Disse Jeschijcht fong oppem steinbachschen Tjoatjhoff, den Pioneer Tjoatjhoff aul twalw Joah tridj aun. Donn wea en Steinbach noch aules aulatoop een bät dolla em tjlienen enn doamett uck moakhauftja. Wann eena nohm Lauftje fuah, kunn eena de Hunj, auls Ljuba, Mister ooda Reeschtje ranne lohte, enn daut deed etj dann uck jieda Wäatjch, aule dree.
Ljuba ess een Beagel enn haft eene schoapere Näs auls eene darpsche Pludamoazh. Mister haft nijch gaunz soohne schoape Näs, ess doafäa oba ooltnäsijch, enn Reeschtje ess bloos langnäsijch, enn sesst nuscht nijch. Daut etj Reeschtje uck foaken een Glommskopp nann blifft enne Hunjsfamielje, enn doamett soo goot.
Wann etj aune wastne Sied vom Lauftje, aulso vonne Extra Foods oppem Parkplautz stohne bleef, freide sijch de Hunj aul drall, daut see mol wada oppe Schneediene späle kunne, enn dee uck een bät bunt enn jäl foawe kunne. Boold foll mie oba opp, daut de kortbeenje Ljuba nijch bloos väl opp dree Been too bestalle haud, oba daut ahr daut väl dolla auls de aundre Hunj nohm Tjoatjhoff trock, enn daut see daut doa mett ähre schoape Beagelnäs seea drock haud. Ähre Näs weppad doabie dolla auls een Lammazoagel, enn see piepad enn kolbätjad ve luta Oppreajung. Enn emma wada jintjch see noh dree Städe oppem Tjoatjhoff enn läd sijch doa han enn säld sijch enn reef sijch doa enn, enn freid sijch auls een Hund, woohna jrods eene Worscht jetjräje haud.
Etj kunn mien Wunda nijch lohte, bett eene ella-achtje Taunte daut doa uck oppfoll, enn mie vetald, daut enn Russlaund uck aul mol soo waut sondaboaret pesseat wea. "Jun Hund Ljuba" säd see too mie, "kaun daut ritjche, daut doa deep unjre Ead eenje Doodess em Grauf vewese, enn daut ritjcht ahr scheen," meend see.
Toom Jletjch saut etj nijch opp een Stoohl, sesst wea etj vom Stoohl jestelpt, soo seea vefeahd etj mie äwa disse Nohrejcht doa medden oppem Tjoatjhoff, oppem Frädhoff. Oba etj jleewd ahr daut dann doch. Oba etj säd doatoo vereascht tjeen Wuat; etj sie een stella Maun.
Twee Wätjch lohta säld Ljuba sijch wada opp dem Tjoatjhoff, enn deeselwje Fru, noch ut Russlaund, betjitjcht sijch daut Spektoakel, enn wundad sijch uck mett een haulf scheewen Kopp. Ljuba socht sijch uck aulwada dee dree Städes ut, enn wetjeld sijch doa drall fe luta Vejneajung. Etj fruag dee Taunte - eene Taunte Leppsche wea daut - waut daut woll too bediede haud, oba see säd bloos: "Etj hop, daut ess nijch daut, waut etj jleew daut ess. Oba wann daut soo ess, dann well etj leewa nijch doaräwe räde. Butadem tjanne See, Mista Thiesse, doch den Al Reima, enn dee mucht daut dochwoll weete, woo sijch daut mett june Ljuba enn dee besondere Städe opp sijch haft."
Wiels etj ut Taunte Leppsche nuscht nijch wiedret ruttjreajch, säd etj opp vereascht nuscht nijch, oba enn miene Fantasie dreide de Reemschiewe von mien Pedaumtje aul nedroat enne Rund. Enn etj laus, enn etj forscht, enn etj fruag een poah Prädjasch von Fräjoah, enn uck een poah kathoolische Tjoatjevodasch, enn lieseltjes jintjch mie een Lijcht opp, enn boold haud etj uck miene Theorie soo langsom oppjestalt. Aum measchten holp mie doabie dee heilja Voda, uck Pohp jenannt, dee Pious, woohna enn Rom emm tweeden Welttjrijch oppem Throon saut, enn soo väl Domms enn Iebel sijch utdocht enn uck deed auls Goodet, wann nijch sogoa meea.
Enn auls diss Pappa Pious storf, gauf daut eene schratjelje Äwarauschung, wiels? Enne tjristelje Tjreise ess daut enne gaunze Welt bekaunt, daut wann een gooda Mensch stoawt, dee Leijch gaunz langsom vewest, ooda aunjchmol äwahaupt nijch. Toom Biespell habe se mien Grootonkel, den Missjoonoa enn Dokta Pappa Johaun Thiesse aune 1953 enn Bandung enn Indonesien begrowt. Aune 1968 musst dee jewaultje Gruft mett Pappa Thiessen doabenne noh een hejchren Uat velajcht woare, enn auls se daut deede, nauhm daut Wunda von aule Bedeelijchde tjeen Enj. Pappa Thiesse lach doa em Grauf enn haud buta eenen noch lenjren Boat enn lange Finjanäjel sijch nijch een bestje ve-endat. Hee schleep sondasorj wieda, enn wea nuscht nijch vewest. Tjeen Dripps!
Wann soowaut eenem Pohp pesseat, dann sajcht de Reemische Tjoatjch, soohnen kaun eena heilijch spreatje, wiels Gott soo stoatj enn ahm wohnt. Lacht wann jie welle, oba etj jleew daut, wiels etj hab dusend Bilda enn Photographiee von mien Grootonkel em Soatjch jeseehne, enn hee schleep soo deep, daut tjeena nijch docht, daut hee opplatzt doch doot wea!
Waut oba den hasseljen Pohp Pious pessead ess meist nijch uttoodentjche. Knaup lach hee em Vaticum feierlich oppjebeajt, dann fung dee Donna soo grulijch noh Ohs aun too stintje, daut haulf Rom bedieseld, enn de aundre Halft sijch krank kotzt. Joh, enn dee väle Dusende haude sijch mau affens de Miela vom Kotze enn uck de Näse vom Jestank jewescht, dann foll dem haulfheiljen Donna uck aul siene total schwoat jewordne Näs, gaunz vefuhlt, auf.
Joh, enn aul daut wisst etj auls etj mol wada medden em Winta noh Steinbach toop mett miene Hunj oppen Pioneer Tjoatjhoff jintjch. Ljuba dreid sijch mol wada total drall, enn säld sijch enn stankad ve Vejneaje, enn freid sijch ut aule Lajcha. Oba ditmol tjitjcht etj gaunz jeneiw han, enn waut sage miene Uage? Aulewäje leet Ljuba sijch daut goot gohne, oba oppem Grauf von eenem Leewe, eenen Goosse, enn eenen Friese doa fieahd see een Jenote, daut sijch sogoa de leewa Gott freid, soo scheen!
Joh, oba dann jintjch miene Forschung loos, enn etj schreef mie aules opp, wiels etj mie docht, daut doa wiet unjre Ead dochwoll dree Beesewijchta lage, enn wiels see dochwoll gaunz groote Halunke jewast weare, enn seea ritjch oba uck seea hunjsch, stunke see nu soo auls aule Diewel noh Ohs, enn onse Ljuba ähre Näs vetald ahr enn mie daut.
Aulso fruag etj Al Reima gaunz kratjcht ut, enn waut hee mie dann gaunz langsom enn seea väasejchtijch vetald, eajentlijch fuscheld, bestätijcht aules waut Ljuba ähre Näs sijch doa oppem Pioneer Tjoatjhoff fe ahr enn mie ennjereaht haud.
Joh, oba waut Al Reima mie noch aules doabie vetald, woa etj een aundat Mol vetalle. Vondoag nijch, wiels mie grult noch väl, väl too seea, oba wann etj perseenlijch uck wiedahans noch soo scheen ritjche woa auls Ljuba mie daut auntoovestohne jefft, dann tjemmt dee gaunze steinbachsche Woahrheit vom Pioneer Frädhoff rut. Hoolt junt faust!