Leewa Hauns,
wiels daut hiea em Himmel de latzte Wäatj een bät doll toojintjch, kaum etj fe luta Oppreajung nijch doatoo, Die too schriewe. Oba nu haft sijch wada aules jelajcht, enn etj kaun mol wada miene Fada bett aum Schnowel emm Tintefaut nennsteatjche, enn Die äwa aules berejchte.
Waut wea? Leewa jesajcht, waut wea nijch.
Latzten Sinnowend haud sijch de leewa Oola mett Besuch toom Freestitjch aul seea tiedijch aunjesajcht, enn soo schetjcht Hee mie Neetatje, mien besondra Enjel, een bät schmocka auls jeweehnlijch opptoosatte.
De Sonn haud sijch mau affens emm Ooste jeroojcht, oba een poah Väajeltjess zwitschade enn piepade aul verre Däah manke Beem. Tiea, mien Hund, wea uck noch em Droom de Stapmies hinjeraun, oba see freit sijch emma wann de leewa Gott mett sien Sähn aunjeklofft tjemmt. See brinje je ahm uck emma waut mett, enn daut halpt je dann uck bie Mensch enn Hund, auls em Himmel ooda oppe Ead, soo wiet etj mie daut noch dentjche kaun.
Toom easchten Mol daut etj mie dentjche kaun, haud de leewa Gott enn siene rajchte Haund, Jesus aulso, daut meist soo drock auls Menniste.
Nohm Aupelsienesauft, Toast, jebrodne Eia mett mennische Worscht, dann Schnettje mett Werenj, enn gooden Koffe mett hutterischen Schmaund, jintjch daut loos.
"Petro," sajcht de Oola, "noch een Schluck Koffe, enn dann auls Aufscheedsdrunk een Glaus Champagner, enn dann mott wie loos."
"Hopentlijch nijch opp emma," saj etj, "wiels mett wem kaun etj sesst Piep schmeatjche enn biem Happy Hour resse riete."
"Nä, nä," sajcht de Oola, "auleen wäjnem Plautdietsch rede mett Die enn de mennische Tabun, wudd etj junt nijch velohte."
Dann goot Neetatje den Champagner enn, enn de Oola läd loos. Soo auls dit: "Jesus, dem etj jeweehnlijch den Nazarena nann, enn etj welle vondoag noh dee Ead, woohne die bekaunt ess, fleaje, enn ons doa mol eene korte Wäatj opphoole. Wie woare doa Rosmack hoole, enn dann kohm wie wada tridj, enn dann woa etj die vetalle, woo daut doa bestalt ess, joh?
"Joh, oba well wie ons nijch verhäa eent schmeatjche?"
"Fe eene Piep woat daut noch affens tooreatjche, oba eene goode Havana mott wachte, bett wie tridjkohme," sajcht de Oola.
Wie stetjchte ons eene Piep mett Johaun Cornies sienen basten enne Molotsch jetrocknen Tobak aun.
"Wie reise jeweehnlijch eenfach endem wie ons jeistijch doahan dentjche, enn dann send wie enn eenem Nu ooda twee uck aul doa. Oba daut haft siene Jrind, daut wie ditmol mett onse eajne Rakeet doahan foahre welle, wiels wie Baggazh mettnehme welle. Wann die daut intresseat, Petro, dann komm mett toom Aufscheed. Wie habe de Rakeet emma enn eene Prevaulj aum Nippa soo een bät vestoake, enn von doa ut jeiht daut loos. Wellst tjitjche kohme?"
Aulso schlentjad etj ahn hinjeraun, oba wundre musst etj mie dann doch aul mol wada. Etj sie je von dem Oolen aul aulahaund jewant, oba eena weet niemols nijch waut hee sijch noch biefaule lohte woat.
Auls wie jrods aum Ziel aunjekohme weare, duckt mett eenmol Neetatje opp. See wea gaunz ute Pust, oba see haud noch schwind fe de huage Jesallschauft een Viaticum, een Vebietsel fe Unjawäajes aulso, reedjemoakt, enn daut wea je dann uck nuscht aundret auls freschjebrodne Glommskuake, enn reiwet Schintjefleesch, denn jeschelwat, opp Groffbroot.
Enn wess woah, doa dijcht bie de Reibaprevaulj aum Nippa stund hinja een poah groote Eatje de Rakeet. Groot enn majchtijch, enn soo witt auls Jasch Klosses äah niea Heehnastaul, den doa hinja Jnodefeld. Kratjcht soo witt, wiels de Klosche wea je enn soohne Sache emma een bät neiw. Oba opp disse Rakeet stund opp Latiensch "per aspera ad Astra," woohnt so väl meent auls derjch väl Meaj jlitjch noh de Stearns; daut säd mie Jesus, wiels hee wisst, etj haud biem Latienleahra mol wada enn Elloag nijch oppjepausst.
Na joh, enn nu kaum uck noch soohn schledonsja Iesaak ooda Obraum, aulso Jesus sien Frindschauft mol wada, mett een Kunta aunjeräde, enn dem haud hee mett aulahaund fe de Reis belohde.
Nu word uck fuats schwind oppjelohde. Unja aundrem sach etj een poah Dutz Buddle, Zigoare, Piepetobak, enn uck twee tjlandre oba gaunz moderne Rakeete. Aules word enn de groote Rakeet jeprommeld, enn dann moarachde de Twee, Voda enn Sähn, loos, oba nijch eea see mie Audé jesajcht haude, enn uck vespruake hiea enn doa oppe Ead too jreese.
Etj wea dann doch noch een bät nieschierijch, enn auls see aul beid oppe Trapp stunde, fruag etj: "Mett waut woat de Rakeet aunjehett, daut dee Schupps enn Ducht jenug tjrijcht omm den needjen Spied too tjriee?"
"Oh," sajcht de Oola, "daut's ne good Froag. De easchte ruhm dusend Kilomeeta sat wie de Schruw doa unje enn Bewäjung, woohne jie woll auljemeen een Propella nanne. Enn dee woat mett de menschlijche Dommheit, dee em gaunzen Firmament auls Gaus vedeelt ess, jedräwe. Enn dann, soo auls jesajcht, wann wie soo omme Dusend Kilomeeta huag send, dann loht wie dee mettem Faulschorm raufruschle. Enn dann sat de groota Motooah loos, enn dee woat uck vondoag wada wiese, waut dee kaun. Enn dee woat mett Hohp, Jnohd enn Leew jedräwe. Oba seea. Enn wann etj den Motooah gaunz ohpschitz, dann kohm wie enn dree Minute bett tiendusend Mol Mach Eent. Wann etj den Nazarena aum Stiea loht, dann jeiht maunjchmol de Jugend mett ahm noch emma derjch, enn hee kluntjcht noch dolla oppem Gauss, enn dann kohm wie uck bett twintijch Dusend Mol Mach Eent. Oba dann mott etj ahm dann doch een bät too Ordnung roope, wiels eena kaun bie soohne Jeschwindijchtjeit nijch väl waut seehne. Enn dann saj etj emma: 'Jesus vedoaw mie nijch den Sposs. Etj habe mie aulnoch redlijch aunjestrenjt dit Gaunze too bue enn uttoostraume, enn Du rost hiea emma aulewäje soo wild auls een amerikaunscha Missjoonoa, ooda von mie uck een steinbachscha Jeschaftsmaun nohm Dohla hinjeraun, vebie.' Enn dann lat hee jeweehnlijch noh."
Na joh, nu kunn daut dochwoll loosgohne. Oba dann muak de Oola noch schwind daut Fensta von huag bowe ohp enn roopt: "Petro, wann daut loos jeiht, dann hool die tridj, enn hool die de Uahre too, enn laj die hinja dem Steen doahinje han. Wiels dit ess tjeen John Deere Model D. dee mau soo medassatjess puttat."
Nu fong daut jewaultje Jeschnees aun langsomtjess too knostre, dann schorjeld daut een bät, enn donn piepad de Woltjekrautza uck noch, enn stähne deed'a sowesoo. Daut wea dem Iesaak ooda Obraum dochwoll bekaunt, enn hee haud uck fuats een Schmäahkauntje too Haund, enn hee bestritst hiea enn doa de Loagasch enn daut Jedriew mett Eelj, enn dann hohld hee uck noch twee Schruwe mett een Hohmaschlätel aun, enn dann jintjch hee mett sien Kunta toop wiet too Sied. Dann weifeld de Oola noch eenmol, enn dann sad hee de Schruw langsom enn Bewäjung. Etj jleew de Schruw wea uck noch haulf emm Schlopdusel, oba langsom dreid dee loos. Eascht fluag een Japps ooda twee Rost derjche Jäajend, oba dann sad dee loos. Dee wea emmahan ruhm dartijch Schooh em Derjchmäta, oba dee dreid uck boold dolla auls een besopna Chocholl, woohnen etj mol oppem Joahmoatjch enn Ternie too seehne tjreajch, enn dee sijch fe daut Enne-rund-kullre noch betohle leet.
Dann foot de Schruw mett eenmol een gaunzet Stejch menschlijchet Dommsgauss (soo haud je de Oola selwst jesajcht), enn dann bebbat de haulwe Ead, haud etj boold jesajcht. Rejchtja jesajcht: donn tetjchad enn bebbad de haulwa Himmel, enn see weare aul soo oome twintijch Schooh huag, auls mett eenmol de Heilja Jeist oppduckt, enn "JICHA!" schreajch, enn sijch doabie enne Henj speaj, enn eenmol morschijch hinjeraun pust, enn donn weare Voda enn Sähn aul hejcha auls de World Trade Center enn New York.
Mett eenmol sach eena dann uck den Propella enn Motooah mett een Faulschorm soo langsom noh de Nippakaump raufdronsle, enn nu schitzt dee Oola dochwoll den Motooah aun, enn eene Milljoohn Pead läde sijch wiet bowe enne Säle, enn dann jintjch daut huppasch derjch daut Firmament. Von unje head sijch daut soo auls wann een groota Kohta schnurrd, enn bie jiedem Schnurrsel wea noch eenmol een Mach Eent aune Reaj, bett de Kohta enn de Rakeet bie tiendusend ooda uck noch meea aunjekohme weare.
Wea haud daut jedocht? haud etj boold jesajcht.
Na joh, enn nu saut etj doa soo auleen enn wea enne Jedanke bie de Twee, woo see derjch de Stearnwelt, enn vleijcht sogoa derjch den Maltjchwajch, enn sogoa aune Bottamaltjch-Hinjagauss vebiejleppte, enn dann wada volldaump veropp noh daut Tienzentstetjch doa emm Weltaul, onse Ead alsoo, moarachde.
--- * ---
Nu ess eene Wäatj aul soo meea vebie, enn etj tjitjcht aul jieden Owend biem Schemmawoare rut, enn docht mie aul, auls see vleijcht opplatzt vebiestat weare, ooda auls se ahn irjendwoa, vleijcht opp Jantsied, mol wada sogoa enne Tjoatj dommjeleaht haude, ooda auls see aulwada hiea emm Himmel saute, enn een bät lenja auls jeweehnlijch Meddachschlop hilde, wiels see aum Enj uck Jet lag haude, ooda unjawäajess vleijcht uck seekrank jeworde weare, wiels Jesus emma, wann hee aum Stiea saut, sijch soo auls een Dietschlenda oppe Autobahn väakaum enn eenem dieslijch word, bloß vom Tootjitjche? Wäaweet?
Etj wull aul de Laump utpuste enn mie daut biem Jedankemoake jemietlijch hanlaje, oba etj musst dann doch den Odem tridjnehme, enn mien Lijcht noch lenja dache lohte, wiels? Joh, wiels mett eenmol säd eena, verre Däah: "Petro, intresseat Die ons Reiseberejcht, joh?"
"Joh, oba seea!"
See kaume nenn, enn weare soo fresch enn lostijch, meist soo auls een poah Freschbetjeade, haud etj boold jesajcht.
Enn ahn hinjeraun kaume uck Hauns Hoada enn Fyodor Dostoevsky, enn de seet-sura Scherniesel Paulus, enn Arnold Ditjch enn noch weens dartijch Jinja, oba measchtens Plautdietsche, enn uck een poah Russe. Wiels etj nijch jenuag Ruhm enn miene schmocke oba tjliene Koht haud, sad wie ons em Goade unjrem Fleedabosch han, enn daut jintjch uck fuats soo lostijch too auls Tus biem Ooltkolnieatraffe bie Leewess enne Fenz.
"Woa Dostoevsky oppduckt ess de Schnaupsbuddel nijch lang hinjeraun" sajcht Paulus emma, enn soo wea daut dann uck.
Nu word vetallt dann noch meea vetallt enn väl jelacht; een jiedra freid sijch, daut de Groote Jungess wada tridj weare, enn de Lien enne Henj haude. Enn de leewa Gott red uck soo schmeissijch Plautdietsch, daut etj fuats wisst, daut hee sijch entweda en Wintjla, ooda sogoa enn Reinlaund, enn woll uck enn Steinbach manke Tjälaschtabun oppjehoole haud.
Joh, see haude een Kauste gooden Owendmolwien en Steinbach utjedeelt, enn doabowe 'Papsie-Cola' noppjeschräwe; "eena mott daut Toakel hanenwada een bät dommleahre," meend'a. "Oba tjanne deed ons tjeena nijch, daut send wie soo langsom soo jewant," säd Jesus noch doatoo.
"Schnorrijch, oba uck mett dem Schmeatje wea daut doa uck nijch soo eenfach auls hiea em Himmel," meend de leewa Gott.
"Daut jleew etj jearn," säd etj doatoo.
"Oba wann etj froage doaf, waut deed jie mett dee mettjenohmne Rakeete doa oppe Ead?"
Dann fong dee Oola aun too lache, enn too lache, enn hee schluag sijch doabie selwst oppet Hinjarenj, enn lacht wieda.
"De easchte läd wie enn Washington de Nacht oppem Väahoff vonne CIA, enn muake ons utem Ruack. Enn aum näajchsten Dach stund je dann uck aul enne amerikaunsche Zeitunge, daut se doa een Schowanack entdatjcht haude, "irjend een besopna Dusel haud doa eene proselje Trubb vom Tweeden Welttjrijch oppen Rose hanjelajcht."
"Enn de aundre Rakeet läd wie schmock enn een Hinjahoff en Bagdad han, doamett de Amerikauna endlijch den Bewiess vonne WMD (Weapons of Mass Destruction) habe."