Obraum vetallt - von Jack Thiessen

Auls etj latzt, soo auls jiedet Joah, onsen Kohta Obraum nohm Veehdockta, den Pet-Vet, enn Steinbach nauhm, sad sijch diss jestuckta Plästa, dee Kohta aulsoo, soo opp siene Oat "woa etj sie, ess de Medd" oppen Docktadesch han, auls wann'a saje wull: "Etj sie, dee etj sie; jie derwe mie aunfohte, oba nijch aulewäaje, enn Jie, ooda See, too mie too saje, wudd uck aum Plautz senne."

Daut word sogoa dee Veehdockta enn, wann hee uck mau ut Saskatchewan ess. Dee Dockta, soo auls Psychologe, Hoahaufschniedasch, Taxifoahrasch enn Prädjsch mett schljachtet Jewesse, ret emma väl, enn noch meea Domms.

Endlijch jletjcht mie daut, eene Froag enne Vetall nennjleppe too lohte. Etj saj: "Waut ess mett dissem Jung loos? Hee prietst sijch aulnoch jearn enne Nohbaschauft 'romm, oba hee tratjcht emma den tjarteren. Haft hee opplatzt too weinijch Thiessesbloot enne Odre?"

Dee Dokta bemostad ahm, tjitjcht ahm enne Uage - oba nijch lang - enn donn dretjcht hee onsen Obraum aune Tjeewe, enn dissa muak daut Mul ohp.

"Na waut de Donna ess hiea loos? Tjitje See dochmol selwst, Mista Thiesse."

Etj tjitjcht.

Waut etj doa sach, erinnad mie aun ons Tjalla oppe Foarm loht em Farjoah. Doa wear'ett uck diesta, enn bloß een poah äwajebläwne Eadschocke lage doa eensom enn velohte romm, enn haude een poah missaje, meist witte, oba doch jriese krommjelajde Tjiemsels utjelohte, enn sesst nuscht.

Obraum haud uck een poah velohtne Tjiemsels emm Trejchta enn sesst nuscht nijch.

Soo auls wann etj daut nijch selwst wisst... "diss Jung kaun nijch meea faite, dee ess väl, väl too oolt doatoo," sajcht'a.

"Woo oolt kaun Obraum senne? Etj docht emma, hee wea hejchstens veea Joah oolt."

"Jun Obraum, wudd etj saje, ess ella auls gaunz Steinbach, enn vleijcht uck tjläatja, oba hee ess een seea oola Kohta."

"Ess hee soo oolt auls Noah enn siene Arjche?" fruag etj.

"Wann nijch ella."

Donn jintjch mie een Lijcht opp.

Eeajistre loht zeowends, stetjcht etj noh de Schlopegohnestiet den Wiehnachtsboom mett rejchtje Tauljchlijchta aun, enn auls Obraum doabie oppläwd, enn ahm mol wada de Vetall groot word, gauf etj ahm een Stetjstje Fesch, enn säd gaunz lieseltjess: "Obraum, wann Du mol wada vetalle wellst, dann dooh mau. Eena kaun emma waut von oole Jungess leahre."

Obraum sad sijch oppen Schockelstoohl dohl, duckad een bätje, plintjad noh siene Oat, enn endlijch läd hee loos: "Joh, etj sie nijch meea dee Jinjsta, enn nu daut etj ella woa, dentjch etj aulnoch foaken aun den Nippa, enn woo goot mie doa de fresche Maltjch enn Elloag schmatjcht. Uck de Mies schmatjchte doa frescha enn bäta auls hiea."

Etj wull doatweschen räde, enn ahm waut froage, oba hee wäahd mett eene oppjehowne Poot auf. Auls wann'a saje wull: "Eena ret uck eenem Predja enne Tjoatj nijch doatweschen, nä?"

"Nä!"

"Oba aum basten schmatjchte mie de Mies bie Noah eene Arjche. Dee weare dochwoll bäta jespitjchat."

"Oba uck sonst gauf'ett doa oppem grooten Wota goot too äte. Noah enn siene Fru weare nijch bloß spoasomm, see weare sogoa jietzijch, soo auls Jude aul emma weare, wann see daut mett Heide, soo auls etj eena sie, toodoohne habe, oba äahre Dochta, dee Rachel, dee leeht mie jieden Owent een Traktotje tookohme. Uck een Schatteltje woame Kameele ooda Kobbelmaltjch sad see mie väah, enn dee schmatjcht mie soo goot auls Arbuse junt Menniste, ooda Halvah de Jude. Enn wiels mie daut aul donn soo scheen jintjch enn maklijch wea, vetalld etj Rachel emma aules; etj sie je opp miene Oat, uck een tjliena Propheet, joh?"

"Joh."

"Red nijch emma doatweschen, loht mie endlijch mol too Wuat kohme, joh?"

"Joh."

"Aulwada redst Du mie doatweschen; jenuag, etj wull noch wieda von dem Arjcheläwe vetallle, joh?"

Etj säd ditmol nuscht nijch.

"Na joh, etj kunn väl Intressauntet von aules, waut etj doa erläwt hab, vetalle, oba Du best je een Mennist, wann uck de Schlajchsta nijch, enn doawäjen woa etj mie soo aun daut hoole, woohnt Die meea intresseat, soo auls de leewa Gott, enn uck een bät von Jesus, joh?"

Aulwada red etj ahm nijch doatweschen; daut Tjoatje haud je aunjefonge.

"De leewa Gott kaum jeweehnlijch biem Schemmawoare aunjefloage, enn Hee sad sijch dann emma fuats hinje emm Achtadeck han. Dann nauhm sijch dee Oola de Piep ute Wastefupp, stetjcht sijch dee aun, schmustad, enn leeht sijch daut Obraumtje von eene Arbus brinje, dee Hee bieaun dem Piepschmeajte läpeld. Eenmol auls Hee jrohts aunjekohme wea, säd de Oola too Rachel, enn doamett uck een bäjte too mie: 'Eenes Doagess woat een groota dietsche Dijchta den scheenen Varsch schriewe: 'Dämmrung senkte sich von oben' enn daut weet etj, wiels aule Jedichta, aule Literatua ess aum Firmament jeschräwe, oba bloß dee Dijchtasch tjenne dee lese.' Enn donn säd de leewa Gott waut, woohnt mie daut latzte Mol biem Pet-Vet enn Steinbach biefoll; Hee säd, 'Daut woat nochmol een Steinbacha, eenen Reima jäwe, enn dem kaunst Du, Obraum, froage, auls etj Rajcht hab, joh?'

Etj säd: "Joh, daut dooh etj."

"Na joh, dee Oola hilt opp mie, enn hanenwada brocht hee mie eene Stapmus vonne Ooltkolonie mett, enn daut weare je dann uck de Baste, woohne daut gauf. Enn noch emma jefft.

"Wie saute dann foaken enn vetalde ons bett Noah enn siene Oole besorjcht, enn aufjefoodat haude, enn sijch too ons sade, enn Owendkost oppsatte leehte. Toom Owendkost gauf daut aulnoch foaken Schwiensbrode, enn doabie word uck emma tijchtijch Spatj jemäte.

"Noah wea uck nijch meea de Jinjsta, enn hee schleep foaken bie de Vetall enn, oba siene Oolsche fäajd dann noch emma mett eenem strumsjen Bassem ut, enn grommsaujd de Tiet äwa.

"Oba waut etj noch vetalle wull ess dit: Wann etj jlitjchut opp daut groote Wota tjitjcht, enn dee Arjche soo meddasatjess enn macklijch duckad, sach etj aun miene rajchte Sied vom Uag, dijcht biem Oolen sienen rajchten Oarm, eene tjliene Wäaj stohne, enn doabenne lach een Tjind, een ooltkluaket Tjind, een dachet Menschentjind. Wann etj oba diretjcht doahan tjitjcht, dann wea daut wajch, veschwung eenfach, wea nijch meea too seehne."

"Auls daut Tjind oba väle Joahre lohta, doa bie Bethlehem wada enne Wäaj oppduckt, enn fe aule too seehne jintjch, wea etj woll uck dee Eensja, dee sijch mol wada äwahaupt nijch wundad. Etj haud mett daut Tjind jeräatjend. Jie uck?"


© 2007 Jack Thiessen