"Wann Mensche hupewies toopkohme, jefft daut Dommheite," säd de leewa Gott.
"Uck Menniste?" fruag etj.
"Dee besondasch."
"Tjeene Utnohm?" fruag etj.
"Tjitjch Die doch daut Parlament enn Ottawa, ooda Washington D.C., ooda dee Meiohp Pat Robertson aun, enn dann häa opp too froage." meend de Oola, oba auls hee dan doch eenen Dobbelschluck Bitburger Pilz too sijch hinjrem Hospitol oppem Grauss jenohme haud, lentjcht Hee een bätje enn, enn meend: "Eena kaun nijch aule mett eenem Kaum scheare. Wiels: easchtens habe väl kluage Mensche tjeene Hoah, enn tweedens wiels väle Tjam de Tähne utjegohne send."
Dann drung hee noch eene Buddel Bitburger ladijch, oba hee leet de Piep vondoag enne Fastefupp nohm Motto "Und fierhe ihn niemals nijcht jehierijch in Versuchung" enn läd los. "Wann Mensche toop reise, dann mott eena oppausse, wiels see sijch dann soo benehme auls wann see niemols meea tridjkohme woare, ooda soo auls wann see enn Jedanke emma Tus jebläwe send. Enn bie soohne Riewarie fleaje Funke, enn maunjchmol jeft daut uck Fiea. Enn biem Fiea woat daut besondasch intressaunt.
De leewa Gott puttad lieseltjess mett sien Wiesafinja aun sien Schnaupsglaus aun; enn etj kaum ahm entjäjen, enn goot ahm daut mett Slivovitz, schmock kolt enn mienem Krankenbiedel jelajcht, voll, enn nu kaum Hee noh de oole Wies emm Schwung. "Von aule groote Foate, aulso mett väle Mensch doabie, kaun etj mie bloos aune Canterbury Tales dentjche, woa doa waut jescheidet bie rutkaum. Enn vleijcht uck biem Narrenschiff von Sebastian Braundt woa daut städwies intressaunt word. Enn vleijcht uck enne Stäts auls de Mayflower mett de Pilgrims aunkaum, oba daut sulle Amerikauna woare, enn dee Donnasch schniede emma soo jewaultijch opp, daut eena ahn mau een Veadel jleewe kaun.Wann eena ahn jleewe well, weare doa eenjefäah dreehundatdusend Mensche opp de eene Lomm, enn noch mol soo väl schwomme hinjeraun, wiels see aula de easchte Amerikauna, daut besondre Voltj, woare wulle.
"Aum schlemmsten mett de Maussereisarie weare de Tjriezziej, bie dee de measchtens jratste Glommstjapp de Dommbiedels aum Jordan betjeare wulle. Oba wann etj doaraun dentjch woa etj soo bossijch daut etj opplatst noch den Schnaups enn mien Beea ommstelpe woa, enn daut wudd mie dann doch too schod senne, wiels dee ess je dann doch een bät knaup hiea dijcht biem haulfmennischen Hospitohl.
"Na joh," sajcht de Oola, "oba woa etj mau hanwell, ess de Foaht vonne Plautdietsche-FRIND ut Dietschlaund dissen Somma. Enn doavon weet etj aulnoch eene Mausse too vetalle, wiels etj mettfooah. Oba Hauns vetal Du doch easchtens mol de Woahrheit woo daut soo mett de groote Operatsjoon wertjlijch ver sijch jintjch, joh?
Wiels dit dochwoll een hejchra Auftrach ess, well etj nu looslaje, enn Mensche woohne sijch nijch mett de Woahrheit opp eene Beintjch aum Desch maklijch feehle, tjenne je daut dann uck fuats drock habe, enn aufreise. Mennische Konferenze jefft je daut jenuag.
Aulsoo: wann de FRIND von mien Hoff, dee achthundat Meeta mol veeahundat Meeta matt, enn von dee Spets opp dissem Hoff woohnt aulso Mista, dem Schäfahund siene oole Näs ess, eene jlitjche Lienje noh Steinbach tratjche wudde, enn kratjcht opp haulwem Wajch eenen Knoppe enn disse Lien binje wudde, enn dann sass Kilomeeta nohm Siede kloffe wudde, eenfach äwa Stock enn Steena, äwre Boatjheehna enn Holtstjebatjch, aune holdemaunsche enn tjleenjemeendsche Tjoatje vebie, enn emma nohda noh de Präiriewilw äahre tjoatjele Eewstund em Jesang, dann wudde see enn twee Stund enn een sondaboaret Nast, aulso Roosegoad aunkohme. Om sejcha too senne daut see uck doa weare, sulle see den eachten basten Roosegoadna froage: "Send wie hiea rejchtijch, ess dit Roosegoad?" enn wann dee Aunjefroagta bloos dommtjitjcht enn wrunscht, dann weet eena. De Lied doa hoole nijch seea opp äwaleije Vetall. Oba daut meent noch lang nijch daut Roosegoad nijch wijchtijch ess. Oba nä, weit jefehlt, liebe Jeschwister, wiels Eene von dee doa Utjeretste, eene Falk-Lodge haft aul tien Joah jieda Wäatj eenen Artitjel äwa jieden Pappelboohm enn jiedren Boschhos enn dem Darp jeschräwe, enn see ess noch lang nijch too Enj. De Mensche saje, see haud Predja woare sullt, etj meen daut uck.
Oba tridj noh dee Vetallstoak: Dit Darp lijcht opp eenem Ridje, enn ess emma befoahboa. Enn tjlien auls daut Darp uck aul emma wea, doa gauf daut twee Tjoatje, dee Aljaunz enn de Breeda, enn omm disse Breeda jieht daut hiea. Een Stenda vonne Breeda wea een goottooliedenda Predja Schreeda, hee wea bie aule Tjristlijchtjeit sogoa menschlijch jebläwe, soowaut saul daut jäwe.
Na joh, oba een Stenda ess je doatoo doa omm Baultjess stoo stette, enn Baultjess haude Schreedasch eene Schwitt. Enn twee doavon aulso George enn Willie send de Tatjst fe disse tjliene Jeschijcht, dee mie oba groot enn wijchtijch jeworde ess.
Daut de leewa Gott Senn fe Spoß haft, kaun eene aun Schreedasch Jeat seehne. Hee ess tjarpalijch een Missa, aulso dree Schooh näjentien lang; wann'a oppe Tees steiht, enn de Uage nohhejcht tjrelld, dann reatjcht hee bie mie bett aune Pojasletse. Em Temperament wea hee aul emma een Tweschendintjch tweschen Zachäus enn dem Apostel Paulus.
Dis Jeat meent daut goot, jleeft mie, oba auls hee soo oolt wea auls ons Kohta Obraum nu ess, dann kaum hee aulnoch foaken noh Jrienthol enn eena kunn mett Spoß räatjne. Entweda Jeat wea eene Wäatjlang bursch, enn utjelohte, joh soo seea, daut de jrientholsche Mejalles utem Café jleppte enn leewa noh Hus jinje wiels hee, soo word jesajcht, hinjaridjsch tjniepe deed, ooda Jeat kaum auls Evangelist too Darp enn dreef ons den Spoß enn de Sinde ut. Mie wea siene bursche Sied aulnoch sympathisch, wiels Jeat dann Beea mettbrocht, enn dit Jedrentjch schmatjcht mie noch bäta auls Tjwitschesauft.
Jeat haut den Roop, daut hee von achtien Joah aun, een gaunz Reina wea. Enn etj jleiw daut, wiels auls aungohnenda Biebelforscha enn Senja, head hee gaunz opp too oabeide, enn saut emm Schaute doamett sien Tjarpa niemols nijch schweete bruckt. Saut unjrem Boom, leet sijch kolde Jedrentja serveare, sung väl, red meea, enn muak sijch fe waut wijchtjet em Läwe reed.
Eena wudd meene, de Breedajemeend wudd sijch freie, daut see endlijch eenen Heiljen, mackeloos und runzelfrei an Leib und Seele, soo auls de Bibel irjendwoa sajcht, 'grootjetrocke' haud etj meist jesajcht, produzeat haud, oba nä, soohn Schreftjeleahda, soohn betjeada Bisworm, wea ahn dann uck nijch gaunz goot jenuag, wiels hee een Fulpelz, enn äwahaupt too iewrijch enn too wizhrijch wea. Enn daut hee, kratjcht soo auls de Apostel Paulus, bie de Frulied total vespält haud, wisst sogoa de leewa Gott, enn daut ess een seea schlajchtet Teatjen.
Daut dis George Missjoonoa word, weet een jiedra, oba während hee en Afrika unjrem Mangoboom de Tjinja von noch jratre Hett vetallt, well de leewa Gott enn etj junt eajentlijch von George sien jinjren Brooda, den Willie, vetalle. Willie wea noch tjlanda auls George, oba kratjcht soo intelligent, bäta too liede enn praktischa. Daut Willie uck een Fulpelz wea vesteiht sijch von selwst, "dee Medassa haft eene Roosegoad sien Nast" säd Willie aul emma.
Enn daut tjeena den Willie aul lang nijch jeseehne haft, daut haft uck sien Grund. Willie leahd auls Hoattechnicka, enn enn disse Eajenschauft trjeaj wie wada mettenaunda latzt too doohne. Enn waut heet daut nu aul wada aulatoop? froag jie. Enn daut's ne goode Froag, wann jie mie dee Auntwoat uck nijch jleewe welle, tjenne ooda woare. Oba, soo's aul jesajcht, de leewa Gott enn etj vetalle ditmol de Jeschijcht toop, enn wann daut tjeene Guarantie fe de Woahrhauftijchtjeit ess, dann loht junt leewa vonne Barjchtola enn Jrienthol mett äahre Schwiensfoarmpredjasch de Reep voll klunje.
Soo's aul bekaunt, haud etj mie too väl Joahre mett soohne Mensche woohne eenem daut Hoat tootratjche oppjehoole, enn nu musste se mie entweda de haulfopne Loope utboahre, ooda Omleidunge soo lang auls von Roosegoad noh Jrienthol aunlaje enn nenn neie. Mett Notel, Neihoot enn Twearm.
Kratjcht soo auls junt, jeneijde Lesasch, sent mie Jeschijchte vom Kranksenne aul lang seea ennoolent, oba eena heat dann doch wada too, omm too seehne woo eena den Doot doch mol wada dommleahre kaun. Etj uck een bätje...jenuag, wann daut doarom jeiht de Blootodre em Hoat too omgohne ooda uttoowiede, dann mott daut aulatoop soo stell enn oba uck soo rein toogohne, daut eena auls Bedeelijchta sijch uck nijch foakna auls jieda tweede Minut enne Grauje spiee kaun.
Enn kratjcht soo auls aule Menniste etj uck aul emma äwa de Schreedasch Jungess jejnäjelt enn jelacht hab, wiels daut auls Mennist soo mott, wann eena eenen straumen Fulpelz sitt, deed mie daut vondoag doch seea leet, wiels Predja Schreedasch ut Roosegoad äah Willie enne Hoatstatsjoon enne groote Staudt eene wijchtje wann uck jeheemnisvolle Roll spält. Haft soohn Patsjent eenen schmocken Thiessesbrostkauste enn woat dee too de Operatsjoohn opjesoacht, enn dann mett eenem Koohfoot soo auls eene Luck opjestett, dann häwe se doa den Willie nenn, enn dee satt sijch dann blitzoatijch opp sien Tabbretje dohl, moakt sijch daut doa macklijch, enn fletjcht doa daut Hoat soo iewrijch auls eene Henzelmauntje, soo pienijch auls een Nätklos, enn soo jenietsch auls een Diakoon biem Erntedankfast-Jeldtalle.
Daut Willie noch niemols nijch jeschweet haft, aulso een Reina ess, tjemmt ahm doabie seea too good. Enn butadem vedeent hee doabie seea goot, wiels auls etj eene haulwe Stund lohta aulso noh de Operatssjoohn wacka wea enn de Steinbach Post laus, sach etj vom Parkplautz gaunz dietlijch den Willie loosfoahre. Hee haud woll ruhm sass Tjesses unjrem Hinjarenj lidje, daut hee äwahaupt ute Fenstarut ut sienem buslangen Cadillac ruttjitjche kunn, oba daut wea dee Willie ut Roosegoad.
Daut hee de Nacht siene Visietekoat auls etj schleep bie mie aum Tjesse hanjelajcht haud enn waut doabowe stund, wiels hee je nijch weete kaun, waut fe een Schneiwa etj sie, blifft unja ons.
Aulso wann de leewe FRIND noch mol wada kohme, woa etj ahn perseenlijch noh Roosegoad feahre, enn dann tjenne see sijch wundre, waut daut doa bie Jrienthol em Butendarp aules jefft.