OPP eene TJAST - von Jack Thiessen

Etj sett nu aul äwa veatijch Joah oppem Deemootstopp, enn langsom fangt dee mie aun too schiere enn too dretjche, enn etj jleew, nu woat'et doch langsom Tiet, daut etj oppstoh enn wie mol toop tjitjche, waut doabenne ess, joh? Wiels wann nijch, dann woa etj vleijcht sogoa stolt opp miene Deemoot, enn daut well wie doch nijch sowiet kohme lohte, nä?

Nä.

Aulso fang wie fuats medden bie dee Tjast aun.

Etj wudd aum leewsten mett de Enlohdung, haundjeschräwe mett bunte Bloome doabowe, aunfange enn junt dee wiese, oba dee ess opp Fraunzeesisch, enn daut tjenne mau eenjefäah feftien bett twintijch von miene twee bett dreedusend Läsasch vestohne, aulso woa etj fuats biem Empfang mett Champagner aunfange. Daut wea em Firstenschloss en Monaco, verre Tjast von Grace Kelly enn First Rainier, aulso opp dem Empfang zeowents.

Etj foot nohm dredden Glauss Champagner von vleijcht twalw oppem selwanen Talla, aulso soo een bät omme Atj, enn donn fruag de Kellnerin mie, auls mie daut veaschte, aulso daut easchte nijch goot jenuag wea. Etj drunk eascht eenen jesunden Schulps enn gauf too Auntwuat: "Eena ess je schliesslijch nijch bloos irjendwea, enn etj goh opp Numma Sejcha, enn les mie ut, woohnt mien Instinkt mie väasajcht."

"Bloos irjendwea ess hiea woll tjeena," sajcht see, daut koasche Duftje mett dem Selwatalla, "oba wann See send, wea etj jleew See send, dann vestoh etj aules."

Etj säd, soo earnst auls een Freschbetjeada: "See send soo kluag auls scheen," enn plintjad lieseltjess.

Dann nauhm etj een freschet Glaus, enn jintjch de Jast mett miene Jäajenwoat too be-eahre, wiels etj haud mienen gaunzen fraunzeesischen Spitja ladijch jeräd, enn musst fresch nohlohde. Na joh, doa wea Odel ut gaunz Europa, sogoa Russlaund, enn Spaunien, enn Dietschlaund, enn sogoa Enjlaund.

Enn tjitjcht junt mol aun enn stalt junt väa: De Prinzgemahl, aulso Phillip, Lisbeth äahra ut Buckingham, wea doa em Vejlitjch too dem erlauchten Kreis mau soo meea derjchschnettlijch, enn wiels hee mie dann doch een bät leet deed, leet etj mie uck fuats mett ahm enn, doamett hee sach, woo wie Kosmopoliete daut soo bie eene huage Tjast doohne, enn hee mie ruhijch een bät noh-ohpe kunn. Daut hee mie doafäa dankboa wea, wea ahm lenjdhan auntooseehne.

Auls wie jrods medden enne Vetall äwrem Empire weare, stad mie Prinzessin Beatrix ut Spaunien lieseltjes aun, om bloos Goondach too saje. Mett dee haud etj aul emma Huagdietsch jeräd, enn daut kaum Phillip kratjcht rejchtijch, enn nu wees hee, waut hee opp Dietsch kunn. Hee schmustad enn säd: (etj äwasat hiea) "Dann sie etj toom Jletjch nijch de eensja haulfdietscha Schwienhund hiea, nä?"

"Nä," saj etj, "hiea jeft daut woll noch meea Foatjel vonn'e selwje Säaj," enn von donn aun word etj dem Tjeadel nijch meea loos.

Dann leet hee uck fuats Lisbeth kohme, enn stald ons väa. Etj hild schmock eene Haund hinjrem Ridje enn mett de aundre hild etj mien Glaustje mett eenem Dume enn twee Finjasch. De aundre twee Finjasch leet etj Takt toom Thema schlohne.

Lisbeth gauf mie äahre Haund, enn etj veneajd mie, enn dretjcht ahr eenen tjlienen Kuss oppe Haund medde mang aul äahre Rinj, enn auls see daut Haundtje noch emma bie mie enn miene jrientholsche Holthackagrauj leet, enn mie sogoa een bät dretjcht, gauf etj äahre Haund noch eenen Kuss oba ditmol een bät mett Ducht. See räd Enjelsch meist soo auls daut aum huagen Hoff enn Enjlaund dochwoll jeräd woat, oba etj hild mie tridj, bett ahr daut oppfoll, wiels see docht dochwoll, daut jintjch mett miene goode Manneare dann doch too wiet. Dann sprung Phillip mie too Sied, enn säd, etj wea een "jolly good bloke, Johannes von Matthiessen uck Ivan Petro Abramovitsch jenannt, Odel utem Baltikum," enn dann wea daut Ies jebroake.

"Woo woat bie junt aum grooten Hoff bejreest?" fruag Lisbeth.

"Saul etj beschriewe, ooda väamoake?"

"Väamoake, alter Junge," säd Phillip."

"Hool die faust, Prinzjemahl," saj etj, enn foot Lisbeth omm, enn dretjcht ahr de Tjnäp mett de Champagnerhaund, enn mett de aundre Haund sad etj ahr trajcht, enn rubbeld miene Näs aun ähre enn beoabeid uck fuats dee ommlidjende Darpa doa bie de Näs lieseltjess.

"Uuch!" juchst see. Enn waut äah Maun wea? Hee säd: "Ach und oh wie schön! Jie habe woll uck noch een bät Eskimofrindschauft em Bloot, joh?"

"Joh!"

Oba daut wea dann vleijcht doch eene tjliene Dommhiet von mie mett miene Gow soo spendowel ommtoogohne, wiels nu kaume aundre Daume enn Ladies ute haulwe Welt uck fuats opp Jedanke, enn wulle uck väajestalt woare, oba noh Numma Sass word mie daut langsom lestijch, wiels mie de Champagner dann doch too goot schmatjcht.

Phillip enn etj jinje noh eene tjliene Reatjakohma; dee wea bute enn soo een bät omme Atj, enn doa word Frucht vom Mäa aunjebrohd, enn eena kunn sijch doa Garnele, enn Humma, enn Tjräft, enn Poggebeen, enn Seetung, aulso vonne Dover-oat, enn sesstwaut utseatje enn mett Scheenschmack schmenje, enn doatoo een koldet Beea drintjche ooda uck Moselwien. Phillip schmatjcht daut soo goot, daut hee mie bedd, etj sull doch bitte doa verr ahm de Lorelei utwendijch oppsaje, doamett hee doa en Ruh sijch opp vereascht saut äte kunn, während etj mett miene Vortragskonst ahm enn mie de Lied vom Lief hoole sull. Auls hee oba noch emma nijch foadijch wea, sad etj mie opp een Pead, enn leet noch den Erlkönig kohme, enn reet den uck noch mack.

Enn nu kunn daut soo rejchtijch loosgohne. Wie wulle ons jrods hansatte, enn doabie kaum je daut dann vestendlijchawies meist toom Haundjemenj, wiels Lisbeth bestund doaropp, aun miene Sied too sette, enn soo musst etj je schliesslijch ahr äahren Welle lohte, enn mien sesstjet Frindschauft, sootoosaje, opp daut neajchste Mol vetreeste.

Wie weare meist reed den easchten Unjaspaun aum Desch enntoofeahre, oba daut haud sijch dochwoll wada rommjered, daut etj dann doch jekohme wea, enn nu leet sijch de freschjebackte Brut Grace sijch daut nijch nehme, von Desch too Desch too gohne, omm äahre Jast too bejreese. Oba daut wea je nuscht meea auls een Väawaund, wiels Grace haud je aul von eene Scheppsfoaht häa een Uag opp mie jehaut, enn nu kaum see langsom oba zielsejcha noh mie aunjestieat. Nu musst etj mie doch seea enne Säle von miene baste Manneare nennlaje, wiels etj wull je dann doch nijch de Königin vom Commonwealth steete, wann see je uck nijch wisst, daut etj mau een jrientholscha Kanadja wea. Enn daut woll uck nijch aun dem Owend, boold Nacht, toojestohne haud, wiels etj den gaunzen Owend von onsem jewaultjen Kuta dartijch Werscht von Riga auf vetalt haud.

Grace ess je Amerikaunerin, enn soo mott eena mett ahr nohsejchtijch omgohne wiels disse Mensche habe daut nijch em Bloot, aulso tjeen Jefeehl, woo daut jeweehnlijch enne hejchre Jesallschauft toojeiht. Aulso stund etj opp enn jintjch opp ahr too, omm daut Schlemmste aune Formloosijchtjeit väatoobeaje, oba dann doch mett Hoaten väatoogohne, wiels Grace haud etj je mau vondoag zeowends, enn mett Lisbeth haft je eena daut daut gaunze Läwe drock.

Daut kaum dann doch too Trohne, oba well wie daut bitte doabie lohte, eena vesteiht je schliesslijch, wann eena, sootoosaje, hanenwada hungrijch too Bad gohne mott, joh?

First Rainier, dem etj aulnoch lang enn seea treeste musst, sach'ett enn sitt'et meist kratjcht soo auls K. H. Niefeld, den grooten Dirijent enn noch jrateren Bejchte- enn Resserieta ut Wintjla sienatiet.

Na joh, oba nu tridj nohm Desch, wiels Lisbeth held opp goode Manneare, enn Phillip haud je aulwada väl Jeschijchte opp Loaga, enn dem musst etj noch dietlijch moake, waut de Peadshocksproak opp sijch haud. Daut haud etj ahm verhäa bie de Reatjakohma vesproake, enn uck aun Haund von Biespells ahm too vedietlijche.

Biem Äte saul eena nijch räde, aulso doaf etj omm Vestendnis bedde; oba etj mald mie wada tridj joh? Enn wundad junt mau nijch, wann etj daut neajchste Mol mett Al Reima aunkohm. Wiels hee schreef mie vondoag ut Arizona, daut hee reed ess; hee haft sijch aul sogoa Betjze mett lange Lempe aunjetrocke.


© 2007 Jack Thiessen