Boris, dee Reisekujel - von Jack Thiessen

Doft Friese ut Scheensee ess mie aul bekaunt von donn auls etj mien easchtet Poah lange Betjze tjreajch, enn hee aunfong Steena enne Fuppe too droage.

Auls daut Laund doa rundom Jrienthol aune lohte Twintjajoahre vedeelt word, tjreaje disse Friees eenen Steenaridje mett eene Reaj wille Strufetjoajsche-Beem, eenhundatdusend Pappelbeem, hundat Joah oolt, enn soo ditjch auls dem biblischen Goliath siene Dumes, enn meea Holstjebatj auls gaunz Kanada too dee Tiet Mensche haud, enn een poah wille Schop. O joh, enn meea Boschhose em Winta auls Hoah oppem Schopskopp, enn meea Stapmies -uck Gophasch jenannt- em Somma auls'et Prachasatj oppe chocholsche Forstei gauf; ween's wann daut soohne Enrejchtung äwahaupt jejäwt haud.

Daut Laund word noh de biblische Jerajchtijchtjeit vedeelt, enn dee Vedeela wea een Tjaisa-Rampel, de Starschie, woona von Scheenfeld ut'e Molosch mett sien Frindschauft noh Jrienthol kaum enn hiea, soo auls doa, den Takt schluag enn den Toon aunjeef, aungauf.

Eenjefäah feftien Joah lohta laus dis Ohmtje Friese eenmol biem Friewelljen oppem Jugendverein waut ut'e Steinbach Post enne Elimtjoatjch väa, enn doabie flautade ahm de Henj. Daut Stetjch haundeld vonne Jerajchtijchtjeit em Jäjensautz toom Jesats, enn auls hee sijch dohlsatte jintjch, enn aun mie vebiereschead, blentjade ahm de Uage.

Daut jefft Sache, dee eena nijch vejat.

Em Woatjeldach deed wie too dee Tiet soo meea aules omm aum Läwe too bliewe. Aula hackt wie Brennholt, enn aula vesocht wie too een poah extra Kopietjes too kohme. Etj schlenjd Hose, enn vekofft dee aun eene Fossfoarm, enn Friees Iesbraund schlenjd uck Hose, oba hee kofft sijch fe daut Jeld Tobak; Iesbraund fong mett acht Joah aun too daubre, enn haft noch nijch oppjeheat. Weens eeajistre troff etj ahm noch biem Popperossie dreie hinja Jrienthol.

Joh, enn Ohmtje Doft Friese ut Scheensee?

De Rejearung woll de Schwienszucht bie ons enne wiede Nohbaschauft vebätre, enn soo liehde se Ohmtje Friese eenen reinrassjen Kujel mett een Klohtje, enn nohm Utmeste zemorjess, leid Ohmtje Friese den Kujel oppem Mestschläde nopp, schoof den grooten Donna enn sien Klohtje nenn, datjcht den mett eene Toodatjch em schratjlijch kolden Winta too, enn dann reisd hee aulewäje han, woa de Säje toop mett Mister Kujel opp Vemearung bedocht weare.

Jetrocke word Schläde, Kujelklohtje enn Friese von siene jestuckte Kobbel Maschka; dee haud Hoah oppe Feet, enn de measchte Tiet een poah Iestaupes vonne Näs enn Frät bommle; Friese haud mau eenen tjlienen Taupe unjre Näs henje, "noch von Sibir" mettjebrocht, säd hee emma. Sesst weare Maschka enn Doft Friese soo meea een Poahtje; "beid goode Mensche opp sass Been" säde de Nohbasch aulewäjess.

Uck toom Boris, dem Friese Briss nannd, den Kujel aulso, haud hee, sootoosaje, een goodet Veheltnis. Daut wea je aul emma soo: Mensche, dee sijch meea fe Mammon intresseare, gohne Tiere ut'em Stijch. Oba Mensche, dee sijch fe de menschlijche Seel enn den Jeist von Hoaten intresseare, send Tiere nohda, enn dee send soohne Tweebeensche von äahre Sort goot. Enn soo kaum daut, daut Ohmtje Friese Maschka enn Briss unjawäajess väl vetald. Enn sogoa, wann'et nijch too kolt wea, hee ahn uck rusche enn dietsche Leeda väasung. Friese wea enn Russlaund doa bie Hierschau Väasenja jewast, haud Balalaika jespält, enn uck Mulschiera, enn wann hee sijch bangt, dann sung hee. Eajentlijch jieden Dach. Enn wann hee mol soo rejchtijch utem Hauls von siene Seel de Lorelei sung, dann spetzte Maschka enn Briss de Oahre. Wann Friese sijch biem Foahre de Piep stoppt, wiels hee jearn Piep schmeatjcht, enn doabie nijch sinje kunn, dann bleew Maschka stohne, enn kleiwd em Schnee bett de Oola de neajchste Stroopf opläd. Biem Erltjennitjch sinje tjitjcht Borris sijch aulewäje omm enn duckt sijch, auls wann hee docht, dee Erltjennitj ahm dijcht oppe Hacke wea, enn ahm woomäajlijch jeleewad nehme wudd. Aulso haud Friese unjawäajess eene Jemeenschauft.

Uck vonne Kujelkunde vetald Doft Friese siene veeabeensche Frind. "Wie foahre vondoag noh Kuhne-Wiense, enn doa mott wie een bät aundajchtijch väagohne, wiels de Wiensche ess aul lang krank, enn jleijcht daut nijch wann jebullat woat." Enn dann weare Maschka enn Briss uck fuats fein enn mack. Oba wann see noh Doft App, dem Rachull fuahre, dann wackeld Maschka mett dem Dupps, enn Briss stolzead auls een Kuhnhohn. Fuahre see noh Peete H. (Heehna) Jaunze, dann weare see utjelohte, wiels Jaunzess eene vejneade Familieje wea. Kaume see noh Tjaisa Rampel, dann weare Tiere enn Mensche winjsch. Enn bie ons jintjch ahn daut uck goot, wiels Doft Friees soo omm'e tien Kilomeeta aufwohnde, enn see aule dree bie ons äwanacht bleewe. Dann kunn Maschka sijch mol scheen saut fräte, enn mett onse acht Pead spezeare, enn Borris mast sijch bie ons, enn schleep nohm Deenst bie onse Schwien emm freschen, deepen Strooh, enn see sijch noch lang vetalde, nohdem see de Letoarn utjepust haude.

Daut Bielohte kost fiefentwintijch Cent. Voda gauf Friese feftijch Cent, Tjaisa Rampel gauf ahm fe dreemol Bielohte Drank, eene Säd Schroot, enn eent mett dee Knoss aum Hinjarenj. Und so weiter und so fort.

Kujel Friese wea emma muckrijch, oba nohdem hee eenmol biem stoatjen nuadwast Wind Aunfong Jauneoah mett Mestschläde enn Kujelklohtje toop omstelpt, nauhm hee den Roht von siene oppjeriemde Fru Oat earnst, enn stoppt sijch Steena enne Fuppe. Dee Steena toop mett'e normale Gravity hilde ahm oppe Ead.

Han enn wada äwre Joahre sach etj Ohmtje Friese, enn hee word een bät ella oba emma schaftja. Hee wea aul emma goot too liede, oba mett'e Joahre word hee meist tom Heiljen. Eena musst sijch wundre.

Etj docht, Ohmtje Friese ut Scheensee wea aul lang, lang doot, oba weit jefehlt, liebe Jeschwister. Hee haud aul lang tridj Kobbel Maschka enn Borris, den Reisekujel, bie ons toom ooltwoare aufjelohd, enn dee twee weare sijch bett aum Enj tru enn goot, enn vetalde sijch bett toolatzt von Russlaund enn von ähre väle Reise. Enn wann see von äahrem "gooden Oolen" rede, flautad ahn emma de Stemm.

Jenuag: Etj wea vondoag noh Steinbach jefoahre, enn daut räajend enn feftien Minute platzlijch tien Zentimeeta; een Woltjebruch, daut'et bäta nijch bruckt. Nooah haud uck nijch schlemmren Räjen äwa siene Oatjch en soohne korte Tiet jetjräje, daut ess bekaunt.

Etj haud de Koah volla Hunj, dee aulatoop mett mien Leed "Streume des Sejens" aunstemmde. Wie stunde opp eene tjliene Bridj, enn tjitjchte woo Heehna, Hose, Foatjel, Tjeaj, Kuntasch enn Kobble aula noh de Jake H. (Hohn) Appsche Bibliothek rosde, enn Schulinj sochte.

Mett eenmol sach etj tjeen aundren auls den Oolen Ohmtje Doft Friese ut dem Beatjaspitja rutkohme. Hee leet de Däah ohp, enn moaracht rut, schmeet noch biem mulwere aule Steena ut'e Fuppe, läd sijch een poah utjeliede Beatja unjrem Hinjarenj - eent doavon wea Delbert Platt sien "Diese Steine", daut tjreajch etj noch goot too seehne - schmustat enn frinteld äwrem gaunzen Jesejcht, sprung em rietenden Wota enne Ritsch nenn, weifeld, enn schmustad, enn weppad biem oppem Ridje schwamme noch een bät mett'e Feet auls etj ahm Audé roopt, stemmd noch een Leedtje vom Wandersmann aun, enn wajch wear'a!


© 2008 Jack Thiessen