Leewa Hauns,
etj hab aul lang nuscht von mie heare lohte, wiels wann etj doaraun dentjch, daut jie doa aulwada bett aune Luj ooda sogoa aum Nowel em Schnee sette, enn junt de Fuste woam puste motte, dann goh etj leewa hiea aum himmlischen Nippa spezeare, enn frei mie. Uck hab etj ahn hiea soo wiet, daut se endlijch goode Arbuse aunsatte, enn Kuckeruzz enn Boklezhane sowesoo. Mie ohnd daut aul, daut de leewa Gott hiea noch foakna oppducke wudd, wann de Berstaunde goot enn Ordnung senne wudde, enn soo ess'ett dann uck jeworde. Hee ess wertjlijch goot too liede, enn wann Hee uck sogoa meea kaun auls de gaunze Ooltkolonie enn Russlaund toop (enn doamett meen etj uck de Elloaga), dann mott etj mie wundre, woo menschlijch Hee trotz aulem jebläwe ess. Etj erwähn mett Fliet nijch de Molotschna enn waut see aules kunne, wiels daut weare jeweehnlijch huagdietsche Puchasch, enn äwadreewe aules; aulso waut kaun eena soohn Toakel äwahaupt jleewe? Oba von dee Sort woa etj vondoag vleijcht noch meea schriewe.
Etj haud vondoag jrohds Freehstitjch ut enn haud mie oppe Väaleew sogoa too eene feine Havanna een tjlienen Sturack Braundwien too de tweede Taus Koffe jeleist, aus daut mett eenmol ruzhd enn ruzheld, enn seeht aun: Neetatje, daut Enjeltje, wea mett eenmol doa, gaunz ute Pust.
Etj goot ahr fuats een Glauss Bottamaltjch enn, enn daut drunk see mett een Schluck meist haulf ladijch, enn donn wescht see sijch äah Schnoweltje, enn fruag gaunz oppjereajcht, aus see bie mie em Weadabuak daut Wuat Rosmack nohschlohne durf.
"Woohn Weadabuak? fruag etj.
"Oba, Onkel Peeta, daut jefft je mau bloß een Weadabuak woohnt fe Ahn, enn mie, enn dem leewen Gott tald, enn daut ess daut Plautdietsche. Welle See mie een bätje noare, ooda weete See daut wertjlijch nijch?"
Auls etj mien Schmusta nijch vesteatje kunn, lacht Neetatje, enn säd: "Na, soo haud etj mie daut jedocht!"
Donn schluag see daut noh enn säd doabie: "De leewa Gott säd, Jesus well vondoag mol mett Apossel Paulus emm Mennodarp Rosmack hoole. Enn nu, daut etj weet, waut daut meent, well etj doabie senne. Kohme See uck, Onkel Peeta? Uck säd de leewa Gott, dee Apossel Paulus wea fe de Menniste daut waut de Hund fe een Holtstjebock ess, enn Jesus wea doabie väl too foaken mau een Biepritscha."
"Neetatje, meenst Du daut doabie een bät de Funke fleaje woare? Wann joh, dann kohm etj."
"Etj jleew, daut see de Fuste Tus lohte woare, soo auls daut hiea em Himmel mood ess, oba Funke woare fleaje, dat's fe shure, wiels de Apossel Paulus sijch aul lang jeduckt haft wann hee Jesus too seehne tjrijcht. Etj jleew vondoag woat dee oola Schisnickschmenja enn Spohsvedoawa nijch onjeschoare doavonkohme. Aulsoo vondoag verrem Schemmawoare weete See woar'ett Spohs jefft, joh?"
"Joh."
Aulso schluag etj den gaunzen Dach de Tiet doot, enn freid mie too dee Buchlarie soo seea auls oppe Ead wann de Jrienthola jäjen Steinbach Hockey spälde, enn de Tähnedockta ooda de Schmett daut aum näjchsten Dach drock haud.
Etj schlentjad dann nohm Owendkost soo langsom nohm Mennodarp enn troff unjawäajess den leewen Gott, dee biem Piepschmeatje lieseltjess jniesad. Hee leeht sijch Tiet, wiels Hee meend dochwoll, daut daut Spektoakel nijch ohne ahm enn mie aunfange wudd. Wie haude ons jrods unjre groote Eatjch hanjesat omm een bät vonne latzte Sort Piepetobak uttootusche, auls mett eenmol Tiea äwre Wäs aunjehuppat kaum. See freid sijch meist soo seea auls Wiense Ulrich too de Tjieltjemoos, wiels see een poah Stapmies jejräpe haud, enn dee nu bie ons verre Feet too Kotlettefleesch fien gnoagd.
Wiels aules soo frädlijch ver sijch jintjch, enn eena daut nijch meea mett de Maltjarie ooda Eia-utnehme drock haft, enn eena sijch aulnoch däaj hiea aun'et fulenze jewahnt haft, enn trotzdem emma Aufwatjzlung haft, wea wie dochwoll aule dree een bätje vom Meddachschlop-Saundmaun unjajenohme worde, enn worde eascht wacka aus Tiea ons lieseltjess mett ährem Stapmusjeruch aunfrohdemd. Dem leewen Gott lachat soohnt, wiels Hee meent emma, Hee haft sijch biem Hunjsbu besondasch aunjestrenjt, enn dee meea Leew em Zoagel enn enne Uage habe, auls eene haulwe Tjoatj volla rachulje Breede oppe Ead.
Aulso jinj wie nohm Siedwaste, woa Jesus vondoag zeowents den Apossel Paulus mol enn bät aune Rebbe tjitle wull. Wie weare noch eene goode veadel Miel auf auls wie ons mol wada wundre musste, wiels doa weare kratjcht soo väl Mensche, wann uck measchtens Maunsmensche, toopjekohme auls opp eene mennische Weltkonferenz. Nu wea uck mett eenmol daut Enjeltje Neetatje oppjeduckt, enn soo läd wie äahre veea loos, aulso de leewa Gott enn etj sied aun sied, dann Tiea veropp enn Neetatje tweschen ons; see haud mie aune rajchte Haund too hoole enn dem leewen Gott aune lintje enn huppsad soo delenjd. Wiels see aulnoch tjlien ess, musst see hanenwada äahre Flijchte too Help nehme enn een bätje fleaje, omm mettookohme. Dann fangt Tiea emma aun lieseltjess too jule, enn soo word dee groote Vesaumlung opp ons oppmoatjsom. Wann soohn Schwitt Menniste endlijch enjeworde ess, daut de leewa Gott daut mett de Tjoatjeräajle nijch soo earnst meent, enn aules soo auls hiea omsonst ess, woat aulnoch väl Piep jeschmeatjt, enn uck aun eene Sied Wien too sijch jenohme, uck hiea enn doa Beea vom Faut jedrunke, measchtens dietschet.
Doa woat noch emma väl vonne Missjoon jeschnautat, enn uck vonne Foarmarie, enn uck von Fundraisers (fe dee mie aul oppe Ead emma gruseld), enn toom Deel sogoa vonne Eewijchtjeit jerät, enn sogoa jezankt. Oba measchtens toom easchten Mol doch em Spohs.
Na joh, enn nu kaum je uck Jesus langsam aun, enn Hee haud den Apossel Paulus bie sijch. Enn woarom daut jintjch wea eajentlijch seea eenfach. De leewa Gott haud woll toom easchten Mol den Titusbreef jeläst, enn Hee haud woll sienem Sähn ennjehett, enn ahm jesajcht, daut wann de Apossel bie ahm enne School jegohne wea, hee ahm doafäa haud derjchfaule lohte. Enn measchtens wiels de Apossel mol wada, väl strenja, wann nijch sogoa willa ommjegohne wea auls Jesus, wann dissa uck maunjchmol flaumend doll woare kunn.
Daut Menno-Voltj, aulso de gaunze Weltkonferenz, word gaunz stell, enn sunge nijch eenmol, enn Jesus fung uck fuats soo auls dit aun: "Saj mol Paulus, waut wea die aun dem Dach pessead, auls Diene Tint biem Titus-Breefschriewe soo heet word? Haud die een Freilein de Tjiep jejäwt, ooda wea Die de Schisnick utjegohne, ooda haudst Du groota Vemohna, selwst Mol enn Diene plaute Fuppe-Amphora too deep nennjeritjcht? Ooda aule dree? Wiels enn dem Breef brennt meea Wutt auls Leew, enn Hoatnackijchtjeit sowesoo.
"Enn mett dissem Breef hast Du besondasch mank dit Voltj, aulso de Menniste, woohne mien Voda noch gooda ess auls etj, väl Unheel aunjerejcht. Enn doaderjch habe weens dusend mennische Predjasch eenen jeschwollnen Kaum jetjräje, enn de Mensche schratjlijch domm jeleaht. Ooda jintjch die daut opplatzt sogoa goot, een bät Onheel auntoostefte? Etj well ver aul disse Lied, woohne Du dommjeleaht hast, mol enne kloare Auntwuat habe. Enn vetall mie nijch, woo fein du den Reema- enn Korintabreef jeschräwe hast, wiels wie daut weete, sogoa mien Voda haft de jelest, oba daut reatjcht auls Entschuldjung nijch too. Nu mol een bät jicha mett eene Auntwuat."
Enn doa sage väl Mensche dissem Apossel toom easchten Mol, enn wundade sijch. Hee ess mau een schmeissja Tjeadel, een bät wizhrijch, enn dreikoppt väl, enn haft daut emma drock mette Vetall, enn fuchtelt doabie romm auls een Dirijent biem Senjafast.
Hauns, Du weetst miene Vetall ess tohma jeworde enn nijch meea soo spetz aus een Tunpost, oba etj mott die saje, wann etj nijch bäta wisst, wudd etj saje, dee Apossel Paulus haft Warm, ooda Biswarm, ooda beides. Enn wann eena ahm nijch lenjdhan den Jud aunseehne kunn, wudd etj saje, daut'et ahm soo auls een amerikaunscha Evangelist oppem Tievie sitt, wann uck bediedent intelligenta. Oba iewrijch ess hee soo auls Hauns Weltjch, aulso Schnuftje, enn Jrienthol, auls Dietschlaund den latzten Tjrijch velooa enn hee aul siene veloarne Wade betohle musst. Joh, den Apossel Paulus enn Schnuwtje sitt'et beid noh pollucksche Huppupps.
Na joh, Jesus haud dem Apossel nu soo meea enne Atjch, enn dissa wrunscht han enn häa aus wann ahm needijch wea, oba hee musst nu dochwoll toojäwe, waut hee sijch biem schriewe jedocht haud. Enn uttjniepe kunn Paulus ditmol uck nijch, wiels Tiea schneppad ahm aune Hacke romm, enn leeht ahm nijch utem Ziel. Aulso daut eewje Drocksenne auls Entschuldjung holp ahm tjeen Dripps, doafäa sorjd Tiea mett spetze Tähne enn mett äahrem 'Pauss Opp!' Zoagel.
Enn de gaunze Konferenz tjitjcht too, enn wea mustjesstell, enn wiels weens een Veadel von ahn Predjasch weare, wea ahn uck morschijch schnett, wiels see woll uck eene Mausse von dee vebiestade Piljasch opp "Jantsied" oppem Jewesse haude.
De Apossel Paulus wees nu noh sien rajchtet Ooah, auls wull hee doamett saje, daut hee entweda nijch vestohne kunn, ooda nijch vestohne wull, ooda daut hee schwoahearijch wea, ooda hee den Prozess enne Lenjd tratjche wull. Oba toom easchten Mol leeht Jesus nijch locka, enn mett eenmol säd Hee gaunz lud: "Apossel Paulus, best Du ooda best Du nijch, kratjcht soo auls de measchte mennische Predjasch, een Control Freak, aulso een Kontroll-Rachull? Joh ooda nä?"
"Vleijcht een bätje!"
"Joh ooda nä!"
"Joh."