Dee Nacht verre Wiehnacht, waut wea en dem Hus?
Tjeen Ruschel, Tjeen Fuschel, nijch mol eene Mus;
De Stremp aun'em Schornsteen, see honge soo schmock,
De Tjlienasch, see hopte: "Boold haft Nätkloß daut drock!"
De Tjinja soo macklijch, see schlope em Bad
Bie ahn daunzt Konfatjt em Kopp enne Wad.
Enn Ma enn äah Koppduak, enn etj mette Metz,
Haude daut schlope enn dreeme soo macklijch, fein spetz,
Mett eenmol von bute wea doa väl Jeklauta
Etj sprung utem Bad wäjen aul daut Jeschnauta.
Enn wajch noh daut Fensta fluag etj soo's een Blitz
De Lohde wiet op, etj dreid flucks de Schitz.
De Mond schiend so witt, soo straum, enn soo dach
Opp aules waut bute verre Uage doa lach,
Enn meist nijch too jleewe, wea gaunz vonne Socke:
Enn Schlädtjche von acht tjliene Hersche jetrocke,
Enn wea hild de Lien soo stiew enn soo straum?
De Nätkloß, een stolta, enn gaunz oppem Daum.
Noch schwinda auls Odlasch weare see aul jekohme
Hee piept enn hee roopt ahn aula biem Nohme:
"Na Krommbeen, na Daunza, enn Kleiwa, enn Flitz
Enn Stearntje, enn Swietie, enn Donna, enn Blitz!"
Dee Väaleew enopp, nu de Waund steil jewenne,
Enn nu mol jicha, enn wiest waut jie tjenne.
Enn soo auls daut Loof wann dee Hoafstwind daut drift
Dee Schläde met Nätkloß dee Wind nohhejcht schift:
Doa bowe send Schläde, dee Nätkloß enn aul sien Jemack
Etj head dee Hooftjess soo stell opp'em Dack.
Etj tjitjcht mie schwind omm, de Nieschiea nijch lohte
Auls Nätkloß mett Sack kaum rauf'a jeschohte.
Hee druag eenen Pelz, dee Lusch huppanack
Enn dann noch twee Biedels, enn uck eenen Sack.
Een Huptje mett Spältijch haud hee ennem Pinjel,
Ahm sach'et nohm Schacha, dem ooltnäsjen Schlinjel
Dee Uage soo blank, siene Kuhltjess soo koasch--
Enn Backtjess soo roosijch, de Näs soos 'ne Tjoasch.
Sien Multje jespetzt auls een Flitz sienem Boage
Sien Boat soo witt aul een Predja sien Kroage.
Emm Multje doa haud'a de Piep hinjre Lien
Den Ruak sach'et noh eenem Heilijenschien.
Haud een breedet Jesejcht, uck een Schemedauntje
Daut weppad biem lache auls een Kolledetskauntje.
Hee wea drugglijch enn kort-een frindelja Tjeadel
Nuscht leet hee too wensche, diss lostaje Bädel.
Hee plintjad mie too, etj kunn daut aul ohne
"Du bruckst Die nijch ferjchte" gauf mie too vestohne.
Tjeen Wuat wull'a saje, hee haud daut too drock,
Dee Stremp stoppt'a voll; dann tjreajch etj een Schock:
Hee läd eenen Finja bedajchtijch nohm Ooah
Enn netjkoppt nohhejcht soo jlitjch auls 'ne Schnooah.
Enn flucks oppem Schläde, enn loos sien Jespaun
Soo lieseltjess stelltjess auls Disteljedaun;
Oba etj head unjawäajess, soo fein enn soo sacht
"Froohe Wiehnacht junt aulem, enn uck Goode Nacht!"