Dee Enjel - von Jack Thiessen

Aus tjeena daut sach, stuak de leewa Gott mie een Stetjstje Halvah too, vleijcht een haulwet Pund. Daut schmatjcht noch bediendend bäta aus daut vom Besoa enn Jekatrinoslaw, woohnt Onkel Peeta mie mol kofft aus wie doa too doohne haude.

Etj schmenjd daut soo langsom unjrem Zockaboom dijcht biem Nippa, aus mett eemol daut Enjeltje Neetatje bie mie saut. See vetald von äahre Drockijchtjeite, oba ähre Uagtjess jinje emma wada bie mien Latjabestje spezeare. Etj saj: "Bitte," enn see freid sich, enn doabie scheddad see lieseltjess mett äahre Flijchte, enn aut kratjcht soo aus de Obraum Krohnsche; mett eenem tjlienen Finja dirijeat see biem äte Mozart siene tjliene Nachtmusitj.

"Neeta, etj sie je nijch soo nieschierijch aus de oola Adam, oba, vetall mie doch mol soo een bätje von Die, enn Diene Jeschwista, enn Dien Bauss, enn woa Du aul aulewäaje jewast best, enn woa Du die opphelst, enn waut Du verrem Schlopegohne last, enn waut Du den gaunzen Dach äwa driffst, joh?

"Daut dooh etj jearn," sajcht see. "Fang wie von veare aun; etj sie een plautdietscha Enjel, enn etj sie een gooda Enjel, wiels daut uck beese jefft. Lese enn schriewe kaun etj nijch, enn de aundre plautdietsche Enjel uck nich, enn doaweajen nannt de leewa Gott ons emma siene Ooltkolnieatjess. Oba doafäa kaun etj väl Dinja seehne, dee See, toom Biespell, nijch seehne tjenne, daut sie etj aul enjeworde. Enn etj kaun uck noch waut aundret, woohnt de Mensche hiea framd ess. Etj kaun mie waut väastalle, enn wann etj mett miene Jedanke eemol doa sie, kaun etj mett mien Tjarpa uck hinjeraun fleaje. Daut aundre waut etj kaun: etj weet Dinja, eea de pesseare, enn daut ess schwoa, wiels etj nuscht doohne kaun omm dee veatoobeaje, wann Hee mie nijch de Krauft jefft. Enn Hee deit measchtens kratjcht soos'a well."

"Joh?," saj etj.

"Joh, Onkel Peeta. Jäwe See mie noch een Schmatocktje Halvah, woohnt de leewa Gott emma Chalwah nannd, enn dann vetall etj wieda."

Daut deed etj dann uck fuats, wiels daut intressead mie nu doch seea, woa soohn strauma Enjel aulewäje han kunn. "Kaunst Du so eefach mol noh Nuadkildona enn Wienipetj enn Kaunada fleaje, noh de Edison, woa etj wohnd?'

"Joh, daut kaun etj, oba etj dooh daut goanijch seea jearn, wiels de Mensche doa send mie measchtens too langwielijch."

"Joh, wertjlijch?"

"Joh, wertjlijch, woaromm wudd etj daut saje, wann etj daut nijch meend?"

"Woa helst du die dann jearn opp, Neetatje?"

"Oh, seea jearn oppe Nippa-Eewa, woa See latzt mett dem leewen Gotte fesche deede. Daut jintj mie goot, wiels jie beid emma soo äwabrestijch räde, wann jie toop send. Enn dem leewen Gott jeiht daut scheen mett Ahn, Onkel Peeta, wiels Hee schmeatjcht emma siene Piep wann Hee sijch besondasch freit. Doawäjen duckt Hee selden enn Steinbach opp, wiels doa ess daut Piepschmeajte ute Mood jekohme. Ooda etj hool mie uck jearn en Mexiko manke Ooltkolniea opp, soo meea miene Lied, enn uck manke Darpa enn Siedmanitoba. Too wiet doaf etj nijch rommfleaje, wiels etj sie je biem grooten Meista em Deenst, enn Hee jeft mie hejchstens dree Minute Tiet aun Uat enn Städ too senne.

"Best du aul mol enn Rußlaund jewast?" fruag etj.

"Oba joh, oba daut jeiht mie nijch besondasch goot, wiels de leewa Gott doa emma trurijch ess, enn dann loht etj uck de Flijchte henje.

"Wäa ess Dien Bauss, Neetatje?"

"Mien Veajesata enn Gabriel sien jinjsta Brooda, dee oba mau meddasatjess ess, enn dem de leewa Gott foaken porre mott. De helt sijch jearn enn Israel opp, enn wiels daut doa soo woam ess, ess hee dochwoll een bät ful jeworde.

"Best Du uck maunjchmol enne Stäts?

"Oba joh, oba dee räde too foaken vom Jeld, enn von Hollywood, enn dann doohne mie de Uahre weeh, seea weeh. Uck dem leewen Gott ess daut doa nijch sondalijch macklijch.

"Enn en Dietschlaund?

"Oba joh. Dee Dietsche jefaule mie bäta aus de Amerikauna, oba see send uck too rachullijch, enn lache nijch foaken jenuag. Oba wiels etj een plautdietscha Enjel sie, hool etj mie aum leewsten mank June ooda uck miene Mensche opp, soolang aus de nijch too seea de leewen Gott späle welle enn doohne.

"Aulso best Du dann uck aul enn Paraguay jewast?"

"Oba joh! Etj sie doa biem Thielmaun oppe Ransch aul foaken biem Assado jewast. Wiels etj jearn een Beea drintj, jeiht mie daut doa scheena aus oppe measchte Städe bie de Menniste enn Kanada.

"Enn woa helst Du die aum leewsten hiea em Himmel opp?"

"Na verhäa wea etj jearn manke Jude, wiels de leewa Gott enn Jesus doa mett Sohlmaun emma Schach spälde, enn sich foaken tjibbelde wiels Sohlmaun schummeld wann'a velisst, oba nu daut Arnold Ditj, enn Victor, enn See hiea send, jeiht mie daut hiea kratjcht soo goot. Wann nijch sogoa bäta. Arnold Ditj last mie siene Jeschijchte väah, enn Onkel Vietja vetald mie vonne Ooltkolnie. Hee sajcht emma, hee kaun sijch aun aules dentje, aus daut pessead ess ooda nijch. Enn wiels wie Enjel opp Hunj hoole, frei etj mie äwa Tiea, wiels dee soohn leewtolja Mopps ess. Eena wudd daut niemols jleewe, daut see steinbachschet Bloot enne Odre haft, doatoo ess see too menschlijch. Enn jie tjenne je uck goode Jeschijchte vetalle, uck wann etj mau de halft von June Bejchte enn Reibapistoole jleew. Wiels See habe mie aul dree veschiedene Sorte Jeschijchte vetald, woo See den Nestor Machnow omjebrocht habe. Aum Enj jleew etj, daut de vekohma Donna vleijcht sogoa noch läwt. Oba See tjenne mie ruhijch mol wada vetalle, woo See ahm den Schlucka enne lenjd trocke, bett dee soo denn aus een Twearm wea. Enn woo See Stalin den Schneizat bett oppe Wartle, veea Zoll deep aufreseade."

Donn leeht etj twee Beeasch kohme, wiels Neetatje wea em Deenst enn durf mau een Neihootvoll drintje.

"See fruage, woa etj aul aulewäje jewast wea...na, daut easchte waut etj mie noch goot dentje kaun, wea biem Noah oppe Arche. Doa musst etj halpe, oba donn freid etj mie toom easchten Mol, daut etj tjeen Mensch wea, wiels eene Buaschfru haud etj nijch senne wullt. Noah siene Famielje wea neewadrijch enn grommsaujde, wiels de Himmel emma greiw wea, enn butadem stunk daut doa bie aul daut Veeh. Eemol musst etj maltje, enn aus de Kooh mie tiedijch zemorjess eent mett dem nauten Zoagel äwrem Jesejcht wescht, wea etj seea wacka, enn sogoa doll. Daut gauf dann uck fuats boasche Maltj, enn aus de leewa Gott jäjenowend mett Noah toom Arbuseäte kaum, säd etj ahm, etj wull mie een bät emm Himmel vepuste, enn wachte bett daut plautdietsche Mennoniete oppe Ead gauf. Hee jintj doaropp enn."

"Enn nu sie etj hiea, enn daut freit mie."

"Mie uck!"


© 2007 Jack Thiessen