mie daut Reise aul emma goot, enn wann uck de measchte reisende Manna reise enn Tus eenen ooda eene habe, om daut Erläwde too vetalle, enn see äahre Frulied välet, ooda weens daut measchte vetalle, lohte de Frulied sijch soowaut uck nijch emma jefaule, sogoa wann see mennisch send. Enn daut ess je dann een wiedra Grund, woaromm etj noch nijch befriet sie, wann etj uck aul miene Reise selwst betohle deed, enn nijch soo auls een poah Dutz mennische Predjasch, dee sijch jiede Foaht enn jiedret Enneloftfleaje eenmol de Wäatj too äahre eewje Konferenze vonne Tjoatje betohle lohte. Soohnt jefft Trubbel, weens soo habe etj mie vetalle lohte.

Wiels Reima enn etj soo scheen toohorjchte, tjreajch dee Oola dochwoll freschen Moot, enn Hee freid sijch, daut wie ahm soo goot vestunde, enn nu sad Hee siene Piep unja Gloot, enn etj uck. Hee gauf mie sogoa Fiea mett sien Bensientje 'Kolibri' enn dann läd Hee wada loos: "Dit bruck jie nijch aulewäaje wieda vetalle, oba wann eena seea oolt woare well, enn daut well etj, sull eena sijch vleijcht doch nijch befriee. June Frulied lohte junt mol een Joah Bumeistasch späle, wiels see je uck mett Hack enn Pack toop äwaläwe welle, enn wiels see mennisch vonne oole Mood send, oba wann etj eene judsche Fru haud, dee Jripps em Kopp haft, enn oppem Moatjcht schachat, enn sijch enne Synagoge too benehme vesteiht, enn oba uck goode Tweeback backe, enn Plumemoos ooda Borsch koake kaun, enn mett de Tjinja de Schooloabeit moake wudd, enn mie eene Lusch mett Knisches, 'jefillte Fisch', enn een Bultje Matzo jiedesmol fe de Reis reedmoake kaun...na soohne Fru rannt eenem uck nijch jieden Dach äwrem Wajch, enn jefaule lohte wudd see sijch uck nijch aules, enn daut ess je dann uck een wiedra Grund, woaromm etj noch emma Betschla enn uck eentletzijch sie.

Biem Arbuseäte

Wie haude den gaunzen Dach jetemmat, enn aules haud goot beschetjcht. Dee Oola haud ons mol wada dee Jeschijcht vom Peeta Niedarp ut Jnodenthol vetald, enn woo dee emma aules bäta wisst, enn aules bäta kunn. Uck Tjoatjebue, woohnt Niedarp besondasch goot jintjch. Väasaje leeht Niedarp sijch niemols nijch, enn woaromm uck? Hee wea je een Brooda, enn dee send je mett dem leewen Gott dijchta Frindschauft auls sesstje Menniste.

"Na joh," vetald de leewa Gott, "eenmol buhd wie mol wada een Betshus, enn daut jintjch doa uck aun easchta Lienje mol wada, noh dee Melodie 'waut woare de Lied dentjche, waut woare de Lied saje?'; aulso sull daut Betshus weens von bute oppfaule enn see schmock seehne. Wiels eene groote, straume Tjoatjch, wann se uck mau haulf voll woat, ess je een Teatjen doavon, daut etj mett miene Messtkoah aun Säjen, aulso Dohlasch, doa besondasch spendowel aufjelohd hab. Wiels Jeld eene Sproak ess woohne sogoa de Tjoatje aum scheensten sinje enn besinje tjenne.

Mett eenmol sag wie onse goode Tjäatsche mett twee groote Arbuse aunkohme, enn wie läwde opp soo auls Thiesses Peeta, wann dee eenen Free Pancake Breakfast, ooda eenen vollen Desch sach, ooda wann een Kunta nach getaner Arbeit Howa ritjcht. "Em auljemeenen woat too väl fe luta Dommheite jebät," sajcht de leewa Gott, "oba eea eena met dem Arbuseäte aunfangt, sull jieda Mensche oppe Ead scheen enn lang bäde enn uck danke, wiels auls etj disse Frucht aunläd haud etj mie jewaultijch enne Henj jespeaje. Non plus ultra saj wie em Himmel, wann wie dee oppdesche. Hauns, bäd! enn vejat nijch too danke!

Daut deed etj, enn schnorrijch ess'et: wann de leewa Gott sijch wiet auf opphelt, dann tjemmt eena biem bäde opp aulahaund wille Jedanke, besondasch bie eenem Prayer Breakfast, wiels eena mott je sien besondret Veheltnis toom Oolen derjch'en heeten Droht emm Jebäd bewiese, en soo lud auls mäjlijch bloare, doamett Hee daut doa bowe heare kaun, enn dee aundre Prayer Breakfastasch sowesoo, oba wann Hee opp eenem omjestelpten Ama tjeen Meeta auf sett, enn siene Metz enn eene Haund helt, enn daut Obraumtje enne aundre, dann vegohne eenem, enn sogoa mie, miene groote Red, enn uck miene haulwe Flunkariee wiels Hee ess too dijchtbie, enn eena kaun ahm nijch soo leijcht aunschiete.

Wie aute nohdem etj fe aule Menniste enne Welt jebäd haud; muchte ahn aula de Arbuse soo scheen schmatje auls aum Nippa, enn muchte see sijch aun den grooten Goadna, aulso dem leewen Gott erinnere, doamett wie ons biem Arbuseäte aula goot send, enn bliewe. "Wie auls Mennoniete" soo red enn bed etj, "send ons enn tjeenem Stetjch eenijch buta bie eenem Stetjch Arbus. Loht ons een broodaschauftlijchet Owendmohl opp Plautdietsch biem Arbuseäte hoole!" Amen!

"Aumen!" säd doatoo de leewa Gott, enn Swaut Al aut schmenjsch ver sijch han enn säd soo leeftolijch auls mäajlijch: "Daut Aumen-Saje tjemmt noch vonne Ooltkolonie, nijch, Oola?"

"Joh, daut deit'ett. Kratjcht soo auls dee doa oppem Datjzel von jun Weadabuak stohne enn gohne, soo mott daut. Enn wann dee so earnst 'Aumen' saje, dann saj etj doatoo uck 'Aumen,' enn daut tjemmt mie nijch aule Dach väa.

"Na joh," sajcht Hee, "oba etj wull junt noch wieda vom Niedarp vetalle. Dee wea enne Jedanke uck nijch emma bie de Sach, enn waut doabie ruttjemmt, nann wie Schlopmetzijchtjeit. Eenes Doagess pausst aulwada nuscht nijch, enn daut Äwaje, waut nijch pausst, wull nijch stemme. 'Woo haft sijch dit, Niedarp?' saj etj.'Etj weet uck nijch' sajcht'a 'etj hab daut Bratt aul tweemol aufjesoagt, enn daut ess noch emma too kort.'"

Wie aute Arbus, enn kratjcht soo auls aule Kreature oppe Welt, veschleiht dee Scheenjeschmack dem Mensch de Sproak. Mee eenmol, oba, schneet dee Oola wada daut Thema enn uck eene fresche Arbus toojlitjch aun: "Sajcht mol Jungess, jie send uck nijch meea von de Sort, dee doa jleewe, daut'et mau twee Sorte Mensche jefft, dee woohne en Steinbach wohne, enn dee, dee en Steinbach wohne welle. Enn doawäjen woa etj uck nijch Froage stalle, omm junt bloos too nertjche. Enn eenem Stetjch haude de Russlenda rajcht, nijch? Wiels de baste Arbuse oppe Welt jefft'et noch emma aum Nippa. Auls daut doavon tjemmt, daut se rooda send auls sesstwoa, wiels de Kommunismus daut Roode soo aun sijch haud, ess eene Froag fe sijch, oba daut ess mau eene Dommheit, jleew etj. Enn doawäjen woa etj junt saje, woo daut ess: Dee Mensche, woohne nijch vom Nippa wajchwulle, haude rajcht, wiels etj haud doa de baste Arbuse wausse lohte. Enn eenes Doagess, wann wie de Artj foadijch habe, enn jie enn June Mensche, enn etj enn miene Mensche, enn Tiea - see kaum uck fuats aunjerannt, enn wea dem Oolen enn uck ons soo goot, daut see uck een Stetjch vom Obraumtje sijch enne Tjeewe schmelte leeht - enn aul äah Frindschauft doabenne soo lang rommschockle bett de Menschheit mol wada opp een poah Wäatjch aule Dommheite vegohne, dann woa wie aulatoop raufkrupe, enn woa meen Jie woa wie dann senne? Oppem Nippa, doa gaunz dijcht bie Gortietz, enn dann fang wie noch eenmol gaunz vor väare enn toom latzten Mol aun.

Wie aute wieda Arbus, enn Swaut Al enn etj dochte ons beid dautselwje, jleew etj...waut ess de Unjascheet tweschen eenem gooden Bejchterieta enn eenem jewaultjen Propheet?

Jast

Joh, wie tjreaje doa biem Artjbu dijcht bie Sedona uck Jast, enn wann nieschieaja Besuch uck auls Jast talld, dann sogoa eenen nattet Schooftje, soo auls Victor Peetasch dee emma jearn nannd.

Dee Jeweehnelje kaume wiels see dochwoll von ons enn ons Woatjch jeheat haude, enn wulle, jleew etj, entweda seehne auls wie total derjchjedreit weare, ooda mau een bätje, ooda auls hiea een Jeschaft too moake wea, enn wea daut Gaunze soo rajcht enjefädelt haud. Swaut Al enn etj vetalde een poah Mensche, daut de leewa Gott, doa hinje, ons Befehl jejäwt haud, dee groote Lomm auntolaje, enn dann pessead je uck daut waut aul emma pessead, wann eena de noaktje Woahrheit sajcht: dee Mensch weese mett dem Wiesafinja nohm Kopp enn dreide den Finja soo auls een Boa, enn lachde sijch haulf doot. Enn jinje wajch.

Aundre froage, woo deep daut Wota aul unjre Lomm wea, see kunne noch tjeent seehne. Aundre fruage, auls see een Bild von ons dree aufnehme kunne, oba donn hoof dee leewa Gott emma den Hohma opp, enn leeht den soo dach woare, daut se Kameras enn aules faule leehte, enn utstoake, meist soo auls daut pesseat, wann eena eenen UFO jeseehne haft: dann bloos wajch, wajch, enn de Frät hoole, oode utjelacht woare.

Aundre, wada, jinje, nohdentjlijch wajch, enn wann see Menniste weare, soo auls de measchte, wiels see "I have seen the Lord, have you?" oppem License Plate aum SUV stohne haude. Disse vetalde sijch dann opp Plautdietsch, wann see wajchjinje doamett tjeena ahn vestohne kunn: "Dem Grooten sach'et mie een bät bekaunt; etj jleew dee wea von Jantsied, enn daut wudd mie nuscht nijch wundre, wann dee sogoa noch Thiessesbloot enne Odre haud, wiels hee ernoa äwabrestijch ess," enn de aundra säd: "Kunn senne, enn ahm sitt'et noch doatoo, auls wann'a zimlijch rommjekohme ess, etj jleew, etj sach ahm sogoa eenmol en Jerusalem, oba nijch biem oabeide."

Enn dee Dredda säd dann measchtens: "Dee Groota vestund aulnoch mett dem Hohma omtoogohne, oba dee aundre twee...? Wäaweet auls de nijch von irjendwohäa utjestoacke send, enn oabeide motte, oba measchtens NDP wähle. Fuhlet Toakel, enn daut ess fe shure!

Auls wie eenem Froagenden ut Siedmanitoba eenmol gaunz diretjcht säde, enn sogoa opp Plautdietsch, daut wie em Auftrag Höherer Macht de Artj toom Äwaläwe buhde, säd dee Obraum Panna: "Vetall mie leewa, wanneea de Benana en Steinbach riepe woare, joh?"

Een Tjleppesteen ut Plom Culle, een bät een driesta, tjitjcht sijch eascht soo omm eene haulwe Stund romm, enn auls wie stell enn jenietsch wieda oabeide, haud hee dochwoll jeseehne, wea hiea de Baus wea, enn hee jintjch mett eenmol forsch nohm leewen Gott opptoo, enn säd: "Haven't got all day, oba hiea hast eene Schreft, een Traktotje saj wie doatoo, enn doabowen steiht enn dree Sproaken, opp Enjelsch, Huachdietsch enn uck opp Plaut 'The Way of Salvation', las daut mol goot verrem Schlopegohen derjch, enn wann etj wadakohm, dann well wie ons mol äwa den Wajch, enn de Woahheit enn daut Läwen noh Jehaunen Dree Varsch Sasstien vetallen, joh?"

Auls dee Oola aunfong too lache, säd Tjleppesteen: "Oola, Oola, enn uck jie twee Jungtjess, junt woat noch daut lachen vegohnen, wann de leewa Gott mol met junt Unjared hoolen woat. Jie sullen junt leewa fe de Eewijchtjeit reedmoaken, aunstautt hiea oppem Boajch eenen Kausten tooptoonoaglen, enn doabie noch Spohs driewen."

Eenmol, loht nohmeddach hilt wada een dochwoll mennischa Foarma aun; hee haud eene groote Famielje, enn meea Tjinja auls hee talle kunn. "Wooväl Tjinja hab Jie?" fruag Al ahn. "Drettien," sajcht de Fru. "Daut ess doch eene Onjletjszohl, nijch?" fruag Al wieda. "Daut bruckt nijch doabie bliewen," meend de Maun.

See wulle bloos Wota drintjche, enn dann wieda foahre, enn daut deed'e see dann uck, oba nijch eea äahre tjliene Dochta, Tiena heet see, dee emm Rollstoohl saut, wiels see vetjräpelt wea, egol noh den Oolen wees enn emma wada säd: "Etj well mie den grooten Onkel nohda betjitje, joh?" Oba dee Ellre buage auf, enn wulle aul foahre, oba dann jintj de leewa Gott noh daut Tjind, hoof daut utem Rollstoohl, enn hild daut enne Oarms, enn wea daut goot, enn dann sad hee daut oppe Ead, enn daut Mejaltje kunn toom easchten enn ährem Lewe von auleen gohne.

Dee Lied, Pannasch mett Nohme, fung wie nu ut, wundade sijch aul noch, enn donn meend de Joakob Panna: "Na, dann tjenn wie dochwoll dissen oolen Rollstoohl eenfach hie lohten. Oola, soohnen gooden Trajchtmoaka auls Du best ess mie bett vondoag noch nijch äwrem Wajch jerannt. Ons jeiht daut aulatoop mau een bät knaup, aulso woat een Dankscheen doch woll tooreatjen motten, joh?"

"Joh!"

Daut jefellt mie aun Swaut Al: wann hee mol waut butajeweehneljet sitt ooda heat, dann red hee nijch lang Domms; nä, hee jeiht dann bloos enn sat sijch dol, enn staunt ohne een Wuat too saje. Enn etj nauhm goodet Biespell aun, enn deed daut uck.

"Etj docht daut wea Enj Juli"

säd de leewa Gott, auls etj ahm jistre noh dee Oabeit enn dann nohm Owendkost biem Fieaowent oppe Väaleew eenen dobbelden Whisky ennjegohte, enn dann noch eenen hinjeraun jejoagte haud, enn daut deed etj dann uck mau wiels daut soo mott, wann daut hanenwada hiea oppe Hejcht enne Haulfwieste soo tjeel woat, wann de Sonn unjajeiht. Auls wie mol wada soo jemietlijch vondoag zeowends toop saute, aule dree, enn etj nenn jintj een Schnaups too hohle, säd de leewa Gott: "Du, Hauns, Du haudst mie jistre woll een bät eenen Stiewen enjegohte, wiels daut ess je aul Septamba enn de Owends woare tjeel, oba noh dem Schnaups jistre, docht etj daut wea Aunfong Juli, wiels mie daut soo woam väakaum."

"Deit mie leed, Oola, oba etj woa vondoag een bät spoasomma mett daut Nauts omgohne, enn Die enn Al doafäa uck eene Jeschijcht vetalle, joh?"

"Joh, dauts mie goot, enn Du kaunst uck fuats doamett aunfange, wiels Brooda Al enn etj weare sowesoo mett ons Vetall äwa Emanuel Kant soo meea too Enj."

Eea etj looslaje kunn, meend de Oola oba noch biem lache: "Du Hauns, Brooda Al vetalt mie, etj sie ahm noch Jeld schuldijch, waunt meenst Du doatoo? Wiels hee sajcht, hee haud twee Sautz Ever Ready Batteries vebruckt, om unjre Datj auls drettienjoahscha Benjel biem Flashlight Lijcht Kant too lese. Enn, soo sajcht'a, de Nieschiea toom Lese haft hee von miene Kaunt. Waut meenst, saul etj ahm daut Jeld utlaje?"

"Joh," saj etj, "enn uck mett Zinse."

"Oba," saj etj, "nu loht mie Die enn janem Kantianer de Jeschijcht vetalle, eea etj dee vejät.

"Enn eea etj aunfang, Oola, tohl dem Al daut Jeld soo schwind auls mäajlijch, wiels wann hee Die dann noch siene Räatjnung fe daut Nietzsche- Lese jefft, dann mottst Du opplatst noch bie de Rothschilds aunhoole."

Oba nu musst etj mie oba uck noch mett eenen dobbelden Sturrack stoatje, wiels wann etj aun Jnohdefeld enn uck aun Jrienthol dentj, dann dieselt mie emma de Kopp, und mir gebricht das Gebein, soo auls de Biebel sajcht. Waut daut soo rajcht bedied, weet etj uck nijch, oba daut heat sijch goot, nijch?

"Enn nu sat junt mol dohl, enn dann kaun etj aunfange junt dee Jeschijcht vom mennischen Bloot too vetalle."

"Noah Gerstein wea enn Jrienthol de Postmeista auls etj tjlien wea. Gerstein haud bieaun uck noch een Mamme enn Pappe Lauftje, oba meea Pappe auls Mamme, wiels bie de Menniste haft Paupe, Voda, ooda uck Pappe den Jeldbiedel enne Fupp.

"Wiels Oohmtje Gerstein den Kopp voll'a Idee enn Jedanke haud, dachte miene Mutta äahre Uage, enn uck äahre Seel emma opp, wann hee bie ons wea. Enn wiels hee uck enn siene Vetall tjeene Jrenze tjannd, en doaken äwrem Sälestrang steajch, bewundat uck mien Voda ahm. Enn wiels see aule dree Rusch enn Jiddisch enn Plautdietsch rede, oba weinijch Enjelsch, wea dee Rund soo opp 'ne Oat eene Schmäd, woo eene läwenslange Frindschauft jeschmäd word.

"Wann wie mol Post von Russlaund ooda Paraguay tjreaje, kaum Ohm Gerstein sijch emma soo väa auls wann Hee een uterlesena Bootschafta wea, enn wie ahm daut too vedanke haude, daut goode Post von weitauf jekohme wea. Etj leewd ahm daut, uck noch vondoag.

"Hee kaum foaken spezeare, enn jeweehnlijch mett Betschla Hiebat, sien Pauslocke enn een Lauzhooah. Hiebat schmeatjcht emma eene Piep, enn packt em Stooah Koffe enn, schneet Halvah enn tjlandere Stetja, läd den Hettowe aun, enn kaum sijch wijchtijch väa, soo auls daut mott, wann eena daut Lewe eenmol aum Zoagel too hoole jetjräaje haft, uck wann eenem de Jletjszoagel derjchjejleppt wea.

"Em Somma muake dee twee bie ons oppe Foarm eenen Goade, omsonst, enn doa plaunte enn sade see aules aun, woohnt wie uck deede, buta daut Ohm Gerstein meea Schisnitj auls eena talle kunn, sad. Dit deede see jieden Somma, vleijcht soo een Schock Joahre, ooda noch meea, wiels auls Tjind rannd de Tiet aundasch auls vondoag den Dach.

"Daut Ohm Gerstein de Biebel em Original vestund wea fe miene Mtta een dobbelda Gottesbewiess. Oba dann wada: Woo wea daut mäajlijch, docht see, daut eena sijch mett Jesus enn siene Sproak vestendje kunn, oba nijch aun ahm jleewd? Vleijcht soo auls Frindschauft senne, oba sijch nijch liede tjenne? Wäa weet? Waut etj weet ess, miene Mutta wea bennalijch bloos dann Tus, wann dis Jeschijchtevetalle spezeare kaum.

"Daut kaum hanenwada väa, daut Ohmtje Gerstein bie ons äwanacht bleef, wiels daut Noh-husgohne siene Jeschijcht unjabroake haud. 'Enn,' soo säd hee: 'Pieptje Hiebat woat nijch vehungre, wann'a uck een bät fippse, enn aulewäje nausche mott, om de Qualität too sejchre.'"

"Auls Postmeista stund ahm een sejchret Jehault too, oba eenes Doages reatjcht de Russlenda Tjaisa Rampel siene Vedeenste bie de Rejierung enn, enn hee äwanauhm daut Postaumt, toop mett eenen Model A Fuurd.

"Noah Gerstein word donn een Haundelsmaun, eajentlijch een Schacha, enn auls dann de Tjrijch kaum, word ut siene Schacharie een Jeschaftje, dann een Jeschaft, enn feftien Joah lohta kofft hee sijch eenen Cadillac mett Ladasette von A. D. Penner, Chev., Olds., Cadillac, Steinbach, Manitoba.

"Oba hee kaum ons noch emma beseatje, enn too ons Tjinja wea hee soo spendowel auls aul emma, enn wann hee doatoo noch säd, 'Gott kaun soo meea aules,' dann jleewd eena endlijch enn aules.

"Aune 1963 word Noah Gerstein earnsthauft krank, enn hee bruckt onbedinjt fuats eene Bloot Transfusjoon. Hee wohnd aul enn Winnipeg, enn meist nijch too jleewe, enn dee groote Staudt leeht sijch tjeena nijch finje, woohna siene seldne Sort Bloot haud. Daut Roode Tjriez wisst omm daut Probleem, en wiels dee nijch ful uck nijch domm send, leehte see aum easchten Sinndach enne steinbachsche Tjoatje bekauntmoake, enn fuats leehte meea auls achtdusend Mensche äahre Blootsort unjaseatje.

"Een Joakob Panna, een Puptjebua uck Nudeltjwatsch von Burwoohl, dree Miel siedooste von Hungawäadie word aun eenem Dach een wijchtja Mensch, enn wann hee uck nijch mol bie Jemeed wea, hee haud Gerstein siene Blootsort. Panna vetald, hee haud sijch uck fuats eenen Amavoll Bloot auftaupe lohte, enn eea de Sonn den Dach unjajintjch, haud Gerstein "nieen Gaus em Tank" vetald hee.

"Dree Doag lohta wea Gerstein wada koasch en munta, enn eene Wäatjch lohta haud Joakob Panna nijch bloos eene Mestkoah, oba uck eene Cadillac-Koah. Enn uck eene 'Dankscheen! Panna!' Koat.

"Panna feehlt sijch wijchtja auls de Tjoatj enn uck siene Nobaschauft ahm bett nu too jehoole haude. Joh, Joakob haud sijch mau afens aun siene niee Wijchtijchjeit jewant auls Gerstein een Joah lohta wada platzlijch seea krank word, enn wada Bloot bruckt. Panna vetald: 'Bie mie rut, bie ahm nenn, enn wada wea de gooda Jud fuats koasch enn munta.' Eene Wäatj lohta schetjcht Gerstein Panna eenen Scheck fe $5,000.00. Panna wundad sijch. Oba dann: 'Dauts meea auls miene groote Demoot vedeent haft, enn dusend mol meea auls irjendeen Steinbacha mie jäwe wudd.'

"Oba biem dredden Blootjäwe fangt daut Schriewe enn daut Vetalle von disse Jeschijcht eajentlijch äwahaupt eascht aun. Kratjcht een Joah lohta jintj de Sementocha wada loos, enn Panna leeht aulwada too.

"Aules jintj soo auls emma goot, oba ditmol tjreajch Panna nuscht wieda auls eene 'Dankscheen' Koat.

'Kloage well etj nijch, Gerstein, wiels etj een missjoonsdriewenda Mennist sie, oba eascht kaum een Cadillac, dann een fiefdusenddohlascha Scheck vonne steinbachsche Credit Union, enn nu tjrie etj bloos eene Koat mett 'Tanks'; woo haft sijch daut?" fruag Panna aum Telephoon enn sienem easchten Long Distance Call en sienem Lewe.

'Mien leewa Frind Panna,' säd Noah Gerstein, 'daut mott dochwoll aum mennischen Bloot en miene Odre lidje.'

Wie jinje schlope. Wie haude enn onse Husung aul Fiea, woohne moderne Mensche uck Elektrizität nanne, oba de leewa Gott haud fuats Orda jejäwt, daut städwies de Modernitäte oppheare. Enn, soo säd Hee, daut Lijcht, woohnt Hee aunjelajcht haud, sull dochwoll tooreatjche; wann wie meea bruckte, dann mett eene Letoarn, enn doamett jenuag. Aulso pust Hee dee nu ut, enn säd "Schlope gohne!"

Frulied

Daut jeft Theemen, dee eena sijch meist schämt sogoa privaut auntooschniede, jeschwiess denn mett aundre too berede. Oba mett dem Oolen wea je goot too rede, enn biem Bue bruckt eena den Hohma enn een Veadel von sien Vestaund, während daut aundre Dreeveadel vom Pedaumtje aulewäaje spezeare jeiht.

Aulsoo docht etj mie vondoag tiedijch, vleijcht kunne eena, nu daut de veea Wenj em unjaschten Stock stunde, mol seehne, auls de Oola sijch noch wiedre Jedanke äwa de Frueswelt jemoakt haud. Eent stund je dochwoll faust, enn daut wea, daut weda Hee noch Jesus sijch befriet haude, enn wiels see beid straume Tjeadels weare, enn uck waut too saje, enn Laund enn Jeld soo väl auls see wulle haude, woaromm weare se Betschlasch jebläwe. Aulso fruag etj ahm, enn säd: "Oola, wann eena ella woat, moakt eena sijch doch Jedanke, woo daut senne woat, wann eena oolt woat, enn wäa eenem dann den Koffe koake, dee Bohdwaun voll ranne lohte, enn wea eenem den Ridje mett dem Schobjack beoabeide woat, nijch?

"Joh," sajchta, "Gottesvetrue ess eene Sach, oba daut ess soo meea fe den bennaschten Mensch jedocht, daut Äwaje mott bedocht woare. Enn wann etj saj 'bedocht woare' dann meen etj oba nijch soo auls de Mormoone, ooda uck de Muselmanna mett ähre Seraie, ooda uck Solmaun, dee sijch fuats een Schoof Frulied hilde, oba measchtens Jesatze fe de aundre muake, wiels de aundre sulle mau one to a customer habe.

"Etj well goanijch dit eewje Theema utem Stijch gohne, oba, Hauns, Dien Voda fruag mie em Himmel toojoah kratjcht deeselwje Froag, enn etj gauf ahm mett eenem Jlitjchniss Auntwuat. Reatjcht die daut too?"

"Opp Dien Uadeel kaun eena sijch aulnoch velohte, Oola, enn opp Diene Woatjche uck, wann Du uck, jleew etj, enne Siedstäts too väle Plantazhess mett Dommheit aunjelajcht hast.

Dee Oola leeht sijch mol wada weenijch waut väasaje; hee nauhm daut Jebett tweschne Tähne enn läd loos, soo's dit:

De leewa Gott läd sijch eene Havana opp sien Deschtje, enn dann stoppt hee sijch eene Piep, enn eea Hee dee aunstetjcht, schmustad Hee enn säd: "Dit pausst je kratjcht toom Thema. Du fruagst mie latzt, woa de Rachull aunjefonge haud enn woa de Trubbel siene Wartle haft. Daut ess meist dautselwje, enn den Trubbel reahd etj toom Deel selwst enn. Enn daut kaum soo: Etj wea eenmol auls de Welt noch soo fresch auls een Farjoah wea, enne Turkei jewast, enn musst mie aul noch wundre. De Manna druage doa aul Buddelbetjse, dee bie mie Tus noch goanijch mood weare, enn butadem schmeatjte se doa eenen Latakiatobak ut Meerschaumpiepe, während wie Tus noch emma ut'e Japps Schisnick aute enn aune Reboabastrampels gnoagde.

"Na, dann schachad etj mie doa oppem Besoa uck eene Piep enn twee Fuppevoll Piepetobak enn, enn auls etj wada Tus wea, foll mie bie, daut wie mett'em Fiea moake noch lenjst nijch soo wiet weare. Joh, daut haud hiea enn doa Mol Fiea biem Jewitta jejäwt, oba sesst haud wie nijchmol Ruak emm Schorsteen. Aulso musst etj daut Rezapt väahohle, enn Fiea moake, wann etj schmeatje wull. Enn daut deed etj dann uck."

Donn stetjcht Hee sijch de Piep aun, enn ahm sach'et doabie soo toofräd, soo's Onkel Wellm auls hee bie Jnodefeld sijch de easchte Koah kofft. Een Essex wea daut, weetst daut noch?

Enn donn leeht Hee een Glaustje Kruschtjeschnaups sijch bie ahm ennalijch oppwoame, enn sad loos: "Eena kaun mett de Mensche nijch väasejchtijch jenuag senne, wiels see sijch emma enn eegol waut utdentjche. Etj haud den Tobak noch nijch too Enj jeschmeatjcht, auls aul een poah von miene Kreatuasch, sootoosaje, aunkaume, enn uck Piep schmeatje wulle. Na, mett Fiea jintjch je daut woll noch bäta, enn soo gauf etj daut Rezapt Fiea too moake ute Haund. Enn fuats reatjad de haulwe Welt omm mie. Halle Moss, etj saj, etj musst mie meist wundre, woo enn woa daut mett eenmol aufong too reatjre.

"Enn daut diead donn uck nijch lang, bett de Maunslied aunfonge romm too gohne, enn dann too ranne, enn dann too jäajre, enn sijch donn uck boold rommdreewe. Wiels se bruckte je nijch meea noh Hus kohme, enn sijch unjre Datj bie de Fru oppwoame, wiels woa doa Fiea wea, doa weare see von nu aun sootoosaje Tus. Etj seeh dee noch vondoag, woo see sijch eenen Flitzboage muake, enn mett Fiea enne Waumsfupp toop, eenfach loossade.

"Soo auls etj Die aul verhäa vetald, Petro, weare bie ons too dee Tiet de Betjse noch nijch mood. Dee Maunslied haude measchtens een Strämel Fall sijch omme Schompjäjend aunjespald enn rannde doamett romm. Eensje haude dee Tjleedie opp äahre Oat sogoa een bät utjestraumt, enn leehte een Wulfszoagel vom Fall bommle, aundre haude sijch een Kossefall omjebunge, enn leete den Boat vom Bock auls äah Licenseplät deehne. Du kaunst die väastalle woa.

"Oba kratjcht eendoohnt, nu sad de Menschheit loos enn vonne Moral hilde see aul donn soväl auls de Nippaenja nohäa, ooda daut hollywoodsche Peebel aul emma. Väle tjneepe eenfach ut, enn worde nijch meea jeseehne, wann eena uck hiea enn doa noch eene Auschkuhl fung, woa see de latzte Raupheehna, ooda wille Duwe, ooda eenen Eatjekohta oppjejäte haude, enn Nacht jebläwe weare.

"Daut jintj too dee Tiet doll häa, enn wann de Maunslied oba doch mol noh Hus kaume, dann worde de Frulied seea oppjereajcht, enn schindeade de haulwe Nacht. Ooda noch lenja. Enn auls de easchte Liberation Movement manke Manna voll em Schwung wea, enn de Frulied mie de Oahre voll gromsaujde, docht etj mie: 'Daut hast doavon, Oola!'

"Oba dann foll mie je bie, etj haud je verhäa aul fe jiedret Darp eenen Prädja jemoakt, dee oba bloos rommsaute, enn nuscht nijch toodoohne haude, buta mette Hunj enn Heehna too späle, enn sijch vewahne, enn sijch feede leete, enn sijch biem Relpse schobbde. De measchte weare aul donn too ful omm daut Lese too leahre, enn de measchte wulle aul donn Reiseprädjasch woare.

"Well, nu haude see mett eenmol den Henj voll, enn schlijchte Stried enn worde Conflict Resolvasch bie de Dutz. Nijch bloos daut: Eva enn äah Nähverein sadde sijch nu jenietsch aune Neihmaschiene dohl, enn neide de Maunslied pienijch Betjse, nohdem see verhäa kratjcht Moht jenohme haude. Soo kaume dann de Betjse enn de Moral toom easchten Mol seea enne Mood.

"Oba uck doabie bleef daut nijch: de Frulied gauwe je daut nijch too, oba see wulle äahre Manna dann doch leewa Tus hoole, enn fonge aun enne Goode-Stow enn uck enne Schlopstow aules uttoostraume. Enn rejchte benne Bodstowe enn, eene schmocka auls de aundre, aulso de Nobasch äahre. Enn soo jintj daut emma wieda, enn de Maunslied haude daut drock, wiels see daut gaunze Toobehea aunschaufe musste. Daut jintj meist äwanacht schratjlijch doll enn haft je dann uck bett dem Vodoagschendach nijch oppjeheat. Oh joh, enn dann word uck daut Sijchbefriee seea mood; daut haude sijch dochwoll de Frulied auls eene Oat Guarantie utjedocht. Etj wea maunjchmol opp dree Tjaste den Dach. De Mensche haude daut mett eenmol drock, enn emma drocka.

"Waut soo aules doabie ruttjemmt, wann eena ahn enn junt daut Fiea vemeddelt, enn doabie de Rachull sijch bie de Mensche enrejcht, enn de Frulied fe de Manna Betjse neie," simmlead de leewa Gott.

"Enn daut ess je dann woll uck de jratsta enn easchta Grund, woarom de Mensche daut hiea emm Himmel soo scheen jeiht: see habe endlijch mol Fräd, besondasch de Maunsmensche!"

Een Holidä

Maunjchmol rede Mensche eenfach bloos toom rede, enn nijch wiels see waut too saje habe. Biem leewen Gott tjemmt daut seldna väa, oba Hee es je uck mau dann een Mensch, wann ahm daut jankat.

Enn maunjchmol ess een Mensch zemorjess uck molsch enn morsch enn sogoa runge ful, wann ahm de Hohma auntjitjcht. Soohn zemorjess wea daut vondoag.

Etj saj: "Voda, woaromm sochst du Die Reima enn mie ut, omm disse Artj too bue? Du haudst je uck een poah Emzeezee-Oabeida, woohne jearn rundommeklock Goots doohne welle, aunstalle kunnt, enn Reima enn mie oppe Board of Directors noppsatte kunnt, enn dann bruckt wie ons hiea nijch den Wulf biem Bue aungohne?

"Jungtje," sajcht de Oola, "wann Du mie omme Atj väasaje wellst, mott dee Atj aul een bätje runda senne. Daut Väasaje tjenne de Predjasch bäta, daut ess äah Beroop, enn doatoo hab etj väl Atje bue lohte, wiels doa hoole see sijch measchtens opp. Oba wiels Die, Hauns, daut interesseat, enn mie uck, enn Swaut Al sowesoo, woaromm etj mie junt utjesocht hab, saj etj junt beid: 'Lajcht de Hohmasch fuats hinjre easchte Atj, enn dann woa wie mol soo omme acht Kilomeeta von hiea auf fesche gohne, enn ons doabie vetalle. Etj weet, Swaut Al, wudd daut Golfspäle beta gohne auls daut fesche, oba dann mott wie twee ons oajre, wiels hee wudd ons doabie de Betjze stiew tratjche, enn jrindlijch utheiwe. Aulso, wie gohne fesche, enn doabie woare ons de Jedanke toom Thema groot enn wijchtijch woare, enn Swaut Al kaun doabie Schubert's Forelle sinje, enn Du Hauns, kaunst mol wada soo een bät derjche Näs 'The Sea of Galilee' soo auls de Carter Family sinje, joh? Wiels wann jie daut doohne, woare de Fesch enne Wad noh bowe enn noh ons schwamme, enn wann wie dann doatoo noch een poah Bultjess mettnehme, dann woat daut doa enne Boaj gaunz biblisch toogohne.

Woo dee Oola daut aules wisst, weet etj nijch, enn etj wull uck nijch toom äwajen miene Pust vebrucke omm ahm too froage; dee wull etj mie toom Gohne oppspoare.

Wie muake aules reed, enn sade loos, noch eea dee Nohbaschhohn toom latzten Mol jetjreit haud. Wäa nijch red, kaun uck nijch vetalle, enn wäa nijch vetalt, kaun uck nijch schriewe, aulso hab etj nuscht nijch von Unjawäajess too berejchte, buta daut, dee Jäajend hiea soo schmock sach, daut sogoa de Nippajäajend sijch aunstrenje mott, omm mettoohoole. Enn wann etj doaraun dentj, daut wie aulatoop boold wäatjelang oppem huagen Wota romm duckre woare, jankad mie daut meist hiea too bliewe, enn mie Chance mett dem Donnawatta von Bowe too nehme.

Wie weare aune Drentjch aunjekohme. Dee Rie vom Boajch haud irjendwäa aufjedaumt, enn verr ons lach deepet, kloaret, koldet Wota mett "weist Du wieviel Fischlein schwimmen, in der hellen Wasserflut?" De Oola stoppt sijch eascht gaunz meddasatjess siene Piep, enn etj dann uck, während Al mol wada enn sien Buak dee Karamazov Breeda kohme leet. Enn donn leeht wie de Angel mett een Bietje Bultje aune Hoakess aunjestoake emm Wota 'Plumps' saje. "Mie wudd daut nuscht nijch wundre," meend dee Oola, "daut wann wie bloos Plautdietsch rede, de Fesch dolla biete woare, wiels een Fesch ess vonne Natua ut nieschierijch, enn Plautdietsch ess ahn woomäajlijch framd enn dann kaun daut fuats loosgohne."

Dee Oola haud rajcht. Al tjreajch den Easchten, enn dem trock hee mett soohn stoatjen Rucks rut, daut de Forelle een grootet Kulla derjch'e Loft schoot, enn dann diretjcht bie Ivan Karamazov too lidje kaum. Enn donn tjreajch de Oola den Tweeden, enn etj kaum boold hinjeraun, wiels etj biem Piepaunstetje uck fuats een tjlienet Fieatje aunjelajcht haud, opp daut aul de Paun omm Fesch too brohde wacht. Opp eene tjliene wiedre Fieastäd schmuad uck aul enn'e tweede Paun een Huptje Schauble; doa haud etj aul Eadschocke nennjeschnäde.

Etj docht, wie kunne mett dem Äte aul aunfange, enn haud opp eene Parkbeintj aul oppjesat, enn dee Fesch filleteat, oba de Oola haud noch twee jejräpe, enn dee sulle uck Paun-enn gohne, wiels, "Mie hungat vondoag," säd'a.

Mett eenmol vemuhld sijch Al: "Oola," sajcht'a "Diss Fesch schmatjcht mie soo vetraflijch, enn uck de jebrodne Eadschocke, enn dee Schauble sowesoo, enn daut Golfspäle jintjch mie aul emma soo scheen, meenst, Du kunnst nijch een bät mett dee tweede Sintflut schluare? Enn daut Beea, woohnt Du vondoag mettjebrochst hast, schmatjcht uck mol wada Über Bitten enn Verstehen goot; hast Du daut irjendwoa emm Tjalla selwst toop jebruddelt?"

"Joh," auntwuad dee Oola, "daut hab etj, enn daut, aulso dit 'Holy Brew" hohl etj bloos väa, wann daut waut besondret jefft, soo auls vondoag. Too tjeepe jeiht daut Beea nijch, nijch eenmol enn St. Louis, Missouri, uch nijch em Hofbrauhaus en Minjchen. Oba wie send je nijch häajekohme, omm bloos toom äte enn too drintjche, wie send hiea, doamett etj dem Hauns, dem iewajen Ooltnäs siene Froage beauntwuate kaun. Oba eascht well wie onse Bucktjess daut Grommsauje enn daut Rummle aufwahne, enn dann mol noh de mennische Oat Meddachschlop hoole, enn dann woa etj daut Thema mett aule Massasch aunschniede, joh?"

"Joh!"

Wie haude jeschlope. Dee Oola stetjcht sijch de Piep aun, enn wiels Hee siene jratste Piep stritjendijch voll jestoppt haud, reatjend etj mett eene lenjere Predijcht. Enn dee kaum je dann uck: "Fang wie mol biem Sokrates aun,"sajcht Hee, "Daut wea uck aul eena, woohne wisst, woa daut Fiea emm Owe, oba uck emm Kopp, enn enne Seel häakaum. Oba Fiea ess hanenwada nijch bloos Hett sonda uck Lijcht, enn dann jeiht een gaunz nieet Kapitel loos."

"Mensche rede jearn enn väl von dee groote Lijchta enn äahre Jeschijcht, oba wann soo een Dacha unja ahn metteenst oppduckt, dann jeiht de Hackarie loos. Wiels wann eena mang ahn too wiet veropp ess, dann laje de Äwaje ahm fuats Spaunsels omme Knosse, omm ahm too bendje. Auls soohna, dem see sijch dann väanehme, Sokrates heet, ooda Galileo, ooda Luther, ooda uck Einstein...jenuag, soohne motte mack jemoakt woare. Daut ess soo dem Diewel sien Haundwoatj. Mien Sähn Jesus wudd junt doavon een lenjeret Leed sinje tjenne, enn wann Hee uck mett sien Doot fe aul de vebiestade Schindasch enne Welt stoawe musst, wiels daut ons Plohn wea, haude se ahm uck de Näajel derjche Henj enn Feet jeschloage, wiels Hee uck mol wada eent von dee dache Jungess wea, woohna de Mensche nijch pausse deed. Enn wann eena Näajel derjche Henj enn Feet haft, enn doatoo noch aum Tjriez henjt, enn see ahm aul verhäa daut Lada von aule Siede enn Kaunte soo volljeheiwd haude, daut eenem bloos vonne Erinnerung doaraun, sijch noch emma grusle mott, dann vejeiht boold wem daut rommranne enn predje. Enn doatoo kaum je dann uck noch, daut Jesus, soo auls uck etj, Jud wea, enn daut pausst de Mensche dobbeld nijch."

Dee Oola word nohdentjlijch enn leeht sijch von mie een Beea brinje, wiels ahm schientsoo noch emma darscht, wann Hee doaraun docht. Oba dann läd Hee siene Piep wad aunja Gloot, enn sad wada loos: "Du, Hauns, best doch Joahrelang mett Goethe toop em Faust spezeare jegohne. Goethe wea uck een dachet Lijcht, wann uck een bät schietstrempijch, oba dennoch, dee oola Dietsche leet eenmol soo eenjefäah saje: 'Die ihr Gefühl den Massen unterbreiteten, Hat man von je gekreuzigt und verbrannt.' Doa hab jie Jungess dee gaunze Plantage enn eene Nät."

"Enn wiels jie twee uck hanenwada em Lewe daut Hinjarenj volljetreaje habe, wiels jie twee nijch bloos bie vetjilde Näse een bät dolla dache deede auls de measchte, socht etj mie junt twee ut. Oba eent woa etj Die saje, Hauns, dee Al kaun soohne Gotteswohl bäta vedroage, oba Du moakst je noch emma jearn een bät too väl Puhhuh, ooda daut enn Diene Sproak too formuleare, 'ut eenem Fortjs een Donnaschlag', enn wann Du nijch mett mien Tjniepsel aun Säjen foadijch woare kaunst, dann woat dee boold een Baultje oppem Bembus faule, enn dann mott etj mie eenen aundren Bumeista utseatje; hast Du daut vestohne?"

"Joh."

Fortsetzung wird gemacht

woat emma enne Zeitunge jeschräwe wann dee Schriewa nijch wieda weet, enn hee ooda see oba dentjcht, ahm ooda ahr wudd mol wada waut bett näajchste Wäatj biefaule.

Mie jintjch daut aundasch wiels: etj haud den Kopp too voll oba too (wann mien Voda too voll, joh väl too voll meend, säd hee emma 'toh' voll, enn dann nauhm hee sijch dee Metz auf wiels ahm de Kopp aum plautze wea), enn etj nijch wisst, woa etj emm Dzhungel oppem Bähn bie mie aunfonge sull, Ordnung too schaufe.

Swaut Al haud daut leijchta; wann hee mol eene Stund aun Kant dentjche wull, dann bleef hee doabie, enn dann blädad hee eenfach noch een Blaut, enn dann wea hee bie Dostoevski Gaust, enn wann hee mett dem leewen Gott rede wull, dann schoof hee sienen Hohma eenfach enn sien Schalduak nenn, enn jintj, enn stald sijch verr den Oolen han enn red enn sien bastet Molotschna-Plaudietsch dem Oolen aun, enn dee Oola gauf ahm opp Ooltkolniesch Auntwuat.

Dee Oola haud daut niemols nijch drock mett'em Kopp toh voll too habe, jleew etj. Hee wisst soo meea aules, enn daut Äwaje intressead ahm tjeen Dripps.

Uck word dee Oola aules enn, hee wea schneiw auls de leewa Gott selwst, haud etj boold jesajcht.

Mett eenmol kaum hee noh mie opptoo enn säd: "Hauns, Die sitt'et vondoag soo auls een Hund ohne Zoagel; daut jefft vondoag weinijch ooda nuscht mett Die, enn doawäjen saj etj Die, joh, etj vespräatjch die waut: Wann Du Die een bät dolla reffle woascht, wiels Dien Gloowe mol wada soo tjlien ess auls een Eatjekohte, dee een Leiw woahre well, enn eena Die stendijch lowe, ooda waut vespräatje mott, doamett Du Moot tjrijchst, vespräatj etj Die, wann Du bie de Sach bliffst, enn dolla hohmre woascht, enn nijch bloos oppe Finjasch, dann woa etj Die, wann wie de Artj foadijch habe, enn wie dann eene Wäatj Tiet habe eea wie mett Hackennpack doanopp motte, eenen grooten Troch too bue, ooda een runden Tjiewe, enn dem mett Single Malt Scotch oppfelle, enn doabenne kaunst Du dann noch 'mol bäta schwamme leahre, joh?"

Hee haud daut noch nijch utjesajcht, auls etj mienen Hohma hinjeraun ranne musst, wiels dee aul aum temmre wea. Hotz Deitjat, haud etj boold jesajcht, oba daut jintj nu soo doll, daut de Schnodda Fiea foot, enn de Artj noh bowe wull, enn uck deed, enn wann daut doabie nijch Owend jeworde wea, haud etj dee Artj woomäjlijch noch aun dem Dach enn dee Nacht auleen foadijch jebut. Wäa weet?

Zeowends nohm Owendkost - onse Tjäatjsche haud dee äwajebläwne Fesch jereatjat enn dee aut wie mett jebrodne Eadschocke enn fresche Oafte, enn Bocklezhane-Seloht mett Äditj enn Zipple - nauhm de leewa Gott sijch mie väa enn leet sienen Wiesafinja nohda kohme, enn säd: "Daut jefft Dinja, dee too eenfach fe Tjinja, enn too komplizeat fe ellre Knackasch soo auls Du, send; een Biespell ess Mozart enn daut aundre, ellre Biespell ess de Bergpredijcht. Enn dit tjann etj utwendijch, wiels Jesus enn etj sienatiet eene gaunze Nacht doaraun jrebbelde enn dann oabeide enn dann oppschreewe. Jesus wea je uck een bät fuchtijch enn jintjch Välet, kratjchst soo auls Du, Hauls äwa Kopp aun, enn doawäjen säd etj too ahm: "Goh daut aulatoop mol gaunz eenfach aun. Vestohne woat daut dann een jiedra, oba jleewe oodabejriepe woat daut meist tjeena. Aulso morje mottst Du ahn mol aulatoop de Bergpredijcht hoole, enn dann well wie mol seehne, waut doabie rutkome woat, joh? Enn wiels Du jleewst, daut Du emma aules bäta kaunst auls irjendeen aundra, jäw etj Die hiea den Tatjchst, enn dann kaunst Die doa oppen Beintj biem Desch hansatte, enn de Predijcht äwasatte. Hiea hast se, enn nu jicha!"

Etj fong aun, soo auls dit:

Seelijch send dee geistlijch Oame, wiels daut Himmelritjch ess äht.

Seelijch send dee, woohne Trua droage, see woare Troost tjriee.

Seelijch send de Deemootje; ahn steiht dee Welt too.

Seelijch send dee, woohne noh de Jerajchtijchtjeit hungat enn darscht; see woare saut woare.

Seelijch send de Jnohdenvolle, see woare Jnohd erfoahre.

Seelijch send dee mett reinem Hoat, see woare Gott seehne.

Seelijch send de Frädfoadje; see woare Gottestjinja heete.

Seelijch send dee, woohne wäjne Jerajchtijchtjeit vefoljcht woare, see habe daut Himmelritjch.

Seelijch send dee, woohne de Mensche dommleahre enn vefolje, enn Mienetwäjen äwa ahn Läajnisse rede.

(Seelijch send de Kluakschietasch, oba etj woa ahn tjeen Weschpapiea jäwe).

Etj gauf miene Äwasattung dem leewen Gott, enn de hohld sijch Swaut Al, enn dee läde uck fuats de Tjapp toop, enn donn jintjch daut iewrijch, wiels dee Oola meend, dit Deel vonne Schreft wea ahm wijchtijch, enn musst pausse "soo's de Fust oppet Uag."

Schliesslijch säd de Oola: "Endlijch haft die mol waut jejletjcht, enn Du tjrijchst fe dit Schriewsel eenen A, ooda enn Dietschlaund eene Eent enn en Russlaund eene Fief. Dee Menniste wudde, wann Du ahn eenzelwiess froage wuddst, daut aula lowe, oba wann see auls Tjoatjekomitee toopkohme, wudd soo sejcha auls daut Aumen nohm Jebäd: 'Joh, joh, nijch schlajcht, oba well'we nijch bloos de Bloom betjitjche sonda uck de Wartel, enn dee ess doch en dissem Faul too vedreit, aulso mott wie ahm woll eene Noot ooda twee raufsatte, nijch?' kohme. Enn dann wudde uck dee aundre sijch irjendwoa opp eene Konferenz entweda enn Akron, Ohio, enn Bluffton, enn Fresno, ooda sogoa en Honolulu, woa see sijch jearn traffe om extra dissen Tatjchst too beuadeele, seea besorjt mettem Kopp duckre, enn ohne mie, aulso dem leewen Gott too froage, dem Thiesse eene Noot "affens bestohne" jäwe, enn dann bäde bett daut reatjat, enn sijch noch eenen Dach von äahre groote Aunstrenjnisse enne Sonn oppe Beach vepuste, enn dann von groote Opfa brinje rede, enn dann, eea se noh Hus fleaje, noch eene Konferenz ooda twee plohne, vleijcht enn Florida, enn dann noh Hus foahre, enn eene Wäatjlang Berejcht aufjäwe."

Dann tjitjcht de leewa Gott een bät trurijch enn veblefft, oba uck een bät jnerrijch, enn sad noch too: "Enn unja aul de groote plautdietsche Experte kaun nijch eena soo goot Plautdietsch auls etj. Enn etj musst mie daut aules von junt Tjeadels leahre."

Auls wie Schlopegohne wulle, dreef dee Oola vondoag sogoa noch een bätje Spohs. Hee säd: "Seelijch send de groote Kluakschietasch, wiels etj woa ahn tjeen Weschpapiea jäwe."

Aulwada Friedach

Tjeena jefft daut mau soo grohdsoo too, oba de measchte Mensche send von Tus, enn vonne Natua ut, een bätje ful. De jratste Fulpelsa weare, enn send emma noch, de groote Erfinjasch, woohne sijch soo väl Tieterspoarnisse utjedocht habe, wiels see too rungemolsch weare sijch den Schweet too wesche. Enn mie jintjch daut uck nijch väl aundasch, enn etj haud mien Hohma uck aul lenjst vebeiselt, wann etj dem Oolen nijch jleewd, daut Hee een grootet Donnawatta moake wudd, omm de Mensche derjch Wota, Fiea, ooda derjch äahre eajne Dommheite too Besennung too brinje.

Oba wiels daut mol wada Friedach wea, enn ons de Saubott vonne unjagohnende Sonn boold locke wudd, jintjch daut vondoag mett dem Bu flott vonne Haund.

Wie haude daut endlijch beret: de leewa Gott kunn doohne, waut Hee aum Saubott doohne wull, enn Al enn etj wudde doohne waut wie doohne musste. Etj meen Golf späle. Verhäa wudd etj dem Al woll siene eene Tjnee mett Lakota enriewe motte, wiels wann'a meed wea, hinkt hee een bät, oba daut Hinke vejintjch ahm emma, wann hee aun Golfspäle docht. Enn mie jintjch daut uck goot, wiels Al een onveschämt opprejchtja Späla ess, enn etj mie doabie uck aul daut Schummle soo meist aufjewahnt hab. Etj sull oba noch erwähne, daut dem Oolen daut Scheengohne aum Saubott een bät kisad, kratjcht soo auls de Tjoatj enn Jrienthol daut emma kisad, wann ons daut aum Sinndach scheen jintjch. Enn doawäjen musst wie daut berede, enn wie worde ons eenijch: wann dem leewen Gott daut eenmol de Wäatj scheen jintj judsch too woare, dann sull Hee ons uck tochlohte, wann wie dree Stund de Wäatj mol mennische Hypocriete worde, enn Golf spälde. "Oba nijch fe Jeld, nijch omm Jeld" säd de leewa Gott, "sesst woa etj seea doll!"

Eenmol biem Späle, haud etj mie biem feften Loch omm twee Schläj veräatjend, wiels etj docht, Al kunn nijch seehne, woo mie hinja een poah Juniperbescha daut mett dem Potta trubbeld. Etj säd: "Al, etj docht, etj wudd mett eene Dree doavonkohme, oba daut ess dann doch eene Veea jeworde." Al sajcht: "Veea? Wooväl wudd daut senne, wann de leewa Gott mettjetalt haud?"

Etj schreef "Sass" dohl.

Oba daut wea Owend jeworde, enn wie saute oppe Väaleew, enn nohm Owendkost musst de Vetall utem Hock jelohte woare. Enn wiels ons nuscht biefaule wull, säd de Oola: "Hauns, daut gaunze Läwe sull sijch eajentlijch fe Mensche von onse Oat omme Wiehnachte dreie, enn doawäjen kaunst Du uck bie disse Hett ons de Jeschijcht von dienem Kohta Obraum vetalle, dee woll latzt too Splät jekohme ess, enn dem je de Wiehnachte uck besondasch scheen jinje, joh?"

"Joh."

"Na dann loht doch mol den Obraum kohme, enn wann Du nijch wieda kaunst, dann woat Obraum vetalle, enn wann Obraum steatje blifft, dann kaunst Du ahm mette Vetall rutschlappe, joh?"

"Joh."

Obraum vetallt

Auls etj latzt, soo auls jiedet Joah, onsen Kohta Obraum nohm Veehdockta, den Pet-Vet, enn Steinbach nauhm, sad sijch diss jestuckta Plästa, dee Kohta aulsoo, soo opp siene Oat "woa etj sie, ess de Medd" oppen Docktadesch han, auls wann'a saje wull: "Etj sie, dee etj sie; jie derwe mie aunfohte, oba nijch aulewäaje, enn Jie, ooda See, too mie too saje, wudd uck aum Plautz senne."

Daut word sogoa dee Veehdockta enn, wann hee uck mau ut Saskatchewan ess. Dee Dockta, soo auls Psychologe, Hoahaufschniedasch, Taxifoahrasch enn Prädjsch mett schljachtet Jewesse, red emma väl, enn noch meea Domms.

Endlijch jletjcht mie daut, eene Froag enne Vetall nennjleppe too lohte. Etj saj: "Waut ess mett dissem Jung loos? Hee prietst sijch aulnoch jearn enne Nohbaschauft 'romm, oba hee tratjcht emma den tjarteren. Haft hee opplatzt too weinijch Thiessesbloot enne Odre?"

Dee Dokta bemostad ahm, tjitjcht ahm enne Uage - oba nijch lang - enn donn dretjcht hee onsen Obraum aune Tjeewe, enn disse muak daut Mul ohp.

"Na waut de Donna ess hiea loos? Tjitje See dochmol selwst, Mista Thiesse."

Etj tjitjcht.

Waut etj doa sach, erinnad mie aun ons Tjalla oppe Foarm loht em Farjoah. Doa wear'ett uck diesta, enn bloß een poah äwajebläwne Eadschocke lage doa eensom enn velohte romm, enn haude een poah missaje, meist witte, oba doch jriese krommjelajde Tjiemsels utjelohte, enn sesst nuscht.

Obraum haud uck een poah velohtne Tjiemsels emm Trejchta enn sesst nuscht nijch.

Soo auls wann etj daut nijch selwst wisst... "diss Jung kaun nijch meea faite, dee ess väl, väl too oolt doatoo," sajcht'a.

"Woo oolt kaun Obraum senne? Etj docht emma, hee wea hejchstens veea Joah oolt."

"Jun Obraum, wudd etj saje, ess ella auls gaunz Steinbach, enn vleijcht uck tjläatja, oba hee ess een seea oola Kohta."

"Ess hee soo oolt auls Noah enn siene Arjche?" fruag etj.

"Wann nijch ella."

Donn jintjch mie een Lijcht opp.

Eeajistre loht zeowends, stetjcht etj noh de Schlopegohnestiet den Wiehnachtsboom mett rejchtje Tauljchlijchta aun, enn auls Obraum doabie oppläwd, enn ahm mol wada de Vetall groot word, gauf etj ahm een Stetjstje Fesch, enn säd gaunz lieseltjess: "Obraum, wann Du mol wada vetalle wellst, dann dooh mau. Eena kaun emma waut von oole Jungess leahre."

Obraum sad sijch oppen Schockelstoohl dohl, duckad een bätje, plintjad noh siene Oat, enn endlijch läd hee loos: "Joh, etj sie nijch meea dee Jinjsta, enn nu daut etj ella woa, dentjch etj aulnoch foaken aun den Nippa, enn woo goot mie doa de fresche Maltjch enn Elloag schmatjcht. Uck de Mies schmatjchte doa frescha enn bäta auls hiea."

Etj wull doatwechen räde, enn ahm waut froage, oba hee wäahd mett eene oppjehowne Poot auf. Auls wann'a saje wull: "Eena ret uck eenem Predja enne Tjoatj nijch doatweschen, nä?"

"Nä!"

"Oba aum basten schmatjchte mie de Mies bie Noah enne Arjche. Dee weare dochwoll bäta jespitjchat."

"Oba uck sonst gauf'ett doa oppem grooten Wota goot too äte. Noah enn siene Fru weare nijch bloß spoasomm, see weare sogoa jietzijch, soo auls Jude aul emma weare, wann see daut mett Heide, soo auls etj eena sie, toodoohne habe, oba äahre Dochta, dee Rachel, dee leeht mie jieden Owent een Traktotje tookohme. Uck een Schatteltje woame Kameele ooda Kobbelmaltjch sad see mie väah, enn dee schmatjcht mie soo goot auls Arbuse junt Menniste, ooda Halvah de Jude. Enn wiels mie daut aul donn soo scheen jintjch enn maklijch wea, vetalld etj Rachel emma aules; etj sie je opp miene Oat, uck een tjliena Propheet, joh?"

"Joh."

"Red nijch emma doatweschen, loht mie endlijch mol too Wuat kohme, joh?"

"Joh."

"Aulwada redst Du mie doatweschen; jenuag, etj wull noch wieda von dem Arjcheläwe vetallle, joh?"

Etj säd ditmol nuscht nijch.

"Na joh, etj kunn väl Intressauntet von aules, waut etj doa erläwt hab, vetalle, oba Du best je een Mennist, wann uck de Schlajchsta nijch, enn doawäjen woa etj mie soo aun daut hoole, woohnt Die meea intresseat, soo auls de leewa Gott, enn uck een bät von Jesus, joh?"

Aulwada red etj ahm nijch doatweschen; daut Tjoatje haud je aunjefonge.

"De leewa Gott kaum jeweehnlijch biem Schemmawoare aunjefloage, enn Hee sad sijch dann emma fuats hinja emm Achtadeck han. Dann nauhm sijch dee Oola de Piep ute Wastefupp, stetjcht sijch dee aun, schmustad, enn leeht sijch daut Obraumtje von eene Arbus brinje, dee Hee bieaun dem Piepschmeajte läpeld. Eenmol auls Hee jrohts aunjekohme wea, säd de Oola too Rachel, enn doamett uck een bäjte too mie: 'Eenes Doagess woat een groota dietsche Dijchta den scheenen Varsch schriewe: 'Dämmrung senkte sich von oben' enn daut weet etj, wiels aule Jedichta, aule Literatua ess aum Firmament jeschräwe, oba bloß dee Dijchtasch tjenne dee lese.' Enn donn säd de leewa Gott waut, woohnt mie daut latzte Mol biem Pet-Vet enn Steinbach biefoll; Hee säd, 'Daut woat nochmol een Steinbacha, eenen Reima jäwe, enn dem kaunst Du, Obraum, froage, auls etj Rajcht hab, joh?'

Etj säd: "Joh, daut dooh etj."

"Na joh, dee Oola hilt opp mie, enn hanenwada brocht hee mie eene Stapmus vonne Ooltkolonie mett, enn daut weare je dann uck de Baste, woohne daut gauf. Enn noch emma jefft.

"Wie saute dann foaken enn vetalde ons bett Noah enn siene Oole besorjcht, enn aufjefeehd haude, enn sijch too ons sade, enn Owendkost oppsatte leehte. Toom Owendkost gauf daut aulnoch foaken Schwiensbrode, enn doabie word uck emma tijchtijch Spatj jemäte.

"Noah wea uck nijch meea de Jinjsta, enn hee schleep foaken bie de Vetall enn, oba siene Oolsche fäajd dann noch emma mett eenem strumsjen Bassem ut, enn grommsaujd de Tiet äwa.

"Ob waut etj noch vetalle wull ess dit: Wann etj jlitjchut opp daut groote Wota tjitjcht, enn dee Arjche soo meddasatjess enn macklijch duckad, sach etj aun miene rajchte Sied vom Uag, dijcht biem Oolen sienen rajchten Oarm, eene tjliene Wäaj stohne, enn doabenne lach een Tjind, een ooltkluaket Tjind, een dachet Menschentjind. Wann etj oba diretjcht doahan tjitjcht, dann wea daut wajch, veschwung eenfach, wea nijch meea too seehne."

"Auls daut Tjind oba väle Joahre lohta, doa bie Bethlehem wada enne Wäaj oppduckt, enn fe aule too seehne jintjch, wea etj woll uck dee Eensja, dee sijch mol wada äwahaupt nijch wundad. Etj haud mett daut Tjind jeräatjend. Jie uck?"

Eendrajchtijch

Wiels etj noch emma doaraun dentjche musst, waut de Oola mie jistre soo aules äwre Mensche vetald haud, foll mie opp, daut Hee niemols nijch pludad sonda eenfach daut jratre Bild sach. Etj schloot doarut, daut ahm dee Idee wijchtja wea auls de Pludarie äwa de Eenzelheite, daut Hee aulso noch nijch gaunz fe eene mennische Tjoatj reed wea, dee, ooda uck wie, foakna 'Nä' auls 'Joh' sajcht.

Wiels eent wea Swaut Al enn mie aul langsom dietlijch jeworde, jleew etj, enn daut ess, daut de Oola een Joh-saja ess. Uck foll ons opp, daut Hee sijch lang nijch soo väl Sind utjedocht haud, auls wie enn Jrienthol ooda sogoa en Steinbach.

Hee haud mie aulwada vondoag porre musst, enn soo wacht etj bett nohm Owendkost bie onse Väaleewstund eea etj eene Arbus enn uck de Predijcht fier Haite aunschneet. Mett eenmol foll mie mol wada waut bie, woohnt soo kloa enn dietjlijch wea, enn uck soo selden, auls eene Jungfrau äahre Uage. Enn daut wea: Al enn etj haude daut emma een bät drocka auls de Oola, aulso noh dem Thema "Auf denn die Nacht wird kommen, wo man nicht mehr kann," während de Oola, onschuldijch soo auls Hee wea, tjeene Uah enn siene Wastefupp druag, enn ahm de Tiet soo selwstvestendlijch wea auls de Heehna de Eia. Ooda dem Hund de Zoagel. Ooda dem Predja de Bibel enn jieda Fupp.

Auls etj aul docht, daut de Oola biem Piepschmeatje enschlope wudd, läd Hee doch mol wada noh siene Oat loos: "Etj weet, Hauns, waut fe eene Sort Warm die toosatte, enn daut send de Biswarm. Du wattascht jäajen de Drockijchtjeite oba measchtens, wiels Du enn Dienem Ella nijch meea enn emma de Veaschta senne kaunst. Oba tjitjch dochmol waut bie de stendje Drockijchtjeite ruttjemmt. Jie Mensche schneare sogoa mie de Loft meist auf. Enn waut ess de Grund fe June jewaultje Dreimoazharie? Jeld, enn doamett, meen jie, Jletjch, oba besondasch Macht, de schlemmste aunstetjende Krankheit oppe Ead, wiels Jeld enn Macht soo dijcht Frindschaft send auls Kopp enn Moazh. Enn daut steaht mie aulatoop aum measchten, wiels etj leeht Buddha enn uck Mohammed enn noch aundre enn mienem Nohme noh de Menschheit kohme enn gohne, oba deejansje, woohne etj mie besondasch utsocht, nämlijch junt soojenannde Tjriste, habe mie den Spohs dann uck mol wada aum aulajrindlijchsten vedorwe."

Auls wann dem Oolen sogoa dee Jedanke aun onse Bosijchtjeite den Tjwiel em Mul oppdreajd, leet Hee sijch een Lita Beea kohme enn nohdem Hee mett dree Schluck de Buddel Holy Brew ladijch haud, läd Hee opp earnst loos. Soo auls dit: "Daut weet woll sogoa jie Tjeadels, daut wann Mensche toopkohme, see soo bedocht send, waut de Aundre von ahn dentjche enn saje woare, daut ahn jeweehnlijch, auls enne Uni-sitzunge, ooda emm Parlament, ooda enne Tjoatj daut Dripps Vestaund ahn em Hinjarenj nennrutscht, enn doa sette blifft. Daut nanne se je dann uck the bottom line."

Dann nauhm de Oola sijch noch eene Buddel Beea väa, enn wie uck, eea Hee nochmol loos sad: "De Utnohm em menschlijchen Vehoole, wann see mol wada ähre Pow-wows aufhoole ess, wann see too eenem Konzert von Mozart, Beethoven, Hayden, Bach ooda ääh Frindschauft, ooda uck toom Symphoniekonzert gohne, enn besondasch too de Oper, enn dann enn doa woare de Mensche toom eensjen Mol menschlijcha auls see send, aulso, dann bewiese see, daut see mett mie Frindschauft send. Enn de Grund doafäa ess, daut etj uck jearn doahan goh, enn bie ahn sie, wiel enne Konnst bewies etj, daut etj jescheit sie, enn späl dann den leewen Gott manke Mensche. Swaut Al wisst daut aul eea hee sien easchtet Schneppelduak enne Fupp haud, oba bie junt Jrienthola diead daut lenja. Oba etj hab noch emma nijch gaunz de Hopninj oppjejäwt. Enn wiels mie daut soo väatjemmt, daut jie twee June Tjapp nijch bloos omm June Uahre utenaunda too hoole brucke, enn June Seele nijch vedreajcht send, woa etj junt noch waut vetalle, woohnt Jie mau eene Wäatj verre Artjfoaht wieda vetalle derwe, nämlijch, auls de Menschheit mett äahre Massen-Dommleahralie aunfonge, aulso mett de Evangelisatsjoone, dann leeht etj toom easchten Mol den Aspirin stohne, wiels mie de Kopp ritt, wann de Schopstjapp de Glommstjapp beoabeide. Enn wann daut Janzteam en mienem Nohme rommfuchtelt, dann nehm etj sogoa eene Japps voll Tylenol enn dree dobbelde Sturacks Slivovitz doatoo, sonst plautzt mie Kopp enn Seel."

"Jungess," sajcht dee Oola, "etj hool nijch väl vom Entweda-Ooda, soo auls Jie aul lang weete, oba maunjchmol mott uck Jie enn de sesstje Menschheit eene kloare Entscheidung traffe: entweda Bosche Jeat ooda Dostoevski, entweda mie ooda den Prosperity Gospel, entweda Jesus ooda de Rachull."

Wiels mie daut soo jefoll, daut de Oola uck mol fuchtijch woare kunn, leeht etj dann uck mol mien een Jedanke enn Sien Simmleahre nennjleppe. Etj fruag: "Mott eena sijch uck maunjchmol tweschen Steinbach ooda Jrienthol entscheide?"

Dee Oola haud eene prompte Auntwuat: "Soolang auls Mensche soohne Froage stalle, woat väl Alkohool vekofft, enn uck jesope woare, wiels woo kaun een nijchtana Mensch sesst daut Läwe uthoole?"

"Deit mie leed, Oola."

"Daut deet die goanijch leed. Leed deit Die daut, daut etj mie nijch emma wada opp Diene Dommheite enloht; soohne Spelltjess späle de Steinbacha enn uck de Jrienthola, enn wann Du soo wieda moake wellst, dann goh enne Politietjch," säd de Oola.

Wiels etj doatoo äwahaupt nuscht nijch too saje haud, enn mie sogoa noch een bät schämd, jintjch etj schlope. Jie uck?

Vonne U.F.O's enn aundre Dinja

vetald wie ons vondoag fuats nohdem wie de Hohmasch sijch vepuste leete. Etj haud aul mehrere Mol daut Theema aunschniede wullt, oba dee Oola lentjcht emma auf. Oba auls etj ahm vondoag biem Baultjesdroage fruag, auls Hee opplatzt äwa daut groote Jeheemnis opplatzt nuscht nijch meea wisst auls etj, dann fieahd Hee den Baultjche vonne Schulla, enn word flaumend doll.

"Reima, laj den Hohma fuats enne Wotatonn nenn, doamett dee sijch bett morje auftjeele kaun, enn dann goh Golfspäle, joh? Wiels etj mott mie disse oole Näs mol een poah Stund auleen väanehme, enn ahm betjeare."

Daut wea nijch mol Klock veea, oba etj haud dem Oolen dochwoll enjeoajat, enn Hee wull mie dochwoll mol vetalle, waut sijch opp "Jantsied aufspäld" soo auls Hee säd. Wie aute tiedijch Owendkost, enn Swaut Al jintjch mett siene Golfpriejels loos, enn piepad een Verdileeht, enn jintjch vejneajcht auf.

Donn jintjch dee Oola enn hohld von hinjre Sommatjäatjch een Tonntje kolden Wien, trock den Taupe rut, sad twee jestuckte Reemajläsa han, enn sad loos: "Seelijch send dee, woohne nijch seehne, oba doch jleewe. Jleewst Du, daut steiht mau soo toom Spos enne Bibel, daut Jesus noh de Opperstohnung maunjchmol jeseehne word, enn dann wada nijch? Jleewst Du, dee Himmel ess mau Donst enn Schemma? Dee Himmel ess goanijch soo wiet auf auls Du enn daut gaunze äwaja Peebel, uck Mensche jenannt, jleeft. Jleewst Du, daut jefft em Firmament, em Weltaul, nijch dusend Milljarde Welte enn sesstje Dinja woohne noch tjeena nijch jeseehne haft? Enn vetalle woa etj Die doavon nuscht nijch, doamett mottst Du aul wachte, bett Du enne Eewijchtjeit best, woa etj Die niee Uage ennsatte woa, doamett Du daut Staune noch mol leahscht. Enn wann Du, Hauns, aul meenst daut Die en Lijcht ooda sogoa twee oppgohne, wann Du enn etj een Faut Wien utdrintjche, waut meenst Du, waut Die enn uck eene Haundoll aundre, fe Lijchta oppgohne woare, wann etj junt mol opp Jantsied wies, waut'et aules jefft? Doajäjen send June groote Schwienstallinja hinja Jrienthol mau eene Serai."

Wie goote wada Wien enn, 'vom Besten' soo auls Frind Tolksdorf emma säd, wann ahm de Moselwien den Jeist oppwoamd. "Enn etj tjann junt Mensche uck aul goot jenuag, daut etj junt nuscht nijch vetalle woa, wiels dann send jie mie boold uck aul em Himmel, enn besudle aules, enn etj mott dann wada utmeste waut Jie enn June eewje Rachull aun Mell aulwada aunrejchte wudde." Wie drunke.

Enn dann sad Hee wada loos: "Doahinje emm Himmel, eenjefäah sasstijch Dusend Miel auf, jefft'et eene Woatjstow, woa etj aul ruhm twintijch Dusend Joah de nieschieje Natuaweetenschauftla äahren Welle jelohta hab, enn dee bue U. F. O.'s enn Maschiene, woavon nijch mol de tjleatjchste Amerikauna, sogoa dee ut Texas, enn äahrem schratjlijchen Wo(h)n eene biestre Ohnung von habe. Enn mett de Maschiene foahre miene Jungess foaken jäjen Owend spezeare. Enn etj jäw je ahn dann uck hanenwada de Frieheit noh June Ead, aulso hieahan too fleaje, doamett etj ahn daut Kotze enn daut Koltje wada biebrinje kaun. Wiels jie habe je bett nutoo oppe Ead bloos eent meistahauft vestohne, enn daut ess junt opp disse, ooda opp jane Oat, de Tjapp de vebuhle, too veneede, ooda junt doottooschlohne. Sesst weinijch waut aundret. Oh joh, enn eena dem aundre väatoosaje, ooda dommtooleahre ooda beides toojlitjch. Wann etj hanennwada aune Hoatliewijchtjeit liede dooh, dann betjitj etj mie bloos miene Tjinja oppe Ead, enn dann schorre mie de Doarm soo auls dem Gaunta oppem Hoff."

Wie langde wada too, enn etj wull mie veteidje ooda schäme, oba daut Domme ess, dee Oola weet je aul emma aules emm Verrut, enn Hee lat sijch weinijch nijch väableewe. Aulso haud etj mol wada Jletjch, enn schämd mie weens acht Sekund opp eenmol.

"Enn wiels du, Hauns, kratjcht soo nieschierijch best auls een Kapitalist, woa etj Die bloos vetalle, daut de Jungess enne U. F. O's, besondasch dee Reinlenda, von doa opp Jantsied emm Himmel aul ruhm Dusendmol soo schwind fleaje auls de Lijchtjeschwindijchtjeit; see konzentreare sijch soo meea opp runde Schiewe, bett hundat enn meea Meeta em Derjchmäta, während de Feinlenda, een Konkurrenzdarp, sijch meea mett dem Wintjelbu, aulso de Chevrons, aufjäwe, oba uck bett dartijch Dusend Miel enne Sekund kohme. Enn Hauns vejat doabie nijch, daut de Jesatze woohne Einstein enn sien enn mien Frindschauft sijch utjedocht habe, mau menschlijch send, enn mau fe disse Welt jelle, uck wann etj ahn aulatoop een bät mettjeholpe hab. Oba em Himmel nehm etj mie meea Tiet, enn dann jefft je daut dann uck meea Cadillac Models, waut de Loft enn Ruhmfoat anbelangt. Väaje Wäatj läde dee twee Darpa sijch toop, de Reinlenda enn de Feinlenda aulsoo, enn leehte eent foahre, etj meen doamett een Loftschepp, enn vom Himmel bett Roswell diead ahn tjeene dree Minute, enn see haude doabie ditmol tjeen Onjletjch jehaut. See haude sijch vestalt, enn sijch auls Mensche ommjetrocke enn utjejäft, enn haude sijch enn Albuquerque sogoa een poah McDonald Tjeesburgers mett Pommes bestald, oba dee weare ahn too fatijch jewast, haude dee de Hunj enn Kaute jejäwt, enn dann haude see nochmol veea Sekund toojelajcht, enn haude sijch aum Nippa aun Arbuse saut jejäjte, enn donn weare see noch schwind noh Dietschlaund jefloage, enn buta dem Designated Driver, haude se ernoa Beea jedrunke, enn jieda eene Knackworscht mett Samp oppjejäte, enn weare noch verr Sonneunjagang toom Schlope enn Reinlaund tridjekohme."

Mie dieseld nu dann doch de Kopp von aul de Offenboarunge, enn etj musst mie een bät oppet Ooah laje, oba disse Vetall ess noch lang nijch too Enj. Enn vetalt mie, waut jie welle, oba jie send uck kratjt soo nieschierijch auls etj, waut doa noch aules kohme woat.

Von Science Fiction

hool etj kratjcht soo väl ooda soo weinijch auls jie aulatoop, enn uck soo väl auls mie daut pausst, oba waut de Oola ons nohm Owendkost vondoag vetald, haud ahm, jleew etj, dann doch eenen Oskar bett dijcht verre Schiew too Meddach jebrocht.

Wiels Hee daut Flunkere nijch needijch haft, enn Hee daut Äwadriewe uck noch emma nijch von mie jeleaht haft, mott wie dochwoll bie de nijchtane Woahrheit bliewe, enn doamett soo goot. Hee wea enn Jedanke noch emma enne Loft, sogoa seea wiet auf, enn Hee nauhm Reima enn mie mett.

Hee haud jrohds eenen Knoake von eenem jestuckten Hohn begnaubat, enn dem Tiea verre Feet jeschmäte, auls Hee loos läd: "De Halft von eenem Irreplohn ess je fe Gaus enjerejcht, enn uck sesst haft aules waut foaht enn brommt emma väl Ruhm fe Gaus enn Speatus, oba miene Jungess enn Reinfeld enn Feinfeld send junt dann doch omm een poah Dusend Joah verrop. Daut Eensje, waut see mett junt jemeensaum habe, ess daut Plautdietsche, enn wann see daut faule lohte wudde, ooda woare, woa etj ahn uck fuats oppe Städ grounde. Dann motte se äwend Tus bliewe, oba daut weete see, enn doawäjen bliewe see biem Aunstaund enn de oole Mood. Oba wiels junt Jungess dee Froag oppe Tung brennt, woamett dann soohne groote Schiew von hundad Meeta emm Derjchmäta jedräwe woat, woa etj junt daut vetalle, wann jie uck mau seea affens mettkohme woare, wiels jie send je nijch oppem Kopp jefolle, oba de Reinlenda opp Jantsied - etj meen den Himmel - send junt enn sogoa Einstein ooda uck Hawking wiet, wiet veropp, noch wieda auls de Russlenda de Kanädja, ooda de Steinbach de Jrienthola."

Joh, daut wea aulwada soo wiet, enn de Oola leeht fuats Scotch kohme mett Sooda Wota enn Iesstetjcha, wiel Hee wisst, daut mie Scotch besondasch goot schmatjcht, enn Hee wull sijch doamett dochwoll entschuldje, daut Hee mie auls Jrienthola mol wada mett de Galosch eent äwre Näs jestreept haud.

"Na joh, oba tridj nohm I. F. O's. aulso noh de Identified Flying Objects. Wann wie ooda uck see reed send mol loos too fleaje, enn dee ruhm tweedusend Tonn aulatoop loosruschle selle, dann hoak wie de Ankasch, aule dartijch loos, enn dann loht wie dee groote Daumpdrentjch unjre Schiew bruddle, enn langsom häwt sijch daut gaunze Jeschnees opp. Dann motte de Jungess doabenne aulatoop opp Plautdietsch bede, enn dann jäw etj den Säjen, enn pust een poah Mol bett mie de Odem knaup woat, enn dann send see je uck aul een poah Dusend Miel emm Aul. Enn doa seatje de Jungess sijch eenen Lijchtstrol ut, enn brucke dem auls Mohtbaund enn fleaje dem noh. Wann see goot Wind von hinje tjriee, kaun daut pesseare, daut see seea boold bediedent stoatja auls de Lijchtjeschwindijchtjeit fleaje, enn dann hoole se medden em Firmament eenfach stell, bett daut Lijcht ahn wada enjehohlt haft, enn dann schitze see wada op, enn send dann uck enn eenem Nu wada bie Mach eene Milljoon aunjekohme. Dann habe see jenuag Ducht enn Schupps, daut see sijch aules bie junt, aules nu bie ons, auntjitjche tjenne. Wann see äwre Stäts soo auls äwa Texas ooda Washington C. D. fleaje, woa daut väl heete Loft jefft, wiels de Polietitja mol wada nuscht buta Domms rede, dann nemmt de Spied morschijch too. Fleaje see oba, well'we mol saje, äwrem Nippa doa bie Elloag, woa de Loft vonne Mensche äwa lange Tiet gottjefellja ess, dann fleaje see unjrem Spiedlimit, enn tjenne uck launde. Enn dann mott etj mol wada puste enn schuwe, doamett wie em Schwung kohme, enn tjeene fief Minute lohta drei wie uck aul een poah Kullasch omme Mond. Je nach dem wea aum Stiea sett, jeiht'et dann noh dee Plauneete opptoo. Wann Ense Phil aum Stiea sett, foah wie measchtens nohm Venus, wiels hee opp Schmocket helt, oba wann Ense Jeaht sijch daut Stiea väanemmt, dann betjitj wie ons measchtens den Mars. Dem Jeaht kaun etj sien Domms noch emma nijch gaunz utdriewe; hee haft dann emma een poah Mars Bars, aulso Schokoladestetjcha mett, enn doa biem Plauneet hohlt hee sijch dee ute Fupp, sajcht, 'Jungess, letjcht mie mol aum Mars', dann at hee dee opp, lacht, enn jeft Gaus. Wann etj de Braundtabun ooda uck de musikaulesche Zacharias, ooda uck Elies Jungess em Cockpit loht, dann mott wie mett eene lenjre Foaht räatjne, wiels dee hoole daut meea mett dem Ursus major, woohnt oba rejchtijch daut groote Schaptje heet, enn von doa ziele se dann jlitjchut nohm Polarstearn opptoo. Too eena Tiet weare disse Jungess enn äahrem Jugendiewa noch sogoa goastrijch, enn veschoowe den Nuadstearn hanenwada omm een poah dusend Miel, doamett de Schäp oppe Ead oppe groote Wotasch derjchenaunda kaume enn vebiestade. Etj hab ahn daut unjasajcht, aulsoo pesseat daut nijch meea, weens nijch de latzte dusend Joah."

Swaut Al enn mie darscht wann wie aun de groote Foahte dochte, wiels enn onse Jugend wea eene Foaht von Steinbach noh Jrienthol, oba measchtens äwaroasch, aulso von Jrienthol noh Steinbach, eene Doagesfoaht, enn disse Jungess fluage donn aul, soo mie nuscht, Die nuscht, dusend Milljoon Miele enn sunge doabie gaunz jelohte Evangeljumsleeda, enn spälde Jitoa enn Banjo, ooda uck Balalaika, weens wann se Ense Hein metthaude.

"Na joh", sajcht de Oola, "soo scheen etj daut uck em Himmel enjerejcht hab, de Mensche fleaje enn reise uck doa jearn, besondasch wann see Menniste send. Waut hiea oppe Ead de S. U. V.'s send, send em Himmel de I. F. O.'s. Eent hab etj oba sogoa de Menniste em Himmel utjedräwe, enn daut send aul äahre lange Foahte omm Missjoon too driewe. Daut diead mie lang, oba etj hab ahn endlijch soo wiet. Enn nu reise see eenfach, wiels ahn daut scheen jeiht, enn see brucke doabie nijch mol een schlajchtet Jewesse habe, enn Tus von aul äahre goode enn groote Woatje vetalle, omm Jeld opptoodriewe."

Wie drunke noch jieda eenen gooden Scotch, aulso Single Malt, enn dann musst wie mol wada schlope gohne, wiels de Artj luahd boold wada opp onse utjereiwde Hohmasch.

Wie kunne daut meist nijch aufwachte

waut woll vondoag biem Fieaowent aules oppem Reiseplohn stohne wudd. Reima haud sienen Dostoevski enn Tolstoy aul twee Doag nijch wieda jelest; uck hee wea enne Jedanke em Firmament. Enn waut mie aunbelangd? Etj drascht aun eenem nohmdeddach tweemol vonne Lada wiels mie daut schwoafoll noch emma enne Jedanke bie aul de Vetall disse Owends aun de Gravity too jleewe, oba dee trock noch emma stoatjch noh unje, enn mien bleiwet Hinjarenj ess de Bewiess.

De Oola haud daut leijchta. Hee vetald foaken bie de Oabeit, enn uck Hee tjeiweld hanenwada vom Artjebähn rauf, oba Hee haud bätre Stabilesatore, woohne wie Stabilizers nanne, enn dee deehnde ahm auls Polstasch.

Etj säd, Hee vetald foaken bie de Oabeit, enn daut deed Hee uck. Wann Hee mett Jesus toodoohne haud, red Hee measchtens Hebräisch enn leeht doa enne Red Jiddisch mettunja nennstreie. Wann Hee leeftolijch jesonne wea, red Hee kutawonsch mett de Enjel. Wann Hee mett Bosche Jeat red, wea hee emma kort aunjebunge enn red Enjelsch. Hanenwada wea Hee enne Jedanke dochwoll enne Tjoatj, enn dann word Hee emma fuchtijch, sogoa flaumend doll, enn bruckt strufe Red, enn dann foll ahm uck emma de Metz vom Kopp, wiels dann stunde ahm de Hoah too Boaj. Oba kratjcht soo auls mien Voda, wann'a doll wea, aulsoo measchtens, beschetjcht daut Bue dann dolla, wiels de Oola hohmad, enn temmad soo auls aule Donna. Oh joh, etj haud mol wada meist vejäte too erwähne, daut dee Oola uck seea jearn enne Jedanke unjawäajess wea, enn doawäajen haud Hee daut Aul dochwoll soo een bätje em Grooten aunjelajcht; dann kunn Hee spezeare foahre soos'a wull, ohne daut ahm daut emma aulatoop boold ennoolent word. Auls etj ahm eenmol froag, woa de Menniste enn uck de Jude äahre eewje Heimatloosijchtjeit, enn äahre stendje Ruheloosijchtjeit häahaude, lacht hee enn säd: "Auls wann Du daut nijch weetst, Jung, daut habe see von miene Kaunt. Enn etj hab uck nuscht nijch doajäjen, daut see emma enn aulewäjen rommfoahre wiels see soo nieschierijch auls een Topptje Mies send, waut mie oba oajat enn steaht, ess wann see mie egol enne Tjoatje väasaje welle, enn sijch enn miene Sache stendijch enmische, enn doafäa noch betohlt enn jeloft woare."

Wie heade vondoag aul tiedijch opp, easchtens, wiels wie auls Akkordoabeide, aulsoo piece workers jeoabeit, enn seea beschetjcht haude. Enn tweedens, wiels dem Oolen de Vetall, daut Simmleare, enn daut opprejchtje Phantaseare wijchtja wea auls sijch Hohma enn Pesseatjel, Biel enn Atjs äahre eendrajchtje Sproak auntooheare. Enn wiels Reima enn etj uck de selwje Meenung weare, haud Hee ons woll utjesocht. Daut wudd etj ahm tootrue.

Daut dee Oola wijchtjet oppem Vetall-Prograum haud, wisst Swaut Al enn etj, wiels Hee leeht wada een Faut Mosel aunrolle. Enn doa kroop wie nenn, enn daut kroop bie ons nenn, soo auls daut mott, wann Hee enn wie emm Schwung kohme welle.

"'Enne Welt, oba nijch vonne Welt' ess bie junt daut Leittheema aul emma jewast, enn wann etj soowaut hea, dann send mie soogoa eenem Thiesse siene schlajchte Jokes leewa, wiels dee nijch so veloage send. Daut eensje Mol, wann eenem daut jletjcht enne Welt, oba uck vonne Welt too senne, ess wann eena enn eenem I. F. O. sett enn em Firmament spezeare foaht."

Wie drunke ut onse Reemajläsa, kratjcht soo auls Paulus daut enn Rom jedohne haud, enn ons doamett toom Biespell jeworde wea. Etj jleew sogoa, daut de leewa Gott sijch omjestalt haud, enn den dietschen Wien mett de Tiet den Palastiena Wien väatrock, wiels de Wien ut woame Kliemasch too jlitjwajch ess.

"Aulso enne Welt oba nijch vonne Welt, ess je scheen enn goot, wiels de Welt een groota Mesthupe jeworde ess, oba kratjcht dee, dee aum dollsten doajäjen wattre send dee, woohne aum measchten too dem Mesthupe biejedroacht habe, enn dann wann daut aulatoop too seea aunfangt too stintje enn too daumpe, dann welle see wajch, bloos wajch."

Hee läd eene Jedankespause enn, auls wann'a sijch äwaläd, auls Swaut Al enn etj aul groot jenuag weare, omm ons sowaut vetalle too tjenne. "Daut Probleem tjemmt von dee Tiet auls wie June Väavodasch emm Paradies den frieen Well gauwe. Jesus enn etj stemmde doajäjen, oba Lucie wea je uck aul donn doa, wiels wea kaun Gott senne, wann eena nijch eenen Jäjenspäla haft, enn diss Donna Lucie, woohna nijch Maun enn nijch Fru ess, enn een sura Schinda aul emma wea, kaum ons mett de Demokratie, enn meend de Mensche wudde aul de rejchtje Wohl traffe, enn soo stemmd wie bie, enn säde 'Joh, wie lohte den frieen Welle too', enn noch aum selwjen Dach jintjch daut Hauls äwa Kopp, ooda bäta jesajcht, daut jintjch aulatoop mett dem Hinjarenj veropp moazhenn."

Mie deed daut meist leet omm den leewen Gott, wiels ahm foll daut schwoa äwa daut lange, schwoare Kapitel too rede. Oba hee stoatjcht sijch enn staupt ut: "Woa de Diewel, aulsoo Lucie häatjemmt, woa etj junt vondoag nijch vetalle; daut spoa etj mie fe de Artjfoaht opp. Waut etj junt oba saje kaun: dee pollukscha Donna ess alive and well enn tjrijcht je dann uck jieden Dach siene Noahrung enn siene Vitamiene vonne menschlijche Rachull enn äahre Kickbacks. Waut mie oba de Rietinj enne Seele veuasacht ess, daut de Tjoatje, woa hee sijch emma hinja jiedre Atjch opphelt, ahm aum measchten Wota opp siene vefluchte Mähl jeete. Enn kratjcht soo auls de I. F. O.'s vonne Jedankewelt jedräwe enn jelenjt woare tjenne, jeiht daut mett dem Diewel. Wann een Mensch auleen ess, enn sijch mett mie vetald, enn etj mett ahm, dann haft de Schwoata veloare enn vespäld, oba de jrata de Jesallschauft, je meea lajcht hee sijch enne Pluche enn stalt Onheil aun. Enn weet jie uck woa dee Schwoata, dee Lucie, dee Diewelsdeiwel sijch measchtens opphelt, enn woa hee sogoa schlapt, wiels dis Ohshacka sijch doa soo tusijch feehlt? Enn New York oppe Wall Street enn Manhattan, doa frat hee sijch jieden Dach voll. Oba uck sesst, woa daut 'Bizness ess emmahan Bizness' heet, doa ess hee Tus. Woa hee ooda see ooda daut total vespäld haft ess bie Verdi, Mozart, bie de russche Schreftstallasch, enn aulewäje woa de Mensch mett dem Wuat enn mett de Musitj enn mett de Konst ähre Seelemuskle enn ähre Jeistesmuskle jieden Dach eenen Workout ooda uck mehrere jäwe."

Dee Oola goot noch eenmol enn, enn wie leehte ons daut jefaule. Hee wea soo meea äwrem Humpel enne schwoare Vetall; daut wisst eena emma, wann Hee sijch de Piep aunstetjcht. Wann Hee too volla Iewa wea, vegaut ahm daut Scheengohne, enn hee schmeatjcht nijch, oba wann Hee leeftolja word, dann gauf daut mol wada Gloot em Piepeboddem.

"Auls wann jie Jungess daut aul selwst nijch jeroht habe, woa etj junt daut trotzdem saje: aum Schlemmsten oba uck aum Basten send Jie Menniste draun. Jie habe bie junt een gaunzen Schwitt, woohnt sijch em Hoatesgrund jettlijche Jedanke jemoakt, enn daut rejchtje Lijcht haude enn habe, oba jie habe oba kratjcht soo väl lestje Scherniesels produzeat, ahn unjastett, ahn jelowt, ahn huach rutjestallt auls haulwe Jetta, enn junt de Uage veblende lohte, wiels disse Eppaschte Mennos foaken dem Diewel siene Schetjbenjels, enn Pauslockasch weare, enn send."

"Prost! Jungess, well wie mett eenem opprejchten Prost mett Wien dem prosten Schwoaten Donna vedriewe. Dann bruck wie tjeene Artje meea bue, uck tjeene Tjoatje, uck tjeen Militäa, uck tjeene Stock Markets, uck tjeene Fundraisers, enn nijch mol Evangeliste, wiels etj dann de Mäajlijchtjeit habe woa, mett dem Mensch perseenlijch too rede, joh?"

"Joh!"

Tag der Offenen Tür - Open House

Daut haud sijch uck hiea bie ons enne Stäts aul lang enn breet rommjeret, daut'et vleijcht U. F. O.'s gauf; eenjefäah soo väl Mensche jleewe aun UFO's auls aum Himmel, soo stund daut enne Zeitunge, ween's soo säd de leewa Gott. Daut lachad ahm, enn ons uck een bät. Enn doawäjen dochwoll, meend de leewa Gott, daut wie mol de jratste Schiew, NIPPA jenannt, häakohme lohte sulle, oppem Golfplautz sijch satte lohte, enn wie dann toop mett de plautdietsche Jungess doabenne, eenen Open House veaunstaulte sulle.

Al enn etj säde doatoo: "You bet!" enn waut dee Oola wea, Hee säd: "Soo mott wie daut aunstalle, enn dann wad etj Junt, daut de Mensche nohdem see daut Wundawoatjch jeseehne habe, fuats schriewe, phoone, vetalle, enn e. Mails aufschetjche woare, daut'et soohn grootet läwendjet Schattel äwahaupt nijch jefft, niemols jejäft haft, enn niemols nijch jäwe woat. Soo rant daut. De Mensche welle uck nijch, daut een Kameel eenen Puckel oppem Ridje haft, daut de Frulied städwies lange Betjse droage, wiels see, kratjcht soo's de Psalmist David, leewa mett de Uage auls mett de Phantasie Fruesbeen betjitjche, enn uck jleewe see nijch, daut etj Piep schmeatjch, enn Slivovitz ut'e Buddel drintjch. Oba kratjcht eendoont, soo lang auls etj enne soohne Sache waut mett too rede hab, woa etj dee Schiew kohme lohte, enn wie woare dee eenen Nohmeddach hie sette lohte, doamett de Mensche doabenne spezeare tjenne, enn uck aules auntjitje, enn entweda Aupelsauft ooda een Beea drintjche tjenne. Uck Knacksoht woat dann spendeat."

Wie drunke nohm Owendkost oppe Väaleew wada een bät Wien, enn schmäde Plohns. Wie worde ons eenijch, daut Fast vonne Ohpne Däah äwamorje nohmeddach too hoole. "Wiels," säd de Oola, "de measchte Mensche habe daut schratjlijch drock mett dem Nuschtdoohne enn mett de Dreimoazharie, oba kratjcht soo auls de Menniste emma Tiet fe een Bejrafnis ooda twee den Dach habe, ooda uck fe eene Sexskaundaul-Pludarie, soo habe de äwaje Mensche uck Tiet fe een Jeheemnis. Daut woat ahn hiea bie de Dusende hantratjche. Oba uck wann se wisste, ooda heade, daut etj hiea temma enn hohma enn sogoa Spohs mett junt hab, wudde see daut nijch jleewe, sonda noh Tjoatj gohne enn sijch vetalle, waut fe een Läjbiedel etj sie, enn sijch haulf doot lache. Enn doawäjen woa etj junt saje, daut etj daut Fast biem CNN, BBC enn CBC bekauntjäwe lohte woa, enn dann woat daut mett de korte Tiet noch leijcht tooreatje."

Hee goot nochmol enn, enn wie weare soo oppjereajcht, daut wie den Moselriefa aufleide, enn bie ons derjchen Gorjel ranne leehte. "Daut woa wie soo doohne," säd Hee, "wie Veea woare bie de Trapp vom NIPPA stohne, enn bestemme, wäa doanenn doaf enn wäa nijch. Etj säd, wie Veea, enn daut meen etj uck. Etj woa de NIPPA-Enja saje, see selle Jesus mol wada mettbrinje, enn dee kaun dann mett Hauns opp eene Sied stohne, enn Al steiht dann bie mie oppe aundre Sied. Enn dann woa wie ons mol de Mensche auntjitjche enn wann'et senne mott, woa wie de Jast vleijcht sogoa utlese. Ess junt daut soo goot?"

"Oba joh!"

Daut Fast wea aul eeajistre. Aum selwjen Dach kunn etj daut noch emma nijch jleewe, daut daut uck wertjlijch pesseat wea, enn jistre uck noch nijch, oba vondoag biem kloaren Vestaund noh een poah Sturracks Schnaups, kaun etj äwa daut Gaunze nijchta enn kloa enn objektiev berejchte.

Pintjlijch auls een Schweiza-Zug laund daut jewaultje Jeschnees oppem achtienden Fairway, aulso dijcht bie ons, enn uck dijcht biem Clubhouse kratjcht omm Klock dree. Aum easchten wull emm NIPPA nenn, Jerry Falwell, Oral Roberts, Pat Robertson enn Willard Thiessen, dee vom New Day von Winnipeg. De leewa Gott nauhm sijch dee Jungess aula väa, enn hilt mett ahn noh siene Oat Unjared. "Wäa jleewst Du best Du?" fuah Robertson ahm aun, "Du best ooltnäsijch meist soo auls vleijcht sogoa de leewa Gott, wäa best Du äwahaupt? Die sitt'et nijch mol amerikaunisch, aulso kaun daut mett Die nijch välwaut senne." De Oola schetjcht de easchte dree Amerikauna em NIPPA nenn, enn säd de Besautzung, see sulle sijch mol jrindlijch omm disse schmustaje Kapitaliste tjemmre, enn ahn de Bible, woohne see je maussenhauft mettjebrocht haude, mol rejchtijch utlaje.

Dann fruag Hee den onschuldjen Willard Thiessen, den Glautzkopp ala Bollkaulf, aka Prachasack, waut hee hiea too seatje haud. Thiesse säd, hee haud jeheat, daut de NIPPA-Enja omsonst Goldblombe enne Tähne läde, enn wann daut soo wea, haud sijch siene lange Foaht enn aul siene Opfa jeloont. Auls de leewa Gott lud looslacht, meend Thiessen: "Oola, fe een tjlienet Opfa, eene milde Gow aulso, von dusend Dohla woa etj enn miene Fru fe Die bede. Ess die daut rajcht? Dann kaunst Du em Harrn jletjlijch woare." "Daut Du haulfbetjeade Ooltnäs noch soo schmock Plautdietsch rede kaunst, ess uck daut eensje waut mie aun Die jefellt. Nu goh nenn, enn loht Die von dee plautdietschen Besatzung mol de Bibel rejchtijch utlaje. Enn wann see die rutlohte, dann foah noh Hus, enn fangst mol wada von Veare aun Zockabeete bie Wintjla opprejchtijch aun too weede, joh?" gauf ahm ons Voda em Himmel, enn uck biem Bu, too Auntwuat.

De Lied kaume enn jinje, enn meende, see haude sijch den gaunzen I. F.O. dann doch een bät aundasch, vleijcht sogoa väl diera väajestalt, wiels omsonst enn soohn jewaultjet Schattel nenntookrupe kaum ahn dann doch vedajchtijch väa.

Klock Sass säd de Oola, nu moak wie Schluss, enn Al enn etj kunne nu uck mol nennstiee, enn ons den NIPPA von benne betjitjche. Wie staunde, enn tjreaje daut Mul meist nijch wada too. Oba de NIPPA-Enja doabenne weare wertjlijch vetrafelje Mensche, enn dee weese ons aules, waut wie seehne wulle, soolang wie daut Jeseehne nijch wieda vetalle wudde.

Etj jäw too, etj sie een bät nieschieja auls Swaut Al, enn soo fruag etj dann doch noch toom Schluss, auls eene Mäajlijchtjeit bestund, eenmol mett toofoahre, enn waut de Bedinjunge weare. Dann leehte see den Schlorrekapitän kohme, een Tjleppesteens Wellem, enn disse wea oppjeriemt, enn schniedijch, uck wann hee noch emma Jantsiedsch red. "Joh," sajcht'a "jearn tjenn jie mol mett, enn sogoa omsonst. Oba dee Sach haft eenen tjlienen Hoaken, enn daut meent, wäa mett foaht, enn sogoa bie de Foaht een bät metthalpen well, mott eene tjliene Priefung bestohnen. Een jiedra mott dree Leeda utwandijch tjennen, nämlijch:

'Von der Erde reiß mich los'

dann:

'Weisst Du wieviel Sternlein stehen?'

enn uck

'Dort über jenem Sternenmeer'

enn sesst nuscht."

Daut wea boold beredne Sach. Noch eea wie de Artj foadijch haude, wudde de NIPPA-Enja tridjkohme, enn ons eenen Reid jäwe.

Deit mie enn Al leed, sogoa seea leed, oba Jie motte opp vereascht noch hiea bliewe, sesst jefft'et je tjeenem, dem wie von onse Foaht vetalle woare tjenne. Soo meend je uck aul emma de Apostel Paulus, nijch?

Jistre zemorjess, soo's aul emma,

stund Swaut Al aul omm haulf fief opp, enn jintjch, soo auls hee säd: "Verre Däah", uck nannd hee daut maunjchmol "aufstiee", oba mie weare en Jrienthol soohne molotschnasche Feinheite mau affens bekaunt. Tus säd wie doatoo, wann wie heeflijch senne wulle, "een Stang Wota auflohte" ooda "eenen Nippa moake"; kratjcht eendoohnt, jie weete, waut etj meen.

Enn daut erwähn etj uck mau bloos, wiels Al bleef weens eene haulwe Stund bute, eea hee mie oppwatjcht. Enn fuats läd hee loos: "Hauns, meine Ruh ist hin, mein Herz ist schwer" enn donn wisst etj, daut hee nijch spohst, wiels von eenem haulwen Kanädja Goethe verr Sonneoppgang too heare, ess meist soo onjeweehnlijch, auls, saj wie mol, Bosche Jeat Sozialist woare wudd. "Auls etj rutjintjch," sajcht Al, "enn Tiea metkaum, oba tjeenen Tjrinjel em Zoagel haud, enn de Väajel hiea rundomm uck mau eenstemmijch 'Halleluja schöner Morgen" piepste, enn de Eatjekohta nijch schindeare deed, jintjch etj nohm Golfplautz, fuats noh Fairway Numma Drettien, woa Hermaun, dee langbeenja Schietareia emma Pogge em Puddel frat, enn dee wea bie de Oabeit enjeschlope. Donn ohnd mie gruljet, enn soo ess'et dann uck jekohme. De leewa Gott ess ons utjetjnäpe. Sien Bad ess ladijch, enn de Slivovitzbuddel opp sien Nachtschaup ess voll enn onbereaht, oba siene Piep ess wajch. Hauns," sajcht Al, enn doabie flautad ahm de Stemm meist soo auls wann hee vonne Grenadiere sung, "etj seeh diesta."

Wie wulle ahm roope, oba woo roopt eena Ahm, ohne daut de Nohbasch eenem nijch fuats enne Cholodne enstoppe, ooda, schlemma noch, eenen Psychiater oppe Hacke hetze? Enn bede? Vleijcht, oba waut wull wie ahm saje, waut ahm nijch lachre wudd. Enn eenfach, vleijcht: "Oola, woa best Du?" schriee. Wann daut een poah betjeade Menniste heare wudde, dee nijch meea mennisch senne welle, enn uck nijch meea Plautdietsch rede tjenne ooda welle, dann hab wie fuats daut Hus volla Missjoonoare, ooda Kona Vekoopsmanna, waut je mol wada deeselwje send.

Al säd: "Tiea, woa ess Hee, Dien Vesorja, Dien Worschtspenda, Dien Heehnaknoackes-Stifta? Dien oolttestamentscha Frind? Go look!" Enn Tiea läd loos, rannd sassenzastijch Schooh, stund emm Frieen, sad sijch oppen Hinjarenj, fuchteld mett'e Poote, tjitjcht nohm Himmel, tjneep de Uage too, enn fong aun too jule. Na, nu wisst wie je dann uck.

Enn wie weare seea erleijchtat, wiels wie tjanne je de amerikaunsche Evangeliste, enn truhde ahn daut too, daut see ahm, seelische Kidnappasch soo auls see aul emma weare, bie dem Open House beoabacht haude, too Besennung jekohme weare, enn ahm eenfach de Nacht wajchjefippst haude, wiels mett ahm ess je dochwoll een goodet Jeschaft too moake. Oba Tiea säd, wie lage emm Errtum.

Wie temmada twee Doaglang mau seea mässijch, enn Al heiwd sijch tweemol aun eenem Nohmeddach eent mett'em Hohma oppen Dume, woohnt sesst miene Spezialität wea. Etj wull Al enn Tiea oppmuntre, enn schloag väa, wie sulle Golfspäle gohne, oba see wulle nijch. "Ohne Gott enne Welt, ess soo schlemm auls tjeene Fru enne Tjäatjch," meend Al, enn etj säd doatoo 'Aumen!'

Den dredden Dach jäjen Owent auls Al, Tiea, enn etj de Flijchte noch emma schlaup hinjeraun schlappe leehte, enn Al sienen Dostoevski uck nijch meea too Wuat kohme leet, enn bie mie Salmon Rushdie sijch nijch meea mald, rosd Tiea mett eenmol hinjre Sommatjätj, bald enn juhld, enn freid sijch äwrem gaunzen Lief, dreid oppe Städ dree Tjrinjels enn ährem Zoagel, enn dann wisst wie je uck aul, daut de Oola unjawäajess wea.

Wie freide ons. Etj goot Beea enn, enn Al stemmt daut Leed, "Here comes the bride", aulso "Gott grüsse Dich" auls Welkohm aun, enn de Oola strohld äwrem gaunzen Jesejcht. Hee wea em Himmel jewast, enn haud Rosmack hoole musst, wiels een Funk haud väajen Sinndach em Tjoatjeblaut enn Nuadkildona bekaunt jejäwt, daut de Ooltkolniea "enne geistliche Finsternis" rommbiestade, enn daut haud städwies, enn sogoa em Himmel, groote Oppreajnis jejäwt. De leewa Gott, haud de Walle jestellt, enn nu kunn wie ons wada freie.

Wie aute Owendkost, enn dann leet de leewa Gott mol wada een Fautje Wien aunrolle, enn auls wie een Schluck too ons nauhme, enn dann noch eenen dobbleden, säd Hee, "Väle em Himmel lohte junt Jungess jreese, oba tjeena nijch dolla vom Hoaten auls Victor Peetasch, Reinhard Vogt, enn de Tjälaschtabun."

Wie drunke wada utem Reemaglaus, enn donn säd ons himmlische Voda: "Du, Hauns, etj sie toom Resseriete vondoag een bät too meed, oba Dien Voda bestald, Du kunnst mie mol eene Jeschijcht ut siene baste Joahre hiea emm Jaumadohl vetalle. Deist Du daut?"

"You betscha!"


Peter-the-Grate - von Jack Thiessen

Too de Tiet auls de latzte Generation vonn'e baste mennische Models, woohne Gott jemols em kenaudschen Goade stohne leet, oppwosse - enne Dartjajoahre enne Oostresarw - gauf'ett buta Tiet enn Boschhose enn Raupheehna blooß noch een Dintj omsonst: den Eatons Kataloo. Joh, wann de Kataloo mett'e Post tweemol em Joah aunkaum, donn jintj'ett doll. Dann word betjitjt, jeblädat enn bewundat. Oba seea!

Opp Jantsied wear'ett doabie meist too eenem Mennischen Playboy Club jekohme, ween's soo säd Niestädja. Hee säd, de Siede mett de Fruess-Unjawausch em Kataloo weare bie de bloomenuatsche Jungess noch populära auls de dietsche Fibel. De Jungess doa em Darp nauhme den Kataloo oppen Staulebähn enopp, vestuake sijch em Hei, enn worde doa Tjenstla enn Axeperts, hand made.

Kaun senne. Etj jleew ahm daut, wiels uck bie Jrienthol 'eromm wea wie meist soo wiet.

Woo populäa dee Kataloo wea, weet etj uck nijch kratjcht, enn uck woll tjeen aundra nijch. Waut etj oba weet ess, daut sogoa bie Prädja Ennse de Bibel sijch twee Wäatjlang em Atjschaup vepuste kunn, wann de Kataloo kaum. Enn bie mienem Voda noch bediedent lenja. Etj meen de Bibel.

Bestale deede de measchte Mensche meist aules utem Katalooh, oba mau enne Fantasie. Waut se wertjlijch bestalde, wea hejchstens waut too Wiehnachte, enn dann fe Ma een poah Blumasch -fleece jeleint - enn fe Pa een Sautz lange Combinations, enn beid size: stout!

Etj haud boold jesajcht, bie Voda hild de Bibel bediedent lenja auls twee Wäatj opp eenmol Vacation. Enn daut wea nijch uzhend wäajnem Kataloo, daut wea emma soo. Voda laus nijch daut Oole Testament, hee wea daut Oole Testament, enn soo lang auls hee doabenne den mennischen Gott späle kunn, enn Rosmack hoole, enn daunze enn donnre, enn schriee enn bloare, enn de Mensche de Näse, enn hanenwada uck de Tähne omsonst beobeide kunn, enn daut Hinjarenj sowesoo, oba dann uck wada leewtolijch enn spoßijch senne kunn, wea daut soo auls daut musst.

Oba aul daut mau soo aum Raund. Aune Sassendartijch blädad Voda emma oppe selwje Städ em Kataloo 'romm, enn donn egol wada. Daut foll uck Mutta opp. Enn see säd mett eenmol: "Heea, wann de Kataloo eene Bibel wea, weascht du aul meist een Schreftjeleahda, enn een Bibelforscha sowesoo. Leahscht du aum Enj utem Kataloo Enjlisch?" Voda säd nuscht nijch, hee foah noh Jrienthol nobre, wundad sijch, oajad sijch, vetald sijch mett sijch selwst bett'a doll word, speajch linjsch enn rajsch ut, schmeet siene Schlubb äwrem Holtklompe, enn blädad donn wada em Kataloo, bett hee siene Städ jefunge haud.

"Waut betjitjt hee sijch?" ess de Froag. Bitte leiser.

Daut'et aune Sassendartijch soo heet auls enne Hal word enn so dreajch auls enne Sahara, jefoll Voda seea schlajcht. Hee wea measchtens bossijch, enn wann nijch bossijch, dann neewadrijch. "Nijch mol jescheiden Trubbel buschelt daut dit Joah!" meend hee eenmol, auls etj daut head.

Na joh, vondoagschen Dach saje se von soohne Mensche, see send tweschen eenen Steen enn eene hoade Städ, ooda een Koohfoot; oba Voda wea soo mea tweschen de Groow enn dem Mesthupe.

Oba soo langsom word sogoa mie daut dietlijch, waut vonne Sort Warm mien Voda haud, enn woo ahm dee ploagde enn piesackte. Wiels: Aune Fiewendartijch haud een McCullough vonn'e Wille Hundat sijch de Ranch jekofft, woohne aun ons Laund aunsteete deed, enn dee siede enn siedooste äwrem Tun enne Nohbaschauft von ons lach. Enn disse Ranch wea jrata, soo weens säd Voda, aus Johaun Cornies siene Schopfenz enn Rußlaund. Auls daut soo wea, weet etj nijch; waut etj weet, ess daut McCulloughasch ähre schwoate Angus bie ons kaume Howa enn Aulfaulfa fräte. Kroope eenfach derjchen Stacheldroht, enn muake sijch daut bie ons tusijch: fraute, schnerzte, enn läde sijch han, enn schleepe uck enn.

Well, daut wea eene goode haulwe Miel auf, oba auls Voda enn Mutta aum Sinndach fuahre de Stap enn de Fletja sijch too betjitje, toobd Voda mett eenmol loos, auls wann hee Biswarm haud, enn hee wea platzlijch pienja aus een nerweesa Hummingbird. Hee schreajch: "Biet ahm aum Zoagel enn aum Pungel, Mopps. Jeff ahm!" enn juach mett Hund toop daut Veeh tridj, daut'et stoof enn de Juschtje stritst.

Auls Voda den oolen McCullough noch denselwjen Dach troff, räde see measchtens body language. Enn derjche Däah, wiels "Miester Kullah" ve Voda schnett haud. Voda räd, wann'a doll wea emma luda, enn luda enn iewaja, kratjcht soo auls Swaggerts Jamie biem prädje. Blooss daut Voda staut 'ne Bibel eene Fust enne Henj haud, enn Rusch räd. Oba Mensche engrule? Daut kunne se beid jlitjche goot!

Na joh! Waut doa wertjlijch wea, enn woa etj uck aul derhinja jekohme wea, wea dit: Voda wea eenmol enn Winnipeg jewast, enn hee haud doa jeseehne, daut bie fiewendartijch Grod Kold een Poliesmaun em Pelz soo sondasorj romm jintj "aus wann'a aum Nippa em Juli enne Unjabetjse rommdwauld."

Voda siene Fantasie haud von dissem jestuckten Jesautzmaun enn sien Biffelpelz medden em Winta een Bild aufjenohme, enn dit Bild word'a nijch meea loos. Uck emm Somma nijch. Enn auls Voda sach, daut'et soohn Pelz fe $36.98 emm Eatons Kataloo too bestalle gauf, kaum siene Fantasiedaumpmähl nijch meea too Ruh.

Enn hee jintj foaken doahan, ooda de Mähl trock ahm doahan...waut uck emma, jenuag, dee leeht ahm nijch meea loos. Enn toom easchten Mol enn sienem Läwe freid Voda sijch oppen Winta: ahm wudd woam senne, enn daut mucht doch mett dem Schinda toogohne, wann hee sijch nijch boold den Biffelpelz äwastreepe wudd.

"Bai gosh enn bai golly," meend'a enn noch een bät "Holly Doodle,": size 44 bett 46. Enn dann mol seehne, waut de Winta enn uck de Jrienthola von ahm hoole wudde. Hee wudd derjch den Winta enn derjch Jrienthol gohne, soo's daut Voltj Israel derjch daut Roode Mäah. (Voda säd derjch daut Schwoate Mäah, wiels daut haud hee jeseehne, enn "daut wea je woll noch deepa enn breeda aus daut Roode" meend'a, "enn wea weet, mett daut Roode Mäah, eena kaun de Mensche nijch aules jleewe, nijch mol de Jude.")

Na joh, oba hee mußt doch noch lenja opp sien Biffelpelz wachte, auls hee jedocht haud. Wiels? Na, $36.98 wea too dee Tiet een onjeheia groota Hupe Jeld. Enn uck wiels? Joh, wiels emm näajchsten Somma, aus Voda toop mett Miester Kullah sien Veeh toop too Jeld kohme wull, schreef de Wadagott 1936. Enn daut wea je dann uck de Somma auls'ett soo heet een dreajch wea, daut'ett Veeh eenfach too marood, enn too meed, enn too mack, enn to medassa wea, om noh ons too kohme, daut Jreenfooda too sample. Aulso frooa Voda noch eenen Winta, oba donn jintjch'ett loos! Oba seea!

Oh joh, eene groote Pelzmetz kofft hee sijch em selwjen Winta: eene mett ditjchet Fall von bute enn von benne. Wann Voda von dee Pelzmetz räd, enn hee dee de Mensche wees, säd hee emma: "Äwrem Hund send wie aul, äwrem Zoagel mott wie noch. Oppjoah!"

"Waut meenst du doamett, Thiesse? Woa wesst du han?" fruage de Lied. Oba Voda jniesad bloß een bät enn säd: "Geddup!" enn fuah loos. Mette Pead. Soo auls aule aundre.

Oba? Joh, aum 2 August enne Säwendartijch wear'ett soo wiet. Aune dem Morje weare bie ons emm Howa enn ennem Aulfaulfa veareveatijch schwoate Tjeaj enn Bolles enn Tjalwa. Dee fraute enn freide sijch enne Wad bie ons oppem Fletj enn oppe Stap, enn uck doatweschen, soo auls Veeh daut dann deit, wann see Picknick hoole. Oba Voda leeht ahn toch enn säd nuscht. Etj docht mie aul: "Ess'a blind, ooda reis wie morje tridj nohm Nippa, ooda ess'a schaubijch? Ooda haft hee mol wada waut väa?"

Aum 3 August Klock 10 zemorjess word etj, enn uck de schwoate Angusjemeend von Miester Kullah enn, waut Voda aules jeplohnt haud. Toop mett Fraunz, mien Brooda, enn mett Jaunz Oant, een Kuhne Wiense Briss, enn Jehovah Töwse Aunton, enn Liestje Rampels Henritj, saut Voda oppe Pead. Voda haud sijch den Kunta Orlik utjesocht; dee groota Donna haud eenen jewaultjen Afterburner, enn wann hee dem aunschitzt, haud'a meea Spied auls een Reehbock.

Joh, aula saute see nu oppe Pead, enn aula weare see soo iewrijch aus een Schwadroon Kosoake.

Wiet rundomm reede se, eascht langsom em Waste nenn, domm em Siede, enn donn, noch emma langsom, em Ooste nenn. Enn mett ons Mopps, steile Uahre enn mett een extra Tjrinjel enn sienem Zoagel, bie Voda oppem Kunta. Wiels daut Grauss enn Jeträajd soo huach wea, kunn de Hund nijch seehne, waut hee noch too doohne haud.

Enn donn wear'ett so wiet! Doa stund de gaunze Kavalrie reed toom Aunjriep. Lud jeräd word nijch, bloß de Hund stemmd een feinet Leedtje aun, oba hee leet fuats noh, wiels Voda nijch mettsinje deed.

Dann worde de Rolle sootoosaje een bät vedeelt, enn sogoa de Pead wisste nijch waut daut aules sull: Aundasch auls em Woatjeldach, oba nijch gaunz Sinndach, soo väl wisste uck see.

Voda enn Orlik stunde veropp, enn de Pelzanwärter haud eene dreetinjsche Fortj enne Grauj, enn noh bowe jespetzt, enn hee tald, enn hee tald daut Veeh, doa eene Veadel Miel auf, enn bettem Novel enne Säd, sootoosaje. Voda wea soo iewrijch auls een Hobo, wann de eenen Zug omme Atj daumpe sach...enn donn...mett eenmol bload Voda: "LOOS!"enn leet doabie Klotsch enn Hund rut enn rauf, enn donn? Donn bebbad de Ead. See moarachde aulatoop looss, daut Stoff enn Klutasch enn Schiet eenem omme Uahre fluage, jlitjch noh Miester Kulla siene Head opptoo.

Wiense Briss enn ons Mopps reede enn rande dijcht aum Tun delenjd, doamett de Head nijch tridj, enn noh Hus kunn. Enn etj stund uck doa aum Tun enn weifeld waut etj kunn mett miene Unjabetjze, enn bload soo auls aule Donna.

De Mejchel wull noch wiese, wea hiea eajentlijch Bauß wea, enn hee kleiwd daut'e Soode fluage, enn hee brommd bauß, enn leet siene Tung aundathaulw Schooh rutbommle, soo auls daut mott, wann'a doll woat. Oba auls hee mett Voda siene Tinje eent aum Hinjarenj tjreajch, soo auls een Matador, gauf'ett een Instant Conversion. Oba aunstautt sijch oppe Tjnees hantooschmiete, dreid hee sijch romm, tjwield sijch enne Poote, stald sien Zoagel enne Hejcht, enn weifeld doamett soo auls een Propella, soo auls een Reehbock - oba ohne witte Unjabetjze - enn läd loos waut'a kunn, siene Jemeend hinjeraun.

Eascht de jnodefeldsche Lein delenjd, dann soo doll enn schoap enn huppasch rajsch, daut een poah Tjalwa omsetelpde enn "MA!" roopte enn jlitjchut de jreintholsche Lein delenjd, mett väl Jebloah enn emma noch huppasch. Voda musst sijch noch emma äwa dem Boll Mejchel oajre, woohna ahm haud vesocht auls Leitenda auftoosatte. Enn nu bucheld hee sienem Kunta enne Rebbe, bett hee dijcht aum Boll wea. Donn resst Voda dem schwoaten Plästa mett'em Fortjestäl eent äwrem Bless - noch emma bie feftijch Kilomeeta enne Stund - daut de Boll meddem em hallijchten Dach Stearns sach...daut wea ahm lenjdhan aun too seehne, daut hee nu opp high beam dreppeld.

Wann doa eena von Metro Golden Mayer jestohne haud, enn sijch daut Bild aunjetjitjt haud, dann wea de gaunze Schwadroon jlitjch aum Paunjstaul vebie jeräde, donn derjchen Chaco, fuats äwre stätsche Jrenz, enn dann haulf rajsch noh Hollywood oppttoo...

Daut Veeh ständ enn deed, de Schum enn de Kackanacka fluag...nu weare se oppe winnipegsche Lein, enn dann noch eene Miel, enn donn weare see mett eenmol bie Dirijente Driedjasch em Paunjstaul aunjekohme. "Enn nu nenn mett junt Schindasch!" enn donn word daut Puat toojemoakt.

Jiede Cowboy tjreajch eenen Dolah, auls'a wull ooda nijch, enn see musste nu wada enn tridj em Auldach nenn, enn noh Hus riede. (Enn etj? Etj tjreajch uck een Dolah, oba enn veea Instalments äwa veea Joah utjetohlt).

Bloß Voda reet noch veea Miel wieda noh Miester Kullah, mett Hund enn Fortj, enn väl Wind von hinje.

Jenuag, aum Friedach von de Wäatj haud Voda veareveatijch Dohla enn Miester Kullah haud sien Veeh. Enn aum Mondach vonn'e näajchste Wäatj bestald Voda sijch derjch'en Eatons Kataloo eenen Biffelpelz, size 46.

Oba doa wea je noch een Dohla äwajebläwe...woa han mett dem? Vleijcht emm Kollatjtetala? Weit jefehlt, meine Teuren. Vada läd den Dohla enn een Kowart mett een Zaddel nenn, enn säd, etj sull rejchtoo noh Kullasch gohne, enn ahn den Breef jäwe.

Etj kunn donn aul een bät lese, enn unjawäajess - daut wea emmahan meist twee Miel, uck rejchtoo - nauhm de Nieschiea mie unja, enn muak den Breef op.

Enn waut stund doa jeschräwe? Doa stund:

"Howyudo Miester Kullah. Tanks fer de Beffelkoht. Hier ess won Dollar fe die Fertileisa yur Kattel lief Behaind. If yu want anoder Diel netjst Yier laik dis Yier, ju just say mie, O.K?"

Yur Christschen Freund enn Naybur

Peter-the-Grate."


De Nippafoaht

Eeajistre kaum de I.F.O. Schiew, dee NIPPA aulso, tiedijch zemorjess aun, enn auls dee äwa onse Sommatjäatj fluag, enn wie rutrosde, enn ons vefeahde, wackeld dee soo ein bät auls een besopna Chocholl, piept soo auls een oola Model T Furd, enn sad sijch wada oppem Golf Course han. Wie leehte den Koffe stohne, weschte ons de Miela vonne jebrodne Eia auf, enn sade loos.

Sogoa de leewa Gott wea een bät oppjereajcht, enn freid sijch, daut Hee den Hohma too Sied laje kunn, enn mett ons spezeare foahre durf.

Wie steaje nenn. Donn muake de Jungess von benne de Däah too, enn langsom knostad daut, piepad hiea enn doa, enn boold sag wie uck aul de väle Wiehnachtsbeem omm ons von bowe. Mie haude se em Cockpit nennjelohte, während Al de Jungess de Feinheite wieda hinje vom Golfspäle vetald, ooda uck biebrocht, enn de Oola meist aulewäje opp eenmol wea, enn sijch macklijch feehld, wiels de NIPPA-Enja, emm Jäjensautz too de schataje Airplanes, ahm aulewäje Piep schmeatje leehte.

Wea haud daut jedocht? Daut wea em Cockpit lang nijch soo komplizeat auls enn eene jeweehnlijche moderne Koah. Tjleppesteens Wellem weess mie de Schwenjels enn daut Jedriew enn de Schitze, enn uck den tjlienen Generäta, woa sijch dann aules aufspäld. Doa stund: D. E. ooda G. enn Haulwe Krauft, Gaunze Krauft enn uck Overdrive. De Schlorrekapitän ertjläd mie, woo daut aules soo verr sijch jintjch. "Gauns eenfach," säd hee, "D. E. meent Dark Energy, aulso Dunkle Energie, enn G. meent nuscht wieda auls Gravity. Wann wie aulso volldaump foahre welle, enn daut well wie vondoag, dann schitz wie de dunkle Energie aun, dee 70% vonne Energie em Aul ess, enn dann jeiht daut boold huppasch. Wann wie oba G. aunschitze, dann loht wie ons vonne Gravity noh de Plauneete tratjche; daut jeiht mau haulf soo stoatjch, oba daut ess noch emma jenuag, daut de measchte Mensche doabie daut Heare enn daut Seehne vejeiht, bett see sijch doaraun jewant habe."

Enn donn schnald wie ons aun, wiels de Captain meend, wann wie vondoag noch derjch dee Maltjchstroht wulle, dann musst daut langsom seea jicha gohne, enn Wellm gauf, sootoosaje Vollgas. Enn tien Sekunda lohta jintjch daut aul dolla auls oppe dietsche Autobahn, bloos daut hiea bowe doch weinja Traffic wea, enn noch weinja Traffic Lijchta.

Mett eenmol duckt Reima opp, enn fruag auls wie ons nijch mol den Halley's Comet von dijchtbie auntjitjche kunne, daut haud ahm aul emma seea jejankat.

Wellm buag een bät rajsch, schitzt daut Jeschnees em Overdrive, enn meend soo bieaun, dee Halley wudd sijch vondoag wundre, wann wie ahm enn eene haulwe Stund oppem Zoagel klunje wudde. Enn wess woah, eascht sag wie mau gaunz wietauf eene muzhaje Striep, dann boold meea Lijcht, enn boold wea wie ahm uck aul oppe Hacke.

Reima, nieschierijch auls hee ess, enn etj uck nijch väl weinja, fruag den Stieamaun, auls de Halley bie de groote Jeschwindijchtjeit, wann hee soo pienijch vonne Ead uttjniepe deed, doabie ruzhd enn rocheld.

"Daut woa wie boold utfinje. Enn dree Minute woa wie eenfach mol een bät nohlohte, enn dann moak wie daut Fensta aune rajchte Sied op, enn dann tjenn jie Jungess mol tooheare, woo de Halley stähnt, wann hee volldaump derjch daut Firmament reascheat. Etj säd dree Minute, oba mie tjemmt daut maunjchmol soo väa, auls wann dee Halley een bät soohne Manneare haft auls dee Seabiscuit, enn sijch dolla enne Pluche lajcht, wann eena ahm vebiefoahre well. Dann nemmt hee daut Jebett tweschne Tähne, tjnippt aule Lajcha too, lajcht de Uahre noh hinje, spielt de Tähne, moakt sien Zoagel soo stiew auls 'ne Barscht, drebbeld noch dolla, enn staupt ut, waut'a kaun. Oba daut woat ahm nijch jletje; wie woare ahm nehme."

Enn soo wea daut dann uck. Auls wie ruhm hundat Meeta vom Halleykopp weare, muak Wellm daut Fensta aune rajchte Sied op, enn wie wundade ons dann doch: Mista Halley rätad enn rumood, schreaj enn schindead, pust enn pultjad, grommsaujd enn grunzt, kleiwd enn kollbätjad, schnoof enn schnerzt, moarachd enn mulwad, enn doabie head sijch daut Gaunze soo auls een schratjeljet Fiea woohnt dolla brennd auls daut kaun ooda well. Wie tjitjchte ons saut, enn donn säd Wellm: "Jungess, etj jleew wie habe lang jenuag je-eidelt, well'we looslaje, sonst woat ons em Himmel de Borsch too Meddach kolt, joh?" enn donn klunjt hee nopp, enn wajch wea wie.

Wellm sien Co-pilot, een Peeta Zacharies ut Feinlaund, vetald ons, daut hee oppe Ead seea stoatjch haud ranne kunnt, enn eenmol auls hee dijcht bie Reinfeld soo stoatjch auls hee kunn aun een grootet Schwienshock, enn fuats doahinja aun enn Schaubelfletjch volldaump vebiejerant wea, wea ahm daut aulatoop bloos noh Pork enn Beans väajekohme. "Enn soo ess daut uck mett de Maltjchstroht, woohne jie Jungess measchtens de Milky Way nanne. Wann wie doa omm eene haulwe Stund derjchrose, dann bliewe de Fenstre too, wiels sonst spretzt ons de gaunza NIPPA mett Bottamaltjch voll, enn daut stintjt, too seea, o. k?."

Wie säde doatoo dann uck "o.k".

Enn wess woah, wie reisde derjch de Maltjchstroht, woa daut meist soo väl Stearntjess auls bie ons Tus em Growe Pogge emm Farjoah gauf. Auls wie derjch daut straume Lijcht soo meea derjch weare, muak Wellm dann doch daut Fensta lintjsch op, enn, mol wada, wea haud daut jedocht?...eena docht, eena wea en Rom, woa een jiedra dachennacht sinjt, enn soo wea daut uck hiea, dee Stearntjess sunge milljoonefach, "Weisst Du wieviel Sternlein stehen?" Sunge veeastemmijch, enn lostijch, enn freide sijch. Enn soohne Freid stetjcht aun, wiels onse Tiea, dee wie mettjenohme haude, saut biem Wellm oppe Schoot enn sung mett. Schoof de Näs nohm Himmel, tjneep de Uage too, enn sung, enn juhld, meist soo auls wann see sijch uck oppe Eewijchtjeit freid.

Mett eenmol meend ons Kapitän, wann junt daut jankat, dann foah wie noch een bät tridjaun, enn betjitjche ons noch den latzen Plauneet, woohna wie aul dusendmol jeseehne habe, oba dee fe junt Mensche oppe Ead grootet Nies ess. Daut ess mau soohn fula Onnoosel, oba dauts meea auls nuscht, aulso foah wie mol korz han, enn lohte ons von dem jriesen Plästa betjitjche.

Donn buag Wellm schoap lintjsch, enn twintijch Minute lohta sag wie dann uck aul den greiwen Scherwaunda, woo dee soo molsch sijch biem Dreie enn Dronsle noh onse Sonn omtjitjcht.

Na joh, oba see haude je fe ons aul opp Jantsied emm Himmel oppjesat. Borsch, säde de Jungess, sull oppjedescht woare, enn dann Heehnabrode mett Bobbat, enn fresche Eadschocke mett Schmaundfatt, enn niee Oafte, enn dann Arbus mett Rollkuake.

Auls Wellm daut vetald, tjreajch hee enn uck wie Aupetiet, enn donn leeht hee den NIPPA ons wiese waut hee kunn, enn pintjlijch fief ver Twalw, laund wie enn Reinfeld, tjeene veadel Miel vom Desch auf.

Opp Jantsied Nohbre

Biem Meddachäte meend de Nippakapitän, hee wea too meed omm ons noh Hus too feahre, enn wie kunne aulso entweda aulatoop Meddachschlop hoole, ooda ons en dissem Deel vom Himmel tusijch moake, ooda beides, enn dann soo omm Klock sass ons enn äah Klub toom Happy Hour enn Owendkost traffe. "Eent ess dochwoll sejcha," sajcht Wellm, "mett dem Dume woa jie woll nijch wiet kohme, wann jie uck goode Hitschhaikasch sent," meend hee, enn jnäjeld een tjlien bätje, soo auls de Jantsieda daut soo aun sijch habe.

Na, doarenn weare Reima enn etj ons eenijch: vom Himmel noh de Ead uttjniepe, ooda soo omme Atjch, ooda uck twee, utretze, wudd ons woll nijch jletjche. Wie saute hiea soo meea faust. Waut de Oola, aulso de leewa Gott doavon hilt, wea eene aundre Sach, wiels Hee ess je enn soohne Sache auls E.T.A, aulso Extra Terrestrial Travel soo ziemlijch Spezialist enn doawäjen uck selbststendijch, enn woll uck aul emma jewast.

"Etj jleew," sajcht Reima, "Tiea enn etj tjenne daut hiea noch een Stootje uthoole, oba etj kaun je nijch fe den Jrienthola rede" enn wees mett sien Kreiwelhoake noh mie.

"Joh, saj etj, "oba daut tjemmt toom Deel doaropp aun, waut sijch bie junt enn jun Klub aufspält. Kunn eena sijch doa, saj wie mol, eenen dreajen Hauls noh eene lange Foaht enn noh aul de Hett, doa dijcht biem Halley Kunta, een bät benaute? Enn wann joh, woo heet jun Klub?"

Peeta Zacharies gauf Auntwuat: "Waut Jie oppe Ead habe, hab wie hiea uck, wann uck aules een bät bäta, besondasch waut Jeist aunjeiht. Ons Beea, ons Wien, enn ons Schnaups ess aula vonne non plus ultra Sort, enn daut woa jie nohäa ennwoare, oba jie Jungess send je uck nijch meea de Jinjste. Aulso laj wie ons aulatoop oppet Ooah, enn nohäa loht wie de Frulied kohme, enn dann tjenn wie enne Schentjch, dee äwajens "Endstatsjoon" heet aulatoop Gaudeamus Igitur ver, enn biem Äte, enn dann uch noch nohäa sinje, joh?"

"Joh."

Gesagt, getan, soo auls de Dietsche emma enn foaken enn uck ooltnäsijch saje. De Wohnveheltnisse hiea enne Mennokoht weare soo goot, daut etj dee goanijch eascht beschriewe well, wiels sesst meen jie etj sie een Oppschnieda, ooda sogoa een Äwadriewa, enn daut litjend mie goanijch, wiels etj hab aul aulahaund aunjestalt, oba äwrem Sälestrang vonne Woahrheit hab etj bett noch niemols nijch jesteaje. Enn hab uck nijch väa, doamett vondoag auntoofange. Enn Swaut Al sowesoo nijch, wiels soohnt kaun sijch tjeen Senja nijch leiste, wiels dann vedräje ahm de Stemmbenja.

Wann ons Tiea nijch oppjewatjcht haud, wudd wie eenfach enn himmlischer Ruh wieda jeschlope habe. Wann eena aun eenem Verremeddach soo omme twalw Milljarde Miel tridjjelajcht haft, dann fellt eenem daut Schlope noch leijchta auls Tus nohm Heehnastaul utmeste.

Aulso wea wie wada opp, haude goot jeschlope, enn weare koasch enn munta. Tiea wull nu uck endlijch een bät späle, enn sijch de Jlieda utstratjche; toom Jletjch haud wie eenen Frisbee mettjebrocht, oba auls etj den fe ahr schmeet, fluag dee mett weens tweehundat Miel de Stund auf, enn wull uck nijch meea launde.

"Woo haft sijch daut hiea mett'e Gravity?" fruag etj eenen Himmelsschledonz, dee jrods vebiekaum.

"Oh," sajcht dissa, "aulwada habe de Tjinja mett de Schitz jespält. Deit mie leed, oba etj woa fuats wada aules enn Ordninj brinje, doamett jie noh de eadsche Oat hiea späle tjenne."

Dann stald de Schledonz - een Niedarp von Jnodendohl wear'ett - de Schitz enne Maschieneserrai emm Jedriew, enn fuats kaum dann uck de Frisbee tridj, enn Tiea, dee de gaunze Tiet äwa soo omme fief Schooh huach enne Loft jebommeld haud, laund, enn dann kunn daut Spell loosgohne.

Jenuag, dee Nippamaunschauft hilt Wuat, enn nohm Späle, kroagde see ons noh de Schentjch toom tofle. Aulwada wea daut Äte vetrafflijch, enn de Aupelplautz mett Schlagschmaund toom Koffe schmatjcht ons soo goot, daut etj mie daut Rezapt oppschreef, enn junt daut jearn tooschetjche woa, wann wie noch 'mol wada tridj oppe Ead send.

Auls wie ons daut bute emm Owendschaute verre Schentj soo scheen macklijch muake, enn seea fein mol wada Mosel drunke, foll mie waut bie.

Dem Kapitän, Tjleppesteens Wellm, ohnd daut mie waut too berede jankad, enn hee sad sijch bie mie han. "Woamett kaun etj deehne?" sajcht'a.

"Etj saj: Emm Nippacockpit sach etj haulf toojedatjcht noch een Lijcht. Waut steiht doabowe?"

"Schoapet Uag, hast Du," sajcht'a. "Joh, doa steiht noch een Lijcht fe eene Schitz, enn dee ess mau seea selden needijch, oba doch. Wiels daut jefft sogoa hiea em Himmel, soo omme twintijch Dusend Miel auf, een mennischet Konkurrenzdarp, enn daut heet Iewadohl, enn doa wohne measchtens Breedajeemda. Enn dee habe ons hiea tochtoolohte, oba em Aul derwe se ons hinjeraun kohme, enn mol wada, soo auls emma oppe Ead, ons veseatje too betjeare. Enn wann dee ons mett aule Krauft emm Firmament hinjeraun send, omm ons too beobeide, dann schitz etj eenfach den Knoop biem Lijcht aun. Enn wann de Nippa daut Wuat E. D. E. heat, dann fleaj wie stoatja auls de menschlijche Jedanke, enn dann tjenne nijch mol de breedajemeensche Missjoonoare ons ennhohle enn jriepe. Wann wie, saj wie mol, eenhundat Mol stoatja auls de Lijchtjeschwindijchtjeit foahre, enn etj de Donnasch em Speajel seeh, dann schitz etj den Extra Dark Energy Schwenjel aun, enn dann hool wie Jungess ons faust, wiels dann jeiht daut enn dree Sekund omm daut tienfache loos, enn dann haft de Breedajemeend endlijch vespält, enn wie lohte dee em Stoff oppem Himmels-Highway wiet, wiet tridj. Bieaun sinj wie dann gaunz vejneajcht, "Keine Menschen werden Brüder" enn daut heare see emm Intercom, enn dann lohte se ons endlijch toch."

"Soo iewrijch send sogoa hiea de Menniste biem Missjoonswoatjch?" fruag etj.

"Dee Hund lat daut luse nijch, enn de Menniste lohte de Betjeararie nijch, oba de Hunj send mie dann noch leewa, wiels wann se de Lus mett äahre Dumes dootjetjnäpe habe, lohte see noh, enn gohne lidje, oba de Breeda, wann dee eenmol daut Bloot vonne Seel jeritjcht, ooda uck jeschmatjcht habe, send see nijch meea too rade. Sogoa hiea emm Himmel nanne see dee äwaje Mennoniete, 'dee enne jeistlijche Dunkelheit Läwende', dee betjeat woare motte. Joh, see woare sogoa noch den leewen Gott jehearijch ennoajre, wiels dee Oola nannd soohne Betjeararie von Menniste manke Menniste jeistlijche Blootschaud. Eenmol gauf de Oola de Breeda aul eena seea earnste Woahrnung, enn daut wea bie Roswell, Nie Mexico. De Breeda weare mol wada unjawäajess, enn wulle de amerikaunsche Menniste fresch betjeare, oba dann oajad sijch de leewa Gott soo seea, daut hee ahn aulatoop rauftjeiwle leeht. Enn donn leete se feftijch Joah noh, oba nu welle se wada daut Vesiemde nohhohle."

Etj kohm emma stoatja opp den Jedanke, daut daut Moselwien jäwe mott, doamett eena den Diewel enn uck de Missjoonoare bäta veknuse kaun. Enn de Äwaje saje doatoo nuscht, oba see drintjche uck jehearijch Wien, enn daut ess je dann uck aul miene Auntwuat.

Toom Owenkost gauf daut vondoag een Spaunfoatjel, aulso een gaunzet Foatjel schmock opp eenem studjen Spiess jebrohd, enn doatoo een Stelpsel jeschmuaden rooden Komst, enn Eadschockesträmels, woohne se hiea enn uck doa measchtens Pommes ooda uck French Fries nanne. Doatoo rand daut Beea dann uck eendrajchtijch.

Kratjcht soo auls junt doa oppe Ead daut interesseat, waut dann de leewa Gott deit wann daut Schwiensbrode jefft, wea Swaut Al enn etj uck een bät nieschierijch, auls Hee enn soohne Sache noch een bät ooltmoodsch senne wudd, ooda auls Hee daut soo meea mett Paulus hoole wudd: "Wann Du enn Rom best, dooh daut soo's de Reema daut doohne" ooda uck, saj wie mol enn Steinbach, woa daut Wuat jelt: "Wann de Schnaups omsonst ess, lat dee Sind fuats den stiewen Täajel locka"; jenuag, Hee leeht nijch lang oppe Auntwuat wachte. De Oola leet sijch een goodet Meddelstetjch schniede, enn daut aut Hee ohne Massa enn Gaufel, enn soo meea auls eene Kornoah opp. Dann wescht hee sijch daut Fat vonne Tjeewe, enn nauhm eenen doppelden Sturrack Slivovitz, enn dann leeht hee fuats een Lieta Beea hinjeraun ranne, enn meend, dee lange Foaht von Sedona nohm Himmelsgaustjebott haud sijch mol wada jeloohnt. "Enn wann jie deeselwje Meenung send, leewe Breeda enn Jeschwista, dann Dai Bozhe!" enn wie drunke Beea bett de Schuhm fluag.

Wie weare je aul aulahaund jewant, oba wie weare dann doch von de lange Foaht aum Halley's Comet vebie, dann derjche Maltjchstroht, dann aum latzten Plauneet, dee sijch omme Sonn jieda tiendusend Joah langsom kullad, enn dann schwinda auls de Blitz noh Hus jefoahre, wiels de Borsch nijch kolt woare sull, meed, enn soo läd wie ons toop mett Tiea enne Bocht enn reiwde.

Oba nijch eea de leewa Gott sienen Säjen fe den langen, wieden Dach gauf: "Wann miene Jungess junt, aulso Al enn Hauns enn Tiea morje noh Hus feahre woare, dann vetald doa mau ruhijch oppe Ead, daut de Menniste ähre mennische Breeda endlijch enn Ruh lohte selle, sesst woa etj ahn daut mett de niee Sintflut eent fe aulemol jehearijch utdriewe."

Tridj noh Hus

Schnorrijch wea daut, wie weare noch tjeen Dachlang hiea em Himmel, enn wie feehlde ons soo tusijch enn soo macklijch, daut wie eajentlijch goanijch tridj nohm Jaumadohl wulle. Oba wie musste, weens soo säd de Oola.

"Jie habe doa noch too doohne, enn etj uck," säd Hee.

Aulsoo aut wie goot Freestitjch, soo meea aules waut eena wull, enn dann sung Al noch een Leed, wada von 'Dort über jenem Sternenmeer, dort ist ein schönes Land' woabie de Tjinja sijch fe lache kullade, wiels see weare je aul doa. Enn uck hiea.

Donn nauhm de Oola dem Kapitän vom NIPPA soo een bät too Sied, enn säd: "Wellm, dit ess noch emma mien Loftschepp, aulso pauss schmock opp daut opp, joh? Enn hiea send noch eene Fupp voll Duracell Batteriee, enn hiea ess eene ooltmoodsche Loftpomp. Fleaj toop mett de Jungess noch nohm Mars enn stopp doa enn de amerikaunsche Kreiwelmaschiene de Batteries nenn, enn pomp ahn de eene Reif opp. Oba loht Al enn Hauns nijch utem NIPPA rut, wiels see send noch nijch soo wiet auls Jie. See tjenne sijch noch nijch vestalle enn groot ooda tjlien moake, enn sijch uck nijch jreen ooda witt ve-endre soo auls Jie, enn wann de Amerikauna dee Jungess seehne, finje see Wäaj enn Meddel dee doot too scheete, wiele de Amerikauna, dee Hoohjohnsplume enn Plumedeffats, habe een schoapet Uag opp Terroriste, enn Al enn Hauns sent mie noch too schohd fe de Bushboys."

Donn nauhm wie Aufscheed, oba nijch vom Oolen. Hee schmeatjcht aulwada gaunz bedajchtijch siene Piep, enn säd, Hee wudd fe daut Owendkost oppe Ead sorje. Hee wea ons sootoosaje noch emma veropp.

Wie fuahre loos. De Jungess weese ons den gaunzen Himmel von bowe, enn daut diead bie veatijch dusend Miel de Stund dann doch äwa eene Stund; eene Städ wea schmocka auls de aundre, enn de Mensche bie de tiendusende weifelde noh ons. Too latzt fluag Wellm uck noch äwa eene Striep, woa daut meist soo seea reatjad auls wann de Amis mol wada enn Baghdad Rosmack hilde. Enn doabie meend Wellm: "Enn daut jefft noch emma soohne, woohne meene, daut jefft tjeena Hall. Oba," säd hee, "to hell with it, wie motte nu loos!"

Enn dann buag hee schoap rajsch enn noh unje, enn donn puttad dee NIPPA lieseltjess; jiedes Mol wann wie nochmol Mach Dusend hinja ons haude, aulso jieda Tien Sekund, dann rusheld daut een tjlien bätje, enn dann noh eene haulwe Stund auls wie ons Cruising Speed erreatjcht haude, jintjch daut aulatoop jlei, enn glaut, enn soo jenietsch, auls wann wie Tus mol wada aum Sinndach een bät too loht toom Noh-Tjoatj-foahre aunspaunde.

Aulwada duckt Al opp, enn fruag, auls Wellm nijch mol dee extra Schitz aunstalle wudd, enn wie opp aule Zylindasch daumpe kunne. Daut deed Wellm, enn doabie wulle eenem de Doarm meist von unje enne Näselajcha nennwaundre. Enn donn pessead daut, woamett noch tjeen Phiesitja jeräatjend haud, jleew etj: daut word soo diesta, auls em Schorsteen wann doatoo noch een jestuckta Wiehnachtsmaun doabowe saut. Ooda uck biem Doot, wann etj mett dem uck nijch soo väl too doohne jehaut hab auls mett dem Wiehnachtsmaun. Na joh, enn donn läd Wellm noch eenmol too, enn donn word daut platzlijch soo dach auls bie de Himmelfoaht enn een Buak, woohnt etj eenmol enne Sinndachschool jeseehne haud.

Wellm enn siene Maunschauft wulle nijch doaräwe rede, waut daut aules soo opp sijch haud. Jenuag, wie weare Ruhm Klock tien zemorjess aul oppem Mars, enn dee Jungess schoowe doa dann schwind dee Duracells hiea enn doa nenn, pompte dee eene Reif voll, enn donn vebeete see sijch bute, enn wie benne, enn nohm dredden Beea, sad wie wada loos, noh de Ead opptoo.

Schnorrijch ess'et; de Mensche moake een grootet Puhhuh von eene Foaht noh de Mond, ooda uck een poah Mol omme Ead, enn tohle doafäa sogoa Milljoone Dolah, während wie, aulso Al enn etj, enn eenem Dach aul wieda jefoahre weare auls een derchschnettelja Reisepredja em gaunzen Läwe. Al wea daut soo meea eendoohnt, jleew etj, oba waut mie aunbelangt...toom Donna han, etj haud daut soo jearn en Jrienthol em Café vetalt, ooda uck bie mienem Staumdesch en Kiel, ooda uck sestwoa, woo daut aules soo wea. Enn besondasch haud etj daut aules mol em Bibelkalledzh vetalle wullt, woa de Mensche daut mett de Woahrheit emm auljemeenen nijch soo neiw nehme, oba dann docht etj mie: Jung, hool mau scheen Dien Multje, wiels daut jleewt die sowesoo tjeena; de Mensche jleewe je nijch mol daut de leewa Gott leewa Piep schmeatjcht auls Zigarette, enn leewa Beea drintjcht auls Bottamaltjch. Enn sogoa en Sedona enn Arizona Castro Zigoare schmeatjt, uck wann daut de Amerikauna schratjlijch ennoajat.

Waut etj doamett mau saje well, ess daut ons de Reis vom Mars noh Sedona tjarta väakaum auls sienatiet eene Foaht emm Winta oppem Schläde von Jrienthol noh Steinbach. Oba, etj jäw too, eene Reis von Jrienthol noh Steinbach wea dann doch noch intressaunta, wiels daut gauf unjawäajess jeweehnlijch een poah Boschhose too seehne, enn een poah Stintjkotasch, enn een poah nieschieaje Mejalles, woohne jearn mettwulle, oba sijch nijch woagde een Wuat too veleare, wiels sesst wudde de Mensche sijch mol wada dit enn Jant dentjche, während eena vom Mars noh de Ead opptoo hejchstens een poah vebiestade Sautelliete sach, enn sesst nuscht. Sogoa Tiea schleep bie aul de jrasselje Jeschwindijchtjeit enn, enn oakad biem dreeme mette Been, wiels see mol wada eenen Eatjekohta unjre Beem oppe Ead hinjeraun wea.

Jenuag, wie haude noch eene haulwe Stund too vedeidle, wiels auls wie äwa onse Sommatjäatj fluage, wea vom Oolen noch tjeene Spua too seehne, enn soo leet Wellm den NIPPA nochmol hundat Dusend Schooh nohhejcht dretjche, enn wie reisde wada nohm Nippa, doamett wie ons een bät schmeissja aune Ead jewahne kunne. Enn auls wie donn äwrem Nippa doa bie Saporozhje soo omme hundat Meeta huach gaunz langsom fluage, word sogoa Tiea wacka enn wull rut, enn waut Al wea? Dee wea soo läwendijch auls een Dirijent, enn weess de Jungess enn uck mie, woa de Molosch wea, enn doabie vetald hee: "Tjitjcht, Jungess, doa enn dem Darp, doa hinja dem ditjchen Boom, enn dem Hus mett de jreene Lohde, doa kohme aule Reimasch häa, enn doa stund mien Uagrootvoda siene Wäaj. Wann etj mie nijch err, schockeld dee vondoag wada wiels dee sijch freit, wann see ons sitt." Etj jleewd ahm daut.

Väle Mensch kaum rut, enn betjitjchte sijch ons I. F. O. enn weifelde, enn reete daut Mul op, enn Wellm, enn dee Jungess freide sijch, wiels, soo's see säde: "Enne Stäts enn uck äwre Stäts wudd wie soohnt nijch woage, wiels dee wudde ons fuats von aule Siede enn Kaunte bescheete, soo auls de amerikaunsche Tjriste daut emma doohne. Oba well wie daut uck hiea nijch too seea droppaun kohme lohte, wiels wie motte enn Sedona noch een bät mett dem Oolen nohbre, enn dann noh Hus, nohm Himmel fleaje. Enn wie motte pintjlijch Klock sass doa senne, wiels diss Peeta hiea, mott sijch vondoag de Maltjjoop äwastreepe enn auleen maltjche, wiels siene Fru em Chooah sinjt."

Na joh, enn soo dreid wie omm, enn Wellm leet dem NIPPA mol wada dee Lien locka, enn boold sag wie den Atlantic unja ons, enn dann eene Striep Stars enn Straips, enn dann saut wie uck aul Tus oppem Golfplautz. Enn de Auldach kunn wada von Veare aunfange.

Enn, soo's aul jesajcht, vetalle kunn etj dee jewaultje Erlewnisse tjeenem: Al wea aul wada bett aune Oahre biem Dostoevsky, Tiea wea de Spautse hinjeraun, enn dem Oolen weare lange Reise uck nuscht Nies. Enn doawäjen mott etj mie mett junt, aulso een poah hundatdusend jeneijchte Lesasch aufjäwe, enn doamett haft sijch daut; hoolt mie daut too Good, joh?

Schwoate Lajcha

Wann Junt daut soo auls mie jeiht, dann wunda jie Junt uck äwa een schmocket Hus, ooda sogoa äwa eene feine Artj ooda Oatj, oba daut Bue ess een Schwäa, soo's de Mensche hiea saje.

Jenuag, nu send aul sass Moonat vegohne, enn de Artj ess meist foadijch. Daut daut aulatoop väl schwinda jintjch auls biem Noah lijcht doaraun, daut de leewa Gott mettholp, daut onse Artj ooda Oatj bediedend tjlanda ess, daut wie bätjret Jereetschauft habe, enn daut wie nijch soo väl Frulied aulewäje omm ons haude, dee väl väasaje, enn measchtens aules bäta weete, oba emma enn eewijch em Stijch send. Uck musst Noah bieaun eegol predje, enn daut wea bei ons nijch needijch. Sogoa de leewa Gott helt vom Predje seea weinijch; Hee meent, de Predjasch sulle sijch äah Brot opprejchtijch vedeene, enn siene Bootschauft nijch emma vedreie. Enn von

Grief-Kaunzlasch, enn Psychologe, enn Frädensstefta? Doamett held hee daut soo meea mett Nietzsche, dee doatoo säd: "Müßiggang ist aller Psychologie Anfang," waut soo väl heet, daut Mensche, dee too väl friee Tiet, aulso nijch jenuag Oabeit habe, opp domme Jedanke kohme.

Butadem haud wie hiea bie Sedona bätret Wada, enn wie tjreaje woll uck bätret Äte. Enn too drintjche sowesoo. Noah haud tjeen Beea (tjeen Wunda, de Ägypta haude daut Beea noch nijch gaunz foadijch entdatjcht, enn Schnaups gauf'et nijch, wiels Noah siene Fru den emma vestuak), aulso musst hee sijch mett prosten Wien aufjäwe, enn soohn Jucks moakt dem Mensch neewadrijch, enn uck vedrisslijch. Etj head saje, daut de Noascha een heiwtänsche, neewadaje Hoohjohnsplum wea, enn etj jleew daut, enn daut ess je dann dem Bu uck nijch deenlijch.

Jenuag, auls wie daut Dack soo meea foadijch haude, enn wie zeowends soo mol wada oppe Väaleew saute, fruag Al den leewen Gott, auls wie vleijcht noch eenmol eea de Räjen loosgohne sull, mett dem NIPPA eene himmlische Rundfoaht moake kunne.

"Na," sajcht de Oola, "waut jankat junt Jungess noch too seehne? Jie send je doa Bowe doch aul soo zimlijch rommjekohme, nijch?"

"Joh," saj etj, "enn wie send je uck seea dankboa, daut wie omsonst habe spezeare foahre durwe, oba Al enn etj berede ons latzt, auls wie ons nijch mol de schwoate Lajcha, wann'et dee äwahaupt jefft, von dijchtabie auntjitjche kunne."

"Joh," sajcht dee Oola, "soohne Mellackasch jefft daut em Firmament, enn etj woa den NIPPA kohme lohte, enn dann tjenn jie mol doa hanfoahre enn uck nohbre, oba eent woa etj junt aul nu saje: Jie woare junt seea wundre." Wieda säd Hee nuscht nijch.

Auls wie eeajistre den Schornsteen enne Oatj foadijch jemieat haude, enn toofräd de Lada raufsteaje, säd de leewa Gott, Hee haud mett de Junges doabowe - enn doabie weess hee mett dem Dume nohm Himmel, soo meea nuad, nuadwast - jered, enn see wudde morje tiedijch bie ons oppsatte, doamett see de Golfspälasch nijch too seea steare wudde, oba wie sulle dann uck reed senne, joh? "Joh."

Wie saute noch een bätje toop, eea wie tiedijch schlope jinje, doamett wie veadel ver Sass aul loosfoahre kunne. Al fruag soo bieaun noch, waut de leewa Gott vonne Vesejchrunge hild, enn de Oola haud je dann uck fuats Auntwuat. "Gottesvetrue" meend de Oola, "ess de easchte enn de baste Vesejchrung."

Wie stunde dree Minute eea de NIPPA oppsad aul reed, doamett de Jungess nijch den Generäta doabenne aufschitze bruckte. Oba doa haude sijch dann doch aul, tiedijch soo auls daut uck wea, een Schoof Mensche toopjefunge, dee aula een Autogram habe wulle, oba Wellm weess auf, enn säd tjeen Wuat, enn measchtens wiels hee nijch Englisch kunn. Enn hee vetald ons fief Minute lohta auls wie soo omm eene Veadel Miel auf aune Mond vebiejleppte, hee wull uck nijch Englisch leahre, wiels waut de leewa Gott ahm em Himmel vonne Amis vetald haud, reatjcht ahm enn siene Frind too: hee wull nijch opp englisch opp domme, sogoa gottloose, Jedanke kohme. Wie haude den Mond jrohds Audé jesajcht, auls Wellm sijch aunschnald enn de aundre Jungess uck, enn Al enn etj dann uck, enn de Kapitän oppem Gas klunjd, enn ut dem Schaubelfletjch enn dem Schwienshock mol wada Pork enn Beans woare leet. Wie trocke soo haustijch enn jewaultijch aun, daut ons dann doch de Metze "Nothing runs like a Deere" vom Kopp stelpte, enn Tiea wäjnem Toch meist nijch daut Multje too moake kunn.

"Wie foahre noh Cassiopeia sien Stoohl, wiels 'ett doa unjre Sprote besondasch straume Mellackasch jefft, enn wann wie Jletjch habe, sett doa vondoag bie eenem schwoaten Loch de Wajchta, enn dem mott jie Jungess seehne, wiels hee ess een Tourist Attraction."

Bie de schratelje Jeschwindijchtjeit bruckt wie dann doch noch meist veea Stund, bett wie mett eenmol waut Läwendjett ver ons sage. Etj säd Läwendjett, meen oba opp'ne Oat den schwoaten Doot. Waut uck emma, woo nannt eena soohnt, woohnt'et eene Minut tridj noch nijch jejäwt haud? Waut wie sage, wea eenjefäah dit: Daut wea rundomm soo schwoat auls de Nacht, oba jäjen daut Lijcht sag wie een bät muzhrijch waut fuchtle enn rooje, enn wiet unje stritzte han enn wada Funke.

Ons Kapitän haud'et mett eenmol drock em Cockpit enn hee wea earnst enn dreid enn oakad. Hee haud aule Henj voll mett dem NIPPA unja Kontroll too hoole, wiels daut schwoate Loch, woohnt'et gauf, oba noch nijch too seehne wea, ons mett aule Henj enn Feet noh sijch tratjche deed. Enn doa wull wie je beleib nijch nennstelpe. Oh mai, nä, oba nä, wiels daut wea eene Eenbohnstroht, enn doa gauf daut tjeen Tridjaun, soo väl wisst wie dann doch uck. Aulso stald Wellm den NIPPA opp Volldaump "TRIDJ" soo auls daut oppe Schitz stund. Enn soo hong wie doa enne Loft soo meea gaunz stell, enn daut gaunze Jeschnees räsd enn rummeld, enn drähnd enn stähnd. Wie weare hejchstens hundat Meeta auf von eenem schratjlijch grooten Trejchta, wiels Wellm haud daut Lijcht rundomm den NIPPA opp Seea Dach aunjestalt, enn nu sag wie uck aul Onjleewlejchett. Daut wea aules soo oppreajend daut Al biblisch word. Hee säd: "Was noch kein Ohr gehört und was kein Auge gesehen hat, daut seeh wie nu." Etj wull noch saje: "Sitzt, Du nieschieja Steinbacha, dit tjemmt doavon," oba etj wull dann doch eenen gooden Endruck moake, fauls daut opplatzt miene latzte Wead senne wudde, enn etj säd toom easchten Mol enn dartijch Joah nuscht nijch. Nijch een Mucks, wann mie daut uck noch emma jankad.

Waut wea doa too seehne? Easchtens trock dee Gravity emm schwoaten Loch soo onjeheia, daut sogoa daut Lijcht vom NIPPA sijch kromm nohm Trejchta buach, enn doa eenfach veschwung bett wie von ons ut meea Lijcht hinjeraun leewade. Oba em Schien stunde hundade, vleijcht dusende Ladawoagess, aulso Heiracks, soo wiet auls de menschlijche Fantasie seehne kunn. Enn disse Ladawoagess weare onjeheia groot, vleijcht fief ooda sass, enn dann wea eene Dutz voll. Enn waut wea doabowe? Doa stund opp eenem "Billionaires', dann "Millionaires" dann American Prosperity Gospel Tjoatje bie de dusende, dann schratlijch groote Hiesa mett Swimming Pools, enn dree bett sass SUV's, dann privaute Jets, dann de Eajendeema selwst bie de Dusende, wann uck measchtens ut Texas enn Kalifornieen, enn leida, leida uck een Ladawoage voll Menniste mett äah Ritjchdoom. Enn nijch bloos von hiea enn doa, oba uck noch von onse oole Heimat enn Russlaund. Enn waut pessead hiea ver onse Uage? Dee Ladawoagess worde vom Diewel selwst aufjelohde, enn em Trejchta nennjestoakt.

Woo sach'et dem Schwoaten, dem Diewelsdeiwel? Kratjcht soo auls hee oppe Bilda aufjemohld woat, bloos daut hee väl, väl jrata wea auls eena sijch jedocht haud. Haud eenen buzhajen Kopp mett Heahna, kratjcht soo auls een Kossebock, haud Knosse staut Feet, haud eenen Zoagel, kratjcht soo auls een Mula, enn enne Grauj haud'a een dreetinjsche Fortj, mett dee hee Ladawoagess auflohd, enn doabie jnäjeld, enn jnerrd, enn jniesad.

Woo groot wea diss Scherwaunda? Väl jratja auls de Riese Goliath, Simson, de Kaumpsche Kloße, enn Mike Tyson aulatoop, enn soo forsch auls een Gorilla, enn Muskle haud'a auls een elloagscha Thiesse. Oba schnorrijch wea daut: dee Luzifer tjand den NIPPA, enn foaken dreid hee sijch bie siene Oabeit noh ons omm, enn rolld de Tung ute Frät, enn speajch noh ons, oba hee leet ons toch, wiels hee wisst dochwoll, daut hee jäjen den NIPPA, aulsoo jäjen den leewen Gott, enn dee Besautzung vom Himmel mett goode Menniste von Jantsied, enn dann jäjen twee vonne baste ut'e Oostresarw tjeen Chance haud.

Oba dee gaunze Tiet äwa stoakt hee dee Ladawoagess, eenen nohm aundren ladijch; schmeet gaunze Hiesa enn uck Tjoatje, enn uck Mensche, dree bett veea opp eenmol em Trejchta nenn. Enn wiels de schwoate Lajcha daut soo aun sijch habe, wiels de Gravity soo onjeheia ess, worde soohne Milljoonäre platzlijch soo lang auls een Telephoonpohl, enn dreide sijch drall, emma pienja, enn pienja, enn worde doabie emma lenja, enn dann head eena eenmol 'ZHUM-PLUNK' enn dann stritzt daut eenmol kort unje ut'em Trejchta, enn dann fluage enn poah Funke, enn dann wea bloos noch een bät Stoff too seehne, enn dann nuscht nijch.

Etj kaun je nijch fe Al rede, oba etj kaum mett eenmol opp een Jedanke, nämlijch dissen: Wann de Physietja ons vetalle, daut daut Firmament 70% ut dunkle Energie besteiht, enn daut disse Energie eascht de latzte poah hundat Joah soo onjeheia toojenohme haft, dann weet etj je uck woa disse Krauft häatjemmt. Wiels de Energiefebritjch stund je tjeene veadel Miel von ons auf. Enn bett nutoo haft mie noch tjeen Experte wadasproake. Aulso stemmt daut mol wada aulatoop. Enn ons Kapitän, aulso Tjleppesteens Wellm, säd bloos biem schmustre: "Daut's mie tjeen Nies, woa meen Jie tjemmt de Energie fe den NIPPA häa, enn woaromm jefft daut eascht mau seit ruhm tweehundat Joah soohne I. F.O.'s ?"

Aulsoo nu weet wie, enn jie dochwoll uck?

Daut jeiht loos!

De Artj, ooda uck Oatjch ess foadijch. Wenj, Dack, Schornsteen, Väaleew, Hocks, Schetzels, Wollms, Blottschropasch, Ruckiemonetjs tweschen Staul enn Wohninj, aules foadijch. Oh joh, etj haud boold vejäte too erwähne, daut wie doa dijcht bie de Väaleew, hinje aune Oatjch uck noch een Krutstetjch, bute natierlijch, aunjeljacht haude. De leewa Gott haud ons vesproake, daut wie doa enne oppjescheffelte Ead, Kuckeruzz, Boklezhane, enn besondasch uck een tjliene Berstaund, fe Meloonesorte aulso, aunlaje kunne, enn daut wie lang jenuag oppem Wota senne wudde, daut aules riep woare wudd. Oh joh, enn waut etj uck noch meist vejäte too erwähne haud, wea natierlijch den Wientjalla. Oba kratjcht soo auls oppe easchte Oatjch, von Noah enn sien Frindschauft, haud wie ruhm dreedusend Buddle Rootwien, dartijch Faut Wittwien, daut dobbelde aun Beea, enn uck Schnaups, "die Hülle und Fülle" soo's de Oola säd, dijchtbie de Schlopstowe unjajebrocht. De Oola haud sogoa een Schild opp Enjelsch ut schmockem Holt utholtjere lohte, enn doa stund: "Let it rain!"

"Eascht jefft daut eene Wäatj bloos dachennacht Räjen biem Ammavoll, dann loht etj een poah Doag de Sonn nohm Goade ziele, enn dann moak etj de Luck doa bowe wada eene Wäatj dachennacht ohp, enn dann loht etj bloos de Sonn schiene. Bett dann woat daut Hinjabliewsel aun Mensche enn Kaupitauliste aul de Dommheite vegohne, wann see nijch aulatoop enn äahre S.U.V's ooda enn äahre stohtsche Hiesa vesope send. Uck opp groote Vesejchrungstohlinje woare see sijch nijch freie brucke, wiels dee woa etj aulatoop mol jrindlijch unja Wota satte. Vleijcht tjeepe se dann bie mie äahre Vesejchrungen; dee send billja enn hoole lenja väa," säd de Oola, enn jniesad doabie sogoa een bätje.

"Joh," sad hee sijch enne Vetall, "auls Hollywood ooda Riyadh, auls Rumsfeld ooda Osama bin Laden, auls Bosche Jeat ooda de Defehre Jungess von Palliser, etj woa ahn daut mett volle Fuppe Stolzeare enn Texas, ooda uck enn Nuadkildona aufwahne, enn ahn doafäa volle Betjze biebrinje. Enn de Tjoatje woare sijch uck aulatoop de Steewle vollschappe, besondasch de straume Kathedrohle em Fraser Valley, enn dijchtbie Hollywood, joh enn de steinbachsche woa etj doabie uck nijch vejäte. Joh, joh, wie habe de Oatjch nijch omsonst jebut, Jungess, enn daut woare se von Beijing bett Moskau, enn von Sodom bett Kenora ennwoare. Etj woa ahn daut Wota derjchen Schornsteen oppjeete. Ohho!"

"Motst du fuats soo groff woare?" fruag Al ahm.

"Daut hab etj vonne Mensche jeleaht, woo hunjsch enn polluksch eena woare mott," gauf de Oola too Auntwuat.

Etj hilt mie tridj, enn schämd mie sogoa een bätje, wiels etj mie freid, daut een poah von miene, mau soo haulwe Frind, enn uck Nobasch, nijch schwamme tjenne. Wann daut mett eenmol von bowe loos gohne woat, enn eenem daut Wota sogoa enne Sahara bett aune Tjnees stohne wudd, wudd ahn daut jnäjle äwa mien schluddajen Jeldbiedel hopentlijch een fe aulemol vegohne. Joh, jeneijchta Lesasch, aul jie dusende, hoolt mie daut bitte too Good, daut etj uck maunjchmol noch emma een bätje Scherniesel sie, joh? Enn schmiet mie daut bitte nijch väa, nä? Daut reatjcht dochwoll aul langsom too, daut etj mie doafäa mol wada weens dartijch Sekundelang enn eene Striep vondoag nohm Meddachschlop jeschämt hab.

Oba jenuag vonne Schadenfreude enn aul daut schmachte, wiels wie musste noch een bät dit enn jant enrejchte, wiels de leewa Gott haud noch verrem Sonneunjagang vondoag een poah Aufscheetspredijchte aunjesajcht. Fe daut enjlische Peebel haud hee aul een poah Predijchte jistre enn uck eeajistre foahre jelohte, oba vondoag jäjen Owent wudd hee, säd'a, noch twee Predijchte opp Plautdietsch hoole, enn Al enn etj wulle onbedinjt doabie senne.

Wiels de Oola jeweehnlijch soo gootmootijch wea, enn sogoa vejneajcht, enn utjelohte sowesoo, freid wie ons meist een bät, wann Hee vleijcht sogoa endlijch mol kurrijch woare wudd. Mol seehne.

Auls de Oola ruhm Klock veea sijch een bät mett Wien enn eenen Sturack stoatjche deed, enn wie uck, jintjch daut langsom mett de Aundacht loos. Wie haude daut wiet enn breet bekauntjemoakt, daut de Oola vondoag nohmeddach toom latzten Mol verr'e moderne Sintflut opp Plautdietsch de Menschheit de Lewiete lese, aulso Hott aum Diestel leahre wudd, enn nu kaume de Mensche langsom toop. Natierlijch kaume see meea ut Nieschia auls ut Angst, enn meea toom Spohs auls toom Aufscheed, wiels jleewe deed je daut tjeen Donna, daut daut mett eenmol Räjen biem Faut, aulso too Wholesale Bedinjunge jäwe wudd.

"Enn wann daut mett eenmol doch jehearijch drepple sull," meend een Oola Peeta Leewe, "dann woa etj mie eenen nieen Wada-Forecasta kohme lohte, enn opp mien Tjlampna kaun etj mie sowesoo velohte; butadem hab etj goot Insurance. Oba eene Predijcht meea kaun vleijcht nuscht nijch schode, soolang auls daut een bät jettlijch toojeiht, enn de Predja dee Missjoon nijch vejat; wanneea saul daut hiea loos gohne?"

"Lohta," säd de leewa Gott.

"Hea opp too spohse," säd Reima. "Etj meen daut tjoatjche?"

"Tweemol, Klock veea enn Klock sass," sajcht de Voda em Himmel, nu oppe Ead.

"Nehm Jie hiea Entrettsjeld ooda häw Jie eene Kollatjcht?" fruag Leewe.

"Weda noch," säd de Oola.

"Dann woat daut uck mau doanoh senne!" meend Leewe.

Jenuag, Klock veea stund verre Däah, enn ruhm dreehundad Mensche saute, ooda lage oppem Graus. De measchte drunke Pepsie, een poah Papsie, aundre Cokes, wada aundre haude Koffe mettjebrocht. De Tjinja aute McDonalds mett Eadschockesträmels, enn weare measchtens boksch, enn jäjenaun, lage sijch enne Pluche, aute mett opne Miela, ooda leahda äahre Ellre domm, soo auls daut auljemeen mood enn modern ess. Enn aule haude Fun, toom Deel uck Fawn.

Mett eenmol jintjch de leewa Gott noh de Oatjchedäah, enn muak dee op, enn waut meen Jie, waut dann pessead? Swaut Al enn etj weare je aul aulahaund jewant, oba sogoa hee, aulso Reima, kreiweld sijch mett eenmol jehearijch hinjret Ooah, enn etj musst miene Finjasch tridjroope, wiels dee weare mol wada unjawäajess, woa see nijch hanjeheare...weens nijch wann eena mang Mensche wea.

Waut wea? Joh, dee Oola haud de Oatjchedäah opjemoakt, enn ut'e Oatjch kaum een groota Chooah mett Enjels von aule Sorte. "Meist soo schmock auls enn Hollywood, ooda enn Disneylaund," meende een poah Dutz Schnoddanäse.

Dee Chooah fung aun too sinje, enn daut wea dann uck meist soo scheen auls em Himmel, oba daut kunn wie doa tjeenem nijch vetalle. See fonge mett Mozart siene Tjreenungsmesse aun, enn jinje dann noh de Näjende von Oohm Beethoven äwa.

See weare mau affens foadijch, auls de leewa Gott ohne Bibel enn ohne jeweehnlijche, tjoatjelje Dommheite losläad. Stoppt sijch de Piep enne Wastefupp, stald sijch enn siene "Business ess Business" Positua han, enn läd loos: "Auls Jesus enn ons gaunza Schwitt Heilje ver tweedusend Joah toopkaume omm de Boajchpredijcht too schriewe, enn de Mensche dee dann too predje aunfonge, haud wie jehopt, daut dee Mensche vestohne, enn sijch oppe Eewijchtjeit reedmoake wudde. Wiels de Boajchpredijcht ess fe de menschlijche Seel, daut waut daut Obraumtje vonne Arbus fe den Buck ess; aulso daut scheenste Meddelstetjch. Enn dann gauf etj junt Augustien, doamett jie wisste, daut etj emma wada junt mett wietleftjet Frindschauft bedeehne wudd enn deed. Uck Dostoevski deehnd denselwjen Zwatjch. Aul dee Schreftstallasch weare enn send een Deel von dem Meddelstejch aun dem de menschlijche Seel sijch emma wada saut äte enn treeste kaun enn saul. Enn Mozart enn aul dee Komponiste, sogoa Verdi, schetjcht etj junt uck auls een Deel von miene Seel enn von mien Jeist. Enn uck Arnold Ditjch schetjcht etj junt, doamett jie wisste, daut jie nijch soo auleen weare. Enn wann Arnold Ditjch uck eene Tietlang twee Fruees haud, wea hee noch emma, enne measchte Stetjcha, menschlijch jeseehne, jescheida auls Apostel Paulus, dee tjeene Fru bett nuttoo haft. Dee Mohtstock enn aule Dinja fe junt ess de Boajchpredijcht. Wea dee auls Meddelstetjch haft, ess von mie.

Oba waut deed Jie? Mie tjemmt daut Gaunze soo auls eeajistre väah, enn etj seeh noch dietlijch, waut sijch unja Junt enn June Mensche seit Dentjestiede jedohne haft. Äwa veeahundat Milljoone hab Jie von June äajne Sort dootjeschloage, enn äwa de Halft doavon enn mienem Nohme. Wann etj junt vetalle sull, waut, enn woa, enn woo jie junt aules utjedocht habe, omm junt jäjensiedijch domm too leahre, too tualeide, enn doottooschlohne, wudd jie saje: 'Daut ess een Diewelsläjna, daut ess een vebiestada Schinda, daut ess een veloagna Dommkopp. Waut dentjcht dee Hallota sijch bloos aules ut?' Soo wudd jie saje. Enn etj wea nijch de Eensja, woohnt junt daut säd...nä, wie schetjchte junt von Bowe dusende äwa dusende Dijchtasch enn Dentjasch, enn Komponiste, enn Jeschijchtevetallasch enn mienem Nohme, oba dee hab jie utjelacht, vekohme lohte, ooda dootjeschloage, ooda vebrennt, wiels dee junt nijch pausste. Jie weare too blind, jie weare too aufjebräjcht, je weare too vekohme, jie weare too huagnäsijch, too vebiestat. Jie habe miene Bootschaufta veracht, jie habe dee Boajchpredijcht mett Schiet unjre Schooh beklunjt, enn mien Wuat too Schaund jebrocht. Jie habe miene Sach enn miene Leew, enn de Leew von mienem Sähn veacht, enn mett schwiensche Feet betraumpelt. Enn junt wea daut Jeld, enn de Macht, enn jun eajnet Vejnäaje wijchtja auls de Sache vonne Eewijchtjeit. Etj wull junt gootsenne, oba jie habe mie ennem Jesejcht jespeaje.

Enn eea miene Lied mett mie vondoag enne Oatjch stiee, well etj noch junt Mennoniete waut uzhend enn extra saje. Wiels omm tjeen Voltj oppe Ead hab etj enn miene jettlijche Famielje meea Trohne vegohte auls omm junt. Enn nijch bloos omm junt, sonda uck wäjen junt, wiels junt word ver äwa veeahundat enn feftijch Joah von onse jettlijche Famielje meea jejäwt auls irjendeen aundren. Jie tjreaje aulso daut jratzte enn daut scheenste Obraumtje, daut Meddelstetjch. Enn daut jintjch je dann uck eene Tietlang soo scheen, enn soo goot, daut wie ons em Himmel jieden Dach ons äwa enn mett junt freide. Enn dann jintjch daut uck mang junt loos enn haft bett dem vondoagschendach nijch nohjelohte. Jie habe daut Meddelstetjch veschmäte, enn fonge aun holle Kuckeruzzstrampels too fräte, enn dann fong jie junt noch sogoa aun too puche, wea den ditjchsten enn den lenjsten enn den straumsten Strampel haud enn haft. Enn soo auls willet Veeh, woohnt emma äwrem Tun nohm Nobaschveeh well, deed jie daut. Etj schäm mie fe junt! Wann eena mang, enn unja junt, mol heete Betjze haud enn bie de Nohbaschfru sijch opphild, dann wisst daut fief Minute lohta de gaunze mennische Welt. Enn dann bloahd jie von Onmoral. Wann oba wada aundre Mennoniete bie de Dutz äwrem Tun sprunge omm de aundre mennische Jemeende seelijsch too beobeide enn dommtooleahre, dann nannd, enn nann, jie daut Missjoon. Enn daut hab jie nu aul hundade Joahrelang jedohne. Etj schäm mie fe junt. Kohmt mie nijch too dijchtbie, wiels etj woa junt doafäa em Jesejcht spiee! Etj schäm mie fe junt. Jie habe junt vesindijcht, wiels jie daut Heilijchtum, dee Jemeenschauft, veschmäte habe.

Joh, enn dann jun eewjet Jeld. Waut hab jie doamett jedohne? Fe dusende Milljarde hab jie aulatoop, enn uck toom Deel Jie jewesne Mennoniete, Tjrijchsmaterjohl 'entdatjcht' enn utjejäwt, enn vom Laund, vom Wota, enn vonne Loft junt jetjwält, enn emma vearewajch omjebrocht. Daut kunn jie, daut vestund jie bäta auls aules aundre toop. Wiels Tjrijch bedied jeweehnlijch Knaupheit, enn Knaupheit bedied hejchre Priese, enn donn saute uck jie wehrloose Mennoniete, enn scheffelde Jeld enn opne Schaldeatja, enn maste June schludaje Jeldbiedels, enn rede noch von Gottes, aulso mienem Säjen.

Enn wann mol eena kaum, enn junt säd, waut dann enn dann pesseare wudd, wann jie nijch nohleete, dann schreaj jie noch 'Dauts een Bejchterieta. Dem hab jie too meide!' Daut hab Jie mie enn miene Bejchterietasch aunjedohne.

Enn toom Schluss noch eent: De Brilljaunt, aulso de Diamaunt, ess de schmocksta Steen, den ich jemols wausse leeht. Enn dee ess so besondasch schmock, wiels dee on Hundat-Dusend Siede enn Wintjel bleiw enn liela enn root enn jreen enn jäl funkelt. Enn jun Deel von dem himmlischen Diamaunt wea June Sproak, enn dee etj vondoag too junt red. Enn uck dee hab jie vekohme lohte. Etj schäm mie fe junt!

Oba enn wiels Jie junt aulatoop nijch eenmol schäme, woat daut vondoag noch mol wada Wota jäwe."

Enn affens haud hee daut utjeret, kaume von aulewäje aul dee Lesasch von disse Schrefte, vom Schreiber Dieses aulso, enn jleppte mett ons, enn dem himmlischen Chooah toop schwind derjch'e Däah vonne Oatjch. De Tiere, besondasch onse Hunj, weare je aul verhäa nennjegohne; de Oola haud dee perseenlijch jeroopt. Auls de Oola dee groote Puat von benne tooschluag, donnad daut vom Himmel nohm Blitz äwre haulwe Welt, enn dann jintjch de Luck von bowe op, enn feftien Minute lohta wea wie unjawäjess.

Wie jinje aulatoop noh eenmol rut, enn stunde hinje enne Oatjch unjrem Dach auls wie loosläde, enn meist nijch too jleewe, oba soo wea daut: Doa weare nu dusende enn dusende Mensche aum Eewa bett aune Tjnees em Wota, enn noch emma meea kaume bie de Dusende aunjerollt. Enn wulle mett. Jewesnet Frindschauft. Enn wulle mett. Oba de leewa Gott sad ohne ahn loos. Tjeen Ruhm. Wie weare unjawäajess.

Omm ons säjelde uck aul de easchte straume Tjoatje voll mett haulfbetjeadet Jesindel, dee ons grootet Jeld boode omm mett toofoahre, oba wie weare aul oppem Rio Grande, veatijch Schooh äwrem Eewa nohm Grooten Mäah opptoo unjawäjess.

Swaut Al vetald sijch mett de Bauss-Senjasch vom himmlischen Chooah, stald doabie faust, daut de measchte Russe weare, während etj enne Offenbarung rommblädad. Mett eenmol bucheld dee Oola mie enne Rebbe, enn meend, wie sulle mol toop eene goode Havana schmeatje. Daut wea hiea erlaubt, meend Hee, "wie send opp internatsjoonale Wotasch. Tjeen Zoll, tjeene Jrenze, tjeen Trubbel. Daut ess vondoag, kratjcht mol wada soo auls daut aum Aunfong, eea Jie aulatoop vonne Ead eenen Mesthupe muake, wea"

Dann sung dee Chooah, ditmol toop mett Swaut Al, "Müde bin ich, geh zur Ruh" enn dann jinj wie nach getaner Arbeit, trurijch oba erleest schlope.

Aumen.


Was noch kein Auge gesehen, kein Ohr gehört, und keine Fantasie erfasst...

Oppem Jugendverein oppe Oatjch kunn Eeajistre een jiedra waut ahm aun Wuat, Leed, ooda Jedanke groot enn wijchtijch wea, ooda vleijcht boold woare wudd, aulso groot enn wijchtijch, noh Väare kohme, ooda uck gohne, enn daut oppsaje.

Daut eensjet Goode doaraun wea, daut de Enjelchooah goot sung, enn Al sowesoo, enn miene

Jedijchta, dee dem leewen Gott emma noh, soo auls Hee säd, "Hausmacherkost", erinnade (waut Hee doamett meend, jleew etj, wea: "Dee Jedijchta send too schohd omm wajchtooschmiete, oba nijch goot jenuag omm too vetjeepe.")

Na joh, soo auls daut dann mott, wann dee Oola sienen Säjen opp daut Gaunze streie well, kaum je dann uck noch daut Friewelljet. Friewelljet ess, enn wea emma, de jratste Jeläajenheit dem Heilijen Jeist sijch entoomische. Enn daut diss Jeist uck een goaschtaje senne kaun, woat eena schwind bie de Leistunge enn: seea earnst oba hejchstens aundathaulw Zoll em jeistlijchen Topp tjemmt doabie rut.

Wiels dee Oola dochwoll wisst, woo tjemmalijch soohnt aul milljoonefach enne gaunze Welt utjefolle wea, stund Hee fuats opp, jintjch noh Väare, duckad een bätje han enn häa soo auls een Predja manke Barjchtola, nauhm sijch siene Ladametz auf, enn läd loos: "Etj hab twee Sache junt mettoodeele: Toom easchten: Etj hab lang enn väl doaräwe nohjedocht, enn hab mie entschlohte, mie mol wada von miene baste Sied too wiese. Aulso woat daut Wota von bowe aul vondoag de Nacht nohlohte. De Mensche, dee etj mol engrule wull, send enjegruld. Enn daut send je de Amerikauna, oba etj jleew see send meea onschuldje Schossels auls lestje Scherniesels -Buchelveeh kunn eena saje- oba kratjcht eendoohnt, domm send see nijch, enn nu weete see, woo daut jeiht wann een jiedra em Laund mett eenmol eenen Swimming Pool haft, enn nijch bloos de Ritjche.

Tweedens: Daut haud etj nijch jedocht, oba waut soo ess, ess soo: Dee Steinbacha Al Reima, enn dee Jrienthola Hauns Thiesse, woone nu aul acht Moonat toop jeobaeit, sijch toop vetalt, ohne mie enn mett mie, enn send mett mie jereist, enn sogoa toop Golf jespält habe, enn see habe sijch noch nijch eenmol jejacht. Enn doabie jeheare see nijch eenmol too de selwje Jemeend, enn send nijch mol Predjasch, enn see habe sijch trotzdem enn woahrhauftijch noch nijch eenmol jezankt ooda jejacht. Soowaut ess mie manke Menniste enne latzte meist fiefhundat Joah noch nijch pesseat. Enn soo woat morje aul tiedijch de NIPPA NUMMA EENT kohme, enn dann woa etj disse Jungess -enn doabie wees hee noh ons, enn wie twee musste ver aule Enjel enn de aundre Passazheare schmock oppstohne- mol heejchst perseenlijch auls Kapitän de Jungess auls Aunertjannung, joh auls Beloohung, den Himmel opp tweemol Jantsied wiese. Joh, etj woa mie aum Stiea satte, enn selwst stiere, wiels nijch mol Tjleppensteens Wellm enn siene Maunschauft, den Wajch tjanne. Enn vebiestre well wie nijch. Joh, woa wie hanfoahre welle, ess soo wiet enn uck soo wundaboa, daut noch tjeen Menschenuag von hiea ut daut jeseehne haft. Na, vleijcht haft Hubble doa een tjlien bät han jeziepat, enn hanjeplintjat, oba nijch jenuag omm de Nieaschiea too stelle."

Dee Oola wea soo iewrijch enne Vetall, daut Hee sijch een Kuffeltje Nauts vom Enjel Neetatje kohme leet, eea hee sijch wada enne Vetallsäle nennläd.

"Wie woare uck bie de hejchste Jeschwindijchtjeit meahrere Sutjes unjawäajess senne, aulso mott wie jehearijch Viaticum, aulso een poah Tjarw Vebietsel mettnehme. Enn doafäa woat mien goodet Enjeltje sorje. Aulso, tjenn jie hiea aulatoop noch lenja Jugendverein feahre, oba Reima, Thiesse enn etj mott ons oppet Uah laje, wiels morje zemorjess ess de Nacht too Enj."

"Gesagt, getan", soo auls de Ooltnäse aul emma säde, enn wie jinje schlope.

"Herrlich, wie am ersten Tag" steiht enn Goethes Faust enn bie ons emm Hoat, auls wie tiedijch zemorjess dee Welt ohne Räjen sage. Daut ritjcht soo scheen auls een Duchie ut Paris enn de Atmosphere wea soo macklijch auls Sinnowend zeowents nohm Bode, wann Mutta eenem noch eene Jeschijcht opp Plautdietsch verrem Schlopegohne vetalt. "Und siehe, alles stimmt endlich" säd dee Oola opp Dietsch.

Oppe Väaleew vonne Oatjch haud daut Enjejltje Neeta ons Vebietsel reedjemoakt. See haude oppe Oatjch een poah Heehna enn uck een Black Angus fe ons jeschlacht, enn uck meahrere Dutz jekoakte Eia enn een Korf jelajcht, enn uck eene Tjiep mett jereeschte enn uck fresche Tweeback stund reed. Spatjch toom Freehstitjch wudd wie nijch väl mettnehme, wiels dem Oolen enn Al een mie weare de Lindbetjze omme Tjnäp de latzte Tiet een bät enj jeworde, enn soo entschlooht wie ons, mol een poah Doag toom Freehstitj bloos Mangoes mett Howajrett too äte.

Nu stunde dee gaunza Hupe aun Vebietsel reed. Oh joh, uck een Faut Mosel stund schmock enn stolt enn ditjchbucksch reed, uck eene Tonn mett Beea ut Bayern, sull mett. Schnaups bleef Tus, wiels de Oola säd, bie soohne lange Foaht enn Ziel, woa Hee uck mau selden jewast wea, velangt eenen kloaren Kopp.

Erwähne sull etj noch, daut jie junt, aule tweedusend Lesasch, kratjcht soo auls Reima enn etj ons wundade, daut wie freschet Fleesch mettnauhme. "Daut helt sijch nijch" meend wie.

"Dank fe die gietije Nachfrag," meend de Oola opp Jiddisch, "oba etj woa junt boold wiese, waut etj doamett doohne woa."

Wie haude noch nijch too Enj jefroagt, auls aule Uage sijch nohm Himmel rejchte, wiels daut latzte Model vom Nippa wea mett eenmol too seehne, enn fong aul aun soo too duckre enn too wackle, auls eene wille Gauns, wann dee sijch bie mienem Nohba Tus em Kuckeruzz hansatte well.

Nu saut daut jewaultje Jeschnees uck aul tjeene hundat Meeta auf oppem späajelglauten Wota, enn de Maunschauft haud aul de Däah ohpjemoakt, enn wie bejreeste ons von wiet auf.

"Jungess, een bät jicha," porrd dee Oola, "wie habe daut vondoag soo drock auls een jewesna, joh, etj säd jewesna, amerikaunscha Evangelist."

Wie haude je oppe Oatjch twee Lomme, eene groote, enn eene tjliene, wiels, soo säd de Oola, "Eena kaun je niemols nijch weete." Dee prommeld wie voll, enn dann sad wie jenannde dree ons oppe Lomm, enn leehte ons vom Erzenjel Mejchel hejchstperseenlijch nohm NIPPA roodre. Unjawäjess sung Reima uck aul fuats aule Stroophe von dem Volga Bootsleed "Eij juchjiem", enn hee wea vondoag soo scheen enne Stemm, daut sogoa dee Feschtjess opduckte, enn den Kopp soo een bät oppe Sied läde, omm bäta too heare.

Tjeene fief Minute lohta wea wie aulatoop oppem NIPPA. Oh joh, daut fresche Fleesch druag wie gaunz hinje oppem NIPPA, enn stalde daut enn eene Kohma hinja eene ditjche Däah. "Wann wie enn twee Minute aum Mond vebie send," sajcht dee Oola, "moakt dee Computer enn etj doahinje aum Zoagelenj vom NIPPA de Luck kort ohp. Enn bie dreehundat unja Null, frisst daut Fleesch enn eene haulwe Minut klaupahoat."

Sogoa dee Oola schnald sijch aun, enn siene Ko-pilote weare vondoag earnst auls eene Jrettworscht. Zacharias Peeta, dee emma jearn Sposs muak, meend eena kaum sijch väa auls Columbus auls hee "soo meea eeajistre uck opp onbekaunte Wotasch säjeld."

De Oola muak sijch nu gaunz em Cockpit tusijch, speajch sijch enne Henj, läd de Piep auntsied, enn tjreajch den easchten basten Schwenjel too hoole. Daut burrd lieseltjess auls wann een Schwitt Kotasch aulatoop de Clotch toom Droom Gear enläde, enn dann steajch de Oola oppet Gaus aules waut'a kunn, enn dann hoowe sijch twintijch Dusend Tonn vom Wota soo flucke, auls wann de leewa Gott, haud etj boold jesajcht, mett daut Gaunze waut too doohne haud. Auls wie tien Sekunda lohta daut Laund Amerikau gaunz unja ons haude, enn uck de measchte kanaudsche Reformasch noch schwind oppe Rockies sage, enn Stockwell Day sien wittet Schneppelduak weifle leeht, jniesad dee Oola, enn leeht daut himmlische Schepp noh bowe klautre. Sasstien Sekund lohta haud wie uck aul de Mond mack enn ful hinja ons, enn nu schitzt dee Oola dolla ohp, noh de Sonn opptoo. Reima enn etj wulle aul Backseat Dreiwasch späle, oba donn kaum ons dee Oola wada veropp. "Wie woare enn veea Minute eenmol omme Sonn fleaje, enn High Octane tanke, wiels dann hab wie meea torque, woohnt wie measchtens astral traction nanne."

Daut deed wie. Enn schnorrijch wearet. Bute wees daut Grodglaus aum Zoagelenj vom NIPPA meist dreehundat unja Null Kold, oba veare wea daut heeta auls enne Sahara, ooda opp eene steinbachsche Erwatjungspredijcht. Aulso musst daut seea schwind gohne, sonst haud wie noch aunfonge too schweete. Enn Schneppeldeatja haud wie nijch mett.

Wie weare je aul soo omme dree Milljoon Miel enne Sekund aunjekohme, enn daut wisste Reima enn etj wiels wie enne School oppjepaust haude, enn kratjcht wisste, woo wiet de Sonn vonne Sommafeldsche Tjoatj enn Jrienthol auf wea. Oba eea jie junt vom Veschlucke äwa onse Jeschwindijchtjeit vehohlt habe (vehohlt saje de Kanädja, wie Russlenda säde erhohlt) saj etj "Hoolt junt faust" wiels dee Oola tjitjcht mett eenmol kratjcht soo earnst auls een Mennist wann dissa sien "Bizness ess emmahan Bizness" Jesejcht noh de Tjoatjch oppsat, enn nu dreid Hee lintjsch enn noh bowe, enn leeht den High Octane wiese, waut dee kunn.

"Wiels dit een gaunz nieet Model ess, weet etj uck nijch gaunz jeneiw, woo seea diss Kunta utstaupe kaun," meend dee Oola. "Well'we ahm mol den Welle lohte," enn dann steajch dee Oola oppem Gaus, enn auls wie enn dree Sekund aum Pluto vebie weare, dann wisst wie daut, joh, maunjchmol ess niea doch bäta. Auls wie derjche Maltjstroht rosde, haud wie aul onse Tjeewe mett Bothwell Tjees enn goode Botta opp eenem freschen Tweeback voll jeprommeld, enn mett een Glaustje Wien vom Faut raufjespeelt.

Wann eena soo omme tweehundat enn feftijch Kilomeeta de Stund oppe Autobohn enn Dietschlaund foaht, lat daut Vebiefoahre noh, enn eena haft kloare enn friee Bohn. Kratjcht soo jintj ons daut vondoag: doa saut nijch mol een vebiestada Hos ons em Stijch aul wie von eene Galaxy noh de Aundre huppade. Enn sogoa Odlasch weare hiea mau knaup, oba Al säd, hee haud irjendwoa eene Duw jeseehne; "dee pausse" meend hee, "toom Thema Oatjch."

"Jeweehnlijch dieat daut eenen gaunzen Dach bett de Bacchuswelt too kohme, oba etj jleew, wann etj den NIPPA mol gaunz sienen Welle loht, dann send wie aul toom Meddachschlop doa," meend dee Oola, enn nu word wie enn, woaromm hee doaropp bestund selwst aum Stiea too sette. Wiels? Joh, wiels hee bett unje oppschitzt, enn donn pessead, woamett woll bloos Hee jerätjend haud. Wie Jungess tjitjchte ons mett eenmol gaunz veblefft aun soo auls wann wie ons nijch mol tjannde, neimols verhäa jeseehne haude. Enn mett eenmol wea de Kopp soo ladijch, enn eena word sijch toom Rotsel. Vom Räde wea tjeene Räd, nijchmol Red.

Auls wann jie daut nijch selwst jeroht habe: wie fluage stoatja auls die Jedankenwelt daut uthhoole kunn, enn daut Wuat von ieber Bitten enn Vestohne word ons toom easchten Mol haulf dietlijch. Uck daut ieber alle menschlijche Venunft, word ons meist kloa.

Na joh, enn soo auls aul aunjediet: wann sogoa de leewa Gott aul oppausse mott, woa daut aulatoop hanjeiht ooda hanflijcht, dann haft je Onse-Eena nijch eenen gooden Chance. Enn soo saut wie Jungess doa romm, kreiwelde ons, reewe ons de Tjapp, oba wie wisste nijch eenmol woo wie heete, enn onse Sproak wea soo ladijch auls eenem Prachasack siene Fuppe.

Daut mucht dochwoll soo Ruhm Klock twee jewasst senne, auls wie mett eenmol oppne Oat Laund wietauf sage. Wie weare weens dartijch Mol derjch seea dache Jäjende jefloage enn dann wada wiede Striepe, woa daut soo diesta wea auls Stalin siene Seel, oba nu lach unja ons platzlijch eene Jäajend strauma auls daut Paradies, wann etj daut uck noch nijch jeseehne hab. Enn uck nijch seehne woa, wann eenje Jrienthola doatoo waut mett too rede habe. Oba de Aufgonst wea je aul emma schlemma auls de Schnopp, daut wea mien Troost.

Wie saute opp. Oba wie haude ons mau affens enn onse eajne Welt mett Vetalle, enn Rede, enn Jedanke Nohhohle wada jewant, auls mol wada een Wunda ons oppe Hacke saut.

Waut wea? Dit Bacchuslaund wea nuscht wieda auls eene Tietomstallung enn väl, väl oaja auls dartijch Daylight Savings Time toopjelajcht. Wiels? Joh, stalt junt väa, doa spälde enn vetalde sijch Mensche opp Plautdietsch, aute Arbus enn Rollkuake, haude daut nijch drock, weare frindlijch, knackte Soht, vedruage sijch, enn spezeade.

Al enn etj dwaulde soo langsom mett, enn unja ahn, enn mett eenmol kaume twee aulnoch straume Jungess, oba noch nijch eenmol enne baste Joahre, opp ons too enn vetalde sijch mett ons. Reima enn etj fruage meist toojlitjch, "Enn woo heet Jie, wann eena mol froage doaf?" "Gaunz eenfach, etj sie Thiesses Hauns von Jnodefeld, doa hinja Jrienthol, enn dit ess ons Senja enn Philosooph hiea em Laund, enn dee heet Al Reima."

Soo, jeneijchta Lesa, etj hab Vestendnis doafäa, daut Jie junt von aul disse latzte Woahrheite eascht Mol vepuste motte. Etj uck. Aulsoo well wie mol opp vereascht eene goode Porstjoon Meddachschlop aunschniede, joh?


© 2007 Jack Thiessen & Al Reimer