Leewa Hauns,

eena kaun sijch sogoa hiea em Himmel maunjchmol wundre. Soo auls aum Sinndachzeowends auls de Sonn jrods enn äah Bad jekullat wea, enn etj verrem Schlopegohne noch een koldet dietschet Beea toop mett Hund Tia drunk. Mien Enjeltje Neetatje wea mol wada noh lenjre Tiet oppjeduckt, enn soo auls jeweehnlijch, kaum see omm Plautdietsch too räde, mie een Korftje mett riepe Eadbeare too brinje, enn een Schnaups enntoojeete.

Auls see donn sijch wada oppem Wajch muak, meend see noch soo äwre Schulla, see enn uck etj, aulso ons, sull daut nijch wundre, wann dee Oola noch verrem Schlopegohne korz oppe lohte Vetal bie mie aunputtre wudd. Enn dann wea see wajch.

Neetatje ess wundaboa too beseehne wann see loslajcht, wiels dann rannd see soo auls emma frindlijch auf, enn dann wann see em Schwung ess, dann kohme bie ahr de Flijchte ute Oarms enn oppem Ridje rut, enn dann weifeld see mett dee, enn dann rannt enn flijcht see loos, vleijcht twintijch Miel de Stund, ooda sogoa meea. See flijcht een bät hejcha, saj wie mol, auls de gortietsche Ätj, Enn wann see dann wada oppe Ead auntjemmt, dann tratjcht see äahre Flijchte enn, enn dann weppat see mett ährem tjlienen Hinjarenj soo auls eene Gauns verrem schnerze, enn dann sat see sijch ruhich han.

Etj haud ahr mau afens Audé jeweifelt, auls vonne rajchte Däahsied, vom tjlienen Aunboaj vonne Nippajlad aulsoo, dee Oola uck aul aunkaum. Hee wea een bät ut'e Pust, oba Hee freid sijch äwrem gaunzen Jesejcht. Wann Hee sijch soo gaunz ute Seel freit, litjent Hee emma eenen gooden Schäfahund meea auls een Mensch, wiels Hunj vestohne je nijch glupsch too schmustere, enn de Oola uck nijch.

Hee bejreest mie aul biem gohne opp Rusch enn uck opp Plautdietsch, soo auls eena daut von eenem mennischen Gott wann Hee tridj em tusjen Darp auntjemmt, erwachte wudd.

Beim oppen Schafott noppkohme, stuak Hee sien plautdietschet Testament bie sijch enne Wastefupp enn läd mette Vetal loos.

Etj muak ahm daut jemietlijch, donn macklijch, enn goot ahm een Bitburger Beea mett een doppelden Schnaups enn, enn Hee trock sijch siene lange Steewle ut, enn läd de Been opp mien Tabretje, stetjcht sijch de Piep aun, enn dann wea Hee mette Vetall mol wada unjawäjess.

De leewa Gott haud verhäa enne plautdietsche Welt rommfroage lohte, woo sijch de Mensche den Himmel väastalde, enn wea dee Froag aum basten beauntwuate kunn, bie den wudd Hee dann aum Sinndach verremeddach, aulso vondoag, predje.

Aulso wea de Oola bie de Sommafelda jewast, enn nu vetald Hee mie, woo ahm daut doa oppe Ead (auls Hee daut säd, stund Hee opp, enn wees gaunz wiet auf mett dem rajchten utjestratjten Paussoppfinja noh Unje enn een bät rajsch omme Atj) jegohne haud.

Hee läd mette Vetall soo auls dit loos: "Etj haud verhäa, soo auls jesajcht, froage lohte, woo sijch dee mennische Mensche den Himmel väastalde. Auls Jedankenaunsautz gauf etj ahn dee Bibelstäd, woa jeschräwe steiht, daut emm Nieen Jerusalem de Gausse mett Gold utjelajcht send. Enn dann sulle de Mensche vetalle, bitte, woo see sijch dann de Bodstowe hiea emm Himmel väastalde.

"Na joh, etj haud mie von aul dee Theokraute doa unje aul aulahaund wille Dommheite väajestalt, oba daut word dann doch aulatoop krusa auls etj mie jedocht haud. De measchte Amerikauna sowesoo, oba uck de Menniste woohne sijch den amerikaunschen Prosperity Gospel dachennacht aunjeheat habe, kaume opp seea wille Jedanke, besondasch de Breedajemeend, dee je aul äwa hundatennveatijch Joah emma een extra Sautz Fuppe aune Betjze aunjeneit habe, omm meea Ruhm fe Rubels enn Dohlasch enn uck Selwajeld too moake. Enn disse malde je dann uck seea lud enn mett vollem Mul, daut wann em Nieen Jerusalem de Wäaj enn de Gausse mett Gold utjelajcht send, dann wudde de Bodstowe dochwoll buta väl Gold, noch meea Diamaunte, enn Brilliaunte, enn Smaragde, enn Topase, enn Acquamariene enn Rubies von aule Siede enn Kaunte funkle lohte. Enn besondasch de Frulied haude daut mette Edelsteena enne Fantasie enn uck enne Vetal seea drock.

De Oola drunk noch eenmol de Halft von eene Bitburgerbuddel, enn dann wescht hee sijch sienen Schnurrboat enn uck de Boat soo een bät, enn leeht siene Haund doabie nohhejcht stritjche, enn dann lacht Hee enn meend: "Schnorrijch ess daut, jrods habe de Frulied noh dusende Joahre de Henj nohm Tjeaj maltje frie, enn nu jäatje ahn uck aul de Finjasch noh Gold enn Schmuck enn Diamaunte."

Nu word dee Oola seea nohdentjlijch, enn donn sad Hee mette Vetal noch mol wada loos: "Enn von aule Menniste, wisste bloos de Ooltkoloniea enn de Reinlenda enn de Sommafelda, woo daut hiea emm Himmel eajentlijch ess. Oba wiels sijch bie de Menniste enne Darpa emm Himmel, oba uck oppe Ead aules schwind rommräde deit, holp etj noch mol jehearijch mett, enn säd ahn vondoag zemorjess doa wiet auf enn Unje woo daut heia em mennischen Himmelsdarp bestalt ess. Enn joh, etj säd ahn, kratjcht woo daut hiea ess, nämlijch, daut aule Gausse, enn aule Waäj, enn aule Stiej mett Gold belajcht send, doamett Hunj enn Pead, enn Esels enn Tjeaj, enn Heehna enn Hohns, Kohtasch enn Mensche doanopp stiee enn dee bekwoatjse, enn de Hunj doanopp pische, wiels daut Gold ess endldijch kratjcht doa woa daut hanjeheat: toom noppklunje."

De Oola wea dochwoll von siene lange Reis vondoag een bätje meed, enn uck von siene Predijcht doa sasshundatdusend enn sasshundat Lijchtjoahre oppe Ead auf. Oba Hee freid sijch dann doch seea, daut meea Menniste vonne eenfache Sort sien Wuat vestohne haude auls de haulfjegrommde Eenveadelheilje mett eene doppelde Reaj Fuppe aun äahre Betjze.


© 2007 Jack Thiessen