Diene Nische finje - von Jack Thiessen

Daut tjemmt doavon: Eascht haud Leahra Kolja Niefeld enne School vetalt, daut de latzte Mood vonne Psychologe wea, daut Nischetje too seatje, wiels jieda Mensch haft eene gaunz besondre Nische, enn dee Läweszwatj ess, disse, Diene äjne Nische, diene Stoak aulso, Dien besondret Atjstje emm Läwe too finje.

Nijch väl lohta kaum dann uck de groota Aulesweeta Jimmy Swashbuckler ut Houston enn vetald daut selwje, bloß daut dis Jimmy sijch fe siene groote Weetenschauft eene groote Tjoatj enn Steinbach meed, enn von jieden Nischeseatja feftijch Dohla velangt. Na joh, enn dann died je daut uck nijch seea lang bett Willard G. (Glautskopp) Thiessen oppem New Day Prograum Zeijnis aufläd, daut hee siene Nische nu uck jefunge haud, ooda, bäta jesajcht: de leewe Gott haud ahm daut biejebrocht. Waut wea pessead? Dee Thiessche, dee Betty aulso, de Mutta von Audrey, - dee mett eenem Lovechild, enn Schwieamutta aun Oohmtje Bob Meisner, een doffuagja, vebruckta oola Hohn, - aulso dee Betty, eene Tjrätjaschdochta von Jantsied, haud mol wada Broot enn Bultje noh eenem ooltestamentlijchen Rezapt jebackt, enn donn haud äah Willard sijch biem Tjarschtbiete eene Tähn utjeduckt.

Oba aunstautt nohm Tähnedokta too wanke, haud Willard, wiels ahm daut Jebiss soo oppscheislijch weeh deed, jebät. Eenfach sijch oppen achthundatennfeftijch Dohlascha MCC Teppich hanjeschmäte, enn doabie daut Mul ohpjemoakt, enn dem leewen Gott dee ladje Plack emm Jebiss jewäse, enn wiels de leewa Gott aun dem Nohmeddach daut nijch äwamässijch mett Afrika ooda China drock haud, haud Hee dem Willard enn sienen frommen Trejchta nennjetjitjcht, enn haud soo platzlijch auls bie Thiesses bute emm Heehnastaul de Heehna Eia läde, aulso "Plopps!", dem Willard eenfach een Stetjch Gold auls Plomb enne Frautz uck mett eenem tjlienen "Plopps" nennjelajcht. Enn von nu aun frintelt Willard mett siene goldne Tähn "die Ehre und das Wunderwerk Gottes" (natiedlijch bloß opp Enjelsch!); enn jiedamaun jleewt dem Willard daut, buta sien Brooda, een Tähnedokta vonne Breeda enn Abbotsford, dee doaropp besteiht, daut hee sienem Brooda Willard de Plomb fe veeahundat Dohla Missjoonsjeld "aune Owesied von Willard siene scheewe Frautz" nennjesat haud soos "eene tjliene jäle Eadschock".

Eendoohnt, Willard haft nu uck siene Nische, enn siene Dochta, dee Lovechild Mutta jleewt ahm daut, weens soo vetald see mie.

Opp aundre Städe, enn bie aundre Mensche ess daut Nische finje lang nijch soo eenfach, enn jeiht lang nijch soo schwind. Bie mienem Plemenitj Robert, aulso, habe sijch Ellre, Jeschwista, Famielje, Tjoatje, enn gaunze Jemeende aul fiewentwintijch Joah bemäjt, enn dee Jung ess noch emma ohne Nische.

Bie Blocke Hauns jintjch daut mett dem Nischseatje een bät aundasch. Diss Hauns wea een seea oppjewatjchta Jung, dee Joahrelang enn jiedem Wintjel, ooda uck unjrem Wintjel, enn sogoa hinjrem Wintjel siene Nische socht. Bett hee eenes Doagess enn eene oole Steinbach Post lauss, daut'et enn Winnipeg eenen Dokta Tjrätja gauf, woohna een groota Nischefinja wea. "Fuats enn fein, enn meist mett eene Garantie" enn Hauns liehd sijch aulewäje Jeld, enn dann fuah hee uck aul mett dem jrientholschen Transfertrock mett, enn jintjch von Eatons emm Tjalla nohm Boyd Building omm siene Nische bie Dokta Tjrätja too finje.

Tien Minute lohta wea Blocke Hauns uck auls siene acht Dohla loos, enn twintijch Minute lohta wankt hee uck aul tridj nohm Tjalla bie Taunte Eatonsche, enn wisst nu uck gaunz kratjcht, woarom, daut soo lang mett dem Nischeseatje jedied haud. "Gauns eenfach" haud Dokta Tjrätja ahm jesajcht: "Dien rajchtet Been enn een bät lenja, aulso meist een haulwet Zoll lenja auls Dien lintjet, enn Mensche mett een Been lenja auls daut aundre gohne je oppe Dua aum Ziel vebie, wiels see oppe Lenjd emma lintjsch gohne, dauts dochwoll kloa, nijch?" "Joh!"

"Aulsoo waut ess hiea too doohne, Hauns? Du mottst dienen scheiwelhassjet Gang utjlitje, enn daut kaunst Du seea eenfach enn billijch doohne. Wann Du eascht wada Tus best, dann liehst Du die von Diene Mutta de Scheea, enn dann schnittst Du ut eenem Mosta von dien lintjchen Foot weens dartijch Sied vonne Steinbach Post ut, enn backst dee Mostasch mett Mehl enn Wota toop, enn dann schiffst Du dee Die enne Schooh, enn dann send Diene Been jlitjche lang, enn Du piljascht dann uck fuats Diene eajne Nische opptoo."

Jesagt, getan, soo's de Dietsche saje.

Oba Blocke Hauns sull nu uck eene oole Weisheit perseenlijch tjanne leahre, nämlijch:

"Der Mensch denkt, und Gott lenkt:

Der Mensch dachte, und Gott lachte."

Enne Praxis heet dit: Hauns siene Been haud ähren eajnen Welle entwetjchelt, enn Hauns kunn doohne, waut'a wull, oba siene Been feahde ahm noch emma aum Nische-Ziel vebie.

Fief Joah lohta auls Hauns sijch nochmol eenen latzten Chance jäwe wull, liehd hee sijch wada Nische-Zieljeld (etj gauf ahm twee Dohla enn Kauspasch Hein twee Dohla enn fiewentwintijch Zent, wann etj daut noch rejchtijch em Dentjch hab), enn Blocke Hauns wea aum näajchsten Dach uck aul wada tridj nohm Dokta opptoo.

Dit Mol kost de groote Unjasätjung aul twalf Dohla, oba doafäa tjitjcht ahm Dokta Tjrätja uck derjch eene niee Brell besondasch stiew aun. Enn dann jintjch de Unjasätjung opp earnst loos:

Fief Minute lohta kaum de Befund: fachmaunsch enn earnst, enn soo een bät: "Eent fe aulemol!" "Hiea ess opp vereascht nijch väl too moake, Hauns, wiels Dien lintjchet Been ess eenfach ein haulwet Zoll tjarta auls Dien rajchtet, enn daut woat dochwoll doabie bliewe motte. Audee!"


© 2007 Jack Thiessen