Auls etj aul vestund Bicycle too foahre, jankad mie mol meea auls fief Miel siede von Jrienthol too reise, oba etj muak doabie mol wada eene Dommheit: Etj vetald mien Plohn Brune Peeta, dem mennischen Salomoon enn dee rohd mie auf. Hee säd: "Jung, heed Die! Daut jefft bloos seea jefährlijche Dommheite." Wieda wull hee mie nuscht nijch vetalle.
Peeta sull rajcht habe, enn uck vondoag den Dach, wann etj mol noh Jrienthol toom Koffe foah, dentjch etj noch emma aun mien jewoagden Plohn doa eenfach mol aules opp'ett Spell too satte, enn väl too wiet derjch dee Wildnis too steete, enn doa irjendwoa daut Nast vom Siedepack wiet hinja Weidefeld opptooseatje.
Mett de Tiet lat de Schnett enn de Grul dann doch noh, enn eena doaf sijch dann doch woage, de Woahrheit opptoosodle, enn seehne, waut dann aules pesseat. Woo kunn eena je daut uck weete, waut fe schratjeljet doa hinja Jrienthol: hinja, aulso siede, von dee fiefmielsche Lein pesseat wea, ooda vleijcht nijch pesseat wea? Etj haud mie daut nijch utdentjche kunnt, enn etj kaun mie aulnoch aulahaund, sogoa wiet äwrem Derjchschnett, utdentjche.
Oba nu weet etj, enn daut woat Tiet, daut etj junt daut eenfach vetal. Dee Grund, woarom Brune Peta mie soo stiew aufrohd wieda siede auls erlaubt too foahre, ess daut de Welt doa noch goanijch foadijch, eenfach noch nijch utjebuht, wea. Stalt Junt daut dochmol väa! Gott haud dochwoll eenfach siene Mettoabeida Ordasch jejäwt, doa Siede daut aulatoop uttoobue, oba disse Jungess, kratjcht soo auls de measchte Judejungess aul emma, Sozialiste derjch enn derjch, enn too eene Union sowesoo aunjehearijch, haude dochwoll eenfach too siene Mettoabeida jesajcht: "Jungess, daut ess meist Shabbat, enn daut reatjcht fe vondoag too. Näjchste Wäatjch jeit'et dann wieda." Jesajcht, jedohne, see jinje aulatoop noh Hus, enn leehte de Oabeit doa hinja Jrienthol eenfach haulf foadijch toch enn lidje, enn jinje noh Hus.
Enn soo bleef daut doa aulatoop vleijcht hundat ooda meea Joah stohne enn lidje. Wiels natiedlijch doch dissa enn Jana vesocht doa wieda nohm Siede too foahre, enn dee dochwoll aula schratjlijch too Splät kaume, word doa lohta, enn uck noch enn onse moderne Tiet, doa oppem Hauptwajch eene haulwe Miel nuade von doa woa sijch de Wilw enn de Fass Goode Nacht säde, een stiewa Binjabaund mett eene Reaj aunjebrennde Pankuake tweschen twee missaje Pappelbeem jespaunt, oba sesst wea doa nuscht nijch auls Teatjen too seehne, daut de Welt doa eenfach opphead.
Uck noch vondoag, wann eena enn Jrienthol Koffedrintjche foaht sitt eena noch een bät vewillade Mensche doa sette, enn een bät vebiestat tjitjche. Soo auls latzte Wäatj, auls etj mett daut Bruhne-Frindschauft mie doa troff, enn mie doa mett de Eppaschte biem Koffedrintjche vetald. Emm Engang stund gaunz Väare Arbuse Klosses Peeta, dee em Jeist, soo auls jeweehnlijch, daut Jeld enne Fuppe von aundre Mensche tald. Auls tweeden sach etj mienen oolen Schoolfrind Friees Tjnals, dem wie von Grade Fief aun emma Koofa nannde, sette. Hee haft noch emma eenen vewilladen Schnurrboat, enn ahm sitt'et noch emma, soo auls de Enjlanda sajcht; freshly hatched, oba uck hee haft een bät vom vebruckten Kunta aun sijch, besondasch aune Been.
Kratjcht soo auls enne School, haud Koofa mol wada eene Bedd aun mie, auls etj nohda kaum. "Du," sajcht'a, "Du kunnst mie doch enne School fräjoah foaken too Schetjch halpe, vleijcht kaunst Du mie uck noch vondoag, een tjlien bätje uthalpe?" "Woaromm nijch?" saj etj. "Mett waut?"
Cornie wees mie een Wuat, woohnt hee opp een Stetjch Papiea oppjeschräwe haud. Doa stund jeschräwe: N I A G A R A gaunz dietlich. "Na joh, enn waut nu?" fruag etj. "Saj mol!" sajcht'a "kaun eena daut Wuat uck mett een V veropp schriewe?" Enn auls hee mie fruag, tjitjcht hee mie soo stiew aun, daut etj fuats wisst, waut hee väahaud. Enn siene Lady uck; dee tjijchad jrientholsch!