Daut fong aul seea scheen enn aulewäaje noh Fieaowend too rtijche, auls'et mett eenmol hee: "Kohmt tjitje, oba kohmt bloß fuats titje; loht aules stohne enn lidje enn kohmt oppe Städ bloß schwind tjitje!"enn wie läde von aule Siede Medde August omm Klock sass zeowentz nu loos, enn donn tjitjcht wie, enn donn tjitjcht wie noch dolla enn donn staund wie. Eena reet daut Mul ohp, de Aundra schobbd sijch hiea enn doa, de Dredda läd den Kopp oppe Sied enn säd: "Wea haud daut jedocht?" Enn Voda säd: "Uck nijch bäta auls enn Rußlaund" Enn Mutta säd: "Enn de schäme sijch nijch eenmol, so medden emm hallijchten Dach..." Na, waut wea? Joh, de Tjeaj weare vom Grose noh Hus jekohme, enn wiels daut soo grulijch heet enn dreajch (joh, jie habe daut aul jerohd, daut wea aune sassendartijch), daut see sijch unjre Eatj hanläde. Enn ahn dretjcht de Maltjch soo seea, daut see wada oppstunde enn veeabeensch enn breetbeensch doastunde. De Bossy dreppeld de Maltjch ut'e Strijcha, en bie de Rootbunte enn Langbeen kaum de Maltjch soo's een Spannjewäw fien rutjestritzt, gaunz denntjess rutjetrocke.
Enn de Maltjdretjarie haude onse Foatjel woll uck spetz jetjräje, enn see stunde nu unjre Tjeaj enn lutschte enn schmatzte Maltjch, daut de Schum fluag.
Oba wie haude ons noch nijch saut jestaunt enn utjewundat, auls mett eenmol vonn'e aundre Sied noch een jratret Wunda ennschluach. Waut wea pessead? Joh, ons Nohba Saubotta Koop haud sijch eene niee Koah jekofft, enn nu kaum'a von hinjre Sommatjäatj äwrem hulpajen Wajch aunjestottat. Enn donn dretjcht hee oppet Bloshuarn dautet "Ah Uh, Ah Uh!" säd, enn dann sprung hee ut'e Koah, sad sienen schwoaten Hoot trajcht, jintjch een Schräd veea tridj, stuak de Henj tweschne Droagbenja von siene Overauls enn donn äwre Brost, dreid sijch omm, enn betjitjcht sijch von doa ut ons Thiesses enn uck siene niee Koah! Enn weppt opp enn dohl opp siene schwoate Schooh.
Voda wea woll daut easchte Mol enn Kanada veblefft, enn nu säd hee: "Tjitjcht junt mol schmock dissen Onkel aun, Tjinja, daut's een Kulak!" Enn miene Mutta, daut heet onse Mutta? See stund doa enn tjitjcht enn tjitjcht enn äahre Uage sage mett eenmol soo's een Photoalbum, enn etj kunn doabenne Bilda ut Rußlaund enn eene grotte oppjeriemde Wirtschauft enn een jeräjeldet Läwe seehne. Joh...enn weet jie waut etj noch bie Mutte enne Uage sach? (Oba daut kunn etj niemols nijch opp ludes saje, wiels see dann "Domms" jesajcht haud enn wea een bät kurrijch jeworde.) Etj laus doa eenen Sautz von eene Sproak enn diss Sautz säd: "Eajentlijch jehea etj enn dee Koah nenn!"...oba waut säd see opp ludes? See säd: "Na, na Oohmtje Koop, von nu aun mott wie je woll meist een bät Elias to Ahn saje, nijch?" Oba Oohmtje Koop stund doa enn freid sijch, säd nuscht enn freid sijch äwa ons enn siene Koah omzajcht enn toojltijch.
Enn auls wie ons endlijch saut jetjitjcht haude, säd Oohmtje Koop" "Etj hab junt noch waut mettjebrocht, tjitjcht!" Enn dann hohld hee twee jewaultje Arbuse von unjre Datjch oppe hinjaschte Sett väa, enn uck noch dree jäle Meloone. Wie kunne ve luta Staune tjeen Wuat ruttjriee, easchtens wiels wie noch niemols soohne groote Berstaundeplästasch jeseehne haude, enn tweedens, wiels ons de Tjwiel emm Mul soo seea tooprannd, daut wie goanijch räde kunne. "Wäa haud daut jedocht?" säd Voda. Oba de Froag stalld hee veea bett fiefmol den Dach, oba nu bleef see nijch ohne Auntwuat., enn de Auntwuat wea: "Tjeena haud daut jedocht," wiels, joh wiels wie niemols nijch Saubotta Koope äahren Goade jeseehne haude; wie fuahre nijch noh ahn spezeare...Joh, Koope weare je uck opp 'ne Oat Menniste, wiels see fein Plautdietsch räde, oba opp'ne Oat weare see uck nijch mennisch, wiels see aum Sinnowend den gaunzen Dach äwa Pause haude, enn wie aum Sinndach aules aufschitzte enn Oohmtje Koop dann sienen Tjätel rätre leet.
Enn soo word daut ut de Spezerarie nuscht...Enn soo wißt wie bloß, daut Koope väl saundjen Boddem enn eenen Äwaransborrem haude, aulso meea Wota auls de Nohbasch haude, oba sesst wisst wie weinijch von ahn, ooda nuscht. Oba een bätje wundre musst etj mie, enn daut wea wiels de leewa Gott bie de Saubotta soohne groote Arbuse wausse leet; daut kaum mie nijch gaunz fair väa.
Oba daut wea noch lang nijch aules, waut'et too vetalle gauf, wiels? Joh, wiels Voda leet ons de Arbuse goanijch fuats oppäte, enn doabie haud wie ons doch auls soo seea, oba soo seea opp de jewaultje Arbuse jespetzt. Enn woaromm lett hee ons nijch aun daut Obraumtje doabenne mett'e Läpeltjes naun? Joh, doawäjen wiels hee den Kopp voll Jeheemnisse haud, soo's...?
Wie musste de Arbuse enn Meloone opp Strooh enn'et Woachtje laje, enn nu jintj'et dem Iestjala opptoo. Enn doa emm Schaute emm Soagespoon wea Ies enn doa vekleiwt wie dee groote Plästasch, wiels? Joh, wiels aum näjchsten Sinnowend wea groote Utstalinj, woohne de Ellre Besoa nannde, enn Jrienthol.
De näjchsta Sinnowend wea aul jekohme enn nu jintj'et mett Traila enn Strooh enn Datje enn Arbuse enn Meloone doabowe noh Jrienthol opptoo.
Ujjejujujuj! waut'et doa aules gauf. De Lied haude Heehnaklotjess dobbelt jestalt enn de mett graue enn mett greiwe Datje bedatjt enn mett witte Loakes bespreet enn doabowe stunde: Schmaund, enn Glomms, enn Eia, enn Pie, enn Kuckerus-Oahre, enn prautstje, roode Bocklezhane mett een poa kolde Wotadrepptjes doabowe, enn ditje Zipple, enn Jalmäahre mett Krut. Enn donn gauf'et enjemoakte Jläsa bie de Dutz mett koasche Tjoache enn frintelje Paradiesaupeltjess enn Suregurtje, woohne doa enne Jläsa noch aulatoop tjliene Parties haude, soo dijcht en jemietlijch lage see doa benne.
Daut wea tjeen Jeheemnis, daut Onkel Wellem soo meea aule Easchte enn Tweede Priese äwre Joahre eiwste deed. Enn hee wea uck vondoag soo iewrijch bie de Sach, daut eena ahm daut lenjdhan aunsach, daut hee uck vondoag soowaut väahaud. Hee schibbeld soo pienijch romm, wisst vondoag soo's uck aul emma kratjcht waut'a wull, gauf een bät Roht, enn siene Feetjess säde biem schibble emma: "Soo's daut mott, soo's daut mott: Easchta Pries, Easchta Pries."
Well, wie läde nu uck "onse" Arbuse enn Meloone soo een bätje noh hinje han. Wie haude de Mestkoa blank jeschieat enn doa schmock Hei enn Aulfaulfa mett Bleajsels nennjelajcht, enn doabowe lach nu de jratste Arbus schmock oppem Ridje meet dem ditjen Buck noh bowe, enn de aundre Arbus zield von hinje schmock jral no daut Publikum. Kratjcht eea de Rejchta vebie kaume - enn weens hundat Lied aul jesajcht haude: "Dusend Moss, soohne Arbuse, woo deist du daut bloß, Thiesse?" Enn Voda mau soo bieaun meend, hee haud daut "Sotijch noch ut Elloag mettjebrocht" - donn säd Voda: "Du kaunst bäta Enjlisch auls etj; räd du mett de Onkels!" Enn donn spunjd Voda de hinjaschte Arbus aun, enn schneet eene ditje Schnäd enn veea Deel, enn läd dee Stejta schmock opp eene Schiew nopp, enn wajch wear'a.
Well, nu kaume uck aul de Rejchtasch aun; enn waut verr'e Rejchtasch! - daut wea je Sinnowend, enn see weare oba sinndoagsch aunjetrocke enn de wulle nu weete, woa eena bloß soohne Arbuse häatjreajch oppe Prärie. "Vonne Saubotta hinjre Rie" säd etj opp Enjlisch. "Tjeene faulsche Bescheidenheit, schmocka Jung, wie weete bäta," säd een enjlischa Oohmtje, enn donn nauhm hee twee Stetja, enn sien Poatna, dee mett dem Gohnestock, nauhm de aundre twee. Donn schmatjte see dee too Enj enn spalde "First Prize" oppe ditjbuckje enn "Second Prize" opp de aunjeschnädne, enn noch mol dree Priese fe de jäle Meloone. Enn etj saut doa enn staund, waut'et emm Läwe doch nijch aules gauf! Noh twee Stund, auls de Mensche sijch langsom vetrocke enn daut aulatoop wietleftja word, kaum metteenst uck Voda tridj, enn hee wees mie hinjre Klohtjes alf Dohla, woohne "hee jewonne" haud. Alf Dohla opp eenem Klompe! so waut haud etj mett miene sass Joah noch niemols nijch verhäa jeseehne. Donn säd Voda: "Wacht mau een bätje," enn donn jintj'a enn hohld mie mienen easchten Eiskriem fe fief Cent, enn den durf etj gaunz auleen oppäte!