Leewa Hauns,
Jleew mau nijch, daut daut hiea em Himmel nijch uck een bät drocka too Wiehnachte woat. Bloos wiels wie hiea tjeene Jeschafte habe, woa sijch de Frulied schiemijch schoppe tjenne, enn bie jiedem Eaton's Stooah wäatjelang dreimoazhe, enn daut sua vedeende Jeld rutschmiete, bediet oba noch lang nijch daut daut hiea omm disse Joahrestiet nijch bosja woat. Wiet jefehlt, leewe Jeschwista.
Etj troff jistre toofallijch dem Oolen aum Nippa, woa hee sijch ve aul dem Strudel von de Joahrestiet biem fesche rade deed, enn sijch doa opphelt, enn wiels mie daut uck nijch aundasch too disse Joahrestiet jeiht, troff wie ons doa.
Daut diead uck tjeene Veadel Stund bett wie ons daut aul macklijch jemoakt haude, enn beid de Angle emm Wota haude, enn wie bieaun mol wada ons jeistijch aune Semohonbuddel stoatje deede, enn biem Vetalle de Piep reatjre leehte.
Etj saj toom Oolen: "Wann etj die mol een Tjniepsel Latakia enn uck twee Tjniepsels Marijuana enn dienen sesstjen Piepetobak nennmische wudd, wurscht du dann opplatzt mol een bät profezeie? Wiels waut de Zejohne tjenne, daut kaunst Du dochwoll uck, besondasch too disse Joahrestiet wann de Doag tjarta, enn de Dunkelheit lenja woat, enn aules opp de tjristlijche Resserietarie enjestalt ess, nijch?"
"Na," sajchta, "daut tjenn wie mol droppaun kohme lohte. Mol seehne. Aulsoo schedd mie ruhijch mol soohn tjlienet Jappstje aun orientaulische Weisheit enn mienen Piepetobak too, joh? Hiea schmock aum Nippa, een bät vestoake tjenn wie dochwoll tjristlijch schmeatje waut wie welle, enn drintje sowesoo, ohne daut een mennische Predja vebie tjemmt, enn daut aulewäje romm posaune woat, daut wie ons hiea freie, meenst nijch uck, Petro?" "Daut wudd eena dochwoll hohpe," saje etj, enn schedd ahm daut Menjsel enn onse Wotapiepe, dee Hee fe ons beid soo meea diretjcht vom Besoa ut Jerusalem mettjebrocht haud.
Wie schedde ons de Piepe voll, dretjchte den Tobak "mett Jeist" soo auls Hee säd, enn mett onse Dumes dohl, stetjchte dee aun, enn boold bruddelt dee Ruak soo scheen derjch daut Wota, enn wie hohpte opp Erfoljch.
Na joh, enn donn gauf etj dem Oolen ut miene Buddel eenen lenjren Schluck Kumiss, enn dann noch eenen, enn so langsom jintjch ahm een Lijcht opp, enn donn noch eent, enn dee Lijchta worde emma dacha. Enn daut kunn etj aules seehne, wiels siene Metz saut nu seea locka opp sienem Kopp, soo auls de Metze daut dann soo doohne, wann de Kopp doarunja enn aule Jedriewe bromme deit. Enn wess woa, waut etj Jeremiah, Jesaja enn uck Jonah aul lang toojetrut haud, kunn dee Oola kratjcht soo goot, wann nijch sogoa bäta. Enn wiels etj aul emma seea nieschierijch oppe Profetie wea, enn uck noch emma sie, trejchtad etj ahm pienijch Kumiss enn, doamett hee bie de Sach bleef, enn mie vetald, waut noch aules woare wudd, besondasch nu ver Wiehnachte, wann de Mensche daut sowesoo aules schwierijch schient, wiels see soo välet welle, enn soo weinijch oppe Schiew too Wiehnachte tjriee, waut see wertjlijch brucke, besondasch wiels de measchte sowesoo nijch weete, waut ahn soo rejchtijch fehlt.
Hee haud de Uage too, schmeatjcht, daut'et reatjad, drunk een haulwet Schruwglaus Schnaups, aulso jegoahrne Kobbelmaltjch, enn läd loos: "Auls easchtet seeh etj seea boold eenen breedajemeendschen Predja, dee sogoa Tjrist ess, enn dee een Buak von Enjel aum Bähn jeschräwe haft, enn daut Buak von dissem Leewe woat meea jelest woare, auls de Mensche jejleewt haude. Waut meenst, Petro, kaun daut stemme?"
"Etj woa Hauns froage," säd etj, enn daut dooh etj aulso hieamet.
Enn donn word dee Oola bedajchtja, enn fong sogoa een bätje aun too schweete, enn profezeid wieda. "Väle, väle Mensch moake sijch daut soo schwoa, daut dee oole Sproake, uck Dialekte, enn dee see mie aunjebäd enn aunjeräd habe, utstoawe, enn opp emma veschwinje woare, enn daut woat uck measchtens pesseare. Enn aul disse Mensche habe Angst, daut aul äahre Bemeajunge omsonst enn vejäws send. Oba dann, mett eenmol, enn gaunz platzlijch, woat aules wada gaunz aundasch kohme auls see jedocht habe. Enn de Grund ess eenfach, gaunz eenfach: De Globalisearung, woat een seea jemischta Säjen jäwe, wiels doa woare sasshundat enn sassenzastijch Milljoone Mensche aune Past enn Ploag seea, seea boold stoawe, enn dann woare de Mensche mett eenmol too Ensejcht kohme, enn mett dem dietschen Dijchta too rede: "Warum in der Ferne schweifen, Sieh, das Gute liegt so nah!" enn dann woare dee Äwajebläwne noh Hus gohne, enn Tus bliewe, enn wada mett Holt hette, enn eenen Hund verre Däah lidje habe, enn eenen Kohta, enn fief Heehna enn eenen Hohn, enn eene Kooh, ooda uck twee em Staul habe, enn Glomms enne Glommskuake habe aunstaut bloos em Kopp, enn een Gaunta mett twee Jans, enn en poah Ente wiedahans hoohle, enn oppem Dack een haulwet Dutz Duwe, enn eenen pulfootjen Deffat, enn em Staul eenen wadaspanstjen Kunta. Enn enn Paraguay, woat een oola Popka, woohna bloos Plautdietsch kaun, wada oppläwe, enn aunfange siene Muttasproak too rede, enn too sinje, enn enne Tjoatje woare de Mensche sijch nijch schäme äahre enn miene Sproak too rede, enn dann woa etj mie wada opp äahre Tjoatjebeintjche hansatte, enn mie macklijch feehle, enn bie ahn Tweeback äte, enn mett ahn Schwienschlachte, enn de plautdietsche Welt woat wada oppläwe, enn wie woare aulatoop Tiet habe omm too sinje, enn zeowents woa etj mett dee Oohms toop Piep schmeatje, enn dann woat dee Fleeda wada soo auls Fräjoah ritjche, enn wie woare tjeene Fundraisers meea habe, enn de eewje, nerweese weltlijche Rommrannarie enn Rommreisarie, enn Rommfleajarie woat too Enj kohme."
Dee Oola schoof sien Kroos nohda, oba doabie bleewe siene Uage too. Etj goot daut voll, eene gaunze Tebun Kobble spende ahm Maltjch fe een tjlienet Fautje Kumiss, (ruhm tachentijch Lieta) doamett Hee enne Stoak vom Profezeie bleef.
Etj goot ahm sien Lietakroos ut Tenn mol wada voll, enn Hee goot daut uck ditmol nijch besied. Enn dann säd Hee: "Enn dann woa wie aulatoop too eenem grooten, seea grooten Bejrafnis toopkohme, wiels wie motte je noch de Prosperity Gospel mett aulem Toobehäa, soo's den mennischen Bisworm begrowe. Enn daut woat lenjre Tiet nehme, oba doamett woa wie noch fein ver Wiehnachte foadijch. Enn dann woa wie Wiehnachte fiehre soo auls wie dusende Joahre tridj daut aul eenmol deede."
Enn donn stund dee Oola opp, enn freid sijch, enn klautscht sijch enne Henj, enn daunzt eenen Koseschock daut siene Hacke tjrieselde, enn Hee lacht, enn freid sijch, enn daunzt, enn fiead sijch selwst een poah oppem Hinjarenj, enn lacht, enn wenscht jiedem em Himmel enn oppe Ead, kratjcht soo auls aul eenmol, Fräd emm Hoat, enn eene frintelje, toofrädne Seel enn eenen Tjarpa enn Jeist ohne Biswarm.