Aus de Jasch Klosche vom Dokta enn Cuauhtemoc kaum, wea see trurijch. See säd ährem Jöap fuats, daut see nijch meea lang wudd, soo haud eene Blootkrankheit, "vleijcht Leikoomonie ooda soowaut." "Enn dree Monat best Du bowe," haud de Dokta jesajcht.
Bie Klossess word daut meahrere Mol den Dach tiedijch diesta. Aus de Klosche sijch noh eene Wäatj een bät bäta feehld, enn see wada oppläwd, docht see sijch toom easchten Mol waut ut. Jasch haud daut drock: see haude eenen grooten Aupelgoade enn moltje meist dartijch Tjeaj. Nohm Besorje wudd see ähre Bedd aun Jasch utspreatje. Vleijcht nohm Äte, wann de Mejalles oppwosche, enn see enn Jöap Tiet haude.
"Du, Jöap," fong see aun, "wie habe aulnoch goot jebuat, enn etj habe mie noch niemols nuscht jejennt. Wuddst mie nijch bitte toom Aufscheet een Tjleet tjeepe? Etj woa je daut mau een poah Mol droage. Daut ess je nijch wajchjeschmätnet Jeld. Du best je noch nijch oolt, enn wann etj eascht wajch sie, kaunst Du daut Tjleed Diene niee Fru jäwe, Du woascht Die doch wada befriee, nijch? Aulso kaunst Du ahr daut Tjleed jäwe, wann etj eascht wajch sie."
Jöap dreid sijch eene Schmeatj, enn stetjcht dee aun, enn docht soo ver sijch han: "Na, daut mett dem Tjleed tjeepe, daut weet etj nijch soo rajcht. Enn dann uck noch dee niee Fru jäwe? Etj jleewe, daut wudd ahr nijch pausse."