Jasch Niefeld enn Peeta Bruhn - eajentlijch Niefelds Jasch enn Bruhne Peeta wiels see eentletsijch weare - weare twee mennische Foarmasch. Foarmasch? Na, eajentlijch noch een bätje meea auls Foarmasch, wiels see weare sogoa Ranchers enn Siedsaskatchewan.
See foarmde, nä, etj meen rannde eene Ransch toop, haude eene Häad von sasshundat Tjeaj enn nochmal haulf soo väl Jungveeh, enn eene Tabun feine Pead.
Emm Läwe intressead ahn buta daut ranche enn Jeldmoake measchtens noch een bät Rodeos emm Somma enn Wilf Carter emm Winta. Enn wann Wilf Carter sinje sull, mußt Jasch den Grammaphoon emma jenietsch opptratje enn Peeta späld dann uck Jetoa enn jodeld mett. Joh, Peeta sung en jodeld, daut de Cojotes wiet rundomm de Näse noh de Mond zielde enn mettjulde. Lied vetalle, daut dee Präriewilw sogoa hielde wann Peeta enn Wilf "Miene tjliene schmocke Buschtje wiet emm Bosch", sunge enn jodelde, oba etj jleew, daut ess een bät äwadräwe. Enn nijch doawäjen, wiels dee Präriewilw daut nijch seea scheen heat, nä wiels Cojotes daut mett Hose jriepe emm Winta too drock habe, soo daut see sijch nijch foaken leeste tjenne, sentimental too woare. Oba musikalisch selle see senne auls bille een Väasenja, enn daut jleew etj uck jearn.
Na joh, soo wea daut mett Jasch enn Peeta enn äahre Ranch, daut Grammaphoon-Opptratje enn Jetoaspäle enn Sinje enn Jodle enn Jeldvedeene enn emm Somma Heimoake enn aum Weekend dolle Bolles mack riede enn wille Pead enn Broncos oppteeme enn sijch selwst fierijch riede.
De twee Jungess weare eajentlijch goot too liede; Jasch wea vleijcht een bätje tjniepaja auls Peeta enn maunjchmol sogoa een bät hinjaridjsch, oba Peeta wea doafäa een Straight-Shooter, soo's de Lied doa tweschen Swift Current enn de Montana-Jrenz opp dietsch saje.
Dee Twee kaume aulnoch goot ut enn weare emm grooten enn gaunzen jleie Tjeadels, wiels etj ahn eenmol emm Currentschen Shopping Center biem Koffedrintjche troff, enn dee jefolle mie. Jasch siene Uage kullade een bät dolla wann hee een poa läwendje Panty-Hose sach, während eena Peeta aunsach, daut hee leewa oppem Pead auls oppem Stool sette deed.
Daut wea aune Eenefeftijch loht emm Oktoba, enn onse Cowboys haude wiet emm Waste
eenem Frind jeholpe Tjeaj enn dem Wintatun tooptojoage. Noh dree Doag Oabeid jintj'et aul tiedijch zemorjes noh Hus. See reede enn reede, foodade äahre Pead unjawäajess Howa, enn vebeete sijch selwst een bätje, enn reede wieda äwre groote, walje Prärie-Stap noh Hus. Enn haulf veea pessead'et dann uck. Eascht word de Himmel greiw, dann dunkel enn boold kaume uck aul de easchte Duhne rauf, enn boold schnied daut enn word kolt. Klock fief wear'et soo wiet: entweda ooda.
"Daut well woll toowintre, waut meenst, Peeta?" säd Jasch. "Kratjcht waut du, well'we ons de easchte baste Krupunja seatje." Enn daut deede see dann uck. Enn soo kaum daut, daut see omm haulf sass ut opp eenem Hoff noppreede, enn fruage, auls see enn de Pead hiea Schulinj finje durwe.
See tjannde sijch nijch. Eascht wull de Lady ahn goanijch soo rajcht oppnehme, oba auls see sach, waut bute loos wea, säd see opp Enjlisch: "Kohmt nenn, enn moakt de Däah too!" See worde sijch boold eenijch: De Pead worde emm Staul nennjeleit, enn jefoodat, enn Jasch enn Peeta funge uck Obdach.
Biem Owendkost vetallde see sijch äwa Wind enn Wada, enn äwa Sodeltiet enn Eiwste, enn Pead enn Tjeaj enn äwa Priese enn Oppjoah. Daut stald sijch rut, daut de Lady Wätfru wea - enne baste Joahre - äah Maun wea vom Bronco enne Sandhills raufjebockt worde, enn wea boold doarophan jestorwe. Enn see bleef auleen oppe Foarm, äahre feine, groote Foarm. Woa sull see uck bliewe? Woa sull see uck han? Eea see schlope jinje, nauhm Peeta de Jetoa von'ne Waund, stemmd de enn, enn sung noch een poah Leeda, enn donn word de Laump utjepust.
Peeta enn Jasch schleepe oppe Lidjbeintj enn Schlopbeintj, enn de Wätfru jintj noh bowe oppem Bän schlope.
Aum näajchsten Morje lach dee Schnee soo wiet auls daut Uag mau seehne kunn, oba daut Sonntje schiend frindlijch. "Mol han!" "Mol wada!" enn wajch weare Jasch enn Peeta...
Schnorrijch, oba von dem Dach aun wea de Eentracht tweschen onse mennische Cowboys een bät jesteat. Wäa weet waut doa wea, oba de Jungess weare eenfach een bät empfindlijch jeworde, enn see weare sijch nu mett eenmol emma enn aulewäje emm Stijch. Oba see beete de Tähne toop enn proowde wieda toop too betschlere, oba daut wull aulatoop nuscht nijch meea woare, enn soo entschloote see sijch em Farjoah noh de Sodeltiet utenaunda too haundle. Enn woo word'et dann uck...
Aum feftienden Aprel tjreajch Peeta Bruhn von eenem Audwekoht metteenst eenen Breef. Enn doa stund jeschräwe: "Wiels Du soo leeftolijch too mie weascht auls Du emm Oktoba bie mie emm Onwada äwanacht bleefst, hab etj Die miene Foarm vemoakt. Etj sie seea krank, enn wann Du dit Testament lese woascht, sie etj aul doot.." Peeta flautade de Henj, enn sien Mul wea dreajch, enn hee kaum daut mett'em Tjwiel moake meist nijch noh. Waut ess dit bloß aulatoop? Waut jeiht hiea eajentlijch väa?
Peeta reet mett Breef toop noh Hus, enn langsom jintj ahm een Lijcht opp..."Du, Jasch, auls wie emm Oktoba bie de Wätfru äwanacht bleewe, schlitjchst du die Nacht noh bowe enn spälsd du doa Treesta, enn sädst du ahr noch bowenenn, du heetst Peeta Bruhn?"
"Daut jeiht die weinijch waut aun, oba daut kunn senne."
"Dankscheen fe ähre Foarm, Jasch! Dankscheen!"