Schratjlijch, schratjlijch, schratjlijch - von Jack Thiessen

Leewa Hauns.

Kaunst Du die daut noch dentjche, (ooda 'hast Du daut noch em Dentjch' soo's sogoa de Kanädja hiea bowe saje), auls de Peetasche weens dreemol jieden Owend wann de Räd opp Russlaund kaum: "schratjlijch, schrajtlijch, schratjlijch" säd? Enn dann vetald see woo de Tjinja hiea enn Kanada aum Desch rommätjelde, wiels de Maltjch nijch ditjch jenuag wea, enn de Bottamaltjch too fleiw, ooda de Botta too boasch, enn de Glommskuake too jlitjwajch weare; oba enn Russlaund? Doa haude de Mensche, wann äwahaupt, Rupe, enn Spande enn Eemstje too äte, enn wann se Jletjch haude, hanennwada eene Piepamus, soo auls een Würstchen am Stock, bute em Fiea too brode.

Aun dee Jeschijcht ess meea auls een Drips Woahrheit, soo meent uck de leewa himmlische Voda, wiels eenmol em Joah, Hee daut sojenanndet Weltfast hiea fiere lat. Enn dann oba Bozhe moj! haud etj boold jesajcht, wiels aun dem Dach (daut wie hiea tjeen Kalenda habe, stemmt, oba irjendeen Mennist haft doch emma eenen Oolen irjendwanneea hiea nennjeschmuggelt, doamett hee weet, wanneea hee too de Sodeltiet tiedja oppstohne mott), jeiht daut hiea eenen gaunzen Dachlang weltlijch too.

Dann schitzt dee Oola aul daut Himmlische hiea aulewäje auf, enn daut Läwe jeiht kratjcht soo auls wie daut em Jaumadohl doa unje bie Junt jewant weare, noch eenmol loos. Enn eea etj Die vetal woo grulijch daut dann hiea loosjeiht, well etj die noch schwind vetalle, woarom - weens so vetalle de Lied - de Oola disse Grausomtjeit eenmol em Joah toolat. Manke ellre Menniste woat vetalt, daut Hee daut deit om de Mensche de Lost opp eene Gewartjschauft, aulso eene Labor ooda Trade Union, too jrinde uttoodriewe. Audre saje, Hee well doamet de Jude de Lost aum Tjibble utdriewe, enn aundre wada saje, Hee well weens eenmol em Joah de Molotschna jehearijch dommleahre, wiels see mol wada meea Huagdietsch auls Plaut räde welle.

Jenuag: wann dann de Sonn noh dem Weltfast unjajeiht, send sogoa Koffeklautschwiewa, enn Amerikauna mett ähre Hummasch enn Maschienejewähre, enn de oole Staliniste, enn uck de Hitlajugend, enn äwabrestje mennische Foarmasch moonatelang hiea soo schmock enn ontlijch auls freschjedeepte Breeda.

Enn waut dee Dach selwst aunjeiht? Dann stoppt sijch sogoa de Oola de Uahre brieditjch voll Waute, enn Jesus drajcht siene Gethsemene Tjleeda, enn Judas toop mett een hundat Menniste enn dusend Jude rannt romm enn tald Jeld, enn scheeffrätsche Steinbacha jäwe groote Deals opp jebruckte Koahre, enn Evangeliste toobe sijch enn äahre Zelte schiemijch, enn gaunz Hollywood rockt enn rollt.

Oba waut aum schlemmsten ess, ess daut de Mensche dann eenmol em Joah Vejlitje aunstalle tjenne mett dee Tiet oppe Welt, enn dann hiele de measchte Frulied meist ammawies Trohne. Tjeena vesteiht dolla too hiele auls de jüdsche Wiewa, oba de mennische Frulied send ahn nijch wiet hinjanoh. De Jude bekloage de väle Onjerajchtijchtjeite enn ähre lange Jeschijcht, während de mennische Tauntes aune Erinnerung aun daut Märtyrdom sijch de Uage ladijch hiele, enn uck äwre dusende enn dusende von ähre Manna woohne noh Sibierjen veschlappt worde enn doa too Dood kaume. Joh, enn dann stemme de judsche Tauntess dee tweede Stroopf von ährem Trualeed aun, enn bekloage aul daut Frindschauft bie de Milljoone, dee enne K. Z.'s hanjerejcht wurde.

Enn dann kohme Milljoone Frulied ute Dredde Welt aun enn dann hiele uck see sijch toom easchten Mol de Uage root enn de Fuste vom Uageriewe reiw, wiels de Amerikauna biem demokratiseare enn bie de Friehheitsbetjeararie Milljoone too Dood omjebrocht habe.

Joh, enn dann deit dem leewen Voda, dem Oolen aulso, daut doch schratjlijch leed, enn Hee jeiht mett eene Maunschauft Paulslockasch enn Haundlangasch (too dee jehea uck etj) enn saumelt Ammasch voll Trohne enn, enn dann foht Hee aulewäje enn toojlitjch Milljoohne Mensche omm, enn wescht ahn selwat de Trohne vonne Uage, enn hielt doabie. Enn Jesus sat sijch dann mett sien Tjriez toop aum Tjriezwajch enn scheddat den Kopp enn hielt ute Seel.

Enn de mennische Tauntess sinje aulatoop soo auls bloos mennische Tauntes sinje tjenne "Wehrlos und Verlassen" ooda uck "Ich bete an die Macht der Liebe" enn dann vetalle se aulatoop Grausomtjeite opp Plautdietsch, enn dee fange aula mettt "schratjlijch, schratjlijch, schratjlijch" aun. Enn de Tiet äwa wesche de mennische Mumtjess sijch mett ähre Schaldeatjcha de Uage. Wann eena aulso utfinje well, woa een poah Dusend mennische Tauntes sijch aun dissem Weltfast opphoole, dann bruckt eena bloos daut Uag noh weifelnde Schaldeatja rejchte, wiels doa sette onse Mumtjess enn hiele sijch eenmol daut Joah mol wada opp Plautdietsch de Seel rein, enn daut Hoat ladijch.

Soo auls aul jesajcht, de leewa Gott duckt dann aulewäjes opp, hielt mett ahn toop, enn wescht Trohne, enn hanennwada motte dann siene Paulockascch hiea enn doa dann uck een nieet Schalduak mett tjliene Bloomtjess doabowe utdeele.

Na joh, enn dann wann dann de groote Trua wajchjewosche ess, enn de Sonn unjajeiht, dann stalt de leewa Gott wada aules opp "Himmlisch" omm, enn daut Weltfast ess too Enj, enn daut himmlische Läwe jeiht wada loos. Dann wesche sijch onse Mumtjess toom latzten Mol noch eenmol de Uage, enn dann moake see Fiea enn brode Rollkuake, enn Eadschocke mett Schintjefleesch, enn de Mädtjess hohle Bocklezhane enn Kuckeruzz utem Goade, enn de Maunslied gohne noh de Berstaund enn hohle Arbuse ooda Meloone, während de Nippaenja enn uck de moderne Scherniesels, dee dann doch em Himmel nennjejleppt send, sijch noh de Tätjch bejäwe, omm sijch een dietschet Beea ditmol seea aundajchtijch enjeehte too lohte.

Dann räde aule Mensche doavon, woo goot de himmlischa Voda doch ess, enn woo scheen de Himmel jebut ess, enn woo ajcht doch de Jnod derjch daut Menschebloot rand. Oba soo's aul emma lohte de Väasautze uck em Himmel mette Tiet noh, enn noh een poah Wäatjch haft dee Oat vonne Nippaenja dee Bowahaund, enn de leewa Gott, dee Oola aulso, plohnt dann mol wada daut Weltfast fe oppjoah.

Enn wiels daut aulatoop soo ess auls'et ess, droage de mennische Mumtjess uck hiea measchtens Schaldeatjcha, dee kohme seea too Pauss!


© 2007 Jack Thiessen