Auls etj eenjefäah tien Joah jinja wea auls Peeta Pota Wiens nu ess, wea daut doktre enn daut krank senne noch nijch mood. Easchtens haud wie nijch Tiet schaubijch too senne, oba measchtens wiels wie ons daut nijch leiste kunne. Wann eena krank wea - enn daut wea je dann measchtens Kopprietinj enn meist emma bie de Frulied - tjreajch hee, oba measchtens see, een Aspirin, ooda wann dem Betroffenen de Buck weeh deed, tjreaje de Kranke Aulpentjreita. Haud hee sijch jestatt, dann wea eene Buddel Wundaeelj aune Reaj, enn wann eenem de Hauls weeh deed, dann word eene woame, naute Stremp, verhäa jewosche, eenem ommen Gorjel jedronselt enn dem Weehgauljen too Bad jeschetjcht. Wann de Krankheit sijch lenja auls twee Doag opphilt, word jebät.
Joh, daut gauf uck noch een poah aundre Meddel, soo auls bie miene Taunte Marie, dee sijch Blootiele satte leeht, enn wann dee sijch voll Bloot jelutscht haude, weare de Iele vejneajcht enn drall, enn Taunte Marie koasch enn munta. Bie Peeta, aulso Arbuse, Klosses, worde oppem Menscheridje uck Tjapp jesat, oba wiels dee wieda auf wohnde, woa etj mett junt vondoag nijch doahan gohne, omm daut nohda too unjaseatje.
Oh joh, enn dann wea je noch mien breedajemeendscha Grootvoda, dee Predja, dee emma straum aunjetrocke wea, enn niemols nijch oabeide deed. Mien Voda gauf ahm eenmol eenen Spodem enn eene dreetinjsche Fortj, hee sull entweda Heikepitze moake, ooda Eadschocke satte. De oola Heilja säd, hee wudd daut jearn doohne, oba hee kunn sijch nijch betje, wiels hee haud mol aus Tjind eenen Noagel oppjeschluckt, enn de spetjcht ahm seea, wann hee sijch betje deed.
Na joh, oba soo langsom bestunde de Frulied bie ons noh Wienepetj tweemol daut Joah too foahre enn rejchtijch too doktre. See fuahre dann entweda noh Dokta Kolja Niefeld, ooda noh Dokta Heinrich Ölkers, dee beid Dietsch kunne, enn beid emm Boyd Building äahre Tange enn Spretze reed lidje haude.
Entweda jinje de Frulied noh eenem von disse Beid oba nijch noh aule twee, wiels donn word noch nijch hanennhäa jedoktat. Wäa strenj enn frohm wea, jintj noh Dokta Niefeld, wiels hee een Brooda wea, enn wea daut mett dem Dietschsenne dolla hild, jintjch noh Dokta Ölkers, dee bloß Huagdietsch räd, oba dem 'ett strauma enn oppjeriemda sach, wann uck jesajcht word, daut hee aul mol eenen Schnaups jedrunke haud.
Na joh, wann daut nohm Dokta foahre soowiet wea, aulso tweemol daut Joah, dann socht de jeweilja Maun fief Dohla, en gauf siene Fru daut Jeld, woabie ahm de Henj enn de Stemm flautade, wiels ahm den Aufscheed von dem grooten Klompe Jeld soo weeh deed, enn donn troffe sijch de Jasch Klosche, dee Kooltje haud, enn de Henritj Peetascha, dee Zucka haud, de Tjnals Niefeldsche, dee meist aules weeh deed, enn de Doft Appsche, dee mett äahre Kraumpodre daut drock haud, enn de Henritj Ungasche, dee sijch äwa pienjet Hoatkloppre bekloagt. Miene Taunte Marie fuah nijch meea nohm Dokta, wiels hee haud jesajcht, see wea väl too drugglijch, enn sull aufnehme. See haud jesajcht, hee sull ahr leewa de Gaulesteena aufnehme, dee weens twalw Pund wuage, enn see wudd dann noh de Operation weinja auls tweehundat Pund oppe Wijchschohl brinje.
Na joh, dee kranke Ladies kaume en Jnodefeld toop enn wachte opp Krohne Bearnd, dee eene stohtsche Koah haud, enn dann kunn de groote Reis noh Wienipetj loos gohne.
Diss Bearnd nauhm een Dohla, de Dokta tjreajcht dree Dohla, enn een Dohla nauhm jiede Fru mett toom veprasse. Eenfach toom vequose, soo auls ahn daut aul emma soo scheen jintjch, head etj saje.
Daut jintj Joahrelang soo, eenjefäah noh de Melodie: "De Medizin stintjcht enn schrinjt, oba halpe deit se."
Enn waut besondasch wijchtijch wea, daut de Frulied nohm Doktre enn biem nohhus fuahre sijch dann vetalde, waut de Dokta bie ahn aules jefunge enn jesajcht haud. Enn daut jemeensaume Uadeel wea een seea eenfachet: "Dee Dokta säd, hee haud soo waut Schlemmet auls waut mie schoht, noch niemols nijch verhäa jeseehne."
Krohne Bearnd haud de Jungess eenmol vetald, dee Frulied puchte jrohdentoo, wea aum kranksten wea, enn worde sijch maunjchmol enne Koah bie ahm doll, wem daut measchte schohd. Jeweehnlijch, säd Bearnd, wea daut de Tjnals Niefeldsche, wiels see haud daut dollste unjaweajess biem Nohusfoahre jehielt, enn doabie de aundre Frues ähren Bruch een bestje jewese, enn uck een Strieptje Kraumpoda. Butadem haud see eenmol unjawäajess äahre Haundtausch soo meea volljekotzt. Aulso wea see weens een Joah de Champion emm Kranksenne.
Wäa opp de Idee kaum weet etj nijch, enn woll uck tjeen aundra. Etj wudd daut oba de Jeat Dertjsche von Steinbach tootrue, wiels dee kaum opp schnorrje Idee, enn wea uck heiwtänsch jenuag, äahre Meenung von sijch too jäwe.
Jenuag, eenmol auls Krohne Bearnd de Frulied aula biem Eatons Stooah, soo auls jeweehnlijch aufjelod haud, wea uck de Obraum Krohnsche mett, enn dee wea aul een bät modern, ooda weltlijch soo auls se vondoagdendach doatoo saje. See haud dee aundre Ladies vetalt, daut wann eena sijch een bett tweemol daut Joah mol scheen bie Eatons em Grillroom saut aut, holp daut kratjcht soo väl, auls nohm Dokta too gohne. "Spoat junt daut Jeld," haud see jesajcht, "enn well'we daut mol dropaun kohme lohte. Onse Manna brucke doavon nuscht nijch too weete, enn, butadem wudd mie daut nuscht nijch wundre, wann soo eene scheene Brezhauj eenem nijch sogoa bäta deit auls eegol nohm Dokta too wanke."
See leete sijch äwarede, enn jinje aulatoop doahan.
Na joh, enn wea saut doa bie Eatons emm Grillroom? Tjeen aundra auls de Reisepredja Wellem Faultj, dee de Mensche räjelmässijch de Sind utdreef, enn doafäa kollatjchte deed, auls enn Jrienthol ooda sesst woa enn gaunz Kanada. Faultj haud aum Desch eene Daum mett eenen oppjeweppten Hoot oppem Kopp, enn mett eenem tjlienen Finja, dee kruse Kullasch enne Loft mohld.
"Von Sind woare de twee woll uck nijch väl too vetalle habe," säd de Krohnsche. Auls see aun dem Desch vebiejinje, red Predja Faultj mett eenmol zimlijch lud, enn seea vetieft, von dem Kloageleed Jeremiah, enn hee wea mett siene Jemeindeschwesta soo em Toch, daut hee de jrientholsche enn jnodefeldsche Frulied nijch mol bejreest, joh nijch eenmol sach. Ooda nijch seehne wull, wäaweet?
De Ladies bestalde sijch jieda fe twee Dohla enn tien Cent een scheenet Schmoasel, enn daut schmatjcht ahn vetrafflijch. Mett eenmol, auls see noch jieda een Schiewtje Läpelkost too sijch nauhme, heade see aum Nohbadesch Dietsch rede. Na, woo ess dann soowaut mäajlijch, dochte see sijch, enn soo wiet von Tus, oba soo scheen tusijch, auls see doa Dokta Kolja Niefeld enn Dokta Heinrich Ölkers sage, dee sogoa een Glaus Wien toom Äte drunke. De Ladies wulle sijch noch ducke, oba daut jletjcht ahn nijch; de Doktasch kaume opp ahn too, enn bejreeste ahn soo frindlijch, auls wann se jrohds aulatoop noh dartijch Joah ut Russlaund utjetjnäpe weare, enn toom easchten Mol äah Frindschauft bejreeste.
Eea Krohne Bearnd ahn Klock fiew bie Eatons em Waiting Room oppicke kaum, haud de Obraum Krohnsche eene Buddel Melissengeist von dem äwajebläwnen Jeld jekofft, enn enn fief tjliene ladje Buddle den Jeist enjedeelt, doamett see Tus doch bewiese kunne, woo seea see aulatoop jedoktat haude.
Auls Bearnd daut oppfoll, woo scheen jesund enn utjelohte siene Passazheare vondoag weare, froag hee: "Na, waut säd de Dokta vondoag?"
"Hee säd, hee haud sowaut noch niemols nijch jeseehne."