Leewa Hauns,

haud etj Die aul mol jeschräwe, daut de jratsta Blottschropa hiea ver dem Ooltkolnieschen Deel vom Himmel steiht? Wann nijch, dann hohl etj daut hieamett noh. De Blottschropa ess soo een bät auls Peeta Schwoat von Horndean aul ver zastijch Joah vetald auls hee mett een poah aundre Scherniesels ut siene Jäjend noh Chicago mett'e Koah fua, enn donn, auls see tridj kaume, vetalde see soo meea dachennacht dree Doaglang waut see aules erläwt haude.

"Jie tjenne saje, waut Jie welle," säd Schwoat, "Chicago haft vleijcht de jratzte Skyscrapers enne Welt, oba Horndean haft de lenjste Blottschropasch." Enn daut fellt mie emma bie, wann etj bie de Ooltkolniea hiea vebiekohm. Sogoa de Tjinja, boaft enn mett Schlaubbetjze, enn een Stroohhoot oppem Kopp schrope sijch de Feet rein eea see nenn gohne.

Daut dee Ooltkolniea hiea aula Bures send vesteiht sijch von selwst.

Joh, enn tjeene Veadel Miel wieda, aulso soo ruhm veeahundat Meeta wieda de sewlwje Gauss delenjd, jefft'et een seea straumen, soo een bät een Tuxedo-Deel vom Himmel, dee word von Leonard de Vinci enn Michael Angelo jeplohnt, aunjelajcht, jebut enn utjestraumt. Auls etj vondoag tiedijch zemorjess mett Tia unjawäjess wea, kaum etj doa vebie, enn mie ohnd fuats waut. Verrem Perlendooah saut oppem grooten Schockelstoohl oppe Väaleew ut Karraramarmelsteen tjeen aundra auls de leewa himmlischa Voda, enn jenjeld sijch. Haud eenen grooten Borsolino oppem Kopp, schwoate, schmock jewitjchste Guchies oppe Feet, enn opp siene rajchte Lehn stund een Glaus mett Valpolicello Wien, root auls eene dunkle Roos, enn oppe lintjche Lehn haud hee een Glaustje Grappa stohne.

Waut wea, "waut's vondoag loos?" wull etj jrohds froage, bruckt oba nijch, wiels dijcht biem himmlischen Voda, woohnem wie easchtklaussje Menniste noch emma schmock den "Oolen" nanne, hild sijch een gaunzet Schwitt Enjel opp, enn dee sunge eascht eenstemmijch, enn dann tweestemmijch Panis Angelicus, waut soo väl auls Brot der Engel, Bread of Angels meent, enn aule beid Wiese von Caesar Frank komponeat. "Daut'et bäta nijch bruckt" säd Friees Obraum ut Kroohnsthol emma, enn daut foll mie bie auls dee Tjlienatjess soo scheen auls Enjel, haud etj boold jesajcht, sinje head.

Na joh, enn waut doaf etj berejchte? Auls dee Enjelchooah mett dee dredde Strooph aunfonge, word mie uck platzlijch dietlijch, waut mol wada dee Oola uck aul wisst: Luciano Pavarotti wea hiea aunjekohme, enn hee sung uck fuats mett dee Tjlienasch toop Panis Angelicus, enn daut sunge see soo scheen, daut de Oola sijch den Borsalina vom Kopp nauhm enn mett sung, eea Hee den Pavarotti dee Haund reatjcht enn ahm Welkohm opp italjenisch boot!

Hauns, soo auls Du weetst, hiea emm Himmel nenntookohme ess nijch eene automatische Sach; nä, weit gefehlt! Daut jefft uck hiea enn doa, aulso oppe Ead, ooda beides toop een "vetting Komitee" enn dee laje dann een goodet Wuat -ooda uck nijch- fe den Pilja wann hee hiea um Perlendooah aunputtat, nenn, enn dann helt de Väsettenda, de leewa Gott aulso, dee enn soohne Sach noch emma daut latzte Wuat fe sijch behelt, eene Wohl auf, enn dann woat aufjestemmt.

Toom Vetting Komitee haud de Oola dit Mohl bestemmt: Happnasch Bearnd ut Dawson Creek, Howard Dyck enn Eric Friesen beid ut Jantsied (mett de Wohl von disse beid wull de Oola daut CBC een bät dommleahre, jleew etj, wiels dee soo ooltnäsijch send), enn dann Jussi Bjoerling, den jewaultjen schweedischen Tenor, dee hiea noch emma wundaboa sinjt, oba nijch meea soo foaken enne Buddel nenntjrippt, enn dann noch eenen vonne aundre Sied, aulso Al Reima, dee aul meist aules von enn äwa Pavarotti wisst, enn waut fe eenen jewaultja Tenor hee wea, auls de measchte Kanädja noch meende, daut Pavarotti eene Nudelsort ooda eene Poppkaoat wea.

Reima kaum enn daut Komitee nenn, jleew etj, wiels hee vonne Oper soo väl vesteiht, auls de Steinbacha vom Tjoatjebu, enn uck wiels dee langjoahscha Dirijent Ernst Enns vonne Scheenwäsa, hiea dem leewe Gott biem Happy Hour foaken vetalt, daut Reima manke baste fief Senjasch wea, dee ver sien Dirijentenstock enn siene meist zasstijch Joah, jesunge haud, enn daut dann sogoa oole russlendsche Profis den Kopp oppe Sied jelajcht haude.

Oba kratjcht eendoohnt: Pavarotti ess nu hiea, enn woat, sajcht hee, aul aum kohmenden Sinndach em Chooah mettsinje, daut'et bäta nijch bruckt, enn uck näjchsten Sinnowend wann hee sijch vepust haft, sinjt hee enn dee hiessje La Scala, Milano I eene Oper von Verdi, enn näjchste Wäatjch ess dann Le Fille de Regiment von Donnezzeti aune Reaj.

Enn wann hee dann uck noch Lucia de Lammermoor sinjt loht etj mol wada von mie heare.


© 2007 Jack Thiessen